Wat is een hematoom?

Een hematoom is een abnormale ophoping van bloed die het gevolg is van een gebroken of gescheurd bloedvat. Hematomen zijn ernstiger dan eenvoudige blauwe plekken. Ze kunnen overal in het lichaam voorkomen en variëren in ernst, afhankelijk van de aard van de verwonding. De meest voorkomende symptomen zijn pijn en zwelling.

Een kleine impact kan huidverkleuring veroorzaken, terwijl een hardere impact kan leiden tot een ophoping van gestold bloed diep in een spier, orgaan of de schedel die onmiddellijke medische aandacht kan vereisen en levensbedreigend kan zijn. De behandeling kan variëren van eerste hulp tot een spoedoperatie. Hoofdimpacten zijn van bijzonder belang vanwege het risico op traumatisch hersenletsel.

waar kan hematoom optreden — Laura Porter / Zeer goed

Soorten hematoom

Hematomen in specifieke delen van het lichaam hebben hun eigen complicerende factoren. Ze bevatten:

Abdominaal: deze hematomen kunnen optreden in de buik (intrabdominaal) of in de buikwand (meestal door bloedingen in de buikspieren).Deze hematomen kunnen ook bloedophoping veroorzaken in organen zoals de nieren en de lever.
Auriculaire: een hematoom in het oor kan de bloedtoevoer beïnvloeden en ervoor zorgen dat weefsels van het oor afsterven. Het kan ook misvorming veroorzaken, ook wel ‘bloemkooloor’ genoemd.
Intracraniaal: deze categorie hematomen van het hoofd heeft zijn eigen subtypen.
Intramusculair: dit is een hematoom in spierweefsel en kan pijnlijk zijn door ontsteking, zwelling en irritatie. Wanneer de bloedtoevoer naar de spier wordt aangetast, kunnen zenuwen worden beschadigd. Dit type wordt vaak gezien in de onderbenen en onderarmen.
Septal: Bloed verzamelt zich in het septum, het gebied van de neus tussen de neusgaten. Het mucoperichondrium, dat het septumkraakbeen bedekt, scheidt zich van het kraakbeen, waardoor bloed wordt verzameld.Dit type hematoom is meestal gerelateerd aan een gebroken neus of als een complicatie van een septumoperatie.
Subungual: Hematomen die zich onder een teennagel of vingernagel verzamelen, kunnen druk en pijn veroorzaken.
Subcutaan: deze komen onder de huid voor en tasten de ondiepe aderen aan. Mensen die bloedverdunnende medicijnen gebruiken, zijn het meest vatbaar voor onderhuidse hematomen.

Intracraniële hematomen

Een hematoom in het hoofd is waarschijnlijk aanzienlijk ernstiger dan een hematoom in enig ander deel van het lichaam, omdat het wordt geassocieerd met traumatisch hersenletsel.Intracraniële hematomen kunnen langzaam of snel groeien, maar ongeacht de groeisnelheid kunnen ze druk uitoefenen op de hersenen die, indien niet snel behandeld, kan leiden tot coma of de dood.

De soorten intracraniële hematomen zijn:

Intracerebraal: Bloed verzamelt zich in de hersenen als gevolg van letsel.
Epiduraal: Dit type wordt ook wel een extraduraal hematoom genoemd, waarbij bloeding optreedt tussen de schedel en de beschermende laag van de hersenen (de dura).Het wordt gezien bij schedelbreuken bij kinderen en adolescenten omdat hun dura niet zo stevig aan de schedel is bevestigd.
Subduraal: de bloeding vindt plaats vanuit de aderen op het oppervlak van de hersenen en verzamelt zich tussen het oppervlak van de hersenen en de dura die de hersenen bedekt.

Hematoom symptomen

Hematomen in de buurt van de huid resulteren in een groot stuk huidverkleuring (meestal donkerrood of zwart en blauw) als gevolg van trauma aan het zachte weefsel. Hematomen veroorzaken pijn, zwelling en gevoeligheid op het gebied van huidverkleuring of diep in het lichaam.

Tekenen van intracraniële hematomen zijn hoofdpijn, braken, slaperigheid, duizeligheid, verwardheid, onduidelijke spraak en ongelijke pupilgrootte. Symptomen van een intracerebraal hematoom kunnen ook verlamming aan de kant van het lichaam tegenover het hematoom omvatten.

De meeste intracraniële hematomen ontwikkelen zich snel na een verwonding en veroorzaken binnen enkele minuten symptomen. Ze kunnen echter ook uren tot dagen of zelfs weken later verschijnen.

Subdurale hematomen kunnen acuut of chronisch zijn. Acute subdurale hematomen ontstaan door een traumatisch letsel en zijn over het algemeen snel aanwezig. Chronische subdurale hematomen, die klein zijn en in de loop van de tijd herhaaldelijk voorkomen, komen vaker voor bij oudere volwassenen, mensen die anticoagulantia gebruiken en mensen die alcohol misbruiken.

Tegen de tijd dat de symptomen merkbaar zijn, kan een chronisch subduraal hematoom erg groot zijn. Chronische hematomen veroorzaken minder snel dan acute hematomen een snelle toename van de druk in de schedel.

Oorzaken

Hematomen worden veroorzaakt door een lichamelijk letsel, meestal een harde klap, die de bloedvaten voldoende beschadigt om bloed in het gebied te laten ophopen.

Intracraniële hematomen kunnen optreden bij ernstig hoofdletsel, maar kunnen ook voorkomen bij licht hoofdletsel bij mensen die door leeftijd en/of overmatig alcoholgebruik stollingsproblemen of verzwakte bloedvaten kunnen hebben.

Hoofdletsel in de sport moet altijd onmiddellijk worden behandeld vanwege mogelijk traumatisch hersenletsel. Elk verlies van bewustzijn, hoe kort ook, moet worden opgevolgd door een zorgverlener.

Diagnose

Minder ernstige hematomen kunnen worden gediagnosticeerd door lichamelijk onderzoek, hoewel ze over het algemeen geen dokterszorg nodig hebben. Hematomen in de buurt van belangrijke organen, met name intracraniële hematomen, vereisen beeldvormingstechnologie om te worden gediagnosticeerd.

Hoofdhematomen worden meestal gediagnosticeerd met computertomografie (CT) -scan of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI).

Behandeling

Het behandelen van een oppervlakkig hematoom is vergelijkbaar met het behandelen van andere verwondingen aan zacht weefsel. Het gebruik van de RICE-methode (rust, ijs, compressie, elevatie) wordt aanbevolen. Breng meerdere keren per dag gedurende 15 minuten ijs aan op het gebied.

Milde hematomen en kneuzingen genezen doorgaans binnen ongeveer vijf dagen. Een groot hematoom kan weken tot maanden aanhouden en naarmate het geneest, zal het van kleur veranderen en langzaam kleiner worden.

Hematoompijn en zwelling kunnen worden behandeld met vrij verkrijgbare pijnstillers. Aspirine mag niet worden gebruikt omdat het de bloeding kan verergeren.

Behandeling voor ernstigere hematomen hangt af van de grootte van het hematoom, of de bloeding nog steeds een probleem is en van andere problemen die het hematoom kan veroorzaken. De behandeling kan variëren van eerste hulp tot grote operaties.

Indien groot genoeg, kunnen intracraniële hematomen worden behandeld door gaten in de schedel te boren om het bloed te laten wegvloeien. Een meer ernstige operatie kan nodig zijn als de bloeding moet worden aangepakt.

Hematomen kunnen variëren van onschadelijk tot levensbedreigend. Mensen die het meeste risico lopen op hematomen, moeten waakzaam zijn. Dit omvat oudere volwassenen, iedereen die een fysiek trauma heeft opgelopen en mensen die bloedverdunners hebben voorgeschreven.

Vooral hoofdletsel is zorgwekkend. Correct gebruik van een helm bij sportieve en recreatieve activiteiten zoals skiën en fietsen heeft als doel dit soort blessures te voorkomen.