Overzicht
Wat is elektroconvulsietherapie (ECT)?
Elektroconvulsietherapie (ECT) is een procedure waarbij een korte toediening van elektrische stroom aan de hersenen, via de hoofdhuid, een aanval veroorzaakt. Het wordt meestal gebruikt om een patiënt te behandelen die aan een ernstige depressie lijdt.
Waarom wordt elektroconvulsietherapie (ECT) gebruikt?
ECT is een van de snelste manieren om symptomen te verlichten bij ernstig depressieve of suïcidale patiënten, bij patiënten die lijden aan manie en bij andere psychische aandoeningen. ECT wordt over het algemeen gebruikt als een latere behandelingsoptie wanneer een ernstige depressie niet reageert op andere vormen van therapie, of wanneer de patiënt zo ziek is dat zijn of haar leven in gevaar is. Het wordt ook gebruikt wanneer deze patiënten een ernstige bedreiging vormen voor zichzelf of anderen, en het gevaarlijk is om te wachten tot medicijnen effect hebben.
Een weloverwogen beslissing nemen over elektroconvulsietherapie (ECT)
Voordat ECT wordt overwogen, dient u alle beschikbare behandelingsopties voor uw aandoening met uw arts te bespreken. Als ECT wordt aanbevolen, moet u een volledig medisch onderzoek ondergaan, inclusief een anamnese, lichamelijk, neurologisch onderzoek, ECG (harttest) en laboratoriumtests. Uw medicatiegeschiedenis moet zorgvuldig worden geëvalueerd en gecontroleerd.
Als u ECT overweegt als een behandelingsoptie, houd er dan rekening mee dat het tijdelijke verbetering kan bieden, maar een hoog terugvalpercentage heeft. Veel artsen pleiten voor een vervolgbehandeling met medicijnen of ECT die met minder regelmatige tussenpozen wordt gegeven, genaamd ‘onderhouds-ECT’. Kortdurend geheugenverlies is de belangrijkste bijwerking, hoewel dit gewoonlijk 1 tot 2 weken na de behandeling verdwijnt.
U moet worden opgeleid en geïnformeerd over ECT en eventuele behandelingen voordat u deze krijgt. Vraag om educatieve literatuur, video’s en een eerlijk gesprek met uw arts over de mogelijke voordelen en bijwerkingen.
Proceduredetails
Hoe wordt elektroconvulsietherapie (ECT) uitgevoerd?
Voorafgaand aan de ECT-behandeling wordt een patiënt onder algehele anesthesie in slaap gebracht en wordt een spierverslapper gegeven. ECT zorgt ervoor dat de patiënt een aanval krijgt. Er worden elektroden op de hoofdhuid van de patiënt geplaatst en er wordt een fijn gecontroleerde elektrische stroom aangelegd, die een korte aanval in de hersenen veroorzaakt. Omdat de spieren ontspannen zijn, blijft de aanval meestal beperkt tot een lichte beweging van de handen en voeten.
Tijdens de behandeling worden patiënten nauwlettend gevolgd. De patiënt wordt minuten later wakker, herinnert zich de behandeling of gebeurtenissen rondom de behandeling niet en kan zich verward voelen. Deze verwarring duurt meestal slechts een korte periode. ECT wordt maximaal drie keer per week gedurende 2 tot 4 weken gegeven.
Een cursus ECT wordt meestal gevolgd door psychotherapie en medicijnen onder begeleiding van een psychiater.
Risico’s / voordelen
Elektroconvulsietherapie (ECT): een controversiële behandeling
ECT blijft de meest controversiële behandeling voor psychiatrische aandoeningen, hoewel het al sinds de jaren veertig en vijftig wordt gebruikt. Veel van de risico’s en bijwerkingen zijn gerelateerd aan verkeerd gebruik van apparatuur, onjuiste toediening en onjuist opgeleid personeel. Er is ook een misvatting dat ECT wordt gebruikt als een “quick fix” in plaats van langdurige therapie of ziekenhuisopname. Ongunstige nieuwsberichten en berichtgeving in de media hebben de controverse over deze behandeling vergroot. In feite is ECT veilig en een van de meest effectieve behandelingen die beschikbaar zijn voor depressie.
Discussion about this post