Overzicht
Wat is een periodieke bewegingsstoornis van de ledematen (PLMD)?
Periodieke ledemaatbewegingsstoornis (PLMD) is een aandoening die vroeger slaapmyoclonus of nachtelijke myoclonus werd genoemd. Het wordt beschreven als repetitieve ledemaatbewegingen die optreden tijdens de slaap en slaapverstoring veroorzaken. De bewegingen van de ledematen omvatten meestal de onderste ledematen, bestaande uit extensie van de grote teen en flexie van de enkel, de knie en de heup. Bij sommige patiënten kunnen de ledematen ook in de bovenste ledematen optreden.
De bewegingen van de ledematen komen het meest voor in de lichte niet-REM-slaap. De repetitieve bewegingen worden gescheiden door vrij regelmatige intervallen van 5 tot 90 seconden. Er kan een aanzienlijke variabiliteit van nacht tot nacht zijn in de frequentie van ledemaatbewegingen.
Wie krijgt periodieke bewegingsstoornis van de ledematen (PLMD)?
Veel mensen hebben periodieke ledemaatbewegingen in de slaap (PLMS). Dit wordt waargenomen bij ongeveer 80% van de patiënten met het rustelozebenensyndroom (RLS). PLMS kan voorkomen bij meer dan 30% van de mensen van 65 jaar en ouder en kan asymptomatisch zijn. PLMS komt zeer vaak voor bij patiënten met narcolepsie en REM-gedragsstoornis, en kan worden gezien bij patiënten met obstructieve slaapapneu en tijdens het begin van de PAP-therapie.
Echte PLMD – waarvan de diagnose periodieke ledemaatbewegingen in de slaap vereist die de slaap verstoren en niet worden verklaard door een andere primaire slaapstoornis, waaronder RLS – is ongebruikelijk.
PLMD is minder uitgebreid bestudeerd dan RLS. De exacte prevalentie is niet bekend. Het kan op elke leeftijd voorkomen; de prevalentie neemt echter toe met toenemende leeftijd. In tegenstelling tot RLS lijkt PLMD niet gerelateerd te zijn aan geslacht.
Net als bij RLS zijn sommige medische aandoeningen geassocieerd met PLMD. Deze omvatten uremie, diabetes, ijzertekort, OSA en dwarslaesie.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt periodieke bewegingsstoornis van de ledematen (PLMD)?
De exacte oorzaak van PLMD is onbekend. Van verschillende medicijnen is echter bekend dat ze PLMD verergeren. Deze medicijnen omvatten sommige antidepressiva, antihistaminica en sommige antipsychotica. PLMD kan verband houden met een laag ijzergehalte of problemen met de zenuwgeleiding van de ledematen als gevolg van diabetes of nierziekte. Hoewel dit niet noodzakelijk een oorzaak is, wordt gedacht dat de volgende allemaal het risico op periodieke ledemaatbewegingen tijdens de slaap “beïnvloeden” of vergroten:
- Rusteloze benen syndroom
- Cafeïne
- Bijwerkingen van sommige medicijnen, waaronder antidepressiva (bijv. tricyclische antidepressiva en SSRI’s) [selective serotonin reuptake inhibitors]), dopaminereceptorantagonisten (bijv. sommige geneesmiddelen tegen misselijkheid), lithium en sommige anticonvulsiva
- Andere slaapstoornissen zoals narcolepsie (een slaapstoornis met een overweldigende behoefte om te slapen tijdens de wakkere uren) en slaapgerelateerde eetstoornis
- Neurologische en genetische aandoeningen, waaronder aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en het syndroom van William
- Ruggenmergletsel/ruggenmergtumor
Wat zijn enkele van de symptomen van? periodieke bewegingsstoornis van de ledematen (PLMD)?
De meeste patiënten zijn zich eigenlijk niet bewust van de onwillekeurige bewegingen van de ledematen. De ledemaatschokken worden vaker gemeld door bedpartners. Patiënten ervaren frequent ontwaken uit de slaap, niet-herstellende slaap, vermoeidheid overdag en/of slaperigheid overdag.
Diagnose en tests
Hoe weet ik of ik heb? periodieke bewegingsstoornis van de ledematen (PLMD)?
De diagnose is gebaseerd op de klinische geschiedenis en een nachtelijk polysomnogram (PSG). Dit is een test die de slaap registreert en de bio-elektrische signalen die tijdens de slaap uit het lichaam komen. Er moet een grondig neurologisch onderzoek worden uitgevoerd. Ademhalingsmonitoring tijdens de PSG maakt het mogelijk om de aanwezigheid van slaapstoornissen in de ademhaling als oorzaak van de verstoorde slaap en overmatige spieractiviteit uit te sluiten. Af en toe is aanvullend slaaplaboratoriumonderzoek nuttig. Bloedonderzoek kan worden besteld om de ijzer-, foliumzuur-, vitamine B12-, schildklierfunctie- en magnesiumspiegels te controleren.
Beheer en behandeling
Hoe is periodieke bewegingsstoornis van de ledematen (PLMD) behandeld?
Ten eerste moeten bepaalde producten en medicijnen worden vermeden. Cafeïne intensiveert vaak PLMD-symptomen. Cafeïnehoudende producten zoals chocolade, koffie, thee en frisdranken moeten worden vermeden. Ook kunnen veel antidepressiva bij veel patiënten een verergering van PLMD veroorzaken en moeten door uw arts worden beoordeeld, besproken en vervangen.
Over het algemeen zijn er verschillende klassen medicijnen die worden gebruikt om PLMD te behandelen. Deze omvatten dopamine-agonisten, anticonvulsiva, benzodiazepinen en verdovende middelen. De huidige behandelingsaanbevelingen beschouwen de dopamine-agonist als een eerste verdedigingslinie. Medische behandeling van PLMD vermindert of elimineert vaak de symptomen van deze aandoeningen. Er is geen remedie voor PLMD en medische behandeling moet worden voortgezet om verlichting te bieden.
Discussion about this post