Overzicht
Wat is optische neuritis?
Optische neuritis (ON) is een aandoening waarbij de zenuw naar het oog (de oogzenuw) ontstoken of geïrriteerd raakt. Ontsteking verwijst naar een proces waarbij witte bloedcellen en chemische boodschappers naar een deel van het lichaam gaan om genezing te stimuleren of virussen of vreemd materiaal aan te vallen. Optische neuritis is een aandoening die kan optreden als gevolg van een ziekte of zonder een specifieke bekende oorzaak.
Wie krijgt optische neuritis?
Deze ziekte kan iedereen op elke leeftijd overkomen, maar de meeste gevallen komen voor bij vrouwen tussen de 20 en 40 jaar. In de Verenigde Staten komt optische neuritis vaker voor bij blanken dan bij Afro-Amerikanen. ON komt ook vaker voor in Aziatische culturen.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt optische neuritis (ON)?
De meest voorkomende oorzaak van ON is inflammatoire demyelinisatie van de oogzenuw. Demyelinisatie is een proces waarbij de myeline wordt verwijderd door ziekte. Er wordt aangenomen dat ON een auto-immuunproces is, waarbij om een onbekende reden het immuunsysteem weefsels van het lichaam aanvalt en letsel veroorzaakt. Hoewel dit af en toe kan optreden na een infectie, is er vaak geen duidelijke reden waarom de immuunaanval optreedt.
Myeline is een materiaal dat wordt geproduceerd door oligodendrocyten (een soort cel) in het centrale zenuwstelsel. Myeline wikkelt zich rond de axonen van veel zenuwen. Het helpt de zenuwactiviteit te versnellen en isoleert de elektrische geleiding in de zenuwen.
Sommige patiënten met ON zullen andere episodes van demyelinisatie in het zenuwstelsel krijgen en multiple sclerose ontwikkelen. Multiple sclerose is een auto-immuunziekte waarbij in de loop van de tijd aanvallen van demyelinisatie optreden in verschillende delen van de hersenen en het ruggenmerg.
Wat zijn de symptomen van optische neuritis?
- Optische neuritis komt meestal voor in één oog, hoewel af en toe beide ogen worden aangetast (ongeveer één op de tien keer).
- Visusverlies komt vaak voor en treedt meestal op gedurende een paar dagen en stopt met één tot twee weken.
- Symptomen zijn onder meer wazig zien, verlies van een deel van of het hele centrale zicht, verminderd kleurenzicht en wazig zien.
- Het kan ook ’s nachts moeilijker te zien zijn vanwege problemen met contrast en schittering.
- De meeste patiënten met ON hebben oogpijn die typisch erger is bij beweging van het oog.
- Soms zien mensen flikkerende of knipperende lichten wanneer ze optische neuritis hebben (ongeveer 1 op de 3 mensen).
- Sommige mensen merken dat wanneer ze sporten of zich inspannen hun zicht waziger wordt.
Diagnose en tests
Hoe wordt optische neuritis (ON) gediagnosticeerd?
De diagnose ON is gebaseerd op de medische geschiedenis van de patiënt en op de afwezigheid van andere ziekten die gezichtsverlies kunnen veroorzaken. Het oogheelkundig onderzoek kan helpen bij het aantonen van afwijkingen aan de achterkant van het oog in de optische schijf, het deel van de oogzenuw dat zichtbaar is met een instrument dat een oftalmoscoop wordt genoemd. Er kunnen afwijkingen zijn van gezichtsveldtesten, kleurenzien, testen en gezichtsscherptetesten die helpen bij de diagnose.
Af en toe moeten andere ziekten worden overwogen bij het diagnosticeren van ON, maar deze worden meestal duidelijk tijdens de anamnese en het onderzoek. Sommige mensen die ouder zijn dan 50, ervaren bijvoorbeeld een plotseling verlies van het gezichtsvermogen in één oog, wat te wijten is aan een probleem met de bloedtoevoer naar het oog, en niet door een ontsteking.
Is er een test voor optische neuritis?
Testen helpt om andere diagnoses uit te sluiten en evalueert de kans op andere ziekten. Een MRI-onderzoek (magnetic resonance imaging) van de hersenen en banen (de oogkassen) met gadoliniumcontrast kan de diagnose van acute demyeliniserende optische neuritis bevestigen. Bovendien is het nu bekend dat patiënten van wie de MRI-scans twee of meer gebieden met demyelinisatie in de hersenen laten zien, een hoger risico lopen om MS te ontwikkelen dan patiënten met weinig of geen dergelijke gebieden.
Met MRI-scans kunnen artsen naar de hersenen en het ruggenmerg kijken door middel van een zeer krachtige magneet die innerlijke weefsels laat zien. Gadolinium helpt ontstekingen in de hersenen en de oogzenuw aan te geven. Gadolinium mag niet worden gebruikt bij patiënten met een ernstige nierziekte of bekende allergische reacties op kleurstoffen die in contrastmateriaal worden gebruikt.
Lumbaalpunctie is meestal niet nodig voor geïsoleerde optische neuritis, maar wordt soms gebruikt bij de diagnose van multiple sclerose. Als er ongebruikelijke kenmerken van de ON zijn, bijvoorbeeld de leeftijd van de patiënt jonger dan 15 jaar, bilaterale ON of symptomen die wijzen op een infectie, kan een lumbaalpunctie nodig zijn om op andere ziekten te controleren.
Bloedonderzoek kan nodig zijn bij sommige mensen met optische neuritis, afhankelijk van de situatie. Ziekten die kunnen worden gecontroleerd met een bloedtest omvatten, maar zijn niet beperkt tot, lupus erythematosus, temporale arteritis, sarcoïdose, syfilis en de ziekte van Lyme.
De visual evoked potentials-test is niet-invasief en meet hoe elektriciteit langs visuele paden wordt geleid. Bij de test moet de patiënt naar een dambordpatroon op een scherm kijken, terwijl elektroden de hersenactiviteit controleren. Met AAN kan er sprake zijn van vertraging in een of beide oogzenuwen.
Oculaire coherentietomografie is een nieuwe niet-invasieve techniek om de achterkant van het oog te evalueren. De test kan de zenuwvezellaag aan de achterkant van het oog meten. De rol van oculaire coherentietomografie bij de diagnose ON is nog steeds onduidelijk.
Beheer en behandeling
Is er een behandeling voor optische neuritis (ON)?
Optische neuritis kan spontaan verdwijnen zonder behandeling. Als de visuele functie echter slecht is, is aangetoond dat een kuur met IV methylprednisolon (een steroïde medicatie) met een afbouwende kuur met orale steroïden daarna het herstel van de visuele functie versnelt. De gebruikelijke cursus is drie dagen IV-steroïden gevolgd door een paar dagen afbouwende medicatie. Bijwerkingen van steroïden zijn onder meer:
- Moeite met slapen
- Buikpijn
- Een metaalsmaak
- Angst of prikkelbaarheid
- Verhoogde glucosespiegels (vooral bij diabetici)
-
Spruw (een schimmelinfectie)
Langdurige steroïden hebben andere risico’s. Een lage dosis orale prednison wordt niet langer gebruikt omdat het niet effectief is voor optische neuritis.
Als patiënten meerdere demyelinisatiegebieden op de MRI-scans van de hersenen hebben, zijn er aanwijzingen dat het gebruik van medicijnen die effectief zijn bij relapsing-remitting multiple sclerose, het minder waarschijnlijk maakt dat de patiënten MS ontwikkelen.
Vooruitzichten / Prognose
Wat is de prognose (vooruitzichten) voor optische neuritis (ON)?
Over het algemeen verbetert ON bij ongeveer 80 procent van de patiënten gedurende een paar weken. Sommige mensen hebben aanhoudende visuele verandering, verminderd kleurenzicht of meer moeite met nachtzicht. Velen hebben een volledige oplossing van hun symptomen. Zelfs als er enig resterend gezichtsverlies is, krijgen mensen weer functioneel zicht en kunnen ze lezen en slagen voor een rijexamen.
Af en toe keert optische neuritis terug en vereist herbehandeling. Een kleine groep patiënten heeft aanhoudende herhaling van ON en heeft voortdurende behandeling nodig. Na verloop van tijd zal ongeveer 50 procent van de patiënten met ON andere neurologische symptomen ontwikkelen die op multiple sclerose wijzen. Patiënten met ernstiger ON kunnen een aandoening hebben die neuromyelitis optica wordt genoemd en die kan worden gediagnosticeerd met een bloedtest.
Bronnen
Zijn er andere bronnen van informatie over optische neuritis?
Hier zijn enkele informatiebronnen over optische neuritis:
- Nationale Vereniging voor Multiple Sclerose
www.nmss.org - Noord-Amerikaanse Vereniging voor Neuro-Ophthalmologie
www.nanosweb.org
Discussion about this post