Veel voorkomende soorten eetstoornissen

Overzicht

Eetstoornissen zijn ernstige aandoeningen die verband houden met aanhoudend eetgedrag en die een negatieve invloed hebben op uw gezondheid, uw emoties en uw vermogen om op belangrijke gebieden van het leven te functioneren. De meest voorkomende eetstoornissen zijn anorexia nervosa, boulimia nervosa en eetbuistoornis.

Bij de meeste eetstoornissen is er te veel aandacht voor uw gewicht, lichaamsvorm en voedsel, wat leidt tot gevaarlijk eetgedrag. Dit gedrag kan een aanzienlijke invloed hebben op het vermogen van uw lichaam om de juiste voeding te krijgen. Eetstoornissen kunnen het hart, het spijsverteringsstelsel, de botten, de tanden en de mond beschadigen en tot andere ziekten leiden.

Eetstoornissen ontwikkelen zich vaak in de tienerjaren en jongvolwassenen, hoewel ze zich ook op andere leeftijden kunnen ontwikkelen. Met behandeling kunt u terugkeren naar gezondere eetgewoonten en soms ernstige complicaties die door de eetstoornis worden veroorzaakt, ongedaan maken.

Symptomen van eetstoornissen

De symptomen variëren, afhankelijk van het type eetstoornis. Anorexia nervosa, boulimia nervosa en eetbuistoornis zijn de meest voorkomende eetstoornissen. Andere eetstoornissen zijn onder meer herkauwingsstoornis en restrictieve voedselinname-stoornis.

Anorexia nervosa

Anorexia nervosa is een mogelijk levensbedreigende eetstoornis die wordt gekenmerkt door een abnormaal laag lichaamsgewicht, intense angst om aan te komen en een vertekend beeld van gewicht of vorm. Mensen met anorexia doen extreme inspanningen om hun gewicht en vorm onder controle te houden, wat vaak hun gezondheids- en levensactiviteiten aanzienlijk verstoort.

Als u anorexia heeft, beperkt u te veel calorieën of gebruikt u andere methoden om af te vallen, zoals overmatige lichaamsbeweging, het gebruik van laxeermiddelen of dieethulpmiddelen, of braken na het eten. Pogingen om uw gewicht te verminderen, zelfs bij ondergewicht, kunnen ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, soms zelfs tot het punt van dodelijke zelfhongering.

Boulimia nervosa

Boulimia nervosa is een ernstige, mogelijk levensbedreigende eetstoornis. Als u boulimia heeft, heeft u periodes van eetbuien en purgeren waarbij u een gebrek aan controle over uw eten voelt. Veel mensen met boulimia eten ook overdag minder, wat vaak leidt tot meer eetaanvallen en zuivering.

Tijdens deze afleveringen eet je meestal in korte tijd een grote hoeveelheid voedsel en probeer je vervolgens op een ongezonde manier van de extra calorieën af te komen. Vanwege schuldgevoelens, schaamte en een intense angst voor gewichtstoename door te veel eten, kunt u het braken forceren of u kunt te veel trainen of andere methoden gebruiken, zoals laxeermiddelen, om de calorieën kwijt te raken.

Als u boulimia heeft, bent u waarschijnlijk in beslag genomen door uw gewicht en lichaamsvorm, en kunt u uzelf ernstig en hard beoordelen vanwege uw zelf waargenomen tekortkomingen. Het kan zijn dat u een normaal gewicht heeft of zelfs een beetje overgewicht.

Vreetbui syndroom

Als u een eetbuistoornis heeft, eet u regelmatig te veel voedsel (eetbuien) en heeft u geen controle over uw eetpatroon. U kunt snel eten of meer eten dan de bedoeling is, zelfs als u geen honger heeft, en u kunt doorgaan met eten, zelfs lang nadat u een onaangenaam vol gevoel heeft gehad.

Na een eetbui kunt u zich schuldig, walgend of beschaamd voelen over uw gedrag en de hoeveelheid gegeten voedsel. Maar je probeert dit gedrag niet te compenseren met overmatige lichaamsbeweging of zuivering, zoals iemand met boulimie of anorexia zou kunnen. Verlegenheid kan ertoe leiden dat u alleen eet om uw eetbuien te verbergen.

Een nieuwe ronde van eetbuien vindt meestal minstens één keer per week plaats. U kunt een normaal gewicht, overgewicht of obesitas hebben.

Herkauwingsstoornis

Herkauwingsstoornis is het herhaaldelijk en aanhoudend teruggeven van voedsel na het eten, maar het wordt niet veroorzaakt door een medische aandoening of een andere eetstoornis zoals anorexia, boulimie of eetbuistoornis. Voedsel wordt weer in de mond gebracht zonder misselijkheid of kokhalzen, en regurgitatie is mogelijk niet opzettelijk. Soms wordt uitgebraakt voedsel opnieuw gekauwd en opnieuw doorgeslikt of uitgespuugd.

Deze aandoening kan leiden tot ondervoeding als het voedsel wordt uitgespuugd of als de persoon beduidend minder eet om het gedrag te voorkomen. Het optreden van een herkauwstoornis kan vaker voorkomen tijdens de kindertijd of bij mensen met een verstandelijke beperking.

Beperkende stoornis van de voedselinname

Deze aandoening wordt gekenmerkt door het niet voldoen aan uw minimale dagelijkse voedingsbehoeften omdat u geen interesse heeft in eten; u vermijdt voedsel met bepaalde sensorische kenmerken, zoals kleur, textuur, geur of smaak; of je maakt je zorgen over de gevolgen van eten, zoals angst om te stikken. Voedsel wordt niet vermeden uit angst om aan te komen.

De aandoening kan leiden tot aanzienlijk gewichtsverlies of het niet aankomen in gewicht tijdens de kindertijd, evenals voedingstekorten die gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken.

Wanneer moet je naar een dokter?

Een eetstoornis kan moeilijk zelf te beheersen of te overwinnen zijn. Eetstoornissen kunnen uw leven virtueel overnemen. Als u een van deze problemen ervaart, of als u denkt dat u een eetstoornis heeft, zoek dan medische hulp.

Een geliefde aansporen om een ​​behandeling te zoeken

Helaas denken veel mensen met een eetstoornis misschien dat ze geen behandeling nodig hebben. Als u zich zorgen maakt over een dierbare, moet u hem of haar aansporen om met een arts te praten. Zelfs als je geliefde niet bereid is te erkennen dat je een probleem met eten hebt, kun je de deur openen door bezorgdheid te uiten en te willen luisteren.

Wees alert op eetpatronen en overtuigingen die op ongezond gedrag kunnen duiden, evenals op groepsdruk die eetstoornissen kan veroorzaken. Waarschuwingssignalen die op een eetstoornis kunnen duiden, zijn onder meer:

• Maaltijden overslaan of excuses verzinnen om niet te eten
• Een te restrictief vegetarisch dieet volgen
• Overmatige focus op gezond eten
• Zelf maaltijden bereiden in plaats van te eten wat het gezin eet
• Zich terugtrekken uit normale sociale activiteiten
• Aanhoudende zorgen of klagen over dik zijn en praten over afvallen
• Regelmatig in de spiegel kijken op waargenomen gebreken
• Herhaaldelijk grote hoeveelheden snoep of vetrijk voedsel eten
• Gebruik van voedingssupplementen, laxeermiddelen of kruidenproducten om af te vallen
• Overmatige lichaamsbeweging
• Eelt op de knokkels door het opwekken van braken
• Problemen met verlies van tandglazuur, wat een teken kan zijn van herhaaldelijk braken
• Weggaan tijdens de maaltijden om naar het toilet te gaan
• Veel meer eten bij een maaltijd of tussendoortje dan als normaal wordt beschouwd
• Depressie, afkeer, schaamte of schuldgevoelens over eetgewoonten uiten
• Stiekem eten

Als u zich zorgen maakt dat uw kind een eetstoornis heeft, neem dan contact op met een arts om uw zorgen te bespreken. Indien nodig kunt u een verwijzing krijgen naar een gekwalificeerde professional in de geestelijke gezondheidszorg met expertise op het gebied van eetstoornissen, of als uw verzekering dit toelaat, kunt u rechtstreeks contact opnemen met een deskundige.

Wat veroorzaakt eetstoornissen?

De exacte oorzaak van eetstoornissen is onbekend. Net als bij andere psychische aandoeningen, kunnen er veel oorzaken zijn, zoals:

• Genetica en biologie. Bepaalde mensen hebben mogelijk genen die hun risico op het ontwikkelen van eetstoornissen verhogen. Biologische factoren, zoals veranderingen in chemische stoffen in de hersenen, kunnen een rol spelen bij eetstoornissen.
• Psychologische en emotionele gezondheid. Mensen met een eetstoornis kunnen psychologische en emotionele problemen hebben die bijdragen aan de stoornis. Ze hebben mogelijk een laag zelfbeeld, perfectionisme, impulsief gedrag en moeilijke relaties.

Risicofactoren

Tienermeisjes en jonge vrouwen hebben meer kans op anorexia of boulimia dan tienerjongens, maar mannen kunnen ook een eetstoornis hebben. Hoewel eetstoornissen over een brede leeftijdscategorie kunnen voorkomen, ontwikkelen ze zich vaak bij jonge mensen.

Bepaalde factoren kunnen het risico op het ontwikkelen van een eetstoornis verhogen, waaronder:

• Familiegeschiedenis. Eetstoornissen komen significant vaker voor bij mensen met ouders of broers en zussen die een eetstoornis hebben gehad.
• Andere psychische stoornissen. Mensen met een eetstoornis hebben vaak een voorgeschiedenis van een angststoornis, depressie of obsessief-compulsieve stoornis.
• Dieet en honger. Een dieet is een risicofactor voor het ontwikkelen van een eetstoornis. Verhongering beïnvloedt de hersenen en beïnvloedt stemmingswisselingen, starheid in denken, angst en verminderde eetlust. Er zijn sterke aanwijzingen dat veel van de symptomen van een eetstoornis in feite symptomen van honger zijn. Verhongering en gewichtsverlies kunnen de manier waarop de hersenen werken bij kwetsbare personen veranderen, waardoor beperkend eetgedrag kan voortduren en het moeilijk wordt om terug te keren naar normale eetgewoonten.
• Spanning. Of het nu gaat om naar de universiteit gaan, verhuizen, een nieuwe baan krijgen of een familie- of relatieprobleem hebben, verandering kan stress met zich meebrengen, wat het risico op een eetstoornis kan vergroten.

Complicaties van eetstoornissen

Eetstoornissen veroorzaken een breed scala aan complicaties, waarvan sommige levensbedreigend zijn. Hoe ernstiger of langduriger de eetstoornis is, hoe groter de kans dat u ernstige complicaties krijgt, zoals:

• Ernstige gezondheidsproblemen
• Depressie en angst
• Zelfmoordgedachten of -gedrag
• Problemen met groei en ontwikkeling
• Sociale en relatieproblemen
• Stoornissen in het gebruik van middelen
• Werk- en schoolproblemen
• Dood

Diagnose

Eetstoornissen worden gediagnosticeerd op basis van symptomen en eetgewoonten. Als uw arts vermoedt dat u een eetstoornis heeft, zal de arts waarschijnlijk een onderzoek uitvoeren en tests vragen om een ​​diagnose te stellen. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan ook meedoen om een ​​diagnose te stellen.

Assessments en tests omvatten over het algemeen:

• Fysiek examen. Uw arts zal u waarschijnlijk onderzoeken om andere medische oorzaken van uw eetproblemen uit te sluiten. Uw arts kan ook laboratoriumtests bestellen.
• Psychologische evaluatie. Een arts of een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg zal waarschijnlijk naar uw gedachten, gevoelens en eetgewoonten vragen. Mogelijk wordt u ook gevraagd om psychologische zelfbeoordelingsvragenlijsten in te vullen.
• Andere studies. Er kunnen aanvullende tests worden uitgevoerd om te controleren op eventuele complicaties die verband houden met uw eetstoornis.

Behandeling van eetstoornissen

De behandeling van een eetstoornis omvat doorgaans een teambenadering. Het team bestaat doorgaans uit eerstelijnszorgverleners, professionals in de geestelijke gezondheidszorg en diëtisten – allemaal met ervaring in eetstoornissen.

De behandeling hangt af van uw specifieke type eetstoornis. Maar over het algemeen omvat de behandeling doorgaans voedingsvoorlichting, psychotherapie en medicatie. Als uw leven in gevaar is, moet u mogelijk onmiddellijk in het ziekenhuis worden opgenomen.

Gezond eten

Ongeacht uw gewicht, de leden van uw team kunnen met u samenwerken om een ​​plan op te stellen om u te helpen gezonde eetgewoonten te ontwikkelen.

Psychotherapie

Psychotherapie, ook wel gesprekstherapie genoemd, kan u helpen te leren hoe u ongezonde gewoonten kunt vervangen door gezonde gewoonten. Dit plan kan bestaan ​​uit:

• Familie-gebaseerde therapie (FBT). FBT is een evidence-based behandeling voor kinderen en tieners met eetstoornissen. Het gezin is betrokken om ervoor te zorgen dat het kind of een ander gezinslid een gezond eetpatroon volgt en een gezond gewicht behoudt.
• Cognitieve gedragstherapie (CGT). CGT wordt vaak gebruikt bij de behandeling van eetstoornissen, vooral voor boulimie en eetbuistoornis. U leert hoe u uw eetgewoonten en uw humeur kunt volgen en verbeteren, probleemoplossende vaardigheden kunt ontwikkelen en gezonde manieren kunt verkennen om met stressvolle situaties om te gaan.

Medicijnen

Medicatie kan een eetstoornis niet genezen. Bepaalde medicijnen kunnen u echter helpen de drang tot eetbuien of zuivering onder controle te houden of om overmatige preoccupaties met voedsel en dieet te beheersen. Geneesmiddelen zoals antidepressiva en angststoornissen kunnen helpen bij symptomen van depressie of angst, die vaak worden geassocieerd met eetstoornissen.

Ziekenhuisopname

Als u ernstige gezondheidsproblemen heeft, zoals anorexia die tot ernstige ondervoeding heeft geleid, kan uw arts ziekenhuisopname aanbevelen. Sommige klinieken zijn gespecialiseerd in het behandelen van mensen met eetstoornissen. Sommige klinieken bieden misschien dagprogramma’s aan in plaats van volledige ziekenhuisopname. Gespecialiseerde programma’s voor eetstoornissen bieden mogelijk een intensievere behandeling gedurende langere tijd.