Overzicht
Wat is polymyositis?
Polymyositis is een inflammatoire spierziekte die spierzwakte veroorzaakt. Myositis betekent ontsteking van spieren. Gewoonlijk treft polymyositis de spieren die zich het dichtst bij de romp van het lichaam bevinden. Uiteindelijk hebben mensen met polymyositis moeite met opstaan vanuit een zittende positie, traplopen, voorwerpen optillen of boven het hoofd reiken. In sommige gevallen worden spieren die zich niet dicht bij de romp van het lichaam bevinden aangetast naarmate de ziekte vordert.
Polymyositis ontwikkelt zich geleidelijk in de tijd en treft zelden personen jonger dan 18 jaar. Het komt vaker voor bij vrouwen (ongeveer 2 tot 1).
Als de aandoening gepaard gaat met een ontstekingsproces dat ook de huid treft, wordt dit dermatomyositis genoemd.
Polymyositis kan voorkomen in combinatie met andere ziekten. Zowel polymyositis als dermatomyositis kunnen soms in verband worden gebracht met kankers, waaronder lymfoom, borst-, long-, eierstok- en darmkanker.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt polymyositis?
De oorzaak van polymyositis is niet bekend, maar er zijn aanwijzingen dat erfelijkheid een rol speelt bij de ziekte.
Huidig onderzoek suggereert dat de aandoening kan optreden wanneer cellen van het immuunsysteem infiltreren en spierweefsel aanvallen (een auto-immuunproces).
Onderzoek naar de werking van het immuunsysteem en de oorzaak van een storing kan leiden tot meer kennis over de oorzaken van polymyositis.
Wat zijn de symptomen van polymyositis?
De volgende zijn enkele symptomen van polymyositis. Deze symptomen kunnen komen en gaan:
- Spierzwakte: dit is het meest voorkomende symptoom. De betrokken spieren zijn meestal de spieren die zich het dichtst bij de romp van het lichaam bevinden, en het begin van de zwakte is meestal geleidelijk, gedurende 3 tot 6 maanden of zelden treden de symptomen snel op.
- Moeite met opstaan uit stoelen, traplopen of voorwerpen optillen: Sommige mensen hebben ook moeite met opstaan na het liggen.
- Moeite met slikken.
- Spierpijn: in sommige gevallen doen spieren pijn en voelen ze zacht aan.
- Vermoeidheid.
- Kortademigheid als gevolg van betrokkenheid van hart en longen.
- Gevlekte rode of violette uitslag rond de ogen: Sommige mensen krijgen ook een vlekkerige, rode huid op de knokkels, ellebogen en knieën of een rode uitslag in de nek en borst.
-
Koorts.
- Gewichtsverlies.
Diagnose en tests
Hoe wordt polymyositis gediagnosticeerd?
De diagnose van de ziekte begint meestal met een artsonderzoek en bloedonderzoek. Mensen met polymyositis hebben vaak ongewoon hoge niveaus van spierenzymen. De enzymen worden in het bloed afgegeven door spieren die door een ontsteking worden beschadigd. Routinematige bloed- en urinetests kunnen controleren op interne orgaanafwijkingen. Röntgenfoto’s van de borst, mammogrammen, PAP-uitstrijkjes en andere screeningtests kunnen worden overwogen om te zoeken naar tekenen van kanker die kunnen optreden bij polymyositis. Aanvullende tests kunnen andere aandoeningen die lijken op polymyositis uitsluiten.
Elektromyografie (EMG) en zenuwgeleidingssnelheidsonderzoeken zijn elektrische tests van spieren en zenuwen die abnormale bevindingen kunnen vertonen die typisch zijn voor polymyositis. Deze tests kunnen ook andere zenuwspierziekten uitsluiten. Beeldvorming van de spieren kan gebieden met spierontsteking laten zien en kan worden gebruikt om spierbiopsieplaatsen te vinden.
Spierbiopsie is een chirurgische ingreep waarbij spierweefsel wordt verwijderd en onderzocht. Een spierbiopsie wordt gebruikt om de aanwezigheid van spierontsteking te bevestigen die alleen typisch is voor polymyositis.
Beheer en behandeling
Hoe wordt polymyositis behandeld?
Polymyositis wordt behandeld met hoge doses corticosteroïden als eerste behandelingskuur. Corticosteroïden worden gegeven omdat ze de ontsteking in de spieren effectief kunnen verminderen. Corticosteroïden verbeteren niet altijd voldoende polymyositis. Bij deze patiënten worden immunosuppressieve medicatie overwogen. Deze medicijnen omvatten:
- Methotrexaat (merknamen Rheumatrex® en Trexall®)
- Azathioprine (merknaam Imuran® en Azasan®)
- Cyclofosfamide (merknaam Cytoxan®)
- Chloorambucil (merknaam Leukeran®)
- Cyclosporine (merknaam Sandimmune®, Gengraf® en Neoral®)
- Tacrolimus (merknaam Astagraf XL®, Hecoria®, Prograf®)
- Mycofenolaat (merknaam CellCept®, Myfortic®)
- Rituximab (merknaam Rituxan®)
In ernstige gevallen van polymyositis is de intraveneuze infusie van immunoglobulinen (IVIG) een effectieve behandeling geweest. Fysiotherapie is ook belangrijk bij de behandeling van polymyositis.
Met vroege medische behandeling van de ziekte en opflakkeringen van de ziekte kunnen patiënten met polymyositis het goed doen. De ziekte wordt vaak inactief, waardoor de patiënt zich kan concentreren op spierrevalidatie.
Bronnen
Voor meer informatie, zie het volgende:
Vereniging voor spierdystrofie – VS
Rijksdienst
161 N. Clark, Suite 3550
Chicago, IL 60601
E-mail: [email protected]
Website: www.mda.org
Gratis: 800.572.1717
National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS) Information Clearinghouse
Nationale gezondheidsinstituten
Bethesda, MD 20892-3675
Telefoon: 301.495.4484
Gratis: 877.226.4267 (877.22NIAMS)
TTY: 301.565.2966
Fax: 301.718.6366
E-mail: [email protected]
Website: https://www.niams.nih.gov
Myositis Vereniging
1940 Hertog St.
Alexandrië, VA 22314
Gratis: 800.821.7356
E-mail: [email protected]
Website: www.myositis.org
Nationale organisatie voor zeldzame aandoeningen (NORD)
Nationaal hoofdkantoor, CT-kantoor
55 Kenosia Avenue
Danbury, CT 06810
www.rarediseases.org
Tel: 203.744.0100
Fax: 203.263.9938
Discussion about this post