Diepe veneuze trombose (DVT) is een bloedstolsel dat een grote ader (meestal in het onderbeen of de dij, zoals de knieholte) gedeeltelijk of volledig blokkeert, hoewel het ook in andere delen van het lichaam kan voorkomen.
DVT voorkomt dat zuurstofarm bloed terugkeert naar het hart. Als gevolg hiervan wordt de bloedsomloop in het been geblokkeerd, wat leidt tot pijn en zwelling.
Als dat bloedstolsel afbreekt, wordt het een embolus en kan het door het hart en de longen reizen, waardoor de doorgang voor de bloedstroom daar wordt geblokkeerd. Een bloedstolsel dat naar uw longen reist, wordt longembolie (PE) genoemd. PE kan de weefsels van bloed beroven en weefsels beschadigen. DVT is zeer ernstig en kan dodelijk zijn.
Volgens het National Heart, Lung and Blood Institute hebben bloedstolsels in de dijen meer kans om af te breken en PE te veroorzaken dan bloedstolsels in het onderbeen.
De Centers for Disease Control and Prevention schatten dat maar liefst 900.000 Amerikanen elk jaar lijden aan diepe veneuze trombose of PE en dat als gevolg daarvan 60.000 tot 100.000 mensen overlijden.
Het is belangrijk op te merken dat DVT verschilt van een bloedstolsel (ook bekend als oppervlakkige tromboflebitis), dat zich in de aderen net onder de huid vormt. Oppervlakkige tromboflebitisreist meestal niet naar de longen en kan worden behandeld met ontstekingsremmende medicijnen, bedrust en warme kompressen. DVT’s verschillen ook van bloedstolsels die in de slagaders voorkomen, wat kan leiden tot een hartaanval of beroerte.
2:22
Veelvoorkomende oorzaken en risicofactoren voor bloedstolsels
Symptomen van diepe veneuze trombose
Veel voorkomende symptomen van DVT zijn pijn en gevoeligheid in het getroffen gebied en roodheid of verkleuring van de huid.Als de DVT afbreekt en een PE wordt, kunt u pijn op de borst, snelle hartslag en ademhalingsmoeilijkheden ervaren. Braken, bloed ophoesten en flauwvallen zijn ook tekenen van een PE.
DVT en PE zijn ernstig, dus als u een van deze tekenen of symptomen heeft, zoek dan onmiddellijk hulp.
Oorzaken
Een van de grootste oorzaken van DVT is immobiel zijn en voor langere tijd zitten. Of u nu herstelt van een operatie of op een lange vlucht zit, inactief zijn vertraagt de bloedstroom en kan voorkomen dat de bloedplaatjes en het plasma in uw bloed zich goed mengen en circuleren.
Een ernstige verwonding of operatie aan het been kan ook DVT veroorzaken.
Volwassenen ouder dan 60 jaar lopen het grootste risico op DVT, maar vrouwen die zwanger zijn, anticonceptiepillen gebruiken of hormoonvervangende therapie ondergaan, lopen ook het risico op stolling. Dit komt door de verhoogde niveaus van oestrogeen, waardoor het bloed gemakkelijk kan stollen.
Diagnose
Als u een DVT heeft, is het belangrijk om meteen de diagnose te krijgen voordat het een longembolie wordt. Zodra een PE een slagader in uw long blokkeert, wordt alle bloedstroom verminderd of volledig gestopt, wat een plotselinge dood kan veroorzaken.
Uw zorgverlener zal hoogstwaarschijnlijk een compressie-echografie uitvoeren, maar andere tests, zoals een venogram, CT-scan of D-dimeertest, kunnen ook worden gebruikt om DVT te diagnosticeren. Door middel van een compressie-echografie kan uw arts het bloedstolsel en de obstructie van de bloedstroom in de ader zien.
Behandeling
Als uw zorgverlener een DVT-diagnose bevestigt, is de eerste behandelingslijn meestal anticoagulantia (bloedverdunners). Anticoagulantia breken bestaande stolsels niet af, maar werken om verdere bloedstolling in de aderen te voorkomen en uw kansen op het ontwikkelen van een PE te verminderen. Er zijn injecteerbare en pilvormen van anticoagulantia.
Als u een PE ontwikkelt en een grote stolsel heeft, kan u trombolytische therapie (medicatie tegen bloedstolsels) voorgeschreven krijgen. Deze medicijnen worden toegediend via IV of een katheter die rechtstreeks in het stolsel wordt geïnjecteerd. Bloedstollingsmedicijnen zijn meestal gereserveerd voor noodgevallen vanwege het risico op ernstige bloedingen.
Richtlijnen voor DVT en PE
De behandelrichtlijnen zijn bijgewerkt om voorwaardelijk aan te bevelen dat bepaalde mensen met DVT of PE met een laag risico op complicaties thuis kunnen worden behandeld in plaats van in het ziekenhuis.
Zodra de kortdurende behandeling is voltooid, kan uw zorgverlener u een ander antistollingsmiddel geven. Antistollingstherapie duurt meestal drie maanden, maar in sommige gevallen kan het voor onbepaalde tijd zijn, vooral als u een PE heeft gehad. Uw behandelaar zal uw zaak evalueren tegen de risico’s en voordelen als onderdeel van hun klinische besluitvorming.
In 2020 heeft de American Society of Hematology (ASH) bijgewerkte behandelrichtlijnen voor DVT en PE uitgebracht. Updates van deze evidence-based behandelingsaanbevelingen om op te letten, zijn onder meer:
- Voor mensen met PE en hartinstabiliteit, worden stollingsremmende medicijnen (trombolytische therapie) gevolgd door antistolling aanbevolen in plaats van alleen antistolling.
- Voor patiënten met terugkerende niet-uitgelokte DVT of PE wordt aanbevolen om de antistollingstherapie voor onbepaalde tijd voort te zetten in plaats van het stoppen van de antistolling na de primaire behandeling.
preventie
Het is belangrijk voor mensen met een risico op DVT, of degenen die er een hebben gehad, om een gezonde levensstijl te behouden. Stoppen met roken, het bereiken van een gezond gewicht en het volgen van een regelmatige trainingsroutine zijn allemaal nuttige preventiestrategieën.
Vermijd langdurig zitten en rekken en bewegen gedurende de dag. Compressiesokken zijn vooral nuttig op lange vluchten omdat ze de bloedsomloop bevorderen en de beenaders helpen om zuurstofarm bloed naar het hart terug te voeren.
Als u anticonceptie of hormoonvervangende therapie gebruikt, kunt u met uw zorgverlener praten over het wijzigen van uw behandelplan om toekomstige stolsels te voorkomen. Mensen met hypertensie, hartaandoeningen of hartfalen lopen ook een hoog risico op DVT, dus overleg met uw zorgverlener over het opstellen van een behandelplan dat uw risico verlaagt en stolsels voorkomt.
Diepe veneuze trombose is een ernstige aandoening die onmiddellijk moet worden behandeld. Het duurt meestal drie tot zes maanden voordat het stolsel volledig is opgelost, maar door medische behandeling kunt u voorkomen dat het stolsel groter wordt en losraakt.
Als u symptomen van een longembolie ervaart, zoek dan meteen hulp. Hoewel de symptomen van DVT alarmerend kunnen zijn, kan het kennen ervan uw leven of iemand die u kent te redden.
Discussion about this post