Een te snelle hartslag wordt bepaald op basis van leeftijd en fysieke conditie. Over het algemeen is tachycardie voor volwassenen een hartslag van meer dan 100 slagen per minuut (BPM). In dit artikel leert u hoe artsen tachycardie diagnosticeren.
Veel voorkomende symptomen van tachycardie:
- Duizeligheid
- Duizeligheid
- Kortademigheid
- pijn op de borst
- Hartkloppingen
In extreme gevallen kunt u bewusteloos raken of een hartstilstand krijgen.
Maar soms veroorzaakt een supersnelle hartslag helemaal geen symptomen.
Tachycardie diagnosticeren
Om uw toestand te diagnosticeren en het specifieke type tachycardie te bepalen, zal uw arts uw symptomen evalueren, een lichamelijk onderzoek uitvoeren en u vragen stellen over uw gezondheidsgewoonten en medische geschiedenis.
Verschillende harttesten kunnen ook nodig zijn om tachycardie te diagnosticeren.
Elektrocardiogram (ECG)
Een elektrocardiogram, ook wel ECG of ECG genoemd, is het meest gebruikte hulpmiddel om tachycardie te diagnosticeren. Het is een pijnloze test die de elektrische activiteit van uw hart detecteert en registreert met behulp van kleine sensoren (elektroden) die op uw borst en armen zijn bevestigd.
Een ECG registreert de timing en sterkte van elektrische signalen terwijl ze door uw hart reizen. Uw arts kan zoeken naar signaalpatronen om te bepalen wat voor soort tachycardie u heeft en hoe problemen in het hart een snelle hartslag kunnen veroorzaken.
Uw arts kan u vragen om thuis een draagbaar ECG-apparaat te gebruiken om meer informatie over uw hartslag te geven. Draagbare of externe ECG-apparaten zijn onder meer:
- Holter-monitor. Dit draagbare ECG-apparaat wordt in uw zak gedragen of aan een riem of schouderband gedragen. Het registreert de activiteit van uw hart gedurende een volledige periode van 24 uur, waardoor uw arts uw hartritmes langdurig kan bekijken. Uw arts zal u waarschijnlijk vragen om gedurende dezelfde 24 uur een dagboek bij te houden. U beschrijft alle symptomen die u ervaart en noteert het tijdstip waarop ze optreden.
- Evenementen monitor. Dit draagbare ECG-apparaat is bedoeld om uw hartactiviteit gedurende een week tot een paar maanden te controleren. Je draagt hem de hele dag, maar hij neemt slechts een paar minuten per keer op bepaalde tijden op. Bij veel eventmonitors activeer je ze door op een knop te drukken wanneer je symptomen van een snelle hartslag hebt. Andere monitoren detecteren automatisch abnormale hartritmes en beginnen dan met opnemen. Met deze monitoren kan uw arts naar uw hartritme kijken op het moment van uw symptomen.
- Andere draagbare monitoren. Sommige persoonlijke apparaten, zoals smartwatches, bieden elektrocardiogrambewaking. Vraag uw arts of dit een optie voor u is.
Elektrofysiologische test
Uw arts kan een elektrofysiologische test aanbevelen om de diagnose te bevestigen of om de locatie van problemen in het circuit van uw hart vast te stellen.
Tijdens deze test brengt een arts dunne, flexibele buisjes (katheters) met elektroden in uw lies, arm of nek en leidt deze door uw bloedvaten naar verschillende plekken in uw hart. Eenmaal op hun plaats kunnen de elektroden de verspreiding van elektrische impulsen tijdens elke slag nauwkeurig in kaart brengen en afwijkingen in uw circuits identificeren.
Cardiale beeldvorming
Beeldvorming van het hart kan worden uitgevoerd om te bepalen of structurele afwijkingen de bloedstroom beïnvloeden en bijdragen aan tachycardie.
Cardiale beeldvormingstests die worden gebruikt om tachycardie te diagnosticeren, zijn onder meer:
- Echocardiogram. Een echocardiogram maakt een bewegend beeld van uw hart met behulp van geluidsgolven. Het kan gebieden identificeren met een slechte bloedstroom, abnormale hartkleppen en hartspier die niet normaal werken.
- Magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Een cardiale MRI kan stilstaande of bewegende beelden geven van hoe het bloed door het hart stroomt en onregelmatigheden detecteren.
- Computertomografie (CT). CT-scans combineren verschillende röntgenfoto’s om een meer gedetailleerd dwarsdoorsnedebeeld van het hart te geven.
- Coronair angiogram. Om de bloedstroom door uw hart en bloedvaten te bestuderen, kan uw arts een coronair angiogram gebruiken om mogelijke blokkades of afwijkingen aan het licht te brengen. Coronair angiogram maakt gebruik van een kleurstof en speciale röntgenfoto’s om de binnenkant van uw kransslagaders te laten zien.
- Röntgenfoto van de borst. Deze test wordt gebruikt om foto’s van uw hart en longen te maken en kan detecteren of uw hart vergroot is.
Test bij inspanning
Uw arts kan een test aanbevelen wanneer u zich inspant om te zien hoe uw hart functioneert terwijl het hard aan het werk is tijdens het sporten, of wanneer medicatie wordt gegeven om het snel te laten kloppen.
Bij een inspanningstest met inspanning worden elektroden op uw borst geplaatst om de hartfunctie te controleren terwijl u traint, meestal door op een loopband te lopen. Andere harttesten kunnen worden gedaan met een stresstest.
Kanteltafeltest
Deze test wordt soms gebruikt om uw arts te helpen beter te begrijpen hoe uw tachycardie bijdraagt aan flauwvallen. Onder zorgvuldige controle krijgt u een medicijn dat een tachycardie-episode veroorzaakt. Je ligt plat op een speciale tafel, en dan wordt de tafel gekanteld alsof je staat. Uw arts merkt op hoe uw hart en zenuwstelsel reageren op deze positieveranderingen.
Aanvullende tests
Uw arts kan indien nodig aanvullende tests bestellen om een onderliggende aandoening te diagnosticeren die bijdraagt aan tachycardie en om de toestand van uw hart te beoordelen.
.
Discussion about this post