Dit zijn effectieve behandelingsopties voor vroege en gevorderde basaalcelcarcinomen.
Als ze vroeg worden ontdekt, kunnen de meeste basaalcelcarcinomen worden behandeld en genezen. Een snelle behandeling is van vitaal belang, omdat naarmate de tumor groeit, deze gevaarlijker en mogelijk ontsierend wordt en een uitgebreidere behandeling vereist. Bepaalde zeldzame, agressieve vormen kunnen dodelijk zijn als ze niet onmiddellijk worden behandeld.
Als bij u een klein of vroeg basaalcelcarcinoom is vastgesteld, kan een aantal effectieve behandelingen meestal poliklinisch worden uitgevoerd, met behulp van een lokaal anestheticum met minimale pijn. Daarna kunnen de meeste wonden op natuurlijke wijze genezen, waardoor er minimale littekens achterblijven.
Behandelingsopties voor basaalcelcarcinoom zijn onder meer:
- Curettage en elektrodesiccatie (elektrochirurgie)
- Mohs-operatie
- Excisie-operatie
- Bestralingstherapie
- Fotodynamische therapie
- Cryochirurgie
- Laser operatie
- Actuele medicatie
- Orale medicatie voor gevorderd basaalcelcarcinoom
1. Curettage en elektrodesiccatie (elektrochirurgie)
De dermatoloog schraapt of scheert het basaalcelcarcinoom af met een curette (een scherp instrument met een ringvormige punt) en gebruikt vervolgens warmte of een chemisch middel om resterende kankercellen te vernietigen, het bloeden te stoppen en de wond af te sluiten. De arts kan deze procedure een paar keer tijdens dezelfde sessie herhalen totdat er geen kankercellen meer zijn. Meestal laat deze procedure een rond, witachtig litteken achter dat lijkt op een brandwond van een sigaret op de operatieplaats.
Curettage en elektrodesiccatie kunnen effectief zijn voor de meeste kleine laesies van het basaalcelcarcinoom. In deze gevallen heeft de procedure genezingspercentages van bijna 95%.
2. Mohs-operatie
Mohs-operatie wordt uitgevoerd tijdens een enkel bezoek, in fasen. De chirurg verwijdert de zichtbare tumor en een zeer kleine marge weefsel rond en onder de tumorplaats. De chirurg codeert het weefsel met een kleurcode en tekent een kaart die is gecorreleerd met de operatieplaats van de patiënt. In een laboratorium ter plaatse onderzoekt de chirurg het weefsel onder een microscoop om te zien of er kankercellen achterblijven. Als dat het geval is, keert de chirurg terug naar de patiënt en verwijdert hij meer weefsel precies waar de kankercellen zijn. De arts herhaalt dit proces totdat er geen aanwijzingen zijn voor kanker. Dan kan de wond worden gesloten of, in sommige gevallen, vanzelf genezen.
Mohs-chirurgie is de gouden standaard, de meest effectieve techniek voor het verwijderen van basaalcelcarcinoom, waarbij minimaal gezond weefsel wordt beschadigd en het hoogst mogelijke genezingspercentage wordt bereikt – tot 99% voor tumoren die voor het eerst worden behandeld. Deze methode wordt vaak aanbevolen voor de behandeling van basaalcelcarcinomen in gebieden rond de ogen, neus, lippen, oren, hoofdhuid, vingers, tenen of geslachtsdelen. Mohs-chirurgie wordt ook gebruikt voor basaalcelcarcinomen die groot, agressief of snel groeien, en voor tumoren die zijn teruggekeerd, of voor tumoren met onduidelijke randen.
3. Excisie-operatie
Met behulp van een scalpel verwijdert de chirurg de hele tumor samen met een “veiligheidsmarge” van het omringende weefsel en stuurt deze voor analyse naar een extern laboratorium. De verwijderde huidrand hangt af van de dikte en locatie van de tumor. Als het laboratorium kankercellen buiten de marges vindt, kan er op een later tijdstip meer geopereerd worden totdat de marges kankervrij zijn.
Voor kleine, vroege basaalcelcarcinomen die zich niet hebben verspreid, is excisiechirurgie vaak de enige vereiste behandeling. De genezingspercentages zijn op de meeste lichaamsdelen boven de 95%, vergelijkbaar met die van curettage en elektrodesiccatie.
4. Stralingstherapie
De arts gebruikt energiezuinige röntgenstralen om de tumor te vernietigen, zonder dat er gesneden of geanestheseerd hoeft te worden. Voor de vernietiging van de tumor zijn mogelijk meerdere behandelingen gedurende een paar weken of dagelijkse behandelingen gedurende een bepaalde tijd nodig.
Met bestralingstherapie is er geen manier om te weten dat de hele tumor is vernietigd. Aangezien deze procedure minder nauwkeurig is en genezingspercentages van slechts 90% oplevert, wordt ze voornamelijk gebruikt voor basaalcelcarcinomen die moeilijk te behandelen zijn met een operatie, en bij oudere patiënten of mensen met een slechte gezondheid voor wie een operatie niet wordt aanbevolen. Voor sommige gevallen van gevorderd basaalcelcarcinoom, met name die waarbij omliggende zenuwen zijn betrokken, kan bestraling worden gebruikt na een operatie of in combinatie met andere behandelingen.
5. Cryochirurgie
De dermatoloog gebruikt een applicator met wattenstaafje of een spraytoestel om vloeibare stikstof aan te brengen om de tumor te bevriezen en te vernietigen. Later kunnen de laesie en de omringende huid blaarvorming vertonen of korstvorming vertonen en eraf vallen, waardoor een gezonde huid kan ontstaan.
Cryochirurgie is effectief voor kleinere, oppervlakkige basaalcelcarcinomen. Deze behandelmethode is vooral nuttig voor patiënten met bloedingsstoornissen of problemen met het verdragen van anesthesie. Het genezingspercentage ligt tussen 85% en 90%. Deze techniek wordt minder vaak gebruikt voor invasief basaalcelcarcinoom, omdat het diepere delen van de tumor kan missen en omdat littekenweefsel op die plaats een recidief moeilijker te detecteren kan maken.
6. Laserchirurgie
De dermatoloog richt een straal van intens licht op de tumor om oppervlakkige basaalcelcarcinomen te richten. Sommige lasers verdampen (ableren) de huidkanker, terwijl andere (niet-ablatieve lasers) de lichtbundel omzetten in warmte, die de tumor vernietigt zonder het huidoppervlak te beschadigen.
Laserchirurgie is nog niet door de FDA goedgekeurd voor oppervlakkige basaalcelcarcinomen, maar wordt soms gebruikt als secundaire therapie, vooral wanneer andere technieken niet succesvol zijn geweest.
7. Fotodynamische therapie (PDT)
De dermatoloog past een actueel middel toe om de laesie gevoelig te maken voor licht, of injecteert het middel in de tumor. Na een korte absorptietijd te hebben gegeven, gebruikt de dermatoloog een blauwlicht- of pulserende kleurstoflaser (of soms gecontroleerd natuurlijk zonlicht), die een reactie veroorzaakt die het basaalcelcarcinoom vernietigt. Na de procedure moeten patiënten zonlicht strikt vermijden gedurende ten minste 48 uur, aangezien blootstelling aan UV-straling de activering van de medicatie zal verhogen en ernstige zonnebrand kan veroorzaken.
PDT kan worden gebruikt voor sommige oppervlakkige basaalcelcarcinomen op het gezicht en de hoofdhuid, maar wordt niet aanbevolen voor invasief basaalcelcarcinoom.
8. Actuele medicatie
Goedgekeurde medicijnen:
5-fluorouracil (5-FU) (Efudex®, Carac®, Fluoroplex®, Tolak®)
Imiquimod (Aldara®, Zyclara®)
Dit zijn crèmes of gels die rechtstreeks op de aangetaste delen van de huid worden aangebracht om oppervlakkige basaalcelcarcinomen te behandelen, met een minimaal risico op littekens. Imiquimod activeert het immuunsysteem om kankercellen aan te vallen, terwijl 5-FU een actuele chemotherapie is die kankercellen doodt.
5-FU, een chemotherapie die is goedgekeurd om bepaalde interne kankers te behandelen, is ook door de FDA goedgekeurd in plaatselijke vorm voor oppervlakkige basaalcelcarcinomen, met genezingspercentages tussen 80% en 90%. Imiquimod is goedgekeurd voor oppervlakkig basaalcelcarcinoom, met genezingspercentages tussen 80% en 90%. Vaak zullen tumoren die bij een biopsie als oppervlakkig worden gediagnosticeerd, andere invasieve gebieden binnen dezelfde laesie hebben, waardoor de juiste tumorselectie voor deze behandeling intrinsiek moeilijk wordt.
Bij het afwegen van de voor- en nadelen van behandelingsopties, is het belangrijk om te beseffen dat bestralingstherapie, cryochirurgie en actuele medicatie allemaal één belangrijk nadeel gemeen hebben: er wordt geen weefsel onder de microscoop onderzocht, dus er is geen manier om te bepalen hoe volledig de tumor was. verwijderd.
9. Behandeling van gevorderde basaalcelcarcinomen
Goedgekeurde medicijnen
Twee orale medicatie is door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van volwassenen met zeer zeldzame gevallen van vergevorderde basaalcelcarcinomen, die groot zijn of diep in de huid zijn doorgedrongen, zich naar andere delen van het lichaam hebben verspreid of die meerdere behandelingen hebben weerstaan en terugkeren.
Vismodegib (Erivedge®)
Sonidegib (Odomzo®)
Beide medicijnen zijn gerichte medicijnen die via de mond worden ingenomen. Ze werken door het blokkeren van de “egel” -signaleringsroute, een sleutelfactor bij de ontwikkeling van basaalcelcarcinoom. In 2012 werd vismodegib het eerste geneesmiddel dat ooit door de FDA werd goedgekeurd voor de behandeling van gevorderd basaalcelcarcinoom. Een tweede egelremmer, sonidegib, werd in 2015 goedgekeurd voor gevorderd basaalcelcarcinoom.
Vismodegib wordt gebruikt voor de buitengewoon zeldzame gevallen van gemetastaseerd basaalcelcarcinoom of lokaal gevorderd basaalcelcarcinoom (tumoren die diep in de huid zijn doorgedrongen of die vaak terugkomen), die ofwel terugkeren na een operatie of bestraling, of die niet kunnen worden behandeld met chirurgie of bestraling en gevaarlijk of levensbedreigend worden.
Sonidegib wordt gebruikt bij volwassenen met een lokaal gevorderd basaalcelcarcinoom, dat diep in de huid doordringt of herhaaldelijk terugkeert, en ook in gevallen waarin andere behandelingen zoals chirurgie of bestraling niet kunnen worden gebruikt.
Vanwege het risico op geboorteafwijkingen, mogen vrouwen die zwanger zijn of zwanger kunnen worden geen van beide geneesmiddelen gebruiken. Koppels moeten anticonceptie gebruiken als de vrouw zwanger kan worden terwijl haar partner de medicatie gebruikt.
Wetenschappers onderzoeken ook verschillende andere gerichte hedgehog-remmers als mogelijke behandelingen voor lokaal gevorderd en gemetastaseerd basaalcelcarcinoom.
.
Discussion about this post