Wat is slaapgerelateerde hypoventilatie?

Slaapgerelateerde hypoventilatie is ademen die niet voldoende is tijdens de slaap. De ademhaling is ofwel te oppervlakkig of te traag. Slaapgerelateerde hypoventilatie is een categorie aandoeningen die verschillende onderliggende oorzaken hebben.

Over het algemeen leiden deze aandoeningen tot een toename van koolstofdioxide in het bloed. Dit kan mogelijk symptomen veroorzaken zoals een slechte slaapkwaliteit, overmatige slaperigheid overdag en hoofdpijn in de ochtend. Sommige patiënten met deze aandoeningen hebben echter geen symptomen. Lees meer over deze groep aandoeningen in dit artikel.

Wat is slaapgerelateerde hypoventilatie?

Slaapgerelateerde hypoventilatie is een van de vier categorieën van slaapgerelateerde ademhalingsstoornissen. De andere zijn obstructieve slaapapneus, centrale slaapapneusyndromen en slaapgerelateerde hypoxemie.

Slaapgerelateerde hypoventilatiestoornissen worden gekenmerkt door onvoldoende ventilatie, wat leidt tot een toename van het kooldioxidegehalte in de slagaders. Soms is ook overdag (wakkere) hypoventilatie aanwezig. Er zijn zes subtypes van stoornissen, die te wijten zijn aan verschillende oorzaken.

Soorten en hun oorzaken

De zes subtypes van slaapgerelateerde hypoventilatie hebben allemaal verschillende mechanismen die hypoventilatie of onvoldoende ademhaling veroorzaken. De meeste gevallen van slaapgerelateerde hypoventilatie bestaan ​​uit ofwel obesitas-hypoventilatiesyndroom of slaapgerelateerde hypoventilatie als gevolg van een medicijn of medische aandoening. De andere soorten zijn zeldzamer.

Obesitas Hypoventilatie Syndroom (OHS)

OHS is aanwezig bij sommige mensen met obesitas en veroorzaakt een slechte ademhaling, wat leidt tot een toename van koolstofdioxide in het bloed. De specifieke oorzaak van OHS is onbekend, maar experts denken dat het te wijten is aan zowel een defect in de hersenen als de controle over de ademhaling en het overgewicht op de borst, waardoor het moeilijk is voor de spieren om goed te ademen.

Slaapgerelateerde hypoventilatie door een medicijn of middel

Slaapgerelateerde hypoventilatie kan worden uitgelokt door medicijnen die een afname van de ademhaling veroorzaken en ventilatiesignalen van de hersenen die de spierfunctie schaden. Sommige stoffen die dit veroorzaken zijn:

• Langwerkende verdovende middelen
• verdoving
• kalmerende middelen
• Spierverslappers
• Alcohol

Slaapgerelateerde hypoventilatie als gevolg van een medische aandoening

Dit wordt gediagnosticeerd wanneer patiënten ziekten van het longweefsel, de luchtwegen, longbloedvaten of neurologische of musculoskeletale aandoeningen hebben.

Congenitaal centraal alveolair hypoventilatiesyndroom (CCHS)

CCHS, voorheen bekend als de vloek van Ondine, begint meestal in de kindertijd. Het wordt veroorzaakt door een genmutatie. Deze mutatie leidt tot een storing van de centrale ademhalingsaandrijving (die de intensiteit van de uitademing regelt) en veroorzaakt hypoventilatie, die meer op de voorgrond treedt tijdens de slaap. Soms zorgt het ervoor dat een persoon stopt met ademen (ademhalingsstilstand).

CCHS wordt vaak voor het eerst ontdekt op volwassen leeftijd, en wordt soms ontdekt nadat algemene anesthesie ademhalingsfalen of ernstige aandoeningen van de luchtwegen veroorzaakt, of na het nemen van medicijnen die de ademhaling verminderen.

Late-onset centrale hypoventilatie met hypothalamische disfunctie

Deze aandoening houdt verband met de centrale controle van de ademhaling, die plaatsvindt in het centrale zenuwstelsel (dat bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg). Deze aandoening veroorzaakt hypoventilatie tijdens de slaap. Wanneer patiënten deze aandoening hebben, moeten ze twee van de volgende hebben:

• Hormoonafwijkingen gerelateerd aan de hypothalamus
• zwaarlijvigheid
• Ernstige emotionele of gedragsproblemen
• Tumor

Idiopathische centrale alveolaire hypoventilatie

Idiopathische centrale alveolaire hypoventilatie wordt gediagnosticeerd wanneer andere ziekten, waaronder andere slaapgerelateerde hypoventilatiestoornissen, zijn uitgesloten. De term idiopathisch verwijst meestal naar een onbekende oorzaak. Als zodanig zijn er nog steeds veel vragen met betrekking tot deze aandoening die geen antwoorden hebben.

Symptomen

Hoewel er verschillende oorzaken zijn van slaapgerelateerde hypoventilatie, kan de ophoping van kooldioxide, hypercapnie genaamd, verschillende symptomen veroorzaken, waaronder:

• Overmatige slaperigheid overdag
• ochtend hoofdpijn
• Slechte slaapkwaliteit
• Stemmingsstoornissen
• Concentratie- of geheugenstoornis

Andere gevolgen van chronische hypercapnie en hypoxemie (lage zuurstofconcentraties in het bloed) zijn onder meer pulmonale hypertensie (hoge bloeddruk die de longen en het hart aantast) en hartvergroting en disfunctie. Een lichamelijk onderzoek kan overtollig vocht aantonen en laboratoriumtests kunnen verhoogde bicarbonaat en polycytemie aan het licht brengen, wat verhoogde rode bloedcellen zijn.

Diagnose

Aangezien er veel oorzaken zijn van slaapgerelateerde hypoventilatie, is een uitgebreide beoordeling door een arts belangrijk. Dit kan het nemen van een gedetailleerde geschiedenis van slaap en slaapkwaliteit inhouden, en het zoeken naar de aan- of afwezigheid van ochtendsymptomen en vermoeidheid overdag. Een onderzoek is ook belangrijk om te zoeken naar andere medische aandoeningen die slaapgerelateerde hypoventilatie veroorzaken en om andere mogelijke bijdragende factoren uit te sluiten.

De belangrijkste kenmerken van slaapgerelateerde hypoventilatie die moeten worden gecontroleerd om een ​​diagnose te stellen, zijn de ademhaling en het kooldioxidegehalte tijdens de slaap. De belangrijkste test die wordt gebruikt voor het evalueren van de ademhaling tijdens de slaap is polysomnografie (PSG), een slaaponderzoek. Gezien de aard van de aandoeningen wordt aanbevolen dit in een slaaplaboratorium uit te voeren onder toezicht en toezicht van slaapmedicijnpersoneel.

Het kooldioxidegehalte wordt gemeten via een bloedmonster uit een slagader in de pols of door continue monitoring van het kooldioxidegehalte dat wordt uitgeademd tijdens het ademen.

Behandeling

Behandeling voor slaapgerelateerde hypoventilatie omvat doorgaans positieve luchtwegdruk (PAP) therapie met behulp van continue positieve luchtwegdruk (CPAP) of niet-invasieve beademing (NIV). Ze zorgen allebei voor zuurstof via een masker dat wordt gedragen wanneer een persoon slaapt.

Bij CPAP staat de lucht zowel bij het in- als uitademen onder een constante druk. De meest gebruikte vorm van NIV is BiPAP, wat bi-level PAP is. Dit zorgt voor een hogere druk bij het inademen en een lagere druk bij het uitademen.

De behandeling zal worden bepaald op basis van de onderliggende oorzaak van de slaapgerelateerde hypoventilatie, evenals de niveaus van koolstofdioxide in het bloed.

Slaap is essentieel voor iedereen. Het beïnvloedt uw vermogen om te functioneren en uw leven te leiden. Soms merkt u echter dat u moeite heeft met slapen of dat u zich overdag nog steeds moe voelt. Veel van de slaapgerelateerde stoornissen zijn behandelbaar en als u zich zorgen maakt over uw slaapkwaliteit, deel deze dan met uw arts.

Slaapgerelateerde hypoventilatie kan tot complicaties leiden, dus het is belangrijk dat uw arts vaststelt of u deze aandoening heeft. Een arts kan een beoordeling uitvoeren en indien nodig een diagnose en behandelplan voor u opstellen.