Polspijn wordt vaak veroorzaakt door verstuikingen of breuken door plotselinge verwondingen. Maar polspijn kan ook het gevolg zijn van langdurige problemen, zoals repetitieve stress, artritis en het carpaal tunnelsyndroom.
Omdat er veel factoren zijn die polsklachten kunnen veroorzaken, kan het lastig zijn om de exacte oorzaak te achterhalen. Een nauwkeurige diagnose is echter essentieel voor een goede behandeling en genezing.
Symptomen
Pijn in de pols kan variëren, afhankelijk van de oorzaak. Bijvoorbeeld, pijn in artrose wordt vaak beschreven als een doffe pijn, terwijl het carpaal tunnelsyndroom meestal een tintelend gevoel veroorzaakt, vooral 's nachts. De precieze locatie van uw polspijn geeft ook aanwijzingen over wat er achter uw symptomen zit.
Wanneer moet u naar een dokter?
Niet alle polspijn vereist medische zorg. Kleine verstuikingen en verrekkingen reageren meestal op ijs, rust en vrij verkrijgbare pijnstillers. Maar als de pijn en zwelling langer dan een paar dagen aanhouden of erger worden, moet u naar een arts gaan. Een vertraagde diagnose en behandeling kunnen leiden tot slechte genezing, een verminderd bewegingsbereik en langdurige invaliditeit.
Oorzaken van pols pijn
Schade aan een deel van de pols kan pijn veroorzaken en invloed hebben op uw vermogen om uw pols en hand te gebruiken.
Verwondingen
- Plotselinge schokken. Polsblessures ontstaan vaak wanneer u voorover valt op uw uitgestrekte hand. Dit kan leiden tot verstuikingen, verrekkingen en zelfs fracturen. Een scafoïdfractuur betreft een bot aan de duimzijde van de pols. Dit type fractuur is mogelijk niet direct na het letsel zichtbaar op röntgenfoto's.
- Herhaalde stress. Elke activiteit waarbij herhaaldelijke polsbewegingen voorkomen — van het slaan van een tennisbal of het bespelen van een cello tot het rijden door het hele land — kan de weefsels rond gewrichten ontsteken of stressfracturen veroorzaken, vooral wanneer u de beweging urenlang uitvoert zonder pauze. De ziekte van De Quervain is een RSI-blessure die pijn aan de basis van de duim veroorzaakt.
Artritis
- Artrose. Dit type artritis treedt op wanneer het kraakbeen dat de uiteinden van uw botten beschermt, in de loop van de tijd verslechtert. Artrose in de pols is ongewoon en komt meestal alleen voor bij mensen die in het verleden een blessure aan die pols hebben gehad.
- Reumatoïde artritis. Dit is een aandoening waarbij het immuunsysteem van het lichaam zijn eigen weefsels aanvalt. Reumatoïde artritis betreft vaak de pols. Als één pols is aangetast, is de andere pols dat meestal ook.
Andere ziekten en aandoeningen
- Carpaal tunnelsyndroom. Het carpaal tunnelsyndroom ontstaat wanneer er een verhoogde druk ontstaat op de middelste handzenuw die door de carpale tunnel loopt, een doorgang aan de handpalmzijde van de pols.
- Ganglioncysten. Deze zachte weefselcysten komen het vaakst voor op het deel van uw pols tegenover uw handpalm. Ganglioncysten kunnen pijnlijk zijn en de pijn kan verergeren of verbeteren bij activiteit.
- Ziekte van Kienböck. Deze aandoening treft meestal jongvolwassenen en omvat de progressieve ineenstorting van een van de kleine botten in de pols. De ziekte van Kienböck treedt op wanneer de bloedtoevoer naar dit bot wordt aangetast.
Risicofactoren
Pijn aan de pols kan iedereen overkomen, of u nu een sedentair leven leidt of juist heel fysiek actief bent. Maar uw risico kan worden vergroot door:
- Sportdeelname. Polsblessures komen veel voor bij veel sporten, zowel sporten met impact als sporten met herhaaldelijke belasting van de pols. Deze sporten zijn onder andere voetbal, bowlen, golf, gymnastiek, snowboarden en tennis.
- Repetitief werk. Vrijwel elke activiteit waarbij uw handen en polsen betrokken zijn, zelfs breien en haar knippen, kan, als u het krachtig genoeg en vaak genoeg doet, leiden tot invaliderende pijn in uw pols.
- Bepaalde ziektes of aandoeningen. Zwangerschap, diabetes, obesitas, reumatoïde artritis en jicht kunnen het risico op het ontwikkelen van het carpaal tunnelsyndroom vergroten.
Preventie van pols pijn
Het is onmogelijk om de onvoorziene gebeurtenissen die vaak polsblessures veroorzaken te voorkomen, maar deze basistips kunnen enige bescherming bieden:
- Bouw sterke botten op. Het binnenkrijgen van voldoende calcium (1.000 milligram per dag voor de meeste volwassenen en ten minste 1.200 milligram per dag voor vrouwen ouder dan 50) kan helpen botbreuken te voorkomen.
- Voorkom vallen. Voorovervallen op een uitgestrekte hand is de hoofdoorzaak van de meeste polsblessures. Draag verstandige schoenen om vallen te voorkomen. Verwijder gevaren in huis. Verlicht uw leefruimte. En installeer beugels in uw badkamer en leuningen op uw trappen, indien nodig.
- Draag beschermende kleding bij sportieve activiteiten. Draag polsbeschermers bij risicovolle activiteiten, zoals voetbal, snowboarden en rolschaatsen.
- Let op ergonomie. Als u lange tijd achter een toetsenbord zit, neem dan regelmatig pauzes. Houd uw pols in een ontspannen, neutrale positie als u typt. Een ergonomisch toetsenbord en polsondersteuning van schuim of gel kunnen helpen.
Diagnose van polspijn
Tijdens het lichamelijk onderzoek kan uw arts:
- Controleer uw pols op pijn, zwelling of misvorming
- U wordt gevraagd uw pols te bewegen om te controleren of uw bewegingsbereik afneemt
- Beoordeel uw grijpkracht en onderarmkracht
In sommige gevallen kan uw arts beeldvormende onderzoeken, een arthroscopie of zenuwtesten voorstellen.
Beeldvormende testen
- Röntgenstralen. Dit is de meest gebruikte test voor polspijn. Met behulp van een kleine hoeveelheid straling kunnen röntgenfoto's botbreuken of tekenen van artrose onthullen.
- CT. Met deze scan krijgt u een gedetailleerder beeld van de botten in uw pols. Ook kunnen breuken worden ontdekt die op röntgenfoto's niet zichtbaar zijn.
- MRI-scan. Deze test gebruikt radiogolven en een sterk magnetisch veld om gedetailleerde beelden van uw botten en zachte weefsels te produceren. Voor een pols-MRI kunt u uw arm mogelijk in een kleiner apparaat plaatsen in plaats van een MRI-machine voor het hele lichaam.
- Echografie. Met deze eenvoudige, niet-invasieve test kunnen pezen, banden en cysten in beeld worden gebracht.
Arthroscopie
Als de resultaten van de beeldvormende test niet doorslaggevend zijn, kan uw arts een arthroscopie uitvoeren, een procedure waarbij een instrument ter grootte van een potlood, een arthroscoop genaamd, via een kleine incisie in uw huid in uw pols wordt ingebracht. Het instrument bevat een licht en een kleine camera, die beelden projecteert op een televisiescherm. Arthroscopie wordt beschouwd als de gouden standaard voor het evalueren van langdurige polspijn. In sommige gevallen kan uw arts polsklachten verhelpen via de arthroscoop.
Zenuwtesten
Uw arts kan een elektromyogram (EMG) bestellen als u vermoedt dat u het carpaletunnelsyndroom heeft. Deze test meet de kleine elektrische ontladingen die in uw spieren worden geproduceerd. Een naalddunne elektrode wordt in de spier geplaatst en de elektrische activiteit ervan wordt geregistreerd wanneer de spier in rust is en wanneer deze is samengetrokken. Zenuwgeleidingsonderzoeken worden ook uitgevoerd als onderdeel van een EMG om te beoordelen of de elektrische impulsen in het gebied van de carpale tunnel worden vertraagd.
Voorbereiden op een afspraak
Uw arts kan u doorverwijzen naar een arts die gespecialiseerd is in gewrichtsaandoeningen (reumatoloog), sportgeneeskunde of zelfs een orthopedisch chirurg.
Wat u kunt doen om u voor te bereiden
U kunt de volgende informatie noteren:
- Gedetailleerde beschrijvingen van uw symptomen
- Informatie over medische problemen die u heeft gehad
- Informatie over de medische problemen van uw ouders of broers en zussen
- Alle medicijnen en voedingssupplementen die u gebruikt
- Vragen die u aan de dokter wilt stellen
Wat uw arts u zal vragen
Uw arts zal u waarschijnlijk vragen stellen, zoals:
- Wanneer begonnen uw symptomen?
- Lijkt het erop dat de symptomen verband houden met een recente blessure?
- Wordt uw pijn veroorzaakt door een bepaalde beweging van uw pols?
- Heeft u last van gevoelloosheid of tintelingen in uw hand?
- Ben je rechts- of linkshandig?
- Wat is uw beroep? Vereist het veel polsbewegingen?
- Doet u aan sporten of hobby's die uw pols belasten?
Behandeling van polspijn
Behandelingen voor polsklachten variëren sterk, afhankelijk van het type, de locatie en de ernst van de blessure, maar ook van uw leeftijd en algemene gezondheid.
Medicijnen
Vrij verkrijgbare pijnstillers, zoals ibuprofen (Advil, Motrin IB, andere merken) en paracetamol (Tylenol, andere merken), kunnen helpen de pijn in de pols te verminderen. Sterkere pijnstillers zijn op recept verkrijgbaar.
Therapie
Een fysiotherapeut kan specifieke behandelingen en oefeningen implementeren voor polsblessures en peesproblemen. Als u een operatie nodig hebt, kan uw fysiotherapeut u ook helpen met revalidatie na de operatie. U kunt ook profiteren van een ergonomische evaluatie die rekening houdt met factoren op de werkplek die kunnen bijdragen aan polspijn.
Als u een gebroken bot in uw pols hebt, moeten de stukken worden uitgelijnd zodat het bot goed kan genezen. Een gipsverband of spalk kan helpen de botfragmenten bij elkaar te houden terwijl ze genezen.
Als u uw pols heeft verstuikt of verrekt, moet u mogelijk een spalk dragen om de geblesseerde pees of band te beschermen terwijl deze geneest. Splints zijn vooral nuttig bij overbelastingsblessures die worden veroorzaakt door herhaaldelijke bewegingen.
Chirurgie
In sommige gevallen kan een operatie noodzakelijk zijn. Voorbeelden hiervan zijn:
- Botbreuken. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om botbreuken te stabiliseren en genezing mogelijk te maken. Een chirurg moet de botfragmenten mogelijk met metalen hardware aan elkaar verbinden.
- Carpaal tunnelsyndroom. Als uw symptomen ernstig zijn, kan het nodig zijn om het ligament dat het dak van de tunnel vormt, open te snijden om de druk op de zenuw te verlichten.
- Pees- of bandreparatie. Soms is een operatie nodig om pezen of banden te repareren die gescheurd zijn.
Pijn in de pols vereist niet altijd medische behandeling. Bij een lichte polsblessure, breng ijs aan en wikkel uw pols in met een elastisch verband.
Discussion about this post