Een overzicht van Pelvic Inflammatory Disease (PID)

Pelvic inflammatory disease (PID) is een type ontstekingsinfectie die de voortplantingsorganen van een vrouw in het bekken aantast. Het wordt meestal veroorzaakt door de verspreiding van een vaginale of cervicale infectie. Het hebben van een onbehandelde seksueel overdraagbare aandoening (SOA) is een van de meest voorkomende risicofactoren.

PID kan vaginale afscheiding of bekkenongemakken veroorzaken, maar het veroorzaakt niet altijd merkbare effecten. Het verhoogt echter het risico op onvruchtbaarheid en buitenbaarmoederlijke zwangerschap (een eileiderszwangerschap). Een PID kan worden gedetecteerd met klinisch onderzoek en wordt meestal behandeld met antibiotica.

Symptomen

Niet alle vrouwen met PID hebben merkbare symptomen. In feite kan het jarenlang onopgemerkt blijven en uiteindelijk gezondheids- of reproductieve complicaties veroorzaken. Soms kunnen symptomen optreden, maar deze zijn vaak mild of niet-specifiek – en daarom zoeken veel vrouwen geen medische hulp voor de chronische effecten van PID totdat er complicaties optreden.BB

Daarom is het belangrijk om de tekenen van deze aandoening te herkennen en medische hulp in te roepen zodra u effecten begint te ervaren.

Symptomen van PID kunnen zijn:BB

• Pijn in de onderbuik en het bekken
• Overmatige vaginale afscheiding met een vieze geur
• Pijn of bloeding tijdens of kort na de seks
• Ongemak tijdens het plassen
• Onder rug pijn
• Onregelmatige menstruatie

Acute infecties

Acute complicaties zijn onder meer de ontwikkeling van een bekkenabces (ingesloten infectie) of een ernstige bekkeninfectie. Symptomen kunnen zijn koorts, koude rillingen, misselijkheid, braken of ernstige bekkenpijn.BB

Een infectie kan zich verspreiden naar de bloedbaan en mogelijk sepsis veroorzaken.BB

complicaties

Langdurige onbehandelde PID kan leiden tot ernstige gezondheidseffecten die de reproductieve gezondheid van een vrouw beïnvloeden.BB

Vrouwen met PID kunnen vatbaar zijn voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, een niet-levensvatbare zwangerschap waarbij een bevruchte eicel in de eileider ernstige buikpijn veroorzaakt. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan een levensbedreigende medische noodsituatie worden.BB

Vrouwen die PID hebben gehad, kunnen ook moeilijkheden ondervinden bij het concipiëren of voldragen van een kind als gevolg van littekens en ontsteking van het voortplantingsstelsel.BB

Oorzaken

PID is een infectie van de baarmoeder, eierstokken en eileiders. Het kan optreden als gevolg van SOA’s, bacteriële vaginose (BV), of als een complicatie van bekkenchirurgie of gynaecologische procedures. Chlamydia en gonorroe zijn de meest voorkomende infecties die verband houden met PID.BB

Risicofactoren voor het ontwikkelen van PID zijn onder meer:BB

• Onbeschermde/onveilige seks: Het hebben van meerdere seksuele partners verhoogt het risico op vaginale en cervicale infecties, vooral als barrièremethoden niet altijd worden gebruikt.

• Onbehandelde vaginale of cervicale infecties: Aanhoudende infecties kunnen de verspreiding van het infectieuze organisme van de vagina tot aan de baarmoeder, eileiders of eierstokken mogelijk maken.

• Jongere leeftijd: tieners die seksueel actief zijn, zijn vatbaarder voor PID dan vrouwen van in de twintig of ouder.

• Douchen: Experts waarschuwen dat douchen de beschermende flora (normale bacteriën) en pH van het voortplantingsstelsel van een vrouw kan veranderen. Door deze wijziging kunnen infecties gedijen.BB

• Intra-uteriene apparaten (IUD): Er is een verhoogd risico op PID binnen de eerste paar weken na het inbrengen van het spiraaltje.BB

Infectie en ontsteking

Een infectie kan zich verspreiden binnen het voortplantingssysteem van een vrouw, waardoor ontstekingen en littekens ontstaan. De littekens kunnen de eileider vernauwen of blokkeren, waardoor het sperma de eicel niet kan bereiken voor bevruchting. Onvruchtbaarheid ontstaat wanneer sperma de eicel niet kan bereiken.BB

Als bevruchting plaatsvindt in de eileider (waar het normaal gesproken plaatsvindt), kan de vernauwing voorkomen dat het ei de baarmoeder bereikt (waar het bevruchte ei zich moet hechten en groeien voor de rest van de zwangerschap). Het resulterende effect, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, treedt op wanneer de bevruchte eicel gevangen blijft in de eileider.BB

Diagnose

De diagnose van PID omvat over het algemeen een medische geschiedenis, gynaecologisch onderzoek en diagnostische tests, zoals echografie. Omdat de meeste vrouwen geen of weinig symptomen hebben, wordt de diagnose vaak in een laat stadium gesteld, wanneer er al littekens zijn opgetreden.

Als u PID heeft, zal uw zorgverlener u ook evalueren om het besmettelijke organisme te identificeren.

bekkenonderzoek

Bij de evaluatie van PID worden verschillende tests gebruikt. De eerste is een gynaecologisch onderzoek (ook wel bekkenonderzoek genoemd), waarbij uw arts uw vagina en baarmoederhals zal onderzoeken, meestal met een licht dat helpt bij het visualiseren van het gebied.

Tijdens uw onderzoek kunt u een uitstrijkje en/of een vloeistofmonster krijgen. Een uitstrijkje wordt naar een laboratorium gestuurd, zodat de cellen die uit uw baarmoederhals zijn bemonsterd, onder een microscoop kunnen worden onderzocht. Een vloeistofmonster kan naar een laboratorium worden gestuurd voor een kweek, een test die wordt gebruikt om te groeien en een bacteriële infectie te identificeren.

Diagnostische toetsen

Gespecialiseerde diagnostische tests kunnen uw zorgverlener helpen om de structuur van uw voortplantingsorganen te visualiseren, door gebieden met littekens in uw voortplantingsstelsel (vagina, baarmoederhals, baarmoeder, eileiders en eierstokken) te identificeren.

• Transvaginale echografie: dit onderzoek omvat het inbrengen van een camera in de vaginale opening. Het kan ontstekingsgebieden of een abces identificeren.

• Laparoscopie: dit is een meer invasief onderzoek waarbij een camera operatief wordt ingebracht om structurele veranderingen te identificeren, zoals ontsteking of littekens in het voortplantingsstelsel en/of de buikholte.

Behandeling

Er zijn verschillende benaderingen die worden gebruikt voor de behandeling van PID, waaronder antibiotica en chirurgie. Antibiotica kunnen worden gebruikt om soa’s en bacteriële vaginitis te behandelen voordat PID zich ontwikkelt. En als infectieuze PID wordt gedetecteerd, kunnen antibiotica worden gebruikt om de infectie aan te pakken. Typisch wordt het antibioticum gekozen op basis van het in kweek gekweekte organisme.BB

Als u een soa heeft, moet uw partner ook worden behandeld, zodat de infectie niet heen en weer wordt overgedragen.

Een ernstige infectie die de bloedbaan aantast, moet worden behandeld met een intraveneuze (IV, direct in de ader) antibioticabehandeling.BB

Chirurgie

Ontsteking en littekens kunnen onvruchtbaarheid en het risico op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap veroorzaken. Soms kunnen littekens operatief worden behandeld, maar een operatie kan het risico op verklevingen vergroten, een soort litteken dat nog meer problemen kan veroorzaken.

Een abces kan chirurgische verwijdering vereisen en de procedure wordt meestal gevolgd door orale (via de mond) of IV-antibiotica.

Buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan zonder behandeling verdwijnen, wat betekent dat u een miskraam krijgt, meestal met bloedende buikkrampen. Maar omdat het een levensbedreigende noodsituatie kan veroorzaken, moet u worden gecontroleerd als de aandoening verdwijnt.

Als de buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet vanzelf overgaat of als u koorts krijgt of tekenen van een noodsituatie krijgt, kunt u medicijnen krijgen om de zwangerschap te stoppen. Soms moet het bevruchte ei operatief worden verwijderd voordat het levensbedreigende problemen veroorzaakt, en dit kan ook de verwijdering van een van de eierstokken of eileiders vereisen.

Wereldwijd is PID een van de belangrijkste oorzaken van buitenbaarmoederlijke zwangerschap en vermijdbare onvruchtbaarheid bij vrouwen. Strategieën voor preventie omvatten veilige seks en screening en snelle behandeling van soa’s. Tenzij uw zorgverlener u instrueert om te douchen, moet u deze praktijk vermijden omdat het schadelijk kan zijn voor uw gezondheid en het risico op het ontwikkelen van PID kan vergroten.