Prikkelbare darmsyndroom van het gemengde type (PDS-M)

Prikkelbare darm syndroom gemengd type (IBS-M) is een subtype van prikkelbare darm syndroom (PDS). Wanneer u IBS-M heeft, ervaart u alle typische symptomen van IBS, maar zonder een consistente stoelgang. U zult merken dat u te maken krijgt met afleveringen van zowel diarree als constipatie. De veranderende aard van darmsymptomen kan het moeilijk maken om strategieën te vinden die symptoomverlichting veroorzaken.

Rome IV-criteria voor IBS met gemengde darmgewoonten (IBS-M)

IBS is een functionele gastro-intestinale aandoening die wordt gediagnosticeerd door het toepassen van normen die bekend staan ​​als de Rome-criteria. De huidige versie, Rome IV (“Rome 4”) hernoemt wat voorheen “PDS met afwisselende stoelgang” (IBS-A) heette naar “IBS met gemengde stoelgang” (IBS-M). U zult waarschijnlijk blijven horen dat sommige mensen ernaar verwijzen als IBS-A.

De andere IBS-subtypes zijn constipatie-overheersende IBS (IBS-C), diarree-overheersende IBS (IBS-D) en IBS-niet-geclassificeerd (IBS-U).

De diagnostische criteria voor IBS zijn in Rome IV op vier manieren veranderd:

1. Het bepalende symptoom van IBS was veranderd van “abdominaal ongemak of pijn” in alleen “buikpijn”.
2. De minimale frequentie van buikpijn werd verhoogd van twee of drie dagen per maand naar eenmaal per week.
3. Rome IV-diagnose vereist alleen een associatie van pijn met ontlasting of veranderingen in ontlasting.
4. De subtypes zijn alleen gebaseerd op dagen waarop abnormale ontlasting optreedt.

Door deze verandering konden veel meer mensen die in de niet-geclassificeerde categorie (IBS-U) vielen, hun aandoening onder een van de drie classificaties laten vallen, maar het halveerde ook het aantal IBS-diagnoses.

Naast de bovenstaande wijzigingen, vereist Rome IV dat de symptomen ten minste de laatste drie maanden aanwezig zijn, met het oorspronkelijke begin ten minste zes maanden vóór de diagnose van IBS.

Met de Rome IV-criteria krijgen veel meer mensen bij wie IBS werd gediagnosticeerd nu de diagnose functionele diarree of functionele constipatie.

Symptomen van IBS-M

De Rome IV-criteria definiëren IBS-M als het ervaren van harde, klonterige ontlasting (een type 1 of type 2 op de Bristol Stool Form Scale) tijdens ten minste 25% van de stoelgang op symptomatische dagen en het ervaren van losse, papperige ontlasting (een type 6 of 7 op de Bristol-schaal) gedurende ten minste nog eens 25% van de stoelgang op symptomatische dagen.

Deze stoelgangveranderingen kunnen snel optreden, over perioden van uren of dagen. Of het overheersende darmprobleem kan wisselen tussen weken of maanden constipatie en weken of maanden diarree.

Mensen met IBS-M kunnen alle of enkele van de andere symptomen hebben geassocieerd met IBS:

• Buikpijn
• Een gevoel van onvolledige evacuatie
• Veranderingen in de stoelgang
• Veranderingen in de structuur van de stoelgang
• Gas en een opgeblazen gevoel
• Slijm in de ontlasting

Als u chronische episodes van constipatie, diarree of een van de andere hierboven genoemde symptomen ervaart, is het van essentieel belang dat u uw zorgverlener raadpleegt om een ​​juiste diagnose te krijgen. Sommige ernstige gezondheidsproblemen hebben dezelfde symptomen als IBS. Zodra u de juiste diagnose heeft, kunt u samen met uw zorgverlener een behandelplan opstellen.

Prevalentie van IBS-M

Er zijn niet veel gegevens beschikbaar over hoeveel mensen specifiek IBS-M hebben. Het American College of Gastroenterology (ACG) wijst erop dat ongeveer de helft van de mensen met IBS binnen het jaar van subtype kan veranderen, dus regelmatige herbeoordeling van uw IBS-subtype wordt aanbevolen.

Uit een rapport bleek dat een meerderheid van de IBS-patiënten een wisselend patroon ervaart in termen van constipatie en diarree, maar zichzelf niet noodzakelijkerwijs omschrijft als IBS-M.

Oorzaken van IBS-M

Met IBS-M kan het moeilijk zijn om te begrijpen hoe een persoon zowel constipatie als diarree kan hebben. De ACG erkent dat er meer onderzoek nodig is naar IBS-M en dat het een uitdaging kan zijn om het te beheren.

Onderzoekers hebben gekeken naar de factoren die in het algemeen achter IBS kunnen zitten. Deze factoren zijn onder meer:

• Problemen met darmmotiliteit
• Een overgevoeligheid voor druk in de dikke darm
• Problemen in de verbinding tussen de hersenen en de darm

• Ontsteking die niet zichtbaar is tijdens standaard diagnostisch onderzoek.

• Een onbalans van de darmbacteriën

De uitdaging bij de behandeling van IBS is dat u ervoor wilt zorgen dat pogingen om het ene probleem met de stoelgang te verlichten niet per ongeluk resulteren in het tegenovergestelde probleem. Nauw samenwerken met uw zorgverlener kan helpen.