Structuur en functies van de huid

De huid is het grootste orgaan van het lichaam. Het bedekt je hele lichaam en beschermt je tegen schadelijke factoren uit de omgeving zoals hoge temperaturen en ziektekiemen. De huid is belangrijk voor veel lichaamsfuncties.

Functies van de huid

De huid heeft veel functies:

• beschermt het lichaam tegen hitte, kou, zonlicht, verwonding en infectie
• regelt de lichaamstemperatuur
• voorkomt het verlies van vocht en elektrolyten
• verwijdert afvalstoffen uit het lichaam door zweet
• zorgt voor de tastzin, inclusief temperatuur, pijn en druk
• helpt bij het maken van vitamine D

Lagen van de huid

De epidermis en dermis zijn de 2 hoofdlagen van de huid. Deze 2 lagen liggen bovenop een derde laag genaamd de subcutis.

Opperhuid

De epidermis is de bovenste of buitenste laag van de huid die u kunt zien. Het is een dunne, taaie huidlaag die het lichaam beschermt, de huid kleur geeft en een nieuwe huid maakt. De epidermis is gemaakt van verschillende soorten cellen.

Plaveiselcellen

Plaveiselcellen zijn platte cellen die het buitenste deel van de epidermis vormen (de plaveiselcellaag). Plaveiselcellen beginnen met keratinocyten, dit zijn cellen die een sterk, beschermend eiwit bevatten dat keratine wordt genoemd. Terwijl keratinocyten naar het oppervlak van de huid bewegen, ondergaan ze veranderingen. De keratinocyten worden groter en platter en plakken aan elkaar (plaveiselcellen), en gaan uiteindelijk dood. De dode plaveiselcellen op het huidoppervlak worden constant van de huid verwijderd en vervangen door nieuwe cellen.

Basale cellen

Basale cellen zijn ronde cellen in het diepste deel van de epidermis (de basale cellaag). Basale cellen delen zich voortdurend, maken nieuwe cellen en duwen de oudere cellen naar het oppervlak van de huid. De oudere cellen worden uiteindelijk volwassen keratinocyten en plaveiselcellen.

Melanocyten en andere cellen

Melanocyten zijn cellen die samen met basale cellen in het diepste deel van de epidermis worden aangetroffen. Ze worden ook aangetroffen in haarzakjes en het netvlies van het oog. Melanocyten maken melanine, de stof die de huid zijn kleur geeft en het lichaam helpt beschermen tegen enkele van de schadelijke effecten van de zon. Wanneer uw huid wordt blootgesteld aan ultraviolette straling (UVR) van de zon, maken de melanocyten meer melanine aan. Dit proces zorgt ervoor dat de huid donkerder of bruin wordt. De extra melanine wordt overgebracht naar andere huidcellen (keratinocyten) om de huid en het DNA in de cellen te beschermen tegen de schadelijke UVR.

De hoeveelheid aangemaakte melanine wordt ook beïnvloed door iemands genetische samenstelling. Mensen met een lichte of lichtgekleurde huid maken minder melanine aan en lopen een groter risico op schade door de zon dan mensen met andere huidtypes. Mensen met een donkere huid hebben meer bescherming tegen de zon omdat hun melanocyten actiever zijn en meer melanine aanmaken.

Andere soorten gespecialiseerde cellen worden in de opperhuid aangetroffen. Langerhans-cellen helpen het immuunsysteem onder controle te houden door zich te hechten aan vreemde stoffen (antigenen genoemd) die de huid binnendringen. Merkel-cellen helpen de huid zijn tastzin te geven.

Dermis

De dermis is de dikste huidlaag onder de epidermis. Collageen en elastine zijn proteïnen in de dermis die de huid kracht, stevigheid, rek en flexibiliteit geven.

De dermis bevat veel structuren, waaronder:

• bloedvaten die voedingsstoffen en zuurstof naar de huid transporteren
• lymfevaten die infecties helpen bestrijden
• haarzakjes, dit zijn kleine zakjes waar haar begint te groeien
• zweetklieren die zweet produceren om de lichaamstemperatuur onder controle te houden
• talgklieren die olie maken om de huid en het haar glad te houden
• zenuwuiteinden die het gevoel van aanraking helpen bieden

Subcutis

De subcutis is de binnenste laag van de huid, gevonden onder de dermis. Het wordt ook wel de hypodermis of onderhuids weefsel genoemd. Het bestaat voornamelijk uit vetweefsel. De onderhuid helpt het lichaam warm te houden en de inwendige organen en gevoelige weefsels te beschermen tegen verwondingen.