Pijn in de schaamstreek na zware inspanning bij mannen

Pijn in de schaamstreek na zware inspanning kan worden veroorzaakt door verschillende aandoeningen die de spieren, pezen, botten, gewrichten of zachte weefsels rond de onderbuik en lies aantasten. De pijn kan variëren van een licht ongemak tot ernstige en aanhoudende pijn die de beweging of lichamelijke activiteit beperkt. Inzicht in de oorzaken, diagnose en behandelmethoden helpt complicaties te voorkomen en sneller te herstellen.

Veel voorkomende oorzaken van pijn in de schaamstreek na zware inspanning bij mannen

1. Verrekte liesspier

Een verrekking van een liesspier treedt op wanneer een of meer spieren van de binnenkant van het bovenbeen of de onderbuik overmatig uitrekken of scheuren. Deze blessure treft vaak de adductorspieren die aan het schaambeen vastzitten. Verrekte spieren ontstaan meestal tijdens plotselinge bewegingen, sprinten, springen of snelle richtingsveranderingen.

Iemand met verrekte liesspieren voelt meestal een scherpe pijn in de schaamstreek of de binnenkant van het bovenbeen, vooral als hij het been naar het lichaam brengt. Dit gebied kan opzwellen en de pijn verergert tijdens het sporten of als je op de binnenkant van het dijbeen drukt.

Behandeling: De eerste behandeling bestaat uit rust, ijs aanbrengen, voorzichtig zwachtelen en de benen hoog leggen. Niet-steroïde ontstekingsremmers helpen de pijn en ontsteking te verminderen. Geleidelijke rekoefeningen en spierversterkende oefeningen helpen de flexibiliteit en spierkracht te herstellen. Ernstige spierscheuringen kunnen fysiotherapie of, in zeldzame gevallen, chirurgische reparatie vereisen.

2. Sporthernia (atletische pubalgie)

Een sporthernia is een letsel aan de weke delen rond de onderbuik of lies veroorzaakt door herhaaldelijk draaien of plotselinge bewegingen. Ondanks de naam gaat deze aandoening niet altijd gepaard met een zichtbare hernia. Een sporthernia veroorzaakt chronische pijn in de schaamstreek die verergert bij intensieve lichamelijke activiteit.

Iemand met een sporthernia ervaart meestal pijn diep in de lies. Deze pijn vermindert met rust, maar komt terug tijdens het sporten. De pijn kan uitstralen naar de binnenkant van de dij of de testikels. In tegenstelling tot een liesbreuk is er geen zichtbare uitstulping.

Diagnose: Een arts stelt de diagnose sporthernia op basis van de medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek. De arts test vaak op pijn als je sit-ups doet, hoest of weerstand biedt bij beenbewegingen. MRI (Magnetic Resonance Imaging) helpt bij het bevestigen van de diagnose door letsel aan weke delen rond de schaambeenverbinding of de buikwand zichtbaar te maken.

Behandeling: Conservatieve behandeling bestaat uit rust, het aanbrengen van ijs, ontstekingsremmende medicatie en fysiotherapie om de buik- en liesspieren te versterken. Als de pijn na enkele maanden van conservatieve behandeling aanhoudt, kan een operatie nodig zijn om de gescheurde weefsels te repareren of de buikwand te verstevigen.

3. Osteitis pubis

Osteitis pubis is een ontsteking van de schaambeenverbinding, het gewricht tussen de twee schaambeenderen. Repetitieve stress door rennen, schoppen of draaien kan deze ontsteking veroorzaken. Deze aandoening komt vaak voor bij atleten die intensief of langdurig trainen.

Iemand met osteitis pubis voelt pijn in het midden van de schaamstreek. Deze pijn kan zich uitbreiden naar de onderbuik, lies of binnenkant van de dijen. De pijn neemt toe als je loopt, rent of van richting verandert.

Diagnose: De diagnose wordt gesteld met lichamelijk onderzoek en beeldvorming. De arts kan röntgenfoto’s laten maken, waarop veranderingen in de schaambeenderen te zien zijn, zoals boterosie of onregelmatigheden. MRI (Magnetic Resonance Imaging) kan een vroege ontsteking opsporen voordat de veranderingen op röntgenfoto’s te zien zijn.

Behandeling: De behandeling bestaat uit rust, ontstekingsremmende medicatie en fysiotherapie om de stabiliteit van het bekken te verbeteren. Het aanbrengen van ijs helpt bij het verlichten van acute pijn. Ernstige gevallen kunnen injecties met corticosteroïden nodig hebben om de ontsteking te verminderen. Volledig herstel kan enkele maanden duren en de terugkeer naar intensieve activiteiten moet geleidelijk gebeuren.

4. liesbreuk

Een liesbreuk ontstaat wanneer weefsel, zoals een deel van de darm, door een zwakke plek in de buikwand bij het lieskanaal drukt. Deze aandoening kan pijn veroorzaken in de schaamstreek of lies, vooral na zwaar tillen of zware inspanning.

Iemand met een liesbreuk voelt vaak een doffe pijn of druk in de lies, die verergert bij inspanning, hoesten of staan. Er kan een zichtbare of voelbare uitstulping verschijnen in de buurt van het schaambeen.

Diagnose: De diagnose wordt uitgevoerd met een lichamelijk onderzoek terwijl je staat en hoest om de hernia-uitstulping te identificeren. Een echografie of computertomografie (CT) scan kan de diagnose bevestigen als de hernia klein is of niet goed zichtbaar.

Behandeling: Kleine en asymptomatische hernia’s worden meestal gecontroleerd. Pijnlijke of groter wordende hernia’s moeten meestal operatief worden gerepareerd om complicaties zoals darmobstructie of wurging te voorkomen. De operatie kan open of laparoscopisch worden uitgevoerd, afhankelijk van de grootte en de locatie van de hernia. Het herstel duurt meestal enkele weken en zodra de pijn afneemt, kunnen lichte lichamelijke activiteiten beginnen.

5. Adductor tendinopathie

Adductor tendinopathie is een chronische blessure of degeneratie van de pezen die de binnenste dijspieren aan het schaambeen hechten. Deze aandoening is meestal het gevolg van herhaaldelijke overbelasting tijdens het hardlopen of sporten met plotselinge richtingsveranderingen.

Pijn door adductor tendinopathie is gelokaliseerd aan de binnenkant van de schaamstreek en neemt toe bij adductie van het been of weerstand biedende beweging van het bovenbeen.

Diagnose: Een arts onderzoekt de pijn tijdens adductie met weerstand. MRI (Magnetic Resonance Imaging) kan peesverdikking, degeneratie of gedeeltelijke scheuren bevestigen.

Behandeling: De behandeling bestaat uit rust van verergerende activiteiten, fysiotherapie en geleidelijke rekoefeningen. Het versterken van de heup- en kernspieren helpt herhaling te voorkomen. Een corticosteroïdeninjectie of een injectie met bloedplaatjesrijk plasma kan helpen als conservatieve behandelingen falen.

6. Zenuwbeknelling (obturator- of ilioinguinale zenuwbeknelling)

Zenuwbeknelling treedt op wanneer zenuwen in de buurt van de schaamstreek bekneld of geïrriteerd raken door overbelasting of littekenweefsel. De obturatorzenuw en de nervus ilioinguinalis worden het vaakst aangetast.

Iemand met zenuwbeknelling voelt een brandend gevoel of tintelende pijn die uitstraalt van de schaamstreek naar de binnenkant van de dij of het scrotum. De pijn kan gepaard gaan met gevoelloosheid of een veranderd gevoel.

Diagnose: Een arts voert een gedetailleerd neurologisch onderzoek uit en kan zenuwgeleidingsonderzoeken of diagnostische zenuwblokkades gebruiken om de aangedane zenuw te identificeren. MRI (Magnetic Resonance Imaging) kan helpen om andere oorzaken uit te sluiten.

Behandeling: De behandeling bestaat uit rust, fysiotherapie en ontstekingsremmende medicatie. Zenuwblokkades of injecties met corticosteroïden kunnen de pijn en ontsteking verminderen. Bij aanhoudende zenuwbeknelling kan chirurgische decompressie nodig zijn.

Samengevat kan pijn in de schaamstreek na zware inspanning bij mannen het gevolg zijn van verrekte spieren, peesletsel, ontsteking, hernia of zenuwbeknelling. Je moet een arts raadplegen als de pijn langer dan een week aanhoudt, verergert bij inspanning of je belemmert bij het lopen of dagelijkse taken. Je hebt onmiddellijk medische hulp nodig als er een zichtbare uitstulping, zwelling of hevige pijn is, wat kan wijzen op een hernia of ernstige spierscheuring.