Overzicht
Wat is een miskraam?
Een miskraam, ook wel spontane abortus genoemd, is het onverwacht beëindigen van een zwangerschap. Ongeveer 1/3 tot 1/2 van alle zwangerschappen eindigt in een miskraam voordat een persoon een menstruatie mist of zelfs maar weet dat ze zwanger zijn. Ongeveer 10 tot 20% van de mensen die weten dat ze zwanger zijn, krijgt een miskraam.
Een miskraam komt het meest voor binnen de eerste 3 drie maanden van de zwangerschap, vóór 20 weken zwangerschap. Slechts 1% van de miskramen vindt plaats na 20 weken zwangerschap. Dit worden late miskramen genoemd.
Wat zijn de risicofactoren voor een miskraam?
Een risicofactor is een eigenschap of gedrag dat iemands kans op het ontwikkelen van een ziekte vergroot of iemand vatbaar maakt voor een bepaalde aandoening. Risicofactoren voor een miskraam zijn onder meer:
- Moederlijke leeftijd. Studies tonen aan dat het risico op een miskraam 12% tot 15% is voor mensen van in de twintig en stijgt tot ongeveer 25% voor mensen van 40 jaar. De verhoogde incidentie van chromosomale afwijkingen draagt bij aan het leeftijdsgebonden risico op een miskraam.
- Bepaalde gezondheidsproblemen bij de moeder zoals vermeld in de sectie “Wat veroorzaakt een miskraam?”
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt een miskraam?
Ongeveer de helft van alle miskramen die optreden in het eerste trimester wordt veroorzaakt door chromosomale afwijkingen – die erfelijk of spontaan kunnen zijn – in het sperma of de eicel van de ouder. Chromosomen zijn kleine structuren in de cellen van het lichaam die veel genen dragen, de basiseenheden van erfelijkheid.
Genen bepalen alle fysieke kenmerken van een persoon, zoals geslacht, haar- en oogkleur en bloedgroep. De meeste chromosomale problemen ontstaan bij toeval en zijn niet gerelateerd aan de gezondheid van de ouders.
Miskramen worden ook veroorzaakt door een aantal onbekende en bekende factoren, zoals:
- Infectie.
- Blootstelling aan gevaren voor het milieu en op de werkplek, zoals hoge stralingsniveaus of giftige stoffen.
- Hormonale onregelmatigheden.
- Onjuiste implantatie van bevruchte eicel in het baarmoederslijmvlies.
- Moederlijke leeftijd.
- Baarmoeder afwijkingen.
- Incompetente baarmoederhals. (De baarmoederhals begint te vroeg te verwijden en te openen, midden in de zwangerschap, zonder tekenen van pijn of bevalling.)
- Leefstijlfactoren zoals roken, alcohol drinken of illegale drugs gebruiken.
- Aandoeningen van het immuunsysteem, waaronder lupus, een auto-immuunziekte.
- Ernstige nierziekte.
-
Aangeboren hartziekte.
-
Diabetes die niet onder controle is.
- Schildklier aandoening.
- straling.
- Bepaalde medicijnen, zoals het acnemedicijn isotretinoïne (Accutane®).
- Ernstige ondervoeding.
- Groep B beta-streptokokken.
Opmerking: Er is geen bewijs dat stress of lichamelijke of seksuele activiteit een miskraam veroorzaakt.
Soms kan de behandeling van uw ziekte de kansen op een succesvolle zwangerschap vergroten.
Wat zijn de symptomen van een miskraam?
Symptomen van een miskraam zijn onder meer:
- Bloeden die vordert van licht naar zwaar.
- Krampen.
- Buikpijn.
- Lage rugpijn die kan variëren van mild tot ernstig.
Als u bovenstaande symptomen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met uw zorgverlener. Zij zullen u vertellen om naar het kantoor te komen of naar de eerste hulp te gaan.
Wat zijn enkele van de symptomen na een miskraam?
Spotting en mild ongemak zijn veelvoorkomende symptomen na een miskraam. Als u hevige bloedingen, koorts, koude rillingen of pijn heeft, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts, want dit kunnen tekenen zijn van een infectie.
Diagnose en tests
Hoe wordt een miskraam gediagnosticeerd en behandeld?
Uw zorgverlener zal een bekkenonderzoek en een echografie uitvoeren om de miskraam te bevestigen. Als de miskraam compleet is en de baarmoeder schoon is, is meestal geen verdere behandeling nodig. Soms wordt de baarmoeder niet volledig geleegd, dus wordt een procedure voor dilatatie en curettage (D&C) of dilatatie en extractie (D&E) uitgevoerd. Tijdens deze procedures wordt de baarmoederhals verwijd en wordt het resterende weefsel van de foetus of de placenta voorzichtig uit de baarmoeder geschraapt of weggezogen. Meestal hervat je je menstruatie na ongeveer 4 tot 6 weken.
Als een miskraam niet werd bevestigd, maar je had symptomen van een miskraam, wordt bedrust vaak voorgeschreven voor meerdere dagen en wordt je mogelijk ’s nachts ter observatie in het ziekenhuis opgenomen. Wanneer het bloeden stopt, kunt u gewoonlijk uw normale activiteiten voortzetten. Als de baarmoederhals verwijd is, kan de diagnose van een incompetente baarmoederhals worden gesteld en kan een procedure worden uitgevoerd om de baarmoederhals te sluiten (cerclage genaamd).
Bloedonderzoek, genetische tests of medicijnen kunnen nodig zijn als een vrouw meer dan twee miskramen op rij heeft (herhaalde miskraam genoemd). Sommige diagnostische procedures die worden gebruikt om de oorzaak van herhaalde miskraam te evalueren, zijn onder meer:
- Endometriumbiopsie.
- Hysterosalpingogram (een röntgenfoto van de baarmoeder en eileiders).
-
Hysteroscopie (een test waarbij de arts de binnenkant van de baarmoeder bekijkt met een dun, telescoopachtig apparaat).
-
Laparoscopie (een procedure waarbij de arts de bekkenorganen bekijkt met een verlicht apparaat).
Vooruitzichten / Prognose
Kan ik zwanger worden nadat ik een miskraam heb gehad?
Ja. De meeste mensen (87%) die een miskraam hebben gehad, hebben daaropvolgende normale zwangerschappen en geboorten. Het hebben van een miskraam betekent niet noodzakelijkerwijs dat je een vruchtbaarheidsprobleem hebt. Ongeveer 1% van de mensen heeft mogelijk herhaalde miskramen (drie of meer). Bedenk dat een miskraam meestal niet kan worden voorkomen en vaak optreedt omdat de zwangerschap niet normaal is. Sommige onderzoekers denken dat dit verband houdt met een auto-immuunreactie.
Hoewel er geen aanbevolen wachttijd is om een zwangerschap te proberen, kan het gepast zijn om de timing van uw volgende zwangerschap met uw zorgverlener te bespreken. Om een volgende miskraam te voorkomen, kan uw zorgverlener u een behandeling aanbevelen met progesteron, een hormoon dat nodig is voor implantatie in de baarmoeder. Als u een ziekte heeft, kan het behandelen van de aandoening de kansen op een succesvolle zwangerschap vergroten.
De tijd nemen om zowel fysiek als emotioneel te genezen na een miskraam is belangrijk. Geef jezelf vooral niet de schuld van de miskraam. Er is begeleiding beschikbaar om u te helpen bij het verwerken van uw verlies. Een ondersteuningsgroep voor zwangerschapsverlies kan ook een waardevolle hulpbron zijn voor u en uw partner. Vraag uw zorgverlener om meer informatie over counseling- en steungroepen.
Als u drie miskramen op rij heeft gehad, moet u stoppen met proberen zwanger te worden, een vorm van anticonceptie gebruiken en uw zorgverlener vragen om diagnostische tests uit te voeren om de oorzaak van de miskramen te bepalen.
Een miskraam is een zeer emotioneel moment voor aanstaande ouders en het is normaal om het verlies te rouwen. Bedenk dat een miskraam niet kan worden voorkomen. Het betekent niet dat je geen kinderen kunt krijgen of dat je vruchtbaarheidsproblemen hebt. Als u van plan bent zwanger te worden, neem dan contact op met uw zorgverlener om de oorzaak van uw miskraam te achterhalen en het tijdstip van uw volgende zwangerschap te bespreken.
Discussion about this post