Pyelonefritis is een bacteriële infectie die optreedt in het nierweefsel en het nierbekken, het gebied waar de urine zich verzamelt voordat deze in de urineleider stroomt. Pyelonefritis treedt op wanneer bacteriën, vaak afkomstig van een blaasontsteking, zich naar één of beide nieren verplaatsen. Bij vrouwen komt pyelonefritis vaker voor door hun kortere urinebuis, waardoor bacteriën gemakkelijker toegang krijgen tot de blaas en vervolgens tot de nieren. Zwangerschap verhoogt het risico nog verder omdat hormonale en anatomische veranderingen de urinestroom kunnen vertragen en de groei van bacteriën kunnen bevorderen.
Pyelonefritis vereist onmiddellijke medische behandeling, omdat uitgestelde behandeling kan leiden tot nierschade of sepsis. Als je de symptomen van pyelonefritis begrijpt, kun je deze aandoening vroegtijdig herkennen en tijdig medische zorg zoeken.
Symptomen van pyelonefritis bij vrouwen
Pyelonefritis symptomen verschijnen vaak plotseling en verergeren snel. De intensiteit van de symptomen hangt af van de ernst van de infectie, het type bacterie en de gezondheidstoestand van het immuunsysteem.
1. Koorts en rillingen
Koorts is het vroegste en meest voorkomende symptoom van pyelonefritis. Het lichaam verhoogt zijn temperatuur als een immuunrespons om de bacteriële infectie te bestrijden. De koorts bereikt meestal 38,5°C tot 40°C en kan gepaard gaan met rillingen en rillen. Rillingen ontstaan omdat het lichaam meer warmte probeert te genereren om de temperatuur te verhogen en de immuunrespons te versterken. Koorts en rillingen wijzen erop dat de infectie zich buiten de blaas heeft verplaatst en in de bloedbaan of het nierweefsel is terechtgekomen.
2. Pijn in de flank of rug
Pijn in de flank of onderrug is een typisch symptoom van pyelonefritis. De flank is het gebied tussen de onderste ribben en de heupen, vlakbij de nieren. De pijn komt meestal voor aan één kant, afhankelijk van welke nier de infectie heeft, maar soms aan beide kanten. De pijn begint vaak als een doffe pijn en wordt scherp bij beweging of lichte druk.
Deze pijn ontstaat doordat het nierkapsel ontstoken raakt en uitgerekt wordt door zwelling binnen het nierweefsel. De pijn kan uitstralen naar de buik of lies en verergeren bij diepe ademhaling of plotselinge bewegingen.
3. Buikpijn
Sommige vrouwen ervaren buikpijn of druk in de onderbuik. Dit ongemak is het gevolg van de verspreiding van infectie en ontsteking rond de blaas en urineleiders. De buikwandspieren kunnen gespannen aanvoelen. Dit symptoom veroorzaakt soms verwarring met gynaecologische aandoeningen zoals bekkenontsteking of ovariumcysten, maar pijn in de flank en koorts helpen om pyelonefritis van deze aandoeningen te onderscheiden.
4. Urine symptomen
Urinewegsymptomen treden op wanneer bacteriën zich van de blaas naar de nieren verplaatsen. De meest voorkomende plasklachten zijn frequent urineren, dringend urineren, pijnlijk urineren en een branderig gevoel tijdens het urineren. De urine ziet er vaak troebel uit of heeft een onaangename geur door de aanwezigheid van pus of bacteriën. Sommige vrouwen merken bloed op in de urine, dat er roze, rood of bruin uitziet. Dit symptoom is het gevolg van een ontsteking die het slijmvlies van de urinewegen beschadigt. De blaas voelt vaak vol aan, zelfs na het plassen, door irritatie en zwelling in de urinewegen.
5. Misselijkheid en braken
Misselijkheid en braken zijn frequente symptomen die gepaard gaan met ernstige nierinfecties. Deze symptomen ontstaan doordat gifstoffen die door bacteriën worden geproduceerd in de bloedbaan circuleren en de maag irriteren. Aanhoudend braken kan leiden tot uitdroging, wat de nierfunctie verslechtert en het herstel vertraagt. Deze aandoening vereist medische hulp om verloren vocht te vervangen en het elektrolytenevenwicht te corrigeren.
6. Vermoeidheid en zwakte
Pyelonefritis veroorzaakt vaak vermoeidheid en zwakte omdat het lichaam veel energie verbruikt om de infectie te bestrijden. Bij de immuunrespons komen ontstekingsstoffen vrij, cytokinen genaamd, die ervoor zorgen dat je je moe en zwak voelt. Uitdroging, koorts en gebrek aan eetlust dragen verder bij tot deze vermoeidheid. De vermoeidheid blijft zelfs nadat de koorts afneemt omdat de nierinfectie het lichaam blijft belasten.
7. Veranderingen in urineproductie
Sommige vrouwen merken veranderingen op in de hoeveelheid of frequentie van de urineproductie. Infecties en ontstekingen kunnen de nierfiltratie en urineconcentratie tijdelijk beïnvloeden. In ernstige gevallen kan een zwelling van de nieren de niertubuli samendrukken en de urinestroom verminderen. Uitdroging veroorzaakt ook donker gekleurde urine en minder vaak plassen. Een aanhoudende vermindering van de urineproductie geeft aan dat de nierfunctie mogelijk aangetast is en dringend onderzocht moet worden.
8. Verwardheid en duizeligheid in ernstige gevallen
Ernstige pyelonefritis kan leiden tot systemische infectie, die de hersenen en het zenuwstelsel aantast. Hoge koorts, uitdroging en infectie in de bloedbaan kunnen duizeligheid, verwardheid en desoriëntatie veroorzaken, vooral bij oudere vrouwen. Deze symptomen duiden op een medisch noodgeval en vereisen onmiddellijke behandeling om sepsis te voorkomen.
Wanneer moet je medische hulp inroepen?
Vrouwen hebben vaker last van pyelonefritis dan mannen omdat de urinebuis van de vrouw korter is en dichter bij de anus ligt, waardoor bacteriën gemakkelijker de blaas kunnen bereiken. Tijdens de zwangerschap vertragen hormonale veranderingen en de druk van de groeiende baarmoeder de urinestroom en verhogen ze het risico op infectie. Bij zwangere vrouwen kan pyelonefritis leiden tot vroeggeboorte, laag geboortegewicht of andere complicaties. Daarom moet elke zwangere vrouw met koorts, rugpijn of plasklachten onmiddellijk contact opnemen met een arts.
Je moet onmiddellijk medische hulp zoeken als je koorts boven de 38°C hebt met pijn in de flank of plasklachten. Stel de behandeling niet uit, want de infectie kan zich snel van de nieren naar de bloedbaan verspreiden en sepsis veroorzaken. Deze aandoening kan levensbedreigend worden als ze niet wordt behandeld. Je moet ook contact opnemen met een arts als de symptomen aanhouden nadat de behandeling met antibiotica voor een urineweginfectie is voltooid, omdat het opnieuw optreden van de symptomen wijst op een onvolledige uitroeiing van de bacterie of resistentie tegen antibiotica.
Diagnose van pyelonefritis
Artsen stellen de diagnose pyelonefritis door middel van lichamelijk onderzoek, urineonderzoek, bloedonderzoek en beeldvormend onderzoek. Urineonderzoek spoort bacteriën, witte bloedcellen en soms bloed in de urine op. Een urinekweek identificeert de bacteriesoort en bepaalt het meest effectieve antibioticum. Bloedonderzoek meet de nierfunctie en detecteert infectiemarkers. Beeldvormende tests zoals echografie of computertomografie helpen ontsteking, obstructie of abcesvorming te bevestigen. Met deze diagnostische middelen kunnen artsen de plaats van de infectie bevestigen en de nierschade beoordelen.
Discussion about this post