De anatomie van de voet en veelvoorkomende voetproblemen

Je voeten zijn gemaakt om te lopen – en rennen, springen, balanceren, klimmen en meer. Het is dus geen wonder dat de menselijke voet complex is. Geloof het of niet, je maat zessen (of negens of twaalf) bevatten 28 botten – bijna een kwart van alle botten in je hele lichaam – plus 30 gewrichten en meer dan honderd spieren, gewrichtsbanden en pezen.

Al deze constructies werken samen als fijn afgestelde machines om twee belangrijke functies uit te voeren: het dragen van het gewicht en de voortstuwing. Deze functies vereisen een hoge mate van stabiliteit. Bovendien moet de voet flexibel zijn, zodat deze zich kan aanpassen aan oneffen oppervlakken. Dit is een van de redenen waarom elke voet zoveel botten en gewrichten heeft.

Hier is een kort overzicht van de structuren van de voet en hoe ze samenwerken, plus een blik op enkele veelvoorkomende podotherapeutische problemen die soms het gevolg zijn van normale slijtage, overmatig gebruik of letsel aan de voet.

Voetstructuur

De voet kan in drie delen worden verdeeld: de voorvoet, middenvoet en achtervoet. Er zijn botten, gewrichten, spieren, pezen en ligamenten in elke sectie.

botten

Botten in de voet kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën op basis van waar ze zich bevinden.

voorvoet

Dit is het voorste deel van de voet, inclusief de tenen of vingerkootjes. Er zijn 14 teenbeenderen (twee per grote teen en drie per elk van de andere vier), plus vijf middenvoetsbeentjes.

Het eerste middenvoetsbeentje is het kortste en dikste en speelt een belangrijke rol bij voortstuwing (voorwaartse beweging). Het biedt ook bevestiging aan verschillende pezen. De tweede, derde en vierde middenvoetsbeentjes zijn de meest stabiele van de middenvoetsbeentjes. Ze zijn goed beschermd en hebben slechts kleine peesaanhechtingen.

Naast de vingerkootjes en middenvoetsbeentjes bevat de voorvoet twee kleine, ovale sesambeenderen net onder de kop van het eerste middenvoetsbeentje, op het plantaire oppervlak of de onderkant van de voet, die op zijn plaats wordt gehouden door pezen en ligamenten. De voorvoet ontmoet de middenvoet bij de vijf tarsometatarsale gewrichten.

middenvoet

Dit gedeelte van de voet bestaat uit vijf onregelmatig gevormde botten, de tarsals. De klinische namen voor deze botten zijn de naviculaire, kubusvormige en mediale, intermediaire en laterale spijkerschrift. Samen vormen ze de voetboog. De voetboog speelt een sleutelrol bij het dragen van gewicht en stabiliteit.

achtervoet

Er zijn slechts twee grote botten in dit deel van de voet: de talus en de calcaneus. De grootste hiervan, de calcaneus, vormt de hiel van de voet. De talus rust bovenop de calcaneus en vormt het scharnierende gewricht van de enkel.

Gewrichten

Een gewricht wordt gevormd op de kruising tussen twee of meer botten. Elke grote teen heeft twee gewrichten, het metatarsofalangeale gewricht en het interfalangeale gewricht. De andere vier tenen aan elke voet hebben elk drie gewrichten: het metatarsofalangeale gewricht aan de basis van de teen, het proximale interfalangeale gewricht in het midden van de teen en het distale falangeale gewricht – het gewricht dat zich het dichtst bij de punt van de teen bevindt.

Spieren

De spieren die de bewegingen van de voet aansturen, vinden hun oorsprong in het onderbeen en zijn met pezen aan de botten in de voet bevestigd. Dit zijn de belangrijkste spieren die beweging in de voet vergemakkelijken:

• Tibialis posterior (ondersteunt de voetboog)

• Tibialis anterior (laat de voet omhoog bewegen)

• Peroneus longus en brevis (controleert beweging aan de buitenkant van de enkel)

• Extensoren (hef de tenen op om een ​​stap mogelijk te maken)

• Flexoren (stabiliseren de tenen en krullen ze onder)

Pezen en ligamenten

De meest opvallende pees van de voet is de achillespees, die van de kuitspier naar de hiel loopt. Het is de sterkste en grootste peesstructuur in het lichaam. De achillespees maakt het mogelijk om te rennen, springen, trappen te lopen en op je tenen te staan.

Andere belangrijke pezen in de voet zijn de tibialis posterior (posterior tibiale pees), die de kuitspier aan de botten aan de binnenkant van de voet bevestigt en de voetboog ondersteunt, en de tibialis anterior (anterieure tibiale pees), die loopt van de buitenste tibia tot het eerste middenvoetsbeentje en oppervlakken van de mediane spijkerschrifttarsaal, wat dorsiflexie mogelijk maakt – de tenen naar het scheenbeen brengen.

Dit zijn de primaire ligamenten van de voet:

• Fascia plantaris – Het langste ligament van de voet, de plantaire fascia loopt langs de voetzool van de hiel tot de tenen om de voetboog te vormen, kracht te geven om te lopen en te helpen bij het evenwicht.

• Plantair calcaneonaviculair ligament – Dit is een ligament van de voetzool dat het hielbeen en het hoefbeen verbindt en het hoofd van de talus ondersteunt.

• Calcaneocuboid ligament – Dit is het ligament dat de calcaneus en de tarsale botten verbindt en helpt de plantaire fascia de voetboog te ondersteunen.

Veelvoorkomende voetproblemen

Gezien hoeveel bewegende delen er in de menselijke voet zijn en hoeveel duizenden mijlen dit verbazingwekkende lichaamsdeel in een mensenleven logt – volgens de American Podiatric Medical Association klokt de gemiddelde persoon op 75.000 mijl op de leeftijd van 50-het is niet verwonderlijk dat structuren erin onderhevig kunnen zijn aan letsel of overmatig gebruik.

En net als elk lichaamsdeel dat bestaat uit botten, spieren en bindweefsel, zijn de voeten onderhevig aan bepaalde aandoeningen die andere ledematen, ledematen of de wervelkolom kunnen aantasten, waaronder:

• Verstuikingen, verrekkingen en trekkingen die spieren of gewrichtsbanden aantasten
• Tendinitis (wanneer een pees overbelast of gescheurd raakt)
• Botbreuken en -breuken
• Artrose (wat vooral voorkomt bij voeten, vooral in de gewrichten die de tenen verbinden met de middenvoet)
• Reumatoïde artritis

Voeten kunnen ook worden beïnvloed door medische aandoeningen die niet specifiek voor hen zijn, zoals:

• suikerziekte
• Jicht (waarbij zich urinezuurkristallen vormen in een gewricht)
• Infecties zoals voetschimmel en onychomycose (nagelschimmelinfectie)

En natuurlijk zijn er problemen die uniek zijn voor de voet zelf:

Hielspoor

Als het grootste bot in de voet is de calcaneus (hiel) bijzonder vatbaar voor verwondingen veroorzaakt door defecte biomechanica, bijvoorbeeld lopen op manieren die niet optimaal zijn. Een veel voorkomende is de ontwikkeling van benige gezwellen aan de onderkant van de calcaneus, hielspoor genaamd, die hevige pijn veroorzaken bij staan ​​of lopen. Voetdisfuncties zoals hielspoor komen het meest voor bij mensen met fasciitis plantaris (ontsteking van de fascia op de voetzool; zie hieronder), platte voeten of hoge bogen.

Plantaire fasciitis

Deze aandoening is het gevolg van microscheurtjes in het dikke vezelige weefsel aan de onderkant van de voet, die zich uitstrekken van de hiel tot de bal, veroorzaakt door overstrekking. Symptomen zijn onder meer pijn in de hiel en boog die ’s ochtends vaak erger is. Fasciitis plantaris is een bijzonder risico voor langeafstandslopers of hardlopers.

eeltknobbels

Een bunion is een benige uitsteeksel net onder de teen aan de binnenrand van de voet of aan de kant van de pink. (De laatste wordt soms een bunionette genoemd.) Eeltknobbels ontstaan ​​wanneer de botten in de voet niet goed uitgelijnd raken, vaak als gevolg van druk veroorzaakt door het dragen van schoenen die niet goed passen of die de tenen gedurende een lange periode strak tegen elkaar drukken. De grote teen kan zo ver naar binnen kantelen dat hij daadwerkelijk onder of over de aangrenzende tweede teen kruist, waardoor een secundaire uitlijning ontstaat die een hamerteen wordt genoemd. Meestal vormt zich een pijnlijke eelt bovenop de tweede teen.

Gevallen Bogen

Soms pes planus of platvoeten genoemd, dit is een misvorming waarbij de boog van de onderkant van de voet recht komt te staan, vaak zo volledig dat de hele voetzool in contact komt met de vloer. Het resultaat kan pijn in de middenvoet, zwelling van de enkel en voetboog en zelfs heup-, knie- of lage rugpijn zijn. Gevallen bogen kunnen aangeboren zijn (wat betekent dat een persoon met de aandoening wordt geboren), maar vaker ontwikkelt pes planus zich als gevolg van leeftijd of letsel. Tussen 20% en 30% van de mensen heeft een zekere mate van platvoetigheid.

Mallet Toe

In deze toestand wordt het gewricht in het midden van een teen permanent gebogen in de mate dat het naar beneden wijst. Het ontwikkelt zich vanwege een onbalans in de spieren, pezen of ligamenten die de botten van de teen recht houden. Net als bij eeltknobbels en hamerteen vormt zich vaak een hamerteen als gevolg van het dragen van slecht passende schoenen, hoewel het ook kan worden veroorzaakt door trauma of bepaalde ziekten.

Metatarsalgie

Dit is de medische naam voor pijn onder de bal van de voet. Het wordt vaak veroorzaakt door verhoogde druk op dit gebied vanwege bepaalde soorten schoenen of door aandoeningen, zoals artritis, zenuwcompressie (een neuroom genoemd; zie hieronder), of breuken of scheuren in ligamenten.

klauw teen

Dit is een misvorming waarbij de tenen vanuit de middelste gewrichten naar beneden buigen of zelfs onder de voet krullen. Eelt of likdoorns – gebieden met een verdikte, ontstoken huid – vormen zich vaak bovenop de aangetaste tenen. Soms kan een likdoorn de zenuwen in de voet onder druk zetten, waardoor pijn ontstaat.

Morton’s neuroom

Dit is een veelvoorkomend probleem waarbij compressie van een zenuw in de bal van de voet een branderig gevoel, tintelingen en pijn veroorzaakt bij de derde en vierde teen. Hoge hakken zijn vaak de boosdoener.

Diagnose van problemen

Om veelvoorkomende problemen met betrekking tot de anatomische structuren in de voet te diagnosticeren, zal een arts – meestal een orthopedisch specialist – de buitenkant van de voet onderzoeken om te zoeken naar symptomen zoals zwelling in specifieke gebieden en misvormingen in de vorm van de voet en andere uiterlijke tekenen.

Voor een specifieke diagnose is het echter meestal nodig om de binnenkant van de voet te bekijken met behulp van een soort beeldvormende test. Een standaard röntgenfoto kan een botbreuk of artritisschade bevestigen. Als er echter meer details nodig zijn, zal een orthopedisch arts waarschijnlijk magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) willen doen – een techniek die een krachtige magneet en een computer gebruikt – of een computertomografie (CT) -scan, die afbeeldingen construeert door meerdere X te combineren -stralen.

Behandeling

Zoals bij elke aandoening, hangt de behandeling van een voetprobleem af van wat het is. Uiteraard heeft een infectie veroorzaakt door bacteriën of een schimmel bijvoorbeeld een antibioticum of antischimmelmedicatie nodig. En voetpijn door welke oorzaak dan ook kan vaak worden verlicht met vrij verkrijgbare medicijnen zoals Tylenol (acetaminophen), Advil, Motrin (ibuprofen), Aleve (naproxen) of, in het geval van ernstig ongemak, voorgeschreven pijnstillers.

Voor voetproblemen die worden veroorzaakt door anatomische misvormingen, zoals gevallen bogen, zijn steunzolen (inlegzolen die in de schoenen worden gedragen om de voet te dempen en optimale ondersteuning voor de voet te creëren) vaak nuttig. Standaardversies hiervan zijn verkrijgbaar in apotheken en andere winkels die gezondheidsproducten verkopen, maar vaak zal een arts op maat gemaakte orthesen bestellen.

Fysiotherapie om de kracht en flexibiliteit van de voeten en enkels te verbeteren kan in sommige gevallen nuttig zijn. Soms vereisen breuken en andere verwondingen een operatie, waardoor de voeten uiteindelijk in goede staat kunnen blijven en klaar zijn om meer kilometers te maken.