Overzicht
Wat is B-cellymfoom?
B-cellymfoom verwijst naar een groep kankers die uw immuunsysteem aantasten. B-cellymfoom vormt 85% van alle non-Hodgkin-lymfomen, die tot de meest voorkomende vormen van kanker in de Verenigde Staten behoren.
B-cellymfoom tast vaak uw lymfestelsel aan, een netwerk van lymfeklieren, lymfevaten en weefsels die vloeistof door uw lichaam verplaatsen. Lymfe is een van de vloeistoffen die uw lymfestelsel door uw lichaam transporteert. Lymfe bevat witte bloedcellen die lymfocyten worden genoemd. B-cellen, of B-lymfocyten, maken antilichamen die infecties bestrijden. Normaal gesproken sterven gezonde B-cellen af om plaats te maken voor meer B-cellen.
B-cellymfoom treedt op wanneer gezonde B-cellen veranderen in snelgroeiende kankercellen die niet doodgaan. De kankercellen dupliceren en uiteindelijk overweldigen gezonde cellen. De kankercellen kunnen zich ook verspreiden naar andere delen van uw lichaam, waaronder het beenmerg, de milt of andere organen.
De overlevingspercentages van B-cellymfoom blijven verbeteren naarmate onderzoekers effectievere behandelingen identificeren. Ongeveer 65% van de mensen met de meest voorkomende vorm van B-cellymfoom leeft vijf jaar na de diagnose en wordt als genezen beschouwd.
Wat zijn de meest voorkomende typen B-cellymfoom?
Er zijn meer dan 70 soorten B-cellymfoom. Dit zijn de meest voorkomende:
- Diffuus grootcellig B-cellymfoom. Dit is het meest voorkomende type B-cellymfoom. Het is goed voor 1 op de 3 lymfomen. Het verschijnt meestal in uw lymfeklieren. Elk jaar wordt bij ongeveer 6 op de 100.000 mensen de diagnose diffuus grootcellig B-cellymfoom gesteld. De meeste informatie over non-Hodgkin-lymfoom is afkomstig van wat we weten over diffuus grootcellig B-cellymfoom.
- Folliculair lymfoom. Dit is een langzaam groeiend B-cellymfoom dat kan voorkomen in uw lymfeklieren en/of uw beenmerg en andere organen.
- Chronische lymfatische leukemie (CLL) of klein lymfocytisch lymfoom (SLL) Dit is een langzaam groeiend B-cellymfoom dat zich in uw bloed en beenmerg ontwikkelt. CLL/SLL kan in uw lymfeklieren en milt voorkomen.
- Mantelcellymfoom. Dit lymfoom wordt meestal gevonden in uw lymfeklieren, beenmerg en milt.
- Marginale zone lymfomen. Dit is een langzaam groeiend lymfoom. Sommige vormen van lymfomen in de marginale zone worden aangetroffen in uw maag, longen, huid, schildklier, speekselklieren en weefsels rond uw ogen.
- Burkitt-lymfoom. Dit is een snelgroeiend lymfoom dat meestal in uw maag wordt aangetroffen.
- Lymfoplasmacytisch lymfoom (Waldenström macroglobulinemie of WM). Dit is een zeldzaam, langzaam groeiend lymfoom dat zich in uw lever en milt ontwikkelt. Dit lymfoom produceert een antilichaam of immunoglobuline, M-eiwit genaamd, dat andere symptomen kan veroorzaken.
Wie wordt getroffen door B-cellymfoom?
Mensen tussen 65 en 74 jaar vertegenwoordigen meer dan 25% van alle gevallen van diffuus grootcellig B-cellymfoom, het meest voorkomende type B-cellymfoom. Meer mannen dan vrouwen ontwikkelen diffuus grootcellig B-cellymfoom, waarbij Spaanse mannen de grootste etnische/raciale groep vertegenwoordigen die door B-cellymfoom wordt getroffen.
Symptomen en oorzaken
Wat zijn symptomen van B-cellymfoom?
B-cellymfoom heeft veel symptomen en veel van de onderstaande symptomen kunnen verband houden met andere aandoeningen. Symptomen die verband kunnen houden met B-cellymfoom zijn onder meer:
-
Koorts.
- Doorweekt nachtelijk zweten.
- Onbedoeld verlies van meer dan 10% van het lichaamsgewicht gedurende 6 maanden.
- Pijnloze zwelling in een of meer lymfeklieren.
- Aanhoudende vermoeidheid.
- Verlies van eetlust.
-
Hoesten of pijn op de borst.
- Buikpijn.
- Een gevoel van een opgeblazen gevoel of volheid veroorzaakt door een vergrote milt.
- Jeukende huid.
- Vergroting van de milt of lever.
- Huiduitslag of huidklontjes.
Wat veroorzaakt B-cellymfoom?
Soms zullen willekeurige gebeurtenissen die niet kunnen worden herleid tot een specifieke oorzaak, B-cellen transformeren van gezonde, infectiebestrijdende witte bloedcellen in kankercellen. Maar onderzoekers hebben verbanden gevonden tussen de volgende aandoeningen en/of activiteiten:
- Virussen waaronder HIV (humaan immunodeficiëntievirus), Epstein-Barr (mononucleosis) en Kaposi-sarcoom humaan immunodeficiëntievirus.
- Een familiegeschiedenis van Hodgkin-lymfoom.
- Obesitas hebben.
Kan blootstelling aan bepaalde chemicaliën B-cellymfoom veroorzaken?
Sommige onderzoeken wijzen uit dat mensen die langdurig en uitgebreid zijn blootgesteld aan bepaalde herbiciden die in de landbouw worden gebruikt, een licht verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van lymfoom. Dat gezegd hebbende, is het niet waarschijnlijk dat lymfoom wordt veroorzaakt door incidentele of incidentele blootstelling aan herbiciden.
Diagnose en tests
Hoe wordt de diagnose B-cellymfoom gesteld?
Zorgverleners gebruiken een reeks tests om B-cellymfoom te diagnosticeren:
- Volledig bloedbeeld (CBC). Een CBC meet en telt uw bloedcellen. Aanbieders gebruiken CBC om verschillende ziekten op te sporen.
- Bloedchemietest. Deze test meet het aantal van bepaalde stoffen in uw bloed.
- Computertomografie (CT) scan. CT-scans gebruiken een reeks röntgenfoto’s en een computer om driedimensionale afbeeldingen van uw zachte weefsels en botten te maken.
- Positronemissietomografie (PET) scan. Aanbieders injecteren een radioactieve tracer in uw lichaam om vroege tekenen van kanker te detecteren.
- Magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Dit is een pijnloze test waarbij een grote magneet, radiogolven en een computer worden gebruikt om zeer duidelijke beelden van organen en structuren in uw lichaam te maken.
- Lumbaalpunctie (spinale tap). Om deze test te doen, steekt uw zorgverlener een naald in uw onderrug om een monster van hersenvocht te krijgen, de heldere vloeistof die uw ruggengraat en hersenen omringt.
- Beenmergbiopsie. Om deze test uit te voeren, steken zorgverleners een speciale naald door uw huid en in uw bekkenbeen of borstbeen, zodat ze een klein stukje beenmerg van binnenuit kunnen verwijderen.
Beheer en behandeling
Welke behandelingen zijn er voor B-cellymfoom?
Behandelingsopties voor B-cellymfoom omvatten meestal het volgende:
- Chemotherapie. Zorgverleners gebruiken verschillende soorten medicijnen om kankercellen te doden.
- Bestralingstherapie. Zorgverleners gebruiken sterke energiestralen (straling) om kankercellen te doden of te stoppen met groeien.
- Gerichte therapie. Deze behandeling omvat medicijnen die gericht zijn op specifieke veranderingen in kankercellen.
- Immunotherapie. Deze kankerbehandeling gebruikt uw immuunsysteem om kanker te bestrijden door uw lichaam te helpen kankerbestrijdende cellen te produceren of door gezonde cellen te helpen kankercellen te identificeren en aan te vallen.
- Stamceltransplantatie. Een stamceltransplantatie vervangt ongezonde stamcellen door gezonde stamcellen.
Wat zijn de bijwerkingen van behandeling met B-cellymfoom?
Elke behandeling van B-cellymfoom heeft verschillende bijwerkingen. En mensen reageren vaak anders op een bepaalde behandeling. Praat met uw zorgverlener over elke behandelingsoptie en mogelijke bijwerkingen. Als u begrijpt hoe uw behandeling van invloed kan zijn op u, kunt u zich zekerder voelen over het omgaan met bijwerkingen.
preventie
Hoe kan ik mijn risico op het ontwikkelen van B-cellymfoom verminderen?
Helaas is er geen bewezen strategie om uw risico op het ontwikkelen van lymfoom te verminderen. Praat met uw zorgverlener over uw medische geschiedenis en uw zorgen dat u mogelijk risico loopt op B-cellymfoom.
Vooruitzichten / Prognose
Is B-cellymfoom te genezen?
Er zijn veel manieren om B-cellymfoom te behandelen en de overlevingskansen blijven verbeteren naarmate onderzoekers effectievere behandelingen vinden.
Leven met
Hoe zorg ik voor mezelf?
Behandeling voor B-cellymfoom kan chemotherapie, bestralingstherapie en nieuwere behandelingen omvatten, zoals gerichte therapieën, immunotherapieën en CAR T-celtherapie. Inzicht in het omgaan met bijwerkingen van de behandeling is een belangrijk onderdeel van zelfzorg. Daarnaast zijn er nog andere dingen die je kunt doen om voor jezelf te zorgen:
- Maak een plan om met kanker te leven. Dat plan kan ondersteuning bieden tijdens de behandeling, of het nu gaat om het regelen van speciale maaltijden, vervoer naar afspraken of iemand om u gezelschap te houden tijdens de behandeling.
- Kanker is stressvol. Misschien vindt u activiteiten zoals meditatie, ontspanningsoefeningen of diepe ademhalingsoefeningen om uw stress te verlichten.
- Vind manieren om regelmatige fysieke activiteit in uw dag op te nemen.
- Zoek steun van anderen die in jouw situatie hebben gezeten. Uw zorgverlener kan u doorverwijzen naar steungroepen en programma’s waar u uw gevoelens en zorgen kunt uiten met mensen die begrijpen wat u doormaakt.
- Chemotherapiebehandelingen kunnen uw eetlust beïnvloeden. Probeer gezond te eten en praat met een voedingsdeskundige als je moeite hebt met eten.
- Stralingsbehandeling kan ervoor zorgen dat u zich uitgeput voelt. Plan om zoveel mogelijk te rusten tijdens uw behandeling.
Wanneer moet ik mijn zorgverlener zien?
Vraag uw zorgverlener of er fysieke veranderingen zijn waar u op moet letten tijdens de behandeling of fysieke veranderingen die erop kunnen wijzen dat uw kanker vordert. Laat het uw provider weten wanneer u vragen of opmerkingen heeft. U dient ook contact met hen op te nemen wanneer u onverwachte of ongebruikelijke bijwerkingen heeft van de behandeling of veranderingen in uw lichaam.
Wanneer moet ik naar de eerste hulp?
Veel kankerbehandelingen beïnvloeden uw immuunsysteem, waardoor de kans groter wordt dat u infecties krijgt. U kunt ook ongewoon sterke bijwerkingen krijgen van uw kankerbehandeling. Hoewel uw zorgverlener u waarschijnlijk medicijnen heeft gegeven om uw bijwerkingen onder controle te houden, moet u naar de eerste hulp gaan als uw bijwerkingen ondanks medicatie aanhouden. Symptomen die mogelijk een bezoek aan de eerste hulp vereisen, zijn:
- Koorts van 100,4 ֯ Fahrenheit (38.3 ֯ Celsius) en hoger.
- Rillingen.
- Productieve of “natte” hoest.
- Buikpijn.
- Aanhoudende diarree.
Welke vragen moet ik aan mijn zorgverlener stellen?
Een diagnose van B-cellymfoom omvat veel verschillende subtypes van kanker. Als u uw specifieke diagnose begrijpt, kunt u zich zelfverzekerder voelen over uw keuzes en kunt u een plan maken om met kanker te leven. Hier zijn enkele vragen om te overwegen:
- Wat is B-cellymfoom?
- Wat voor soort B-cellymfoom heb ik?
- Waar zit mijn kanker?
- Is mijn kanker uitgezaaid?
- Wat zijn mijn mogelijkheden voor behandeling?
- Waarom raad je die behandeling aan?
- Wat zijn de bijwerkingen van elke behandeling?
- Wat is de prognose voor die kanker?
Symptomen van B-cellymfoom kunnen eruitzien en aanvoelen als veel minder ernstige ziekten, dus het kan een schok zijn wanneer uw schijnbaar eenvoudige gezondheidsprobleem kanker blijkt te zijn. Het kan zijn dat je wat tijd nodig hebt om je emoties te verwerken. Wanneer u klaar bent, zullen uw zorgverleners er zijn om u te helpen uw diagnose en uw behandelingsopties te begrijpen. Als u uw ziekte begrijpt, kunt u zich zekerder voelen over uw volgende stappen.
Discussion about this post