Hunkeren naar zwangerschap is iets dat de meeste mensen verwachten tijdens de negen maanden van de zwangerschap. De oude standaard is augurken en ijs. De waarheid is dat maar liefst 68% van alle zwangere vrouwen onbedwingbare trek zal ervaren, meestal als gevolg van hormonale veranderingen.
Tijdens de zwangerschap kunnen vrouwen, aangezien de verschillende hormonen fluctueren, merken dat ze gevoelig zijn voor de geuren van bepaalde voedingsmiddelen, in sommige gevallen zelfs tot misselijkheid. Anderen vinden misschien dat hun eens favoriete eten niet langer wordt getolereerd, of dat een voedsel dat altijd het minst favoriet was, nu bovenaan de lijst staat.
Over het algemeen zijn dergelijke trekjes niet schadelijk, en zolang men een uitgebalanceerd dieet volgt en matig blijft in het toevoegen van calorieën aan hun dieet, zou het geen probleem moeten zijn. (De gemiddelde zwangere vrouw, met één baby, moet ongeveer 300 extra calorieën per dag aan haar dieet toevoegen.)
Blijf kalm mama: aflevering 6
Bekijk alle afleveringen van onze Stay Calm Mom-videoserie en volg hoe onze gastheer Tiffany Small praat met een diverse groep vrouwen en topdokters om echte antwoorden te krijgen op de grootste zwangerschapsvragen.
6:24
Zwangerschap Verlangen naar voedsel: mythe of realiteit?
Wanneer verlangens schadelijk kunnen zijn
Er is echter een aandoening die pica wordt genoemd, waarbij een persoon hunkert naar en niet-voedingsstoffen consumeert. Enkele typische dingen om te consumeren zijn ijsschilfers, vuil, wasmiddel, zetmeel, haar, lucifers, enz. De naam pica komt van het Latijnse woord Magpie, een vogel waarvan bekend is dat hij bijna alles eet.
Pica treft alle rassen en sociaal-economische groepen, maar er zijn culturele neigingen naar deze aandoening. Hoewel het ook wordt geassocieerd met voedingstekorten, kan pica optreden als er geen tekortkomingen zijn.
De meest voorkomende tekortkoming is bloedarmoede. Dit betekent niet dat iedereen die bloedarmoede heeft, hunkert naar niet-voedingsstoffen, en het betekent ook niet dat iedereen die hunkert naar niet-voedingsstoffen, bloedarmoede heeft.
Jarenlang hebben wetenschappers geprobeerd om elke hunkering naar een specifiek voedingstekort vast te stellen. IJs is bijvoorbeeld vermoedelijk foliumzuur of ijzertekort (bloedarmoede). Bloedarmoede kan zelfs een gevolg zijn van de pica in plaats van een oorzaak.
Wanneer een persoon niet-voedingsstoffen eet, kan dit de opname van de voedingsstoffen in hun voedsel verstoren, of de persoon kan stoppen met het eten van regulier voedsel ten gunste van het gewenste item. “Ironisch genoeg kan het eten van niet-voedingsstoffen zoals klei zelfs leiden tot bloedarmoede door ijzerrijk voedsel te verdringen en de ijzerabsorptie te verstoren”, biedt Rick Hall, RD.
Soorten Pica
Geofagie is de consumptie van aarde en klei. Geografiegids Matt Rosenberg plaatst het in perspectief: “De meeste mensen die aarde eten, leven in Centraal-Afrika en de zuidelijke Verenigde Staten. Hoewel het een culturele praktijk is, voorziet het ook in een fysiologische behoefte aan voedingsstoffen.” Hij wijst er ook op dat het kan worden gezien als verlichting van veelvoorkomende zwangerschapsaandoeningen zoals misselijkheid.
Amylofagie is de consumptie van zetmeel en pasta.
Pagofagie is het eten van ijs. Deze ken ik eigenlijk goed. Als een normale ijshater, als de zwangerschap komt, begin ik door elk restaurant te rijden en ijs te halen. Ik heb ook mijn favorieten. Het verdwijnt meestal kort na de geboorte, maar het is erg intens als ik zwanger ben. Er is nooit aangetoond dat ik iets heb dat dit kan veroorzaken.
Er is ook de consumptie van as, krijt, maagzuurremmers, verfspaanders, gips, was en andere stoffen. Dit kunnen zeer schadelijke stoffen zijn vanwege toxiciteit of verstoppingsproblemen.
Wanneer de geconsumeerde stoffen niet giftig of schadelijk zijn, zoals ijs. Het is niet nodig om te stoppen met het eten van de stof. In sommige gevallen heeft het eten van giftige stoffen of stoffen zoals vuil en klei echter geleid tot de dood van de persoon. Ze moeten dus worden geïnformeerd over de gevarentekens van het eten van die bepaalde stof. Dit kan zijn: pijn, gebrek aan stoelgang, opgeblazen gevoel en/of opgezette buik, of verandering in stoelgang, niet geassocieerd met zwangerschap.
Al met al is er niet veel bekend over pica. De grootste zorg van beoefenaars is dat zwangere vrouwen bang zullen zijn om hen in vertrouwen te nemen uit angst voor schaamte over het eten van niet-voedingsstoffen. Dit verhoogt de risico’s voor zowel de moeder als de gezondheid van de baby.
Discussion about this post