Oorontsteking (middenoor)

Omdat oorontstekingen vaak vanzelf verdwijnen, kan de behandeling beginnen met het beheersen van pijn en het bewaken van het probleem. Soms worden antibiotica gebruikt om de infectie te verwijderen. Sommige mensen zijn vatbaar voor meerdere oorontstekingen. Dit kan gehoorproblemen en andere ernstige complicaties veroorzaken.

Symptomen

De symptomen van een oorontsteking beginnen meestal snel.

Kinderen

Symptomen die vaak voorkomen bij kinderen zijn:

• Oorpijn, vooral tijdens het liggen
• Aan een oor trekken of trekken
• Moeite met slapen
• Meer huilen dan normaal
• Ophef
• Problemen met het horen of reageren op geluiden
• Verlies van evenwicht
• Koorts van 100 graden F (38 graden C) of hoger
• Afvoer van vloeistof uit het oor
• Hoofdpijn
• Verlies van eetlust

Volwassenen

Veel voorkomende symptomen bij volwassenen zijn:

• Oorpijn
• Afvoer van vloeistof uit het oor
• Problemen met horen

Oorzaken

Een oorontsteking wordt veroorzaakt door een bacterie of virus in het middenoor. Deze infectie is vaak het gevolg van een andere ziekte – verkoudheid, griep of allergie – die congestie en zwelling van de neusholtes, keel en buis van Eustachius veroorzaakt.

Rol van buis van Eustachius

De buisjes van Eustachius zijn een paar smalle buisjes die van elk middenoor tot hoog achter in de keel, achter de neusholtes, lopen. Het keeluiteinde van de buizen gaat open en sluit aan bij:

• Regel de luchtdruk in het middenoor
• Frisse lucht in het oor
• Voer normale afscheidingen uit het middenoor af

Gezwollen buisjes van Eustachius kunnen verstopt raken, waardoor vochtophoping in het middenoor ontstaat. Deze vloeistof kan geïnfecteerd raken en de symptomen van een oorontsteking veroorzaken.

Bij kinderen zijn de buisjes van Eustachius smaller en meer horizontaal, waardoor ze moeilijker kunnen worden leeggemaakt en sneller verstopt kunnen raken.

Rol van adenoïden

Adenoïden zijn twee kleine weefselkussentjes hoog in de achterkant van de neus waarvan wordt aangenomen dat ze een rol spelen bij de activiteit van het immuunsysteem.

Omdat adenoïden zich in de buurt van de opening van de buisjes van Eustachius bevinden, kan zwelling van de adenoïden de buisjes blokkeren. Dit kan leiden tot middenoorontsteking. Zwelling en irritatie van adenoïden spelen waarschijnlijk een rol bij oorontstekingen bij kinderen omdat kinderen relatief grotere adenoïden hebben in vergelijking met volwassenen.

Complicaties

De meeste oorontstekingen veroorzaken geen complicaties op de lange termijn. Oorinfecties die keer op keer voorkomen, kunnen tot ernstige complicaties leiden:

• Slechthorendheid. Licht gehoorverlies dat komt en gaat, komt vrij vaak voor bij een oorontsteking, maar wordt meestal beter nadat de infectie is verdwenen. Oorontstekingen die keer op keer voorkomen, of vocht in het middenoor, kunnen leiden tot een groter gehoorverlies. Als er enige permanente schade is aan het trommelvlies of andere middenoorstructuren, kan permanent gehoorverlies optreden.
• Spraak- of ontwikkelingsachterstanden. Als het gehoor tijdelijk of permanent is aangetast bij zuigelingen en peuters, kunnen ze vertragingen ervaren in de spraak-, sociale en ontwikkelingsvaardigheden.
• Verspreiding van infectie. Onbehandelde infecties of infecties die niet goed op de behandeling reageren, kunnen zich verspreiden naar nabijgelegen weefsels. Infectie van het mastoïd, het benige uitsteeksel achter het oor, wordt mastoïditis genoemd. Deze infectie kan leiden tot schade aan het bot en de vorming van met pus gevulde cysten. In zeldzame gevallen verspreiden ernstige middenoorontstekingen zich naar andere weefsels in de schedel, inclusief de hersenen of de membranen rond de hersenen (meningitis).
• Scheuren van het trommelvlies. De meeste trommelvliestranen genezen binnen 72 uur. In sommige gevallen is chirurgisch herstel nodig.

Preventie van oorontsteking

De volgende tips kunnen het risico op oorontstekingen verminderen:

• Voorkom verkoudheid en andere ziekten. Leer uw kinderen hun handen vaak en grondig te wassen en geen eet- en drinkgerei te delen. Leer uw kinderen hoesten of niezen in de holte van hun arm. Beperk indien mogelijk de tijd die uw kind in de groepsopvang doorbrengt. Een kinderopvangomgeving met minder kinderen kan helpen. Probeer uw kind thuis te houden van kinderopvang of school als het ziek is.
• Vermijd passief roken. Zorg ervoor dat er bij u thuis niemand rookt. Blijf weg van huis in een rookvrije omgeving.
• Geef uw baby borstvoeding. Geef uw baby indien mogelijk gedurende ten minste zes maanden borstvoeding. Moedermelk bevat antistoffen die bescherming kunnen bieden tegen oorontstekingen.
• Als je flesvoeding geeft, houd je baby dan rechtop. Plaats geen fles in de mond van uw baby terwijl hij of zij ligt. Zet geen flessen in de wieg met uw baby.
• Praat met uw arts over vaccinaties. Vraag uw arts welke vaccinaties geschikt zijn voor uw kind. Seizoensgebonden griepprikken, pneumokokken en andere bacteriële vaccins kunnen oorinfecties helpen voorkomen.

Diagnose

Uw arts kan meestal een oorontsteking of een andere ziekte diagnosticeren op basis van de symptomen die u beschrijft en een onderzoek. De arts zal waarschijnlijk een verlicht instrument (een otoscoop) gebruiken om naar de oren, keel en neusholte te kijken. De arts zal waarschijnlijk ook luisteren naar de ademhaling van uw kind met een stethoscoop.

Pneumatische otoscoop

Een instrument dat een pneumatische otoscoop wordt genoemd, is vaak het enige gespecialiseerde hulpmiddel dat een arts nodig heeft om een ​​oorontsteking te diagnosticeren. Met dit instrument kan de arts in het oor kijken en beoordelen of er vloeistof achter het trommelvlies zit. Met de pneumatische otoscoop blaast de arts zachtjes lucht tegen het trommelvlies. Normaal gesproken zorgt deze luchtstroom ervoor dat het trommelvlies beweegt. Als het middenoor met vloeistof is gevuld, zal uw arts weinig tot geen beweging van het trommelvlies waarnemen.

Aanvullende tests

Uw arts kan andere tests uitvoeren als er enige twijfel bestaat over een diagnose, als de aandoening niet op eerdere behandelingen heeft gereageerd of als er andere langdurige of ernstige problemen zijn.

• Tympanometrie. Deze test meet de beweging van het trommelvlies. Het apparaat, dat de gehoorgang afsluit, past de luchtdruk in het kanaal aan, waardoor het trommelvlies beweegt. Het apparaat meet hoe goed het trommelvlies beweegt en geeft een indirecte meting van de druk in het middenoor.
• Akoestische reflectometrie. Deze test meet hoeveel geluid wordt teruggekaatst door het trommelvlies – een indirecte meting van vocht in het middenoor. Normaal gesproken absorbeert het trommelvlies het meeste geluid. Hoe meer druk er echter is door vloeistof in het middenoor, hoe meer geluid het trommelvlies weerkaatst.
• Tympanocentese. In zeldzame gevallen kan een arts een kleine buis gebruiken die het trommelvlies doorboort om vloeistof uit het middenoor af te voeren – een procedure die tympanocentese wordt genoemd. De vloeistof wordt getest op virussen en bacteriën. Dit kan handig zijn als een infectie niet goed heeft gereageerd op eerdere behandelingen.
• Andere tests. Als uw kind meerdere oorontstekingen of vochtophoping in het middenoor heeft gehad, kan uw arts u doorverwijzen naar een hoorspecialist (audioloog), logopedist of ontwikkelingstherapeut voor tests van gehoor, spraakvaardigheid, taalbegrip of ontwikkelingsvermogen.

Behandeling van oorontsteking

Sommige oorontstekingen verdwijnen zonder behandeling met antibiotica. Wat het beste is voor uw kind, hangt van veel factoren af, waaronder de leeftijd van uw kind en de ernst van de symptomen.

Een afwachtende houding

Symptomen van oorontstekingen verbeteren gewoonlijk binnen de eerste paar dagen, en de meeste infecties verdwijnen vanzelf binnen een tot twee weken zonder enige behandeling. De American Academy of Pediatrics en de American Academy of Family Physicians bevelen een afwachtende houding aan als een optie voor:

• Kinderen van 6 tot 23 maanden met milde middenoorpijn in één oor gedurende minder dan 48 uur en een temperatuur van minder dan 102,2 F (39 C)
• Kinderen van 24 maanden en ouder met milde middenoorpijn in een of beide oren gedurende minder dan 48 uur en een temperatuur van minder dan 102,2 F (39 C)

Er zijn aanwijzingen dat behandeling met antibiotica nuttig kan zijn voor bepaalde kinderen met oorontstekingen. Aan de andere kant kan het te vaak gebruiken van antibiotica ervoor zorgen dat bacteriën resistent worden tegen het medicijn. Praat met uw arts over de mogelijke voordelen en risico’s van het gebruik van antibiotica.

Omgaan met pijn

Uw arts zal u adviseren over behandelingen om de pijn als gevolg van een oorontsteking te verminderen. Deze kunnen het volgende omvatten:

• Pijnstillers. Uw arts kan het gebruik van vrij verkrijgbare paracetamol (Tylenol, anderen) of ibuprofen (Advil, Motrin IB, anderen) adviseren om pijn te verlichten. Gebruik de medicijnen zoals aangegeven op het etiket. Wees voorzichtig bij het geven van aspirine aan kinderen of tieners. Kinderen en tieners die herstellen van waterpokken of griepachtige symptomen mogen nooit aspirine gebruiken, omdat aspirine in verband is gebracht met het syndroom van Reye. Praat met uw arts als u zich zorgen maakt.
• Verdovende druppels. Deze kunnen worden gebruikt om pijn te verlichten, zolang het trommelvlies geen gaatje of scheur heeft.

Antibiotische therapie

Na een eerste observatieperiode kan uw arts in de volgende situaties een antibioticabehandeling aanbevelen voor een oorontsteking:

• Kinderen van 6 maanden en ouder met matige tot ernstige oorpijn in een of beide oren gedurende ten minste 48 uur of een temperatuur van 102,2 F (39 C) of hoger
• Kinderen van 6 tot 23 maanden met milde middenoorpijn in een of beide oren gedurende minder dan 48 uur en een temperatuur van minder dan 102,2 F (39 C)
• Kinderen van 24 maanden en ouder met milde middenoorpijn in een of beide oren gedurende minder dan 48 uur en een temperatuur van minder dan 102,2 F (39 C)

Kinderen jonger dan 6 maanden met bevestigde acute otitis media zullen eerder met antibiotica worden behandeld zonder de aanvankelijke observatiewachttijd.

Zelfs nadat de symptomen zijn verbeterd, moet u het antibioticum volgens de instructies gebruiken. Als u niet alle medicijnen inneemt, kan dit leiden tot een terugkerende infectie en resistentie van bacteriën tegen antibiotica. Bespreek met uw arts of apotheker wat u moet doen als u per ongeluk een dosis overslaat.

Oorbuizen

Als uw kind bepaalde aandoeningen heeft, kan de arts van uw kind een procedure aanbevelen om vloeistof uit het middenoor af te voeren. Als uw kind herhaalde, langdurige oorontstekingen heeft (chronische otitis media) of continue vochtophoping in het oor nadat een infectie is verdwenen (otitis media met effusie), kan de arts van uw kind deze procedure voorstellen.

Tijdens een poliklinische chirurgische ingreep, myringotomie genaamd, maakt een chirurg een klein gaatje in het trommelvlies waardoor hij of zij vloeistof uit het middenoor kan zuigen. Een klein buisje (tympanostomiebuis) wordt in de opening geplaatst om het middenoor te helpen ventileren en de opbouw van meer vocht te voorkomen. Sommige buizen zijn bedoeld om zes maanden tot een jaar op hun plaats te blijven en vallen er dan vanzelf uit. Andere buizen zijn ontworpen om langer te blijven zitten en moeten mogelijk operatief worden verwijderd.

Het trommelvlies sluit meestal weer nadat de buis eruit valt of is verwijderd.

Behandeling voor chronische etterende otitis media

Chronische infectie die resulteert in een gat of scheur in het trommelvlies – chronische etterende otitis media genoemd – is moeilijk te behandelen. Het wordt vaak behandeld met antibiotica die als druppels worden toegediend. Mogelijk krijgt u instructies voor het afzuigen van vloeistoffen via de gehoorgang voordat u druppels toedient.