Verzakking van de dunne darm (enterocele)

Overzicht

Dunnedarmverzakking, ook wel enterocele genoemd, treedt op wanneer de dunne darm afdaalt in de onderste bekkenholte en tegen het bovenste deel van de vagina duwt, waardoor een uitstulping ontstaat. Het woord “verzakking” betekent uitglijden of van zijn plaats vallen.

Bevalling, veroudering en andere processen die druk uitoefenen op uw bekkenbodem kunnen de spieren en ligamenten die de bekkenorganen ondersteunen verzwakken, waardoor de kans op verzakking van de dunne darm groter wordt.

Om een verzakking van de dunne darm te beheersen, zijn zelfzorgmaatregelen en andere niet-chirurgische opties vaak effectief. In ernstige gevallen kan chirurgische reparatie nodig zijn.

Verzakking van de dunne darm (enterocele). Verzakking van de dunne darm (enterocele) treedt op wanneer spieren en weefsels die de darmen (dunne darm) op hun plaats houden in de bekkenholte verzwakken, waardoor de dunne darm naar beneden zakt en uitpuilt in de vagina.

Symptomen

Milde verzakking van de dunne darm kan geen tekenen of symptomen veroorzaken. Als u echter een aanzienlijke verzakking heeft, kunt u last krijgen van:

Een trekkend gevoel in uw bekken dat afneemt als u gaat liggen
Een gevoel van volheid, druk of pijn in het bekken
Lage rugpijn die minder wordt als je gaat liggen
Een zachte uitstulping van weefsel in je vagina
Vaginaal ongemak en pijnlijke geslachtsgemeenschap (dyspareunie)

Veel vrouwen met een verzakking van de dunne darm ervaren ook een verzakking van andere bekkenorganen, zoals de blaas, de baarmoeder of het rectum.

Wanneer moet je naar een dokter?

U moet een arts raadplegen als u tekenen of symptomen van verzakking krijgt waar u last van heeft.

Wat veroorzaakt een verzakking van de dunne darm?

Verhoogde druk op de bekkenbodem is de belangrijkste reden voor elke vorm van verzakking van het bekkenorgaan. Aandoeningen en activiteiten die een verzakking van de dunne darm of andere vormen van verzakking kunnen veroorzaken of daartoe kunnen bijdragen, zijn onder meer:

Zwangerschap en bevalling
Chronische obstipatie of persen met stoelgang
Chronische hoest of bronchitis
Herhaaldelijk zwaar tillen
Overgewicht of obesitas hebben

Zwangerschap en bevalling

Zwangerschap en bevalling zijn de meest voorkomende oorzaken van verzakking van de bekkenorganen. De spieren, ligamenten en fascia die uw vagina vasthouden en ondersteunen, strekken zich uit en verzwakken tijdens zwangerschap, bevalling en bevalling.

Niet iedereen die een baby heeft gehad, ontwikkelt een bekkenorgaanverzakking. Sommige vrouwen hebben zeer sterke ondersteunende spieren, ligamenten en fascia in het bekken en hebben nooit een probleem. Het is ook mogelijk voor een vrouw die nog nooit een baby heeft gehad om verzakking van het bekkenorgaan te ontwikkelen.

Risicofactoren

Factoren die uw risico op het ontwikkelen van een verzakking van de dunne darm vergroten, zijn onder meer:

Zwangerschap en bevalling. Vaginale bevalling van een of meer kinderen draagt bij aan de verzwakking van de ondersteunende structuren van uw bekkenbodem, waardoor uw risico op verzakking toeneemt. Hoe meer zwangerschappen u heeft, hoe groter uw risico op het ontwikkelen van enige vorm van verzakking van het bekkenorgaan. Vrouwen die alleen een keizersnede hebben ondergaan, hebben minder kans op verzakking.
Leeftijd. Verzakking van de dunne darm en andere vormen van verzakking van het bekkenorgaan komen vaker voor naarmate men ouder wordt. Naarmate je ouder wordt, heb je de neiging om spiermassa en spierkracht te verliezen – zowel in je bekkenspieren als in andere spieren.
Bekken chirurgie. Het verwijderen van uw baarmoeder (hysterectomie) of chirurgische ingrepen om incontinentie te behandelen, kan uw risico op het ontwikkelen van een verzakking van de dunne darm verhogen.
Verhoogde buikdruk. Overgewicht verhoogt de druk in uw buik, waardoor uw risico op het ontwikkelen van een verzakking van de dunne darm toeneemt. Andere factoren die de druk verhogen, zijn onder meer aanhoudende (chronische) hoest en persen tijdens de stoelgang.
Tabak roken. Het roken van tabak wordt in verband gebracht met het ontwikkelen van een verzakking omdat rokers vaak hoesten, waardoor de druk in de buik toeneemt.
Bindweefselaandoeningen. U kunt genetisch vatbaar zijn voor verzakking als gevolg van zwakkere bindweefsels in uw bekkengebied, waardoor u van nature vatbaarder bent voor verzakking van de dunne darm en andere vormen van verzakking van de bekkenorganen.

Preventie van verzakking van de dunne darm

U kunt uw kansen op verzakking van de dunne darm mogelijk verkleinen met deze strategieën:

Zorg voor een gezond gewicht. Als u te zwaar bent, kan het verliezen van wat gewicht de druk in uw buik verminderen.
Voorkom constipatie. Eet vezelrijk voedsel, drink veel vocht en beweeg regelmatig om te voorkomen dat u moet persen tijdens de ontlasting.
Behandel een chronische hoest. Constant hoesten verhoogt de buikdruk. Raadpleeg uw arts om te vragen naar behandeling als u een aanhoudende (chronische) hoest heeft.
Stop met het roken van tabak. Het roken van tabak draagt bij aan chronisch hoesten.
Vermijd zwaar tillen. Het optillen van zware voorwerpen verhoogt de buikdruk.

Diagnose van verzakking van de dunne darm

Om een diagnose van dunne darmverzakking te bevestigen, voert uw arts een bekkenonderzoek uit. Tijdens het onderzoek kan uw arts u vragen diep adem te halen en uw adem vast te houden terwijl u naar beneden drukt alsof u aan het poepen bent (Valsalva-manoeuvre), waardoor de verzakte dunne darm waarschijnlijk naar beneden zal uitpuilen. Als uw arts niet kan bevestigen dat u een verzakking heeft terwijl u op de onderzoekstafel ligt, kan de arts het onderzoek herhalen terwijl u staat.

Voorbereiding van een afspraak met een arts

U kunt uw huisarts of een arts raadplegen die gespecialiseerd is in aandoeningen van het vrouwelijke voortplantingsstelsel (gynaecoloog) of het voortplantingsstelsel en urinewegstelsel (urogynaecoloog, uroloog).

Wat je kunt doen om je voor te bereiden

Hier is wat informatie om u te helpen bij de voorbereiding op uw afspraak met de dokter.

Maak een lijst van alle symptomen die u heeft gehad en voor hoe lang.
Maak een lijst van uw belangrijkste medische informatie, inclusief andere medische aandoeningen waarvoor u wordt behandeld en eventuele medicijnen, vitamines of supplementen die u gebruikt.
Neem een familielid of vriend mee om u te helpen herinneren aan alle informatie die u zult ontvangen.
Schrijf vragen op die u aan uw arts kunt stellen.

Voor een verzakking van de dunne darm zijn de basisvragen die u aan uw arts kunt stellen:

Veroorzaakt een verzakking van de dunne darm mijn symptomen?
Welke behandelmethode raden jullie aan?
Wat gebeurt er als ik ervoor kies om de verzakking van de dunne darm niet te behandelen?
Zal dit probleem zich op enig moment in de toekomst herhalen?
Moet ik bepaalde beperkingen volgen om progressie te voorkomen?
Zijn er zelfzorgmaatregelen die ik kan nemen?
Moet ik naar een specialist?

Aarzel niet om andere vragen te stellen tijdens uw afspraak als u die heeft.

Wat uw arts kan vragen

Uw arts kan u deze vragen stellen:

Welke symptomen heb je?
Wanneer heb je deze symptomen voor het eerst opgemerkt?
Zijn uw symptomen in de loop van de tijd erger geworden?
Heeft u bekkenpijn? Zo ja, hoe erg is de pijn?
Veroorzaakt iets uw symptomen, zoals hoesten of zwaar tillen?
Heeft u urineverlies (urine-incontinentie)?
Heeft u een aanhoudende (chronische) hoest of hevige hoest gehad?
Tilt u tijdens uw werk of dagelijkse bezigheden vaak zware voorwerpen op?
Strek je tijdens de ontlasting?
Heeft u andere medische aandoeningen?
Welke medicijnen, vitamines of supplementen gebruikt u?
Bent u zwanger geweest en heeft u vaginale bevallingen gehad?
Wilt u in de toekomst kinderen krijgen?

Behandeling van een verzakking van de dunne darm

Dunnedarmverzakking heeft geen behandeling nodig als de symptomen u niet storen. Chirurgie kan effectief zijn als u een vergevorderde verzakking heeft met vervelende symptomen. Niet-chirurgische benaderingen zijn beschikbaar als u een operatie wilt vermijden, als een operatie te riskant zou zijn of als u in de toekomst zwanger wilt worden.

Behandelingsopties voor verzakking van de dunne darm zijn onder meer:

Observatie. Als uw verzakking weinig of geen duidelijke symptomen veroorzaakt, heeft u geen behandeling nodig. Eenvoudige zelfzorgmaatregelen, zoals het uitvoeren van oefeningen die Kegel-oefeningen worden genoemd om uw bekkenspieren te versterken, kunnen symptoomverlichting bieden. Het vermijden van zwaar tillen en constipatie kan de kans verkleinen dat uw verzakking verergert.
Pessarium. Een apparaat van siliconen, plastic of rubber dat in uw vagina wordt ingebracht, ondersteunt het uitpuilende weefsel. Pessaria zijn er in verschillende stijlen en maten. Het vinden van de juiste is wat vallen en opstaan. Uw arts meet en past u aan voor het apparaat, en u leert hoe u het moet inbrengen, verwijderen en schoonmaken.
Chirurgie. Een chirurg kan een operatie uitvoeren om de verzakking via de vagina of de buik te herstellen, met of zonder robothulp. Tijdens de procedure verplaatst uw chirurg de verzakte dunne darm terug op zijn plaats en trekt het bindweefsel van uw bekkenbodem aan. Soms kunnen kleine stukjes synthetisch gaas worden gebruikt om verzwakte weefsels te ondersteunen. Een verzakking van de dunne darm komt meestal niet meer terug. Verdere beschadiging van de bekkenbodem kan echter optreden bij een verhoogde bekkendruk, bijvoorbeeld bij constipatie, hoesten, zwaarlijvigheid of zwaar tillen.

Soorten pessaria. Pessaria zijn er in vele soorten en maten. Dit apparaat past in uw vagina en biedt ondersteuning aan vaginale weefsels die zijn verplaatst door verzakking van het bekkenorgaan. Uw arts kan u geschikt maken voor een pessarium en u helpen beslissen welk type het beste bij u past.

Zorg thuis

Afhankelijk van de ernst van uw aandoening kunnen deze zelfzorgmaatregelen uw symptomen verlichten:

Voer Kegel-oefeningen uit om de bekkenspieren te versterken en verzwakte vaginale weefsels te ondersteunen.
Vermijd constipatie door veel te drinken en vezelrijk voedsel te eten, zoals volle granen en vers fruit en verse groenten.
Vermijd zwaar tillen.
Probeer het hoesten onder controle te houden.
Afvallen als u te zwaar of zwaarlijvig bent.
Vermijd neerbuigen om te poepen. Vertrouw op uw natuurlijke darmfunctie om te ontlasten.
Stop met het roken van tabak.

Kegel oefeningen

Kegel-oefeningen versterken uw bekkenbodemspieren, die de baarmoeder, blaas en darm ondersteunen. Een sterke bekkenbodem zorgt voor een betere ondersteuning van uw bekkenorganen, voorkomt dat de verzakking verergert en verlicht de symptomen die gepaard gaan met verzakking van de bekkenorganen.

Volg deze stappen om Kegel-oefeningen uit te voeren:

Span (contracteer) je bekkenbodemspieren aan – de spieren die je gebruikt om te stoppen met plassen.
Houd de samentrekking vijf seconden vast en ontspan vervolgens vijf seconden. (Als dit te moeilijk is, begin dan door twee seconden vast te houden en drie seconden te ontspannen.)
Werk eraan om de samentrekking 10 seconden per keer vast te houden.
Streef naar ten minste drie sets van 10 herhalingen per dag.

Vraag uw arts of u de juiste spieren gebruikt. Kegel-oefeningen kunnen het meest succesvol zijn als ze worden gegeven door een fysiotherapeut en worden versterkt met biofeedback. Biofeedback omvat het gebruik van bewakingsapparatuur die ervoor zorgt dat u de juiste spieren aanspant, met optimale intensiteit en tijdsduur.

Als je eenmaal de juiste methode hebt geleerd, kun je Kegel-oefeningen vrijwel altijd discreet doen, of je nu aan je bureau zit of op de bank ontspant.