Gonorroe en chlamydia zijn twee veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen bij vrouwen. Deze twee ziekten worden veroorzaakt door verschillende bacteriën: gonorroe wordt veroorzaakt door Neisseria gonorrhoeae -bacteriën en chlamydia wordt veroorzaakt door chlamydia trachomatis bacteriën. Maar deze twee infectieziekten delen veel overeenkomsten in symptomen, transmissie en potentiële complicaties. Door hun symptomen in detail te begrijpen, kunt u een infectie vroeg herkennen en een passende behandeling zoeken.

Hoe gonorroe en chlamydia worden overgedragen
Zowel gonorroe als chlamydia worden voornamelijk verspreid door seksueel contact met een besmette persoon. De bacteriën worden overgedragen door lichamelijke vloeistoffen, waaronder vaginale secreties, sperma en pre-ejaculatie vloeistof.
1. Vaginale seks, anale seks en orale seks
- Vaginale geslachtsgemeenschap: de meest voorkomende wijze van transmissie, waarbij de bacteriën zich verspreiden van een geïnfecteerde seksuele partner naar de baarmoederhals-, urethra- of vaginale wanden.
- Anale geslachtsgemeenschap: de bacteriën kunnen de rectale voering infecteren en rectale gonorroe of chlamydia veroorzaken.
- Orale seks: hoewel minder gebruikelijk, kunnen beide ziekten worden overgedragen door middel van orale genitaal contact, wat leidt tot keelinfecties (faryngeale gonorroe of chlamydia).
2. Transmissie door genitaal contact zonder seksuele penetratie
Zelfs zonder seksuele penetratie kan dichtbij genitaal contact bacteriën overbrengen als geïnfecteerde vloeistoffen in contact komen met de slijmvliezen van de vagina, urethra, anus of mond.
3. Transmissie door gedeeld seksspeeltjes
Het gebruik van verontreinigd seksspeeltjes zonder de juiste reiniging of bescherming (zoals condooms) kan de bacteriën tussen seksuele partners verspreiden.
4. Moeder-naar-kind transmissie tijdens de bevalling
Een geïnfecteerde moeder kan gonorroe of chlamydia doorgeven aan haar baby tijdens vaginale geboorte -levering, wat leidt tot ernstige infecties bij de pasgeborene, zoals neonatale conjunctivitis (ooginfectie) of longontsteking.
5. Verhoogd risico met meerdere seksuele partners of onbeschermde seks
Het hebben van meerdere seksuele partners of het aangaan van onbeschermde seks verhoogt het risico op contract en het verspreiden van deze infecties aanzienlijk.
Het is belangrijk op te merken dat deze infecties niet worden verspreid door casual contact, zoals kussen, knuffelen, gebruiksvoorwerpen delen of openbare toiletten gebruiken.
Symptomen in een vroeg stadium: waarom u ze misschien niet merkt
Een grote uitdaging met gonorroe en chlamydia bij vrouwen is dat deze ziekten vaak milde symptomen of helemaal geen symptomen veroorzaken. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) ervaart maximaal 70-80% van de vrouwen met Chlamydia en ongeveer 50% met gonorroe geen merkbare symptomen in het vroege stadium. Deze stille aard verhoogt het risico om onbewust de infecties te verspreiden en complicaties te ontwikkelen.
Veel voorkomende symptomen van gonorroe en chlamydia bij vrouwen
Als u symptomen ontwikkelt, verschijnen ze meestal binnen 1 tot 3 weken na blootstelling voor chlamydia en binnen 2 tot 10 dagen voor gonorroe. Deze tijdlijnen kunnen echter variëren.
1. Abnormale vaginale ontlading
- Chlamydia: De vaginale ontlading is meestal helder, wit of geelachtig en kan een enigszins vieze geur hebben.
- Gonorroe: de vaginale afvoer is meestal geel of groen en kan een sterkere, onaangename geur hebben.
Reden: de bacteriën infecteren de baarmoederhals, waardoor ontstekingen en verhoogde slijmproductie veroorzaken.
2. Pijn of brandend gevoel bij urineren
Beide ziekten veroorzaken dit symptoom, omdat de bacteriën de urethra kunnen infecteren, wat leidt tot irritatie en ontsteking.
U kunt een scherp, stekende sensatie voelen bij urineren, die mogelijk wordt aangezien voor een urineweginfectie.
3. Verhoogde drang om te urineren
Sommige vrouwen voelen een constante behoefte om te urineren, zelfs wanneer hun blaas niet vol is. Dit gevoel vindt plaats omdat de urethra ontstoken en overgevoelig wordt.
4. Pijnlijke geslachtsgemeenschap
Seksuele geslachtsgemeenschap kan pijnlijk worden door ontsteking in de baarmoederhals en vaginale weefsels.
Sommige vrouwen ervaren ook lichtbloeding na seks.
5. Lagere buikpijn of bekkenpijn
Dit symptoom kan variëren van mild ongemak tot ernstige krampen.
De pijn kan vergelijkbaar zijn met menstruatiekrampen, maar komt voor buiten je normale menstruatiecyclus.
Dit symptoom suggereert dat de infectie het bovenste reproductieve kanaal beïnvloedt, wat mogelijk leidt tot bekkenontstekingsziekten.
6. Abnormale vaginale bloedingen
Bloeden tussen menstruatie of na geslachtsgemeenschap is gebruikelijk, vooral met gonorroe.
Dit symptoom gebeurt wanneer de geïnfecteerde baarmoederhals ontstoken en geïrriteerd raakt.
7. Rectale symptomen (indien geïnfecteerd door anale seks)
- Ongemak, jeuk, ontlading of zelfs bloeden uit het rectum.
- In sommige gevallen zijn rectale infecties volledig asymptomatisch.
Verschillen tussen gonorroe -symptomen en chlamydia -symptomen
Symptoom | Chlamydia | Gonorroe |
Vaginale ontlading | Helder, wit of geel | Geel of groen, sterkere geur |
Urine -symptomen | Mild brandend gevoel, frequent urineren | Meer intens brandende sensatie, frequente drang om te urineren |
Abnormale vaginale bloedingen | Minder gebruikelijk | Meer gebruikelijk |
Bekkenpijn | Gebruikelijk in gevallen waarin de ziekte is gevorderd | Kan ernstiger zijn |
Rectale symptomen | Mogelijk maar mild | Waarschijnlijker en duidelijker |
Complicaties van de twee ziekten (indien onbehandeld achtergelaten)
Beide infecties kunnen leiden tot ernstige gezondheidsproblemen als ze niet vroeg worden behandeld.
1. Bekken ontstekingsziekte
Bekken ontstekingsziekte treedt op wanneer bacteriën zich verspreiden naar de baarmoeder, eileiders en eierstokken. Deze ziekte kan chronische bekkenpijn, onvruchtbaarheid en ectopische zwangerschap veroorzaken (een levensbedreigende aandoening waarbij een bevruchte ei-implantaten buiten de baarmoeder).
2. Verhoogd risico op andere soa's, inclusief hiv
Als je gonorroe of chlamydia hebt, maar je behandelt het niet, zul je gevoeliger zijn voor HIV omdat ontstoken weefsels meer vatbaar zijn voor infecties.
3. Complicaties tijdens de zwangerschap
Als u zwanger bent, kunnen deze infecties vroeggeboorte, een laag geboortegewicht en oog- of longinfecties bij pasgeborenen veroorzaken.
Wanneer moet u naar een dokter gaan?
U zou moeten worden getest als:
- U hebt een van de hierboven genoemde symptomen.
- Je had onbeschermde seks met nieuwe of meerdere seksuele partners.
- Uw seksuele partner is gediagnosticeerd met een seksueel overdraagbare infectie.
- U bent zwanger of van plan om zwanger te worden.
Diagnose en testen
Artsen diagnosticeren gonorroe en chlamydia met:
- Urinetests (detecteren bacteriën in urinemonsters)
- Wattenstaafjes (genomen uit de baarmoederhals, vagina, urethra of rectum)
Routinematige screening wordt aanbevolen voor seksueel actieve vrouwen jonger dan 25 en vrouwen ouder dan 25 met risicofactoren (zoals meerdere seksuele partners of een eerdere seksueel overdraagbare infectiegeschiedenis).
Behandeling en preventie
1. Antibioticabehandeling
- Chlamydia: meestal behandeld met azithromycine (enkele dosis) of doxycycline (7 dagen).
- Gonorroe: vereist ceftriaxon (enkele injectie) en soms azithromycine om mogelijke co-infectie van Chlamydia te behandelen.
Voltooi altijd uw antibioticum, zelfs wanneer de symptomen verdwijnen.
2. Voorkom herinfectie
- Uw seksuele partner moet ook worden behandeld om herinfectie te voorkomen.
- Vermijd seksuele activiteit totdat jullie beiden de behandeling hebben beëindigd.
3. Regelmatige seksueel overdraagbare infectiescreening
Word minstens een keer per jaar getest als je seksueel actief bent, en vaker als je meerdere seksuele partners hebt.
4. Veilige sekspraktijken
- Gebruik consequent condooms of tandheelkundige dammen.
- Beperk uw aantal seksuele partners.
- Praat openlijk met seksuele partners over seksueel overdraagbare infectietests.
Gonorroe en chlamydia kunnen ernstige gevolgen hebben als ze onbehandeld blijven, maar ze worden gemakkelijk gediagnosticeerd en behandeld met antibiotica. Omdat symptomen bij vrouwen vaak mild of afwezig zijn, is regelmatig testen cruciaal voor vroege detectie. Als u symptomen ervaart, wordt u zo snel mogelijk getest om uw reproductieve gezondheid en algehele gezondheid te beschermen.
Discussion about this post