Overzicht
Wat is een oppositionele opstandige stoornis?
Oppositionele opstandige stoornis (ODD) is een aandoening waarbij een kind een voortdurend patroon van niet-coöperatief, uitdagend, vijandig en irritant gedrag vertoont jegens mensen met gezag. Dit gedrag verstoort vaak het normale dagelijkse functioneren van het kind, inclusief relaties en activiteiten binnen het gezin en op school.
Het is niet ongebruikelijk dat kinderen – vooral die in hun ‘vreselijke tweeën’ en vroege tienerjaren – af en toe oppositioneel zijn of de autoriteit tarten. Ze kunnen hun verzet uiten door ruzie te maken, ongehoorzaam te zijn of terug te praten met volwassenen, inclusief hun ouders of leraren. Wanneer dit gedrag langer dan zes maanden aanhoudt en verder gaat dan wat gebruikelijk is voor de leeftijd van het kind, kan dit erop wijzen dat het kind ODD heeft.
Veel kinderen en tieners met ODD hebben ook andere aandoeningen, zoals:
-
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
- Leerproblemen
-
Stemmingsstoornissen (zoals depressie)
- Angst stoornissen
Sommige kinderen met ODD ontwikkelen een ernstiger gedragsstoornis die gedragsstoornis wordt genoemd.
Hoe vaak komt een oppositionele opstandige stoornis voor?
ODD begint meestal op 8-jarige leeftijd. Geschat wordt dat 2 tot 16 procent van de kinderen en tieners ODD heeft. Bij jongere kinderen komt ODD vaker voor bij jongens; bij oudere kinderen komt het ongeveer even vaak voor bij jongens als bij meisjes.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt een oppositionele opstandige stoornis?
De exacte oorzaak van ODD is niet bekend, maar er wordt aangenomen dat een combinatie van biologische, genetische en omgevingsfactoren een rol kan spelen.
- Biologisch: Sommige onderzoeken suggereren dat defecten in of verwondingen aan bepaalde delen van de hersenen kunnen leiden tot gedragsstoornissen. Bovendien is ODD in verband gebracht met speciale chemicaliën in de hersenen die neurotransmitters worden genoemd. Neurotransmitters helpen zenuwcellen in de hersenen met elkaar te communiceren. Als deze chemicaliën uit balans zijn of niet goed werken, komen berichten mogelijk niet goed door de hersenen, wat kan leiden tot symptomen. Verder hebben veel kinderen en tieners met ODD ook andere psychische stoornissen, zoals ADHD, leerstoornissen, depressie en angststoornissen.
- Genetisch: Omdat ODD kan worden geërfd, het is belangrijk op te merken dat veel kinderen en tieners met ODD naaste familieleden hebben met psychische stoornissen, waaronder stemmingsstoornissen, angststoornissen en persoonlijkheidsstoornissen.
- Milieu: Factoren zoals een chaotisch gezinsleven, een familiegeschiedenis van psychische stoornissen en/of middelenmisbruik, en inconsistente discipline door ouders.
Wat zijn de symptomen van een oppositionele opstandige stoornis?
Symptomen van ODD kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën:
- Boze/prikkelbare stemming:
- Verliest gemakkelijk zijn geduld
- Frequente uitbarstingen van woede en wrok
- Gevoelig en/of snel geïrriteerd
- Boos en/of respectloos
- Argumentatief/opstandig gedrag:
- Overmatig ruzie maken met volwassenen
- Weigert actief te voldoen aan verzoeken en regels
- Geeft anderen de schuld van de eigen fouten van het kind
- Probeert opzettelijk anderen te irriteren of van streek te maken, of raakt gemakkelijk geïrriteerd door anderen
- Wraakzucht
- Is hatelijk en zoekt wraak
- Zegt gemene en hatelijke dingen als hij boos of overstuur is
Bovendien zijn veel kinderen met ODD humeurig, snel gefrustreerd en hebben ze een laag zelfbeeld. Ze kunnen ook drugs en alcohol misbruiken.
Diagnose en tests
Hoe wordt de oppositionele opstandige stoornis gediagnosticeerd?
Net als bij volwassenen worden psychische stoornissen bij kinderen gediagnosticeerd op basis van tekenen en symptomen die wijzen op een bepaalde stoornis. Als het kind symptomen heeft, begint de arts met een evaluatie door een volledige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek uit te voeren.
Hoewel er geen laboratoriumtests zijn om de gedragsstoornis specifiek te diagnosticeren, kan de arts verschillende tests gebruiken, zoals bloedonderzoek, om lichamelijke ziekte of medicatie-bijwerkingen als oorzaak van de symptomen uit te sluiten. De arts zal ook zoeken naar tekenen van andere aandoeningen die vaak samen met ODD voorkomen, zoals ADHD en depressie.
Als de arts geen lichamelijke oorzaak van de klachten kan vinden, kan hij of zij het kind doorverwijzen naar een kinder- en jeugdpsychiater of psycholoog. Deze beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg zijn speciaal opgeleid om psychische aandoeningen bij kinderen en tieners te diagnosticeren en te behandelen.
Psychiaters en psychologen gebruiken speciaal ontworpen interview- en beoordelingsinstrumenten om een kind te beoordelen op een psychische stoornis. De aanbieder baseert een diagnose op meldingen van de symptomen van het kind en observatie van de houding en het gedrag van het kind.
De arts moet vaak vertrouwen op rapporten van de ouders, leerkrachten en andere volwassenen van het kind, omdat kinderen vaak moeite hebben om hun problemen uit te leggen of hun symptomen te begrijpen.
De arts bepaalt vervolgens of de symptomen van het kind wijzen op ODD, zoals beschreven in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), uitgegeven door de American Psychiatric Association, het standaardreferentieboek voor erkende psychische aandoeningen.
Beheer en behandeling
Hoe wordt een oppositionele opstandige stoornis behandeld?
Behandeling voor ODD wordt bepaald op basis van vele factoren, waaronder de leeftijd van het kind, de ernst van de symptomen en het vermogen van het kind om deel te nemen aan specifieke therapieën en deze te tolereren. De behandeling bestaat meestal uit een combinatie van:
- Psychotherapie: Psychotherapie (een vorm van counseling) is bedoeld om het kind te helpen effectievere manieren te ontwikkelen om woede te uiten en onder controle te houden. Een soort therapie die cognitieve gedragstherapie wordt genoemd, heeft tot doel het denken (cognitie) van het kind te hervormen om het gedrag te verbeteren. Gezinstherapie kan worden gebruikt om de gezinsinteracties en de communicatie tussen gezinsleden te helpen verbeteren. Een gespecialiseerde therapietechniek genaamd Parent Management Training (PMT) leert ouders manieren om het gedrag van het kind thuis positief te veranderen
- medicatie: Hoewel er formeel geen medicatie is goedgekeurd voor de behandeling van ODD, kunnen er verschillende medicijnen worden gebruikt om andere aandoeningen of symptomen te behandelen die het gedrag van een kind verergeren.
Wat zijn de complicaties die gepaard gaan met oppositionele opstandige stoornis?
Kinderen met ODD kunnen worden afgewezen door klasgenoten en andere leeftijdsgenoten vanwege hun slechte sociale vaardigheden en agressief en irritant gedrag. Zonder behandeling heeft een kind met ODD een grotere kans op het ontwikkelen van een ernstiger gedragsstoornis die gedragsstoornis wordt genoemd.
preventie
Kan een oppositionele opstandige stoornis worden voorkomen?
Hoewel het misschien niet mogelijk is om ODD te voorkomen, kan het herkennen van en reageren op symptomen wanneer ze voor het eerst verschijnen, het leed voor het kind en het gezin tot een minimum beperken en veel van de problemen die met de stoornis samenhangen voorkomen. Familieleden kunnen ook stappen leren die ze moeten nemen als de symptomen terugkeren.
Bovendien kan het bieden van een verzorgende, ondersteunende en consistente thuisomgeving met een balans tussen liefde en discipline helpen om symptomen te verminderen en afleveringen van opstandig gedrag te voorkomen.
Vooruitzichten / Prognose
Wat is de prognose (vooruitzichten) voor kinderen met een oppositionele opstandige stoornis?
Mildere vormen van ODD worden vaak beter naarmate het kind ouder wordt, en de behandeling is vaak effectief als er vroeg mee wordt begonnen. In sommige gevallen evolueren ernstigere vormen van ODD naar een gedragsstoornis.
Discussion about this post