Pectus Excavatum: symptomen, tests, beheer en behandeling

Beheer en behandeling

Hoe wordt pectus excavatum behandeld?

Pectus excavatum kan operatief worden behandeld. Het primaire doel van chirurgie voor pectus excavatum is het corrigeren van de misvorming van de borstkas om de ademhaling en hartfunctie van een patiënt te verbeteren. Door het borstbeen te verplaatsen naar een meer normale, naar buiten gerichte positie, wordt de druk op het hart en de longen verminderd, waardoor ze normaler kunnen functioneren. Het uiterlijk van de borstkas is ook drastisch verbeterd, waarbij eventuele psychologische symptomen worden aangepakt.

Pectus excavatum kan worden gecorrigeerd met de minimaal invasieve chirurgische techniek genaamd de Nuss-procedure of met traditionele chirurgie, bekend als de Ravitch-procedure. Uw chirurg zal op basis van verschillende variabelen bespreken welke procedure het meest geschikt is.

• De Nuss-procedure: Nadat een kleine camera in de borstkas is ingebracht om de procedure te begeleiden, worden twee kleine incisies gemaakt aan weerszijden van de borstkas en wordt een gebogen stalen staaf onder het borstbeen ingebracht. De stalen staaf, die voor elke patiënt afzonderlijk is gebogen, wordt gebruikt om de depressie te corrigeren en is aan elke kant aan de borstwand bevestigd. De balk blijft 3 jaar op zijn plaats en wordt later poliklinisch verwijderd.
• De Ravitch-procedure: Ook bekend als de “traditionele” of “open” chirurgische reparatie van pectus excavatum, omvat de Ravitch-procedure een incisie aan de voorkant van de borstkas met verwijdering van het kraakbeenachtige deel van de ribben die zijn overgroeid en ertoe hebben geleid dat het borstbeen naar achteren werd geduwd . Hierdoor kan het borstbeen naar voren worden getrokken, weg van het hart en de longen en in het normale vlak van de borstwand. Een plaatje en kleine schroeven worden vaak gebruikt om het borstbeen in zijn nieuwe positie te stabiliseren. Als alternatief kan een kleine metalen staaf achter het borstbeen worden geplaatst om het 6 tot 12 maanden op zijn plaats te houden. De balk wordt later verwijderd met een korte, poliklinische procedure. Deze balk is kleiner dan de balk die wordt gebruikt in de Nuss-procedure.

Postoperatief herstel en cryoblatie

• Een nieuwe benadering om ernstige pijn na de Nuss-procedure te minimaliseren, is het aanzienlijk verkorten van ziekenhuisopnames en het verminderen van de behoefte aan opioïde analgetica. De nieuwe techniek – cryoablatie – wordt gebruikt om de intercostale zenuwen te “bevriezen” die pijnsensatie aan de borstwand geven. In combinatie met injectie van lokale anesthetica (verdovende medicijnen) van diezelfde zenuwen en een pre- en postoperatief regime van orale pijnstillers, heeft cryoablatie de pijnervaring van pectuspatiënten veranderd.
• Traditioneel vereiste pijnbehandeling bij patiënten die de Nuss-procedure ondergingen een postoperatieve ziekenhuisopname van een week met epidurale anesthesie, gevolgd door enkele weken opioïde medicatie na ontslag. Dit laatste is een punt van zorg, aangezien therapie met opioïden het risico op verslaving kan verhogen.
• Met cryoablatie kunnen de meeste patiënten nu de dag na de operatie naar huis. Sommige patiënten hebben geen intraveneuze of orale opioïden nodig in het ziekenhuis. Degenen die orale opioïden nodig hebben, stoppen meestal binnen één tot twee dagen met het gebruik ervan. Vóór de door cryoablatie geassisteerde Nuss-procedures betekende de maand of meer die nodig was voor herstel dat schoolgaande patiënten in de zomer een operatie moesten ondergaan om te voorkomen dat ze lessen moesten missen. De kortere ziekenhuisopname en hersteltijd geven patiënten nu meer flexibiliteit bij het plannen van hun PE-procedure, wat vaak tijdens de winter- of voorjaarsvakantie kan worden gedaan.

Wat zijn de voordelen van chirurgische reparatie van pectus excavatum?

Het doel van pectus excavatum-reparatie is om de druk op het hart en de longen te verlichten die de functie kunnen schaden. Dit leidt doorgaans tot verbeteringen in de ademhaling, inspanningsintolerantie en pijn op de borst. Het is niet ongewoon dat patiënten met pectus excavatum het gevoel hebben dat hun ademhaling en uithoudingsvermogen normaal zijn vóór de operatie en zich dan realiseren dat ze zich veel beter voelen na correctie.

Bij patiënten bij wie het belangrijkste probleem het abnormale uiterlijk van de borstkas is, zijn er dramatische, positieve veranderingen opgetreden in hun zelfrespect en zelfvertrouwen. Bij patiënten is een volledige verdwijning van klinische depressie waargenomen, inclusief het vermogen om te stoppen met medicijnen die nodig waren voor depressie.

Zowel de Ravitch- als de Nuss-procedure hebben uitstekende resultaten en patiënten zijn bijna altijd tevreden met hoe ze zich voelen en eruitzien na herstel. Het recidiefpercentage (gebeurt opnieuw) voor beide procedures is minder dan 1%.

Wat zijn de risico’s van chirurgisch herstel van pectus excavatum?

De chirurgische reparatie van pectus excavatum brengt, net als andere grote operaties, risico’s met zich mee. Hoewel zowel de Nuss-procedure als de aangepaste Ravitch-techniek veilige en effectieve procedures zijn, kunnen complicaties, hoewel zeldzaam, optreden.

Mogelijke complicaties van chirurgische reparatie van pectus excavatum zijn onder meer:

• Pneumothorax (lucht rond de long).
• Bloeden.

• Pleurale effusie (vocht rond de long).

• Infectie.
• Bar verplaatsing.
• Pectus excavatum herhaling (komt terug) nadat de balk is verwijderd.
• Letsel aan omliggende structuren.