Overzicht
Wat is seksuele disfunctie?
Seksuele disfunctie is een probleem dat kan optreden tijdens elke fase van de seksuele responscyclus. Het voorkomt dat u bevrediging ervaart uit seksuele activiteit.
De seksuele responscyclus omvat traditioneel opwinding, plateau, orgasme en resolutie. Verlangen en opwinding maken beide deel uit van de opwindingsfase van de seksuele reactie. Het is belangrijk om te weten dat vrouwen deze fasen niet altijd in volgorde doorlopen.
Hoewel onderzoek suggereert dat seksuele disfunctie veel voorkomt, praten veel mensen er niet graag over. Omdat er behandelingsopties beschikbaar zijn, moet u uw zorgen echter delen met uw partner en zorgverlener.
Wat zijn de soorten seksuele disfunctie?
Seksuele disfunctie wordt over het algemeen ingedeeld in vier categorieën:
- Verlangen stoornissen: gebrek aan seksueel verlangen of interesse in seks.
- Opwindingsstoornissen: onvermogen om fysiek opgewonden of opgewonden te raken tijdens seksuele activiteit.
- Orgasme stoornissen: vertraging of afwezigheid van een orgasme (climax).
- Pijnstoornissen: pijn tijdens geslachtsgemeenschap.
Wie wordt getroffen door seksuele disfunctie?
Seksuele disfunctie kan van invloed zijn op elke leeftijd, hoewel het vaker voorkomt bij mensen boven de 40 omdat het vaak verband houdt met een achteruitgang van de gezondheid die gepaard gaat met veroudering.
Symptomen en oorzaken
Wat zijn de symptomen van seksuele disfunctie?
Bij mannen:
- Onvermogen om een erectie te krijgen of te behouden (harde penis) die geschikt is voor geslachtsgemeenschap (erectiestoornis).
- Afwezige of vertraagde ejaculatie ondanks voldoende seksuele stimulatie (vertraagde ejaculatie).
- Onvermogen om de timing van de ejaculatie te controleren (vroege of voortijdige ejaculatie).
Bij vrouwen:
- Onvermogen om een orgasme te bereiken.
- Onvoldoende vaginale smering voor en tijdens de geslachtsgemeenschap.
- Onvermogen om de vaginale spieren voldoende te ontspannen om geslachtsgemeenschap mogelijk te maken.
Bij mannen en vrouwen:
- Gebrek aan interesse in of verlangen naar seks.
- Onvermogen om opgewonden te raken.
- Pijn bij geslachtsgemeenschap.
Wat veroorzaakt seksuele disfunctie?
Lichamelijke oorzaken: Veel lichamelijke en/of medische aandoeningen kunnen problemen met seksueel functioneren veroorzaken. Deze aandoeningen omvatten diabetes, hart- en vaatziekten (bloedvataandoeningen), neurologische aandoeningen, hormonale onevenwichtigheden, chronische ziekten zoals nier- of leverfalen, en alcoholisme en drugsmisbruik. Bovendien kunnen de bijwerkingen van sommige medicijnen, waaronder sommige antidepressiva, de seksuele functie beïnvloeden.
psychologische oorzaken: Deze omvatten werkgerelateerde stress en angst, bezorgdheid over seksuele prestaties, huwelijks- of relatieproblemen, depressie, schuldgevoelens, zorgen over het lichaamsbeeld en de effecten van een seksueel trauma uit het verleden.
Welke medicijnen kunnen seksuele disfunctie veroorzaken?
Sommige voorgeschreven medicijnen en zelfs vrij verkrijgbare medicijnen kunnen invloed hebben op het seksueel functioneren. Sommige geneesmiddelen kunnen het libido (verlangen) beïnvloeden en andere kunnen het vermogen om opgewonden te raken of een orgasme te bereiken beïnvloeden. Het risico op seksuele bijwerkingen neemt toe wanneer een persoon meerdere medicijnen gebruikt.
Er zijn seksuele bijwerkingen gemeld bij de volgende medicijnen:
Medicijnen zonder recept
Sommige vrij verkrijgbare antihistaminica en decongestiva kunnen erectiestoornissen of problemen met de ejaculatie veroorzaken.
antidepressiva
- Tricyclische antidepressiva, waaronder amitriptyline (Elavil), doxepin (Sinequan), imipramine (Tofranil) en nortriptyline (Aventyl, Pamelor)
- Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers), waaronder fenelzine (Nardil) en tranylcypromine (Parnate)
- Antipsychotica, waaronder thioridazine (Mellaril), thiothixeen (Navane) en haloperidol (Haldol)
- Anti-manie medicijnen zoals lithiumcarbonaat (Eskalith, Lithobid)
- Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) zoals fluoxetine (Prozac), sertraline (Zoloft) en paroxetine (Paxil).
De volgende medicijnen kunnen erectiestoornissen veroorzaken:
Antihypertensiva (gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen)
- Diuretica, waaronder spironolacton (Aldactone) en de thiaziden (Diuril, Naturetin en anderen)
- Centraal werkende middelen, waaronder methyldopa (Aldomet) en reserpine (Serpasil, Raudixin)
- a-adrenerge blokkers, waaronder prazosine (Minipress) en terazosine (Hytrin)
- b-adrenerge (bèta) blokkers, waaronder propranolol (Inderal) en metoprolol (Lopressor)
De volgende medicijnen kunnen het seksuele verlangen verminderen:
Hormonen
- Leuprolide (Lupron)
- Gosereline (Zoladex)
Diagnose en tests
Hoe wordt seksuele disfunctie gediagnosticeerd?
In de meeste gevallen herkent u dat iets uw plezier (of het genot van een partner) van een seksuele relatie verstoort. Uw provider begint meestal met een volledige geschiedenis van symptomen en een fysieke. Ze kunnen diagnostische tests bestellen om medische problemen uit te sluiten die mogelijk bijdragen aan de disfunctie. Meestal spelen laboratoriumtests een zeer beperkte rol bij de diagnose van seksuele disfunctie.
Een evaluatie van de houding ten opzichte van seks, evenals andere mogelijke bijdragende factoren – angst, angst, seksueel trauma/misbruik in het verleden, relatieproblemen, medicijnen, alcohol- of drugsmisbruik, enz. – helpt een arts de onderliggende oorzaak van het probleem te begrijpen en aan te bevelen de juiste behandeling.
Beheer en behandeling
Hoe wordt seksuele disfunctie behandeld?
De meeste soorten seksuele disfunctie kunnen worden aangepakt door de onderliggende fysieke of psychologische problemen te behandelen. Andere behandelingsstrategieën zijn onder meer:
medicatie: Wanneer een medicijn de oorzaak is van de disfunctie, kan een verandering in het medicijn helpen. Mannen en vrouwen met hormoontekorten kunnen baat hebben bij hormooninjecties, pillen of crèmes. Voor mannen kunnen medicijnen, waaronder sildenafil (Viagra®), tadalafil (Cialis®), vardenafil (Levitra®, Staxyn®) en avanafil (Stendra®) de seksuele functie helpen verbeteren door de bloedtoevoer naar de penis te vergroten. Voor vrouwen kunnen hormonale opties zoals oestrogeen en testosteron worden gebruikt (hoewel deze medicijnen voor dit doel niet zijn goedgekeurd). Bij premenopauzale vrouwen zijn er twee medicijnen die door de FDA zijn goedgekeurd om laag verlangen te behandelen, waaronder flibanserin (Addyi®) en bremelanotide (Vyleesi®).
Mechanische hulpmiddelen: Hulpmiddelen zoals vacuümapparaten en penisimplantaten kunnen mannen met erectiestoornissen (het onvermogen om een erectie te krijgen of te behouden) helpen. Een vacuümapparaat (EROS-CTD™) is ook goedgekeurd voor gebruik bij vrouwen, maar kan duur zijn. Dilators kunnen vrouwen helpen die een vernauwing van de vagina ervaren. Apparaten zoals vibrators kunnen nuttig zijn om het seksuele genot en de climax te verbeteren.
Sekstherapie: Sekstherapeuten kunnen mensen die seksuele problemen ervaren die niet kunnen worden aangepakt door hun primaire clinicus. Therapeuten zijn vaak ook goede huwelijksadviseurs. Voor het stel dat wil gaan genieten van hun seksuele relatie, is het de tijd en moeite zeker waard om met een getrainde professional te werken.
Gedragsbehandelingen: Hierbij gaat het om verschillende technieken, waaronder inzicht in schadelijk gedrag in de relatie, of technieken zoals zelfstimulatie voor de behandeling van problemen met opwinding en/of orgasme.
Psychotherapie: Therapie met een getrainde counselor kan je helpen om seksuele trauma’s uit het verleden, gevoelens van angst, angst, schuldgevoelens en een slecht lichaamsbeeld aan te pakken. Al deze factoren kunnen de seksuele functie beïnvloeden.
Educatie en communicatie: Voorlichting over seks en seksueel gedrag en reacties kunnen u helpen uw angsten over seksueel functioneren te overwinnen. Een open dialoog met uw partner over uw behoeften en zorgen helpt ook om veel barrières voor een gezond seksleven te overwinnen.
Vooruitzichten / Prognose
Kan seksuele disfunctie worden genezen?
Het succes van de behandeling van seksuele disfunctie hangt af van de onderliggende oorzaak van het probleem. De vooruitzichten zijn goed voor disfunctie die verband houdt met een aandoening die kan worden behandeld of omgekeerd.
Houd er rekening mee dat milde disfunctie die verband houdt met stress, angst of angst vaak met succes kan worden behandeld met counseling, voorlichting en verbeterde communicatie tussen partners. Om uw seksuele gezondheid te verbeteren, is het belangrijk om gemotiveerd te zijn en een actieve rol te spelen in uw gezondheidszorg, in samenwerking met uw medische zorgverlener.
Discussion about this post