Een cohortonderzoek kijkt vaak naar 2 (of meer) groepen mensen die een ander kenmerk hebben (bijvoorbeeld sommigen roken en anderen niet) om te proberen te begrijpen hoe het specifieke kenmerk een uitkomst beïnvloedt. Het doel is om de relatie te begrijpen tussen het gedeelde kenmerk van een groep (in dit geval roken) en de uiteindelijke uitkomst.
:max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-12738662411-ff3d4db3897747b481e5f15028c83b16.jpg)
pixelfit/Getty Images
Cohort studie ontwerp
Er zijn twee categorieën van evidence-based medisch onderzoek bij mensen:
Experimenteel onderzoek: dit omvat een gecontroleerd proces waarbij elke deelnemer aan een klinische proef wordt blootgesteld aan een soort interventie of situatie, zoals een medicijn, vaccin of blootstelling aan het milieu. Soms is er ook een controlegroep die ter vergelijking niet wordt blootgesteld. De resultaten zijn afkomstig van het volgen van de effecten van de blootstelling of interventie gedurende een bepaalde periode.
Observationeel onderzoek: Dit is wanneer er geen interventie is. De onderzoekers observeren eenvoudig de blootstelling en resultaten van de deelnemers gedurende een bepaalde periode in een poging potentiële factoren te identificeren die van invloed kunnen zijn op verschillende gezondheidsproblemen.
Cohortonderzoeken zijn longitudinaal, wat betekent dat ze plaatsvinden over een bepaalde periode – vaak, jaren – met periodieke check-ins met de deelnemers om informatie zoals hun gezondheidsstatus en gezondheidsgedrag vast te leggen.
Ze kunnen zijn:
-
Prospectief: Begin in het heden en ga door in de toekomst
-
Retrospectief: begin in het heden, maar kijk naar het verleden voor informatie over medische resultaten en gebeurtenissen
Doel van cohortonderzoeken
Het doel van cohortonderzoeken is om de medische kennis en praktijk te bevorderen, bijvoorbeeld door een beter begrip te krijgen van de risicofactoren die iemands kansen op het krijgen van een bepaalde ziekte vergroten.
Deelnemers aan cohortonderzoeken worden gegroepeerd op basis van een gedeeld kenmerk, zoals afkomstig zijn van dezelfde geografische locatie, hetzelfde beroep hebben of een diagnose van dezelfde medische aandoening hebben.
Elke keer dat de onderzoekers inchecken bij deelnemers aan cohortonderzoeken, kunnen ze hun gezondheidsgedrag en resultaten over een bepaalde periode meten. Bij een onderzoek kunnen bijvoorbeeld twee cohorten betrokken zijn: de ene rookt en de andere niet. Aangezien de gegevens in de loop van de tijd worden verzameld, zouden de onderzoekers een beter idee hebben of er een verband lijkt te zijn tussen een gedrag – in dit geval roken – en een bepaalde uitkomst (zoals bijvoorbeeld longkanker).
Sterke punten van cohortonderzoeken
Veel van de huidige kennis van de medische professie over ziekterisicofactoren is afkomstig uit cohortonderzoeken. Naast het aantonen van ziekteprogressie, helpen cohortonderzoeken onderzoekers ook bij het berekenen van de incidentie, cumulatieve incidentie, relatief risico en risicoverhouding van gezondheidsproblemen.
-
Omvang: Grote cohortstudies met veel deelnemers geven onderzoekers doorgaans meer zelfverzekerde conclusies dan kleine studies.
-
Tijdlijn: omdat ze de progressie van ziekten in de loop van de tijd volgen, kunnen cohortonderzoeken ook nuttig zijn bij het vaststellen van een tijdlijn van een gezondheidstoestand en bij het bepalen of specifiek gedrag mogelijk bijdragende factoren aan de ziekte is.
-
Meerdere metingen: vaak stellen cohortonderzoeken onderzoekers in staat om meerdere uitkomsten van dezelfde blootstelling te observeren en te volgen. Als een cohortonderzoek bijvoorbeeld een groep mensen volgt die chemotherapie ondergaat, kunnen onderzoekers de incidentie van misselijkheid en huiduitslag bij de patiënten bestuderen. In dit geval is er één blootstelling (chemotherapie) en meerdere uitkomsten (misselijkheid en huiduitslag).
-
Nauwkeurigheid: een ander sterk punt van cohortonderzoeken, met name prospectieve cohortonderzoeken, is dat onderzoekers de blootstellingsvariabele, andere variabelen en de gezondheidsresultaten van de deelnemers met relatieve nauwkeurigheid kunnen meten.
-
Consistentie: Resultaten gemeten in een onderzoek kunnen uniform worden gedaan.
Retrospectieve cohortstudies hebben hun eigen voordelen, namelijk dat ze relatief snel, gemakkelijk en goedkoop kunnen worden uitgevoerd dan andere soorten onderzoek.
Zwakke punten van cohortstudies
Hoewel cohortstudies een essentieel onderdeel zijn van medisch onderzoek, zijn ze niet zonder beperkingen.
Deze kunnen zijn:
-
Tijd: Onderzoekers brengen deelnemers niet zomaar een dag naar het lab om een paar vragen te beantwoorden. Cohortonderzoeken kunnen jaren duren, zelfs decennia, wat betekent dat de kosten van het uitvoeren van het onderzoek behoorlijk kunnen oplopen.
-
Zelfrapportage: hoewel retrospectieve cohortstudies minder duur zijn, hebben ze hun eigen significante zwakte in die zin dat ze kunnen vertrouwen op de zelfrapportage van deelnemers over vroegere omstandigheden, resultaten en gedragingen. Hierdoor kan het moeilijker zijn om nauwkeurige resultaten te krijgen.
-
Uitval: Gezien de lange tijdsinvestering die nodig is om deel uit te maken van een cohortonderzoek, is het niet ongebruikelijk dat deelnemers afhaken bij dit soort onderzoek. Hoewel ze het volste recht hebben om dat te doen, kan het risico op vooringenomenheid toenemen als te veel mensen het onderzoek verlaten.
-
Gedragsverandering: een andere zwakte van cohortonderzoeken is dat deelnemers hun gedrag kunnen veranderen op manieren die ze anders niet zouden doen als ze geen deel uitmaakten van een onderzoek, wat de resultaten van het onderzoek zou kunnen veranderen.
-
Potentieel voor vooroordelen: zelfs de best opgezette cohortonderzoeken zullen niet zo robuuste resultaten opleveren als de resultaten die worden bereikt via gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken. Dit komt omdat door het ontwerp – dwz mensen worden in groepen geplaatst op basis van bepaalde gedeelde eigenschappen – er een inherent gebrek aan randomisatie is.
Medicijnen, apparaten en andere behandelingen komen na jarenlang onderzoek op de markt. Er is een lange reis tussen de eerste tests van vroege formuleringen van een medicijn in een laboratorium en het zien van commercials ervoor op tv met een lijst met bijwerkingen die onmogelijk snel gelezen kunnen worden.
Denk eens aan de laatste keer dat je een lichamelijk onderzoek had. Uw zorgverlener heeft waarschijnlijk verschillende van uw vitale functies gemeten en u een bloedtest gegeven, en vervolgens aan u gerapporteerd over de verschillende gedragingen die u mogelijk moet veranderen om uw risico op het ontwikkelen van bepaalde ziekten te verminderen. Die risicofactoren zijn niet alleen gissingen; velen van hen zijn het resultaat van cohortstudies.
Discussion about this post