Aandoeningen van de pleuraholte

De pleuraholte is de ruimte die tussen de pleura ligt, de twee dunne membranen die de longen bekleden en omringen. De pleuraholte bevat een kleine hoeveelheid vloeistof die bekend staat als pleuravocht, dat voor smering zorgt wanneer de longen uitzetten en samentrekken tijdens de ademhaling. Wanneer verhoogde vloeistof deze ruimte inneemt, wordt dit een pleurale effusie genoemd en kan de ademhaling ernstig worden beperkt, afhankelijk van de grootte. Andere aandoeningen kunnen ook de pleuraholte aantasten, zoals een pneumothorax (ophoping van lucht), een hemothorax (ophoping van bloed) en meer.

Leer meer over de anatomie en functie van de pleuraholte, evenals medische aandoeningen die dit deel van het lichaam kunnen beïnvloeden.

Anatomie van de pleuraholte

De pleuraholte is het gebied dat ligt tussen de pariëtale pleura (buitenste laag), die is bevestigd aan de borstwand en de viscerale pleura (binnenste laag) die is bevestigd aan de longen.Binnen de pleurale ruimte wordt tussen de 15 en 20 cc vloeistof (ongeveer drie tot vier theelepels) uitgescheiden door cellen in de pleura. (Bij een pleurale effusie kan deze ruimte daarentegen uitzetten en enkele liters vloeistof bevatten, vloeistof die vervolgens kan werken om de onderliggende longen samen te drukken.)

Functie

De rol van de pleuraholte is om de uitzetting en samentrekking van de longen te dempen en ervoor te zorgen dat dit soepel gebeurt met behulp van de smeervloeistof.

Aandoeningen met betrekking tot de pleuraholte

De aanwezigheid van overtollig vocht, lucht of gas in de pleuraholte kan ons vermogen om te ademen verstoren en vormt soms een medisch noodgeval. Een aantal medische aandoeningen kunnen betrekking hebben op de pleuraholte.

Borstvliesuitstroming

Een pleurale effusie is de ophoping van overtollig vocht in de pleuraholte, die een aantal verschillende onderliggende oorzaken kan hebben.Wanneer slechts een kleine hoeveelheid vocht zich ophoopt, bijvoorbeeld een paar ons, kan een persoon geen symptomen ervaren en kan de effusie alleen worden opgemerkt wanneer een beeldvormende test zoals een thoraxfoto of CT-scan wordt gedaan. Daarentegen hopen zich soms enkele liters vocht op in de pleuraholte, wat ernstige kortademigheid veroorzaakt, omdat de vloeistof in deze ruimte de normale uitzetting van de longen die nodig is voor inspiratie verstoort.

Enkele oorzaken van een pleurale effusie zijn:

• Congestief hartfalen: Bij congestief hartfalen (CHF) kan een pleurale effusie optreden als gevolg van verhoogde capillaire druk in de longen.
• Infecties: Pleurale effusies kunnen optreden bij een aantal virale en bacteriële infecties.
• Ontsteking
• Tumoren: Tumoren kunnen op verschillende manieren pleurale effusie veroorzaken.
• Levercirrose: Hepatische hydrothorax wordt gebruikt om een ​​pleurale infusie te beschrijven die wordt veroorzaakt door levercirrose. Het is het gevolg van de verplaatsing van overtollig ascitesvocht van de buikholte naar de pleuraholte.

Kwaadaardige pleurale effusie

Een kwaadaardige pleurale effusie is een complicatie die optreedt bij ongeveer 30 procent van de mensen met longkanker, maar kan ook optreden bij uitgezaaide borstkanker, leukemieën, lymfomen en myelodysplastisch syndroom (een ziekte van beenmergcellen).

Hemothorax

Een hemothorax is de ophoping van bloed in de pleurale ruimte, meestal als gevolg van een borsttrauma of een borstoperatie.

Chylothorax

Een chylothorax verwijst naar de ophoping van chyle (lymfevloeistof) in de pleuraholte en treedt op wanneer er letsel is aan het thoracale kanaal in de borstkas, zoals bij trauma of borstchirurgie.

pneumothorax

Een pneumothorax (een ingeklapte long) verwijst naar de opeenhoping van lucht in de pleuraholte. Wanneer een aanzienlijke hoeveelheid lucht zich ophoopt, kan dit de longen samendrukken en het vermogen van de longen om uit te zetten belemmeren. Als een pneumothorax optreedt, kan dit een geleidelijk proces zijn of in plaats daarvan een snel proces waarbij de long onder het slijmvlies wordt samengedrukt (een spanningspneumothorax).

mesothelioom

Mesothelioom is een kanker van de pleurale membranen die meestal wordt geassocieerd met blootstelling aan asbest.

Diagnose

Een pleurale effusie wordt vaak vermoed bij het kijken naar een thoraxfoto of CT-scan van de borst, maar verdere tests zijn nodig om de componenten van de vloeistof te bepalen en een diagnose te stellen. Een thoracentese is een procedure waarbij een lange dunne naald door de borstwand en in de pleuraholte wordt ingebracht om een ​​vloeistofmonster te verkrijgen.De vloeistof kan vervolgens naar de pathologie worden gestuurd voor verder onderzoek, zoals chemie, kweek en microscopische analyse op de aanwezigheid van kankercellen.

Een pleurale effusie wordt meestal gediagnosticeerd met een procedure die thoracentese wordt genoemd, waarbij een naald en spuit worden gebruikt om vloeistof uit de pleuraholte te verwijderen. Het pleuravocht wordt vervolgens onder een microscoop geanalyseerd om de oorzaak te achterhalen. Als er vloeistof of lucht in de pleurale ruimte achterblijft, kan respectievelijk een thoraxslang of naaldthoracentese worden gebruikt om de longen te decomprimeren.

Behandeling

De behandeling van pleurale aandoeningen hangt af van de specifieke aandoening, de ernst en de onderliggende oorzaken of medische aandoeningen.

Bij mesothelioom kan, als de tumor operabel is, een operatie worden uitgevoerd om de pleurale membranen en het onderliggende longweefsel te verwijderen.

Milde pleurale effusies kunnen vanzelf verdwijnen. Thoracentese is vaak de eerste stap bij grotere effusies, waarbij gedachtevloeistof vaak weer ophoopt (vooral bij kwaadaardige pleurale effusies). Als dit gebeurt, zijn er verschillende opties. Een procedure die pleurodese wordt genoemd, omvat het injecteren van een irriterend middel (zoals talk) tussen de pleurale membranen om de membranen te beschadigen en de pleurale ruimte te elimineren. Bij kwaadaardige pleurale effusies wordt vaak een stent in de pleuraholte geplaatst, zodat de vloeistof thuis kan worden afgevoerd wanneer deze zich weer ophoopt. In sommige gevallen is een pleurectomie (verwijdering van het borstvlies) nodig.

Bij een pneumothorax wordt vaak een thoraxslang geplaatst om de lucht continu te verwijderen totdat het luchtlek vanzelf verdwijnt.

De pleuraholte is een deel van het lichaam dat vaak als vanzelfsprekend wordt beschouwd, tenzij het wordt aangetast door de ophoping van vocht of lucht. Gelukkig kan snelle herkenning vaak leiden tot behandelingen die deze aandoeningen oplossen of op zijn minst beheersen.