Overzicht
Wat zijn monoklonale antilichamen?
Monoklonale antilichamen (ook wel moAbs of mAbs genoemd) zijn eiwitten die in laboratoria worden gemaakt en die in ons lichaam werken als eiwitten die antilichamen worden genoemd. Antilichamen zijn onderdelen van je immuunsysteem. Ze gaan op zoek naar de antigenen (vreemde stoffen) en kleven eraan om ze te vernietigen. In het laboratorium gemaakte monoklonale antilichamen helpen uw eigen immuunsysteem te stimuleren.
Het woord “monoklonaal” verwijst naar het feit dat de antilichamen die in het laboratorium worden gemaakt, klonen zijn. Het zijn exacte kopieën van één antilichaam. De generieke namen van de producten bevatten vaak de letters “mab” aan het einde van de naam.
Wat is het verschil tussen monoklonale antilichamen en polyklonale antilichamen?
Het verschil tussen de twee soorten antilichamen zit in de namen. “Mono” verwijst naar één en “poly” verwijst naar velen. Monoklonale antilichamen zijn klonen van slechts één antilichaam en ze binden slechts aan één antigeen. Polyklonale antilichamen zijn afkomstig van verschillende soorten immuuncellen en zullen aan meer dan één antigeen binden.
Hoe worden monoklonale antilichamen gebruikt?
Monoklonale antilichamen worden gebruikt voor diagnose, ziektebehandeling en onderzoek. Ze worden gebruikt:
- Als sondes om materialen in laboratoria te identificeren of voor gebruik in thuistestkits zoals die voor zwangerschap of ovulatie.
- Om weefsel en bloed te typen voor gebruik bij transplantaties.
- Voor diagnose.
- Voor ziektebehandeling.
Welke soorten ziekten behandelen monoklonale antilichamen?
Monoklonale antilichamen zijn gebruikt om de volgende aandoeningen te behandelen:
- Kanker.
- Afstoting van een orgaantransplantaat.
- Ontstekings- en auto-immuunziekten, waaronder allergieën.
- Infecties, waaronder COVID-19.
-
Osteoporose.
- Oogaandoeningen.
-
migraine.
- Hoge cholesterol.
- Zenuwstelselaandoeningen.
Het aantal goedkeuringen van de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) voor therapieën met monoklonale antilichamen is gestegen sinds het eerste geneesmiddel met monoklonale antilichamen voor mensen in 1986 werd goedgekeurd.
Komt behandeling met monoklonale antilichamen vaak voor?
Monoklonale antilichaamtherapie komt steeds vaker voor, aangezien de therapie blijft stijgen.
Proceduredetails
Hoe worden monoklonale antilichamen gebruikt tijdens een procedure?
In de meeste gevallen worden monoklonale antilichamen meestal toegediend als intraveneuze (IV) oplossing die rechtstreeks in uw ader wordt geïnjecteerd (soms een infusie genoemd). Ze worden vaak gegeven in een infuuscentrum waar meerdere mensen tegelijk worden behandeld.
Als u voor de eerste keer een behandeling krijgt, moet u waarschijnlijk iemand meenemen om meer te weten te komen over de procedure en wat u kunt verwachten. Tijdens uw eerste behandeling zullen zorgverleners op zoek gaan naar elk type ernstige allergische reactie.
In enkele gevallen kan uw zorgverlener ook een monoklonaal antilichaam voorschrijven dat subcutaan wordt toegediend (onderhuids geïnjecteerd). Je leert hoe je jezelf een kans kunt geven, vaak in je buik of bovenbeen.
Monoklonale antilichamen kunnen zijn:
- Zelf gegeven als therapie. Deze staan bekend als naakte monoklonale antilichamen.
- Gemaakt tot radioactieve deeltjes en gegeven als therapie samen met een ander medicijn. Deze staan bekend als geconjugeerde, gelabelde, geladen of gelabelde monoklonale antilichamen.
- Aangepast om zich aan en zo te hechten, en dan twee specifieke antigenen tegelijk aan te vallen. Deze staan bekend als bispecifieke monoklonale antilichamen.
Risico’s / voordelen
Wat zijn de voordelen van het gebruik van monoklonale antilichamen?
Een belangrijk voordeel van het gebruik van monoklonale antilichamen is dat ze zijn gebruikt om medicijnen te maken die succesvoller zijn bij de behandeling van bepaalde ziekten, zoals sommige vormen van kanker.
Een ander voordeel van het gebruik van monoklonale antilichamen als behandeling is dat ze nauwkeuriger zijn dan andere behandelingen. Dit verbetert de effectiviteit en kan sommige bijwerkingen verminderen.
De kwaliteit van monoklonale antilichamen is standaard voor alle productiebatches, wat belangrijk is voor gebruik als therapie, maar ook voor diagnostiek.
Het is nu mogelijk om in grote hoeveelheden monoklonale antilichamen te maken.
Wat zijn de risico’s of complicaties van het gebruik van monoklonale antilichamen?
Infusiereacties komen vaak voor en treden op tijdens of kort na behandeling met monoklonale antilichamen. Deze treden op wanneer uw lichaam een sterke immuunrespons heeft op de behandeling met monoklonale antilichamen. Veel voorkomende tekenen van een infusiereactie zijn huiduitslag, koorts, rillingen/rillingen, kortademigheid, zweten, veranderingen in bloeddruk en verhoogde hartslag. Door de infusie te vertragen of de dosis te verlagen, kunnen dergelijke reacties worden beperkt.
Er zijn ernstigere maar minder vaak voorkomende risico’s die verband houden met ongewenste reacties van het immuunsysteem, zoals acute anafylaxie, cytokine-afgiftesyndroom (CRS) en serumziekte.
Acute anafylaxie is een massale allergische reactie die levensbedreigend kan zijn. Serumziekte treedt op wanneer het immuunsysteem van uw lichaam het antiserum aanvalt, of een bloedproduct dat de eiwitten bevat die uw zorgteam gebruikt om u te helpen. CRS wordt ook wel cytokinestorm genoemd en kan leiden tot orgaanschade.
Sommige van de risico’s die verband houden met monoklonale antilichaamtherapie zijn specifiek voor het type aandoening dat wordt behandeld. Tumorlysissyndroom is bijvoorbeeld een aandoening die meestal wordt veroorzaakt door kankerbehandeling die kan leiden tot nierfalen.
Herstel en Outlook
Wat is de hersteltijd als ik monoklonale antilichamen neem?
Infusietijden kunnen variëren. Als voorbeeld duurde de behandeling met monoklonale antilichamen voor COVID-19 onder Emergency Use Authorization echter ongeveer een uur voor infusie en daarna nog een uur of zo om te kijken naar een reactie op de infusie.
Uw zorgverlener kan u aanraden om de eerste keer dat u een infuus krijgt een volwassen familielid of vriend mee te nemen. Dit is misschien niet nodig voor verdere behandelingen als u geen slechte reactie heeft. U bent mogelijk klaar om weer aan het werk of naar school te gaan als u zich goed voelt na de behandeling. Dit zijn vragen voor uw zorgverlener. De antwoorden zijn waarschijnlijk afhankelijk van waarvoor u wordt behandeld en uw algehele gezondheid.
Wanneer de dokter bellen?
Moet ik met mijn arts praten over de behandeling?
Als u een behandeling met monoklonale antilichamen heeft gehad en u een verwachte reactie krijgt, neem dan contact op met uw zorgverlener of ga naar een eerstehulpafdeling.
Als bij u een aandoening is vastgesteld die door monoklonale antilichamen wordt behandeld, overleg dan met uw zorgverlener over de vraag of dit type therapie al dan niet geschikt voor u is.
Antilichamen maken deel uit van je immuunsysteem. Monoklonale antilichamen zijn klonen van de antilichamen van uw lichaam die in een laboratorium worden gemaakt en bedoeld zijn om uw immuunsysteem te stimuleren. Monoklonale antilichamen als therapieën zijn meer gericht dan sommige andere soorten behandelingen en zijn succesvoller geweest bij de behandeling van sommige soorten ziekten, waaronder sommige kankers. Uw zorgverlener kan monoklonale antilichamen voorschrijven, afhankelijk van waarvoor u wordt behandeld en uw algehele gezondheid.
Discussion about this post