Longtransplantatie en afstoting

Wat is transplantaatafstoting?

Het immuunsysteem van het lichaam beschermt u tegen infectie. Immuuncellen herkennen de getransplanteerde long als verschillend van de rest van het lichaam en proberen deze te vernietigen. Dit wordt afstoting genoemd en het is de manier waarop je lichaam het nieuwe orgaan niet accepteert.

Na transplantatiechirurgie krijgt u immunosuppressiva voorgeschreven om uw immuunsysteem te “dwazen” door te denken dat uw nieuwe long van u is, zodat het niet probeert het aan te vallen.

Hoewel afstoting het meest voorkomt in de eerste 12 maanden na de operatie, kan het op elk moment optreden. Gelukkig kan afstoting worden behandeld, vooral als de tekenen van afstoting vroegtijdig worden herkend. Terwijl u in het ziekenhuis ligt, kan uw transplantatieteam een ​​episode van afstoting meestal herkennen voordat deze grote of onomkeerbare schade veroorzaakt.

Nadat u naar huis bent gegaan, is het van vitaal belang dat u zich bewust bent van de mogelijke tekenen van afwijzing, zodat u deze aan uw zorgverleners kunt melden en onmiddellijk kunt worden behandeld. Het is ook erg belangrijk voor u om uw medicijnen continu in te nemen zoals voorgeschreven, uw bloed volgens schema te laten afnemen en uw longfunctietest en bronchoscopieschema’s te volgen. Na een jaar is het belangrijk om uw spirometrie-apparaat thuis te blijven gebruiken om uw longfunctie te controleren, aangezien een afname van 10% op afstoting kan duiden.

Wat zijn de risico’s van longtransplantatie?

De risico’s van transplantatie zijn dezelfde als die van elke operatie. Enkele van de risico’s zijn het risico op bloedingen, infectie, bijwerkingen die verband houden met de medicijnen, afstoting, nierfalen of, in zeldzame gevallen, overlijden.

De twee belangrijkste complicaties van transplantatiechirurgie zijn orgaanafstoting en infectie. Aangezien het lichaam de nieuwe long als een vreemd voorwerp herkent, zal het normaal gesproken proberen er vanaf te komen of het te “afwijzen”. Anti-afstotingsmedicijnen die na een operatie worden ingenomen, helpen een afstotingsepisode te voorkomen, maar ze remmen ook een deel van het immuunsysteem. Aangezien het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden is verminderd, zijn ontvangers van een transplantatie vatbaarder voor infecties.

Jarenlange ervaring, onderzoek en verbeterde medicijnen helpen afstoting te voorkomen, en uw transplantatieteam zal alle voorzorgsmaatregelen nemen om deze complicaties te voorkomen. Terwijl u in het ziekenhuis herstelt, leert u tekenen van afstoting en infectie te herkennen.

Wat zijn de waarschuwingssignalen van mogelijke afstoting van een longtransplantaat?

Er zijn verschillende symptomen die verband kunnen houden met transplantaatafstoting. Als u een van deze symptomen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met uw transplantatiecoördinator. Deze symptomen kunnen zijn:

• Koorts hebben
• Aankomen
• Griepachtige symptomen ervaren (misselijkheid, vermoeidheid, pijn in het lichaam, diarree)
• Gevoelig voelen over de transplantatieplaats
• Zwelling ervaren

Hoe wordt afstoting van een longtransplantaat geïdentificeerd?

Het transplantatieteam kan bepalen of uw lichaam uw nieuwe long afstoot door dagelijkse tests van de longfunctie uit te voeren tijdens uw verblijf in het ziekenhuis. Als het team denkt dat u problemen heeft met uw nieuwe long, kunnen de volgende tests worden uitgevoerd:

• Herhaald bloedonderzoek inclusief een volledige bloedtelling.
• Bronchoscopie met transbronchiale biopsieën.
• Een surveillance-bronchoscopie is een procedure die wordt uitgevoerd om afstoting van de long met vaste tussenpozen te detecteren. Deze tests worden routinematig uitgevoerd als onderdeel van uw vervolgzorg (drie weken, zes weken, drie maanden, zes maanden, negen maanden en één jaar na transplantatiechirurgie) om opnieuw te zoeken naar afstoting.

Hoe wordt afstoting van een longtransplantaat behandeld?

Als afstoting optreedt, zal uw arts medicijnen voorschrijven, meestal steroïden (infuus of pillen) om afstoting te behandelen en verdere complicaties te voorkomen. Om de afstoting onder controle te houden, moet u mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen of moet u poliklinische zorg krijgen. Dit hangt af van verschillende factoren, waaronder de mogelijkheid om thuis IV-medicatie toe te dienen door een thuisverpleegkundige.

Zal de behandeling van afstoting bijwerkingen veroorzaken?

Om vervelende bijwerkingen te verminderen, kan uw dosering worden verlaagd zodra het veilig is. In de tussentijd zijn er enkele dagelijkse praktijken die u kunnen helpen de bijwerkingen van prednison te voorkomen of te verminderen. Eet uitgebalanceerde maaltijden om overgewicht te voorkomen en om het risico op hoge bloeddruk, diabetes, zweren en bot- en spierproblemen, zoals osteoporose, te verlagen. Verminder daarnaast uw zoutinname.