Handtrillingen bij ouderen zijn een veel voorkomend probleem dat hun dagelijkse leven aanzienlijk kan beïnvloeden. Deze onvrijwillige handschudden kunnen te wijten zijn aan verschillende oorzaken, variërend van goedaardige tot ernstiger neurologische aandoeningen. Inzicht in de onderliggende redenen voor handtrillingen is cruciaal bij het bieden van effectieve behandeling en het verbeteren van de kwaliteit van leven. In dit artikel geven we informatie over veel voorkomende oorzaken van handtrillingen bij oudere personen, en over de methoden voor diagnose en behandeling.
Handtrillingen begrijpen
Handtrillingen zijn ritmische, onvrijwillige bewegingen van de handen die kunnen variëren in ernst en frequentie. Handtrillingen worden vaak ingedeeld in twee hoofdtypen:
- Rustende trillingen: komen voor wanneer de handen in rust zijn, zoals wanneer ze liggen of stil zitten.
- Handtrillingen tijdens activiteit: komen voor tijdens vrijwillige bewegingen, zoals schrijven, eten of houden van objecten.
Handtrillingen kunnen de dagelijkse activiteiten aanzienlijk beïnvloeden, waardoor de kwaliteit van leven en onafhankelijkheid verminderen. Bij oudere individuen worden handtrillingen vaak geassocieerd met neurologische of systemische aandoeningen.
Veel voorkomende oorzaken van handtrillingen bij ouderen
1. Essentiële tremor (E8XSSE8XNTI8XAL TR8XEM8XOR)
Essentiële tremor (E8XSSE8XNTI8XAL TR8XEM8XOR) is een van de meest voorkomende oorzaken van handtrillingen bij ouderen. Deze aandoening is een soort actiesemor, wat betekent dat het schudden plaatsvindt wanneer die persoon probeert hun handen of armen te verplaatsen, zoals bij het reiken naar iets. De exacte oorzaak van essentiële tremor wordt niet volledig begrepen, maar er wordt aangenomen dat het abnormale elektrische hersenactiviteit met zich meebrengt, met name in het cerebellum, dat de motorische coördinatie regelt. Deze abnormale activiteit leidt tot het ritmische schudden van de handen. Genetische factoren kunnen ook een rol spelen, omdat essentiële tremor vaak in gezinnen loopt.
Diagnose:
De diagnose van essentiële tremor is voornamelijk klinisch, gebaseerd op de medische geschiedenis en symptomen van de patiënt. Een neuroloog zal vaak vragen naar de familiegeschiedenis omdat essentiële tremor vaak wordt geërfd, en een gedetailleerd onderzoek zal andere mogelijke oorzaken van tremoren uitsluiten, zoals de ziekte van Parkinson. In sommige gevallen kan een MRI van de hersen- of bloedtests worden uitgevoerd om andere neurologische aandoeningen uit te sluiten.
Behandeling van essentiële tremor:
Behandeling voor essentiële tremor omvat meestal medicijnen om symptomen te beheren. De meest voorkomende medicijnen zijn:
- Bètablokkers (bijv. Propranolol): deze medicijnen helpen de tremor te verminderen door de effecten van adrenaline op het zenuwstelsel te blokkeren.
- Anti-verplaatsing medicijnen (bijv. Primidon): deze medicijnen helpen de tremoren te beheersen door zenuwactiviteit in de hersenen te stabiliseren.
- Diepe hersenstimulatie: in ernstige gevallen, wanneer medicijnen niet effectief zijn, kan diepe hersenstimulatie worden aanbevolen. Deze methode wordt uitgevoerd door een apparaat te implanteren dat elektrische impulsen verzendt naar het deel van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor trillingen.
- Levensstijlveranderingen: in sommige gevallen kan het vermijden van stress en cafeïne, die trillingen kunnen verergeren, handtremors verminderen.
2. De ziekte van Parkinson
De ziekte van Parkinson is een progressieve neurodegeneratieve aandoening die voornamelijk het motorsysteem beïnvloedt. Deze ziekte wordt veroorzaakt door het verlies van dopamine-producerende neuronen in de hersenen, met name in de substantia nigra-een regio die een sleutelrol speelt bij het beheersen van beweging. Naarmate de dopamine -niveaus dalen, leidt dit tot de kenmerkende symptomen van de ziekte van Parkinson, waaronder bradykinesie (traagheid van beweging), spierstijfheid en rustende tremor. De handtremor bij de ziekte van Parkinson komt meestal voor in rust en wordt beschreven als een “pil-rollende” tremor, waarbij de duim en de wijsvinger van die persoon in een cirkelvormige beweging bewegen alsof hij een pil rolt.
Diagnose:
De ziekte van Parkinson wordt gediagnosticeerd op basis van klinische symptomen en lichamelijk onderzoek. Een neuroloog zal de beweging, spiertonus en coördinatie van de patiënt tussen ledematen evalueren. De diagnose wordt vaak ondersteund door neuroimaging -tests (zoals een MRI- of PET -scan), die verminderde dopamine -activiteit in de hersenen kunnen vertonen. Een diagnose van de ziekte van Parkinson wordt meestal gesteld na het uitsluiten van andere aandoeningen die vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken.
Behandeling van de ziekte van Parkinson:
De ziekte van Parkinson is momenteel ongeneeslijk, maar medicijnen kunnen helpen bij het beheren van de symptomen:
- Levodopa (L-Dopa): Dit medicijn wordt omgezet in dopamine in de hersenen, waardoor de motorische symptomen, inclusief tremoren, helpt te verlichten.
- Dopamine -agonisten: deze medicijnen nabootsen de effecten van dopamine en kunnen alleen of in combinatie met levodopa worden gebruikt.
- MAO-B-remmers (bijv. Selegiline): deze medicijnen helpen de dopamine-niveaus te verhogen door het enzym te remmen dat het afbreekt.
- Diepe hersenstimulatie: voor patiënten met gevorderde ziekte van Parkinson kan diepe hersenstimulatie effectief zijn bij het beheersen van tremoren en andere motorische symptomen.
3. Beroerte of voorbijgaande ischemische aanval
Een beroerte of voorbijgaande ischemische aanval kan handtrillingen bij ouderen veroorzaken als het de hersengebieden beïnvloedt die beweging beheersen. Een beroerte treedt op wanneer de bloedstroom naar de hersenen wordt onderbroken, wat leidt tot celdood en functieverlies in het getroffen gebied. Wanneer de slag de motorische cortex of cerebellum beïnvloedt, kan dit leiden tot een breed scala aan motorische problemen, waaronder handtremors. Tijdelijke ischemische aanvallen, vaak aangeduid als 'mini-streken', veroorzaken tijdelijke verstoringen in de bloedstroom naar de hersenen en kunnen ook leiden tot handtremors als de regio die handbeweging regelt, wordt beïnvloed.
Diagnose:
De diagnose van een beroerte of voorbijgaande ischemische aanval wordt gesteld door een combinatie van klinisch onderzoek en beeldvormingstests. Een CT -scan of MRI van de hersenen kan gebieden van hersenschade identificeren. Bovendien helpt een grondige geschiedenis van de gebeurtenis (bijvoorbeeld plotselinge zwakte, gevoelloosheid of spraakproblemen) onderscheid te maken tussen een beroerte en andere aandoeningen die trillingen kunnen veroorzaken.
Behandelingsopties:
De behandeling voor handtrillingen veroorzaakt door een beroerte of voorbijgaande ischemische aanval hangt af van de onderliggende aandoening:
- Behandeling met een beroerte: onmiddellijke medische behandeling is van cruciaal belang voor een beroerte en het doel is om de bloedstroom naar het getroffen gebied van de hersenen te herstellen. De behandeling kan het gebruik van stollings-busting-geneesmiddelen (trombolytica) of chirurgische interventies omvatten.
- Revalidatie: fysiotherapie helpt de motorfunctie te verbeteren en de tremoren veroorzaakt door een beroerte te verminderen. Ergaatstherapie kan ook helpen bij het onderwijzen van adaptieve technieken voor het uitvoeren van dagelijkse taken.
4. Hyperthyreoïdie
Hyperthyreoïdie treedt op wanneer de schildklier te veel schildklierhormoon produceert. Deze aandoening kan het metabolisme van het lichaam vergroten en symptomen veroorzaken zoals gewichtsverlies, snelle hartslag en handtrillingen. De trillingen in hyperthyreoïdie zijn meestal prima en komen voor tijdens periodes van rust of activiteit. Men denkt dat het exacte mechanisme achter de trillingen het gevolg is van een verhoogde activiteit van sympathische zenuwstelsels, wat de spierpressentie verhoogt.
Diagnose:
Om hyperthyreoïdie te diagnosticeren, worden bloedtesten uitgevoerd met het meten van schildklierhormoonspiegels (T3 en T4) en schildklierstimulerend hormoon (TSH). Een verhoogde T3 en T4 met een lage TSH duidt op hyperthyreoïdie. Een echografie of radioactieve jodiumopname -test kan ook worden gebruikt om de grootte en functie van de schildklier te beoordelen.
Behandeling van hyperthyreoïdie:
Behandeling voor hyperthyreoïdie is gericht op het verminderen van de overproductie van schildklierhormoon:
- Antithyroid -medicijnen (bijv. Methimazol): deze geneesmiddelen verminderen de productie van schildklierhormonen.
- Radioactieve jodiumtherapie: deze behandeling wordt uitgevoerd door radioactief jodium te nemen, dat overactief schildklierweefsel vernietigt.
- Bètablokkers (bijv. Propranolol): deze medicijnen kunnen worden voorgeschreven om de tremoren en andere symptomen geassocieerd met hyperthyreoïdie te beheersen.
- Thyroidectomie: in sommige gevallen kan chirurgie nodig zijn om een deel of alle schildklier te verwijderen.
5. Medicatie bijwerkingen
Bepaalde medicijnen, vooral medicijnen die door ouderen worden gebruikt voor andere aandoeningen, kunnen handtrillingen veroorzaken als bijwerking. Medicijnen zoals antidepressiva (SSRI's), antipsychotica en bronchusverwijders kunnen bijvoorbeeld leiden tot tremoren omdat ze de neurotransmitters in de hersenen beïnvloeden. Andere medicijnen, zoals corticosteroïden, kunnen ook tremoren veroorzaken als gevolg van hun impact op het zenuwstelsel.
Diagnose:
Een zorgvuldige beoordeling van de medicatiegeschiedenis van de patiënt is essentieel. Als trillingen beginnen na het gebruik van een nieuw medicijn, kan de arts vermoeden dat dat medicijn de oorzaak is. Bloedtests kunnen ook helpen bij het identificeren van het niveau van bepaalde medicijnen in het lichaam.
Behandeling van bijwerkingen van medicijnen:
Als een medicijn de oorzaak van tremoren wordt gevonden, kan de arts de dosering aanpassen of de patiënt naar een ander medicijn schakelen. In sommige gevallen kunnen aanvullende medicijnen worden voorgeschreven om de tremoren tegen te gaan.
6. Psychogene tremor
Psychogene trillingen worden veroorzaakt door psychologische factoren, zoals stress, angst of conversiestoornis. De tremor kan in de intensiteit variëren en kan moeilijk te onderscheiden zijn van andere soorten trillingen.
Diagnose:
- Klinische evaluatie: beoordeling van psychologische stressoren of geschiedenis van psychische aandoeningen.
- Inconsistente tremorpatronen: psychogene trillingen veranderen vaak in frequentie of amplitude tijdens onderzoek.
Behandelingsopties:
- Psychotherapie: cognitieve gedragstherapie of andere vormen van counseling.
- Medicijnen: antidepressiva of geneesmiddelen tegen angst kunnen worden voorgeschreven.
- Stressmanagement: technieken zoals mindfulness- en ontspanningsoefeningen.
Samenvattend worden handtrillingen bij ouderen veroorzaakt door verschillende factoren, variërend van goedaardige aandoeningen zoals essentiële tremor tot ernstigere ziekten zoals de ziekte van Parkinson en beroertes. Handtrillingen bij ouderen kunnen zorgwekkend zijn, vooral als ze volhardend of verslechteren zijn. Het is belangrijk om een zorgverlener te raadplegen om de oorzaak en de juiste behandeling te bepalen.
Discussion about this post