Wat is een wandelende ruggenprik?

Pijnstilling wordt vaak gebruikt tijdens de bevalling, omdat de ervaring voor de meeste mensen buitengewoon pijnlijk is. Epidurals staan ​​bekend als een zeer effectieve methode om pijn bij de bevalling te verlichten en zijn een van de meest voorkomende vormen van pijnverlichting die bij de bevalling worden gebruikt.

De wandelende ruggenprik is een populair alternatief voor de volledige gevoelloosheid die klassieke ruggenprikken bieden. Wandelruggenprikken bieden een effectieve, veilige pijnverlichting zonder volledig afstompende sensaties voor de zwangere persoon.

De medicijnen die worden gebruikt bij een wandelende ruggenprik zorgen voor meer gevoel en beweging in de onderste helft van het lichaam tijdens de bevalling en de bevalling. Bij de procedure wordt anesthesie indien nodig tijdens de bevalling rechtstreeks in de epidurale ruimte (buitenste gedeelte) van het ruggenmerg toegediend.

De anesthesist kan de dosis aanpassen om de pijn af te zwakken en toch voldoende gevoel toe te laten om de positionering en het duwen te regelen. Merk op dat ondanks zijn naam, de meeste mensen met een wandelende ruggenprik niet echt zullen lopen tijdens de bevalling.

Epidurale wandelen versus klassieke epidurale

Het doel van een ruggenprik is om gerichte analgesie (pijnverlichting) te bieden in plaats van volledige anesthesie (een gebrek aan gevoel over het hele lichaam). Een lopende ruggenprik stelt de zwangere persoon in staat om de bevalling van hun baby te ervaren terwijl nog steeds veel van de pijn wordt verlicht.

Net als bij anesthesie zelf, is er meer dan één vorm van ruggenprik. Het ene type wordt beschouwd als de continue klassieke ruggenprik, terwijl het andere een wandelende ruggenprik wordt genoemd (ook wel een gecombineerde ruggenprik genoemd).

Klassieke continue ruggenprik

Bij een klassieke ruggenprik blijft de katheter in spel, zodat medicatie tijdens de bevalling kan worden toegediend. Het medicijn blokkeert de zenuwen naar de onderste helft van het lichaam, wat resulteert in een gebrek aan gevoel en vermogen om te bewegen.

Spinale injectie

Dit omvat het injecteren van een enkele dosis medicatie in de wervelkolom. Spinale injecties slijten sneller en kunnen alleen of in combinatie met een ruggenprik worden gebruikt.

Epiduraal lopen

Deze procedure is een combinatie van de klassieke epidurale en spinale injectie, waarbij een lagere dosis medicatie wordt gebruikt en tegelijkertijd continue verlichting wordt geboden. Een wandelende ruggenprik gebruikt dezelfde medicijnen als een klassieke ruggenprik, maar in kleinere hoeveelheden.

De medicijncocktail bevat meestal een verdovend middel (morfine, fentanyl) en een medicijn zoals epinefrine om het verdovende effect te verlengen en de bloeddruk van de persoon te stabiliseren.

Verschillende ziekenhuizen en geboortecentra bieden mogelijk verschillende soorten ruggenprik en pijnbestrijdingsopties. Probeer met uw arts te praten over wat uw opties zullen zijn, uw voorkeuren en meer te weten te komen over het beleid en de vereisten van het ziekenhuis.

Hoe het werkt

Een anesthesist dient de ruggenprik toe. De procedure duurt ongeveer 10 minuten, met pijnverlichting in ongeveer nog eens 10 tot 15 minuten. Het daadwerkelijk inbrengen van de naald en katheter (het kleine buisje dat het medicijn aflevert) vindt plaats tussen de weeën, zodat de zwangere persoon stil kan blijven zitten.

Het krijgen van een lopende ruggenprik lijkt erg op het krijgen van een traditionele ruggenprik, behalve dat de plaatsing en de gebruikte medicatie enigszins verschillen. In wezen zit de zwangere persoon rechtop en neemt een gebogen ruggengraat (of kat) pose met hoofd tot kin.

De arts reinigt hun rug, verdooft het gebied met een plaatselijke verdoving en injecteert vervolgens de naald in de juiste ruimte langs de onderrug. Nadat de naald is geplaatst, voert de arts de katheter in en verwijdert de naald. De katheter wordt dan op zijn plaats geplakt.

Meestal heeft u de mogelijkheid om uw ruggenprik te krijgen zodra u vier tot vijf centimeter ontsluiting heeft. Technisch gezien kunt u op elk moment een ruggenprik krijgen – medisch gezien is het nooit te laat. Zodra je echter 10 centimeter hebt bereikt, is het tijd om te persen, wat voorrang heeft op het plaatsen van een ruggenprik.

Merk ook op dat de bekkenpijn en druk tijdens de duwfase niet in dezelfde mate worden afgestompt door een ruggenprik als de pijnen van de bevalling. Dus zelfs als u een ruggenprik krijgt vlak voordat u gaat persen, zult u nog steeds een deel van de pijn voelen die gepaard gaat met het bevallen van een baby.

Voors en tegens

Een van de voordelen van een wandelende ruggenprik is dat alleen al het vermogen om te bewegen de weeën bevordert, wat zelfs de arbeidstijd kan verkorten. Bovendien, zoals hierboven vermeld, kunnen zwangere mensen met de wandelende ruggenprik alle sensaties van bevalling en bevalling voelen zonder de intense pijn.

Mobiliteit is vooral nuttig in de tweede fase van de bevalling (duwen), waar het aannemen van een meer rechtopstaande of gehurkte houding kan helpen bij de bevalling. Het geeft een vrouw ook meer controle over haar lichaam, wat hun comfort en gevoel van keuzevrijheid tijdens de bevalling kan verbeteren.

Voordelen:

Voordelen van een wandelende ruggenprik, waaronder de volgende:

• Mogelijkheid om in meer posities te komen voor levering
• Minder behoefte aan een tang of vacuümextractie
• Grotere mobiliteit tijdens de bevalling
• Lagere c-sectie tarieven
• Lagere dosis medicatie
• Kan helpen pijn te verminderen
• Mogelijkheid tot een kortere bevalling

nadelen

Aan de andere kant kan het hebben van een lagere dosis anesthesie resulteren in minder verlichting in het geval van buitengewone pijn. Als zodanig zullen vrouwen soms overschakelen van een lopende naar een klassieke epidurale mid-arbeid. Gelukkig is het gemakkelijk om over te stappen en is er verlichting beschikbaar zodra de medicijnen met een hogere dosis worden toegediend.

Nadelen van een wandelende ruggenprik kunnen de volgende zijn:

• Elimineert de risico’s van het gebruik van een ruggenprik niet
• Moet mogelijk overschakelen naar klassieke ruggenprik
• Kan minder pijnverlichting bieden

Risico’s en mogelijke bijwerkingen

Hoewel een wandelende ruggenprik u blootstelt aan lagere doses medicatie, worden de kleine risico’s die aan de behandeling zijn verbonden niet volledig weggenomen. Mogelijke complicaties kunnen zijn:

• Een ernstige hoofdpijn veroorzaakt door lekkage van ruggenmergvocht
• Een plotselinge daling van de bloeddruk
• Rugpijn
• Moeite met urineren
• In zeer zeldzame gevallen, zenuwbeschadiging waar de katheter werd ingebracht
• Gelokaliseerde pijn op de inbrengplaats van de katheter
• Misselijkheid
• Oorsuizen
• rillen

Hoewel sommige moeders begrijpelijkerwijs bezorgd zijn dat indirecte blootstelling aan de verdovingsmiddelen de ademhaling en hartslag van de baby bij de geboorte kan beïnvloeden, is er geen bewijs dat ruggenprik schade toebrengt aan de baby. Weet ook dat ernstige bijwerkingen van het hebben van een ruggenprik voor de moeder zeldzaam zijn.

Een lopende ruggenprik kan een aantrekkelijke optie zijn voor bevallende vrouwen die hun pijn onder controle willen houden en toch weeën willen voelen en vrij kunnen bewegen tijdens het geboorteproces. Probeer in het ideale geval vóór de bevalling de opties voor pijnbeheersing met uw arts te bespreken, zodat u op de hoogte bent van al uw opties.

Onthoud dat beide soorten ruggenprik, de traditionele en de lage dosis lopende ruggenprik, veilig en effectief zijn. Ze vereisen echter een nauwlettender toezicht op zowel de moeder als de baby tijdens de bevalling om ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt.