Wat u moet weten over dopamine-agonisten?

Wat zijn dopamine-agonisten?

Dopamine-agonisten zijn geneesmiddelen op recept die ziekten behandelen die optreden als gevolg van dopamineverlies. Een persoon kan alleen dopamine-agonisten gebruiken, of naast andere medicijnen en behandelmethoden.

Dopamine is een neurotransmitter. Een neurotransmitter is een chemische boodschapper die signalen van zenuwcellen doorgeeft aan andere cellen van het lichaam. Dopamine helpt bij functies zoals beweging, geheugen, stemming, leren en cognitie.

Als een persoon niet genoeg dopamine heeft, kunnen ze bepaalde medische aandoeningen ontwikkelen.

Dopamine-agonisten helpen om de plaats van dopamine in het lichaam van een persoon in te nemen.

Er zijn verschillende dopamine-agonisten goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration, waaronder:

• pramipexol (Mirapex)
• ropinirol (Requip)
• apomorfine-injectie (Apokyn)
• rotigotine (Neupro)

Artsen schrijven verschillende dopamine-agonisten voor om verschillende symptomen en ziekten te behandelen.

Hoe werken dopamine-agonisten?

In het lichaam zijn er twee soorten dopaminereceptoren, die beide verschillende subgroepen hebben. Dopamine-receptoren ontvangen dopamine, waardoor een signaal wordt gecreëerd om een ​​specifieke functie te laten plaatsvinden, zoals beweging. De verschillende soorten dopaminereceptoren zijn verantwoordelijk voor verschillende mentale en fysieke functies.

De twee soorten dopaminereceptoren zijn D1-achtige dopaminereceptoren en D2-achtige dopaminereceptoren. De D1-achtige dopaminereceptorgroep bevat de subtypes D1 en D5. De D2-achtige dopaminereceptorgroep bevat de subtypen D2, D3 en D4.

Dopamine-agonisten binden aan de D1-achtige en D2-achtige dopaminereceptoren. Door dit te doen, activeren dopamine-agonisten de dopaminereceptoren op dezelfde manier als dopamine. Dit betekent dat dopamine-agonisten kunnen helpen bij het verlichten van symptomen die optreden als gevolg van lage dopaminegehalten.

Welke ziekten behandelen dopamine-agonisten?

Dopamine-agonisten worden gebruikt om verschillende ziekten te behandelen, zoals:

• ziekte van Parkinson
• rustelozebenensyndroom
• maligne neurolepticasyndroom, een zeldzame bijwerking van antipsychotica
• hyperprolactinemie, een ziekte die optreedt wanneer een persoon te hoge niveaus van het hormoon prolactine heeft
• type 2 diabetes
• hypertensieve noodsituaties, die optreden wanneer een persoon ernstig hoge bloeddruk en orgaanschade heeft

Bij de behandeling van gevorderde ziekte van Parkinson schreven artsen naast het medicijn levodopa (Duopa) ook dopamine-agonisten voor.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie ontdekten beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg echter dat een persoon zelf dopamine-agonisten kan nemen om motorische functiestoornissen te vertragen.

Dopamine-agonisten zijn niet zo effectief als levodopa, maar het is minder waarschijnlijk dat ze grillige, onwillekeurige bewegingen veroorzaken.

Bijwerkingen van dopamine-agonisten

Dopamine-agonisten kunnen verschillende bijwerkingen hebben, afhankelijk van het gebruikte medicijn, de duur van het gebruik en de dosering. Een persoon kan ook meer kans hebben op bijwerkingen van dopamine-agonisten als hij ouder is dan 65 jaar.

Vaak voorkomende bijwerkingen van dopamine-agonisten zijn:

• misselijkheid en overgeven
• hoofdpijn
• duizeligheid
• lage bloeddruk wanneer iemand gaat zitten of staan
• onregelmatige hartslag

Langdurig gebruik van dopamine-agonisten kan bijwerkingen veroorzaken zoals:

• schokkerige of kronkelende bewegingen
• oncontroleerbare en mogelijk pijnlijke spierbewegingen
• hallucinaties
• waanideeën
• verwardheid
• depressie
• manie

Andere bijwerkingen van dopamine-agonisten zijn onder meer:

• plotseling in slaap vallen
• vermoeidheid overdag
• geeuwen
• verdoving
• slaperigheid
• zwelling van de benen

Als een persoon bijwerkingen ervaart tijdens het gebruik van dopamine-agonisten, moet hij of zij een arts raadplegen. Artsen kunnen de dosering van een persoon of de timing van doses aanpassen om bijwerkingen te verwijderen of te beperken.

Dopamine-agonisten kunnen ook een wisselwerking hebben met sommige medicijnen, voedingsmiddelen of supplementen. Het is belangrijk dat een persoon een arts vertelt over eventuele andere medicijnen die hij of zij gebruikt voordat hij dopamine-agonisten gaat gebruiken.

Vrouwen moeten een arts informeren als ze zwanger zijn of borstvoeding geven voordat ze dopamine-agonisten gaan gebruiken.

Risico’s van het nemen van dopamine-agonisten

Dopamine-agonisten kunnen ervoor zorgen dat een persoon ernstigere bijwerkingen krijgt. Een persoon die zich zorgen maakt over de risico’s van dopamine-agonisten, moet met een arts praten over hun medicatie.

Ernstige bijwerkingen van dopamine-agonisten zijn onder meer:

• hartziekte
• fibrose, waarbij het weefsel littekens krijgt of dikker wordt
• hartfalen
• verhoogde kans op het ontwikkelen van kanker

Stoornissen in de impulsbeheersing

Een persoon die dopamine-agonisten gebruikt, heeft mogelijk ook een grotere kans op het ontwikkelen van stoornissen in de impulsbeheersing. Stoornissen in de impulsbeheersing kunnen ervoor zorgen dat iemand gaat gokken, overmatig geld uitgeeft of een grotere zin in seks heeft.

Uit een onderzoek uit 2018 bleek dat ongeveer 46% van de mensen die dopamine-agonisten gebruikten om de ziekte van Parkinson te behandelen, gedurende 5 jaar stoornissen in de impulsbeheersing ontwikkelde.

Onderzoekers ontdekten ook dat de duur van het gebruik en een verhoogde dosering van dopamine-agonisten geassocieerd waren met stoornissen in de impulsbeheersing. Stoornissen in de impulsbeheersing verdwenen geleidelijk nadat mensen stopten met het innemen van dopamine-agonisten.

Symptomen bij plotseling stoppen met het gebruik van dopamine-agonisten

Plotseling stoppen met het gebruik van dopamine-agonisten kan schadelijk zijn. Uit een onderzoek uit 2017 bleek dat tot 19% van de mensen die stoppen met het innemen van dopamine-agonisten enkele symptomen ervaart.

Als een persoon plotseling stopt met het gebruik van dopamine-agonistmedicatie, kan deze een ernstige aandoening ontwikkelen die maligne neurolepticasyndroom wordt genoemd.

Maligne neurolepticasyndroom kan ervoor zorgen dat een persoon symptomen heeft zoals:

• koorts
• stijve spieren
• zweten
• Moeite met slikken
• lichaam schudden
• gebrek aan controle over plassen of ontlasting
• veranderingen in mentale toestand
• angst die ervoor zorgt dat een persoon niet kan praten
• hoge hartslag
• hoge of onverwachte veranderingen in bloeddruk
• hoge niveaus van witte bloedcellen
• verhoogde creatinefosfokinasespiegels, een enzym dat gewoonlijk toeneemt als er spierweefsel beschadigd is

U moet ervoor zorgen dat u niet plotseling stopt met het gebruik van dopamine-agonisten. Een arts kan u helpen om veilig te stoppen met het gebruik van dopamine-agonisten als dat nodig is.

Als een persoon ernstige of zorgwekkende symptomen ervaart tijdens het gebruik van dopamine-agonisten, moet hij onmiddellijk met een arts praten.

Samenvatting

Dopamine-agonisten zijn een type medicijn dat wordt gebruikt om de effecten van dopamine na te bootsen. Dopamine is een neurotransmitter die deelneemt aan verschillende mentale en fysieke functies. Een persoon kan dopamine-agonisten gebruiken om een ​​aantal verschillende ziekten te behandelen.

Een persoon kan bepaalde bijwerkingen ervaren tijdens het gebruik van dopamine-agonisten. Bijwerkingen van dopamine-agonisten variëren van mild tot ernstig. Dopamine-agonisten kunnen iemands kansen op het ontwikkelen van stoornissen in de impulsbeheersing vergroten.

Plotseling stoppen met het nemen van dopamine-agonistmedicatie kan ertoe leiden dat een persoon enkele symptomen ontwikkelt. Een persoon mag niet stoppen met het gebruik van dopamine-agonisten tenzij onder begeleiding van een arts.

Als een persoon ernstige of zorgwekkende bijwerkingen heeft tijdens het gebruik van dopamine-agonisten, moet hij onmiddellijk een arts raadplegen.