Hoe de longen van baby’s zich in en uit de baarmoeder ontwikkelen

Een van de belangrijkste dingen die gebeuren tijdens de zwangerschap en de groei van de foetus is de ontwikkeling van de longen van de baby. Volledig ontwikkelde longen zijn een van de belangrijkste factoren die nodig zijn voor een leven buiten de baarmoeder. Veel van de andere delen van een baby functioneren al vrij vroeg tijdens de ontwikkeling van de foetus, maar voor de longen is elke dag van ontwikkeling belangrijk.

Zelfs één dag kan een verschil maken in de ontwikkeling van de longen. Voor baby’s die bijvoorbeeld het risico lopen te vroeg geboren te worden, richten artsen zich vooral op het zo goed mogelijk ontwikkelen van de longen voordat de baby wordt geboren, zodat de baby de beste overlevingskans heeft.

Hoe de longen van baby’s zich ontwikkelen

Longontwikkeling bij mensen gebeurt in vijf verschillende stadia. Na het embryostadium ontwikkelen de longen van een baby zich in het zogenaamde pseudoglandulaire stadium. Tijdens deze fase, die ongeveer 5 weken tot 17 weken zwangerschap duurt, kunnen de longen van de baby worden vergeleken met een boomstam met takken die eraan ontspruiten. Naarmate de baby groeit, worden de “takken” meer betrokken en complexer.

De volgende stadia vinden in fasen plaats, van 26 weken tot 35 weken, en dan, ten slotte, de laatste fase van de longontwikkeling, die pas na 36 weken begint. Die laatste fase vindt plaats tijdens de laatste maand van de zwangerschap. En hoewel het misschien lijkt alsof de baby tegen die tijd klaar is met ontwikkelen, is er in feite een enorme hoeveelheid groei die plaatsvindt in die laatste fase van de ontwikkeling van de longen.

Tijdens die laatste maand ontwikkelen de longen van de baby het grootste deel van de ontwikkeling die ze nodig hebben om buiten de baarmoeder te kunnen functioneren. Daarom is het zo belangrijk om al het mogelijke te doen om baby’s te laten ontwikkelen en hun eigen geboortedatum te kiezen, tenzij het medisch noodzakelijk wordt om vroeg leveren.

De longen zijn uniek omdat ze een van de weinige systemen in het lichaam zijn die tot de geboorte voornamelijk inactief blijven. Elk ander systeem, zoals het hartstelsel of het spierstelsel, is volledig operationeel, zelfs als de baby nog in de baarmoeder is. Maar een baby in de baarmoeder krijgt eigenlijk zijn zuurstoftoevoer van de placenta, dus de longen krijgen pas bij de geboorte hun officiële “testrun”.

Een baby “oefent” wat ademhaling in de baarmoeder, maar er is geen echte luchtuitwisseling in de longen tot nadat ze de baarmoeder hebben verlaten. Het hele proces van longontwikkeling is zeer complex en omvat veel verschillende functies, dus wanneer het tijd is om in actie te komen, is dit een cruciaal moment.

Helaas, omdat er zoveel factoren nodig zijn om goed te gaan, zijn er ook veel mogelijkheden om dingen fout te laten gaan. Wanneer een baby wordt geboren en de navelstreng eenmaal is vastgeklemd, moet deze overschakelen van “ademen” door de bloedtoevoer van de placenta naar het inademen van echte lucht.

Op dat moment zetten de longen van de baby uit met lucht, de “flap” op het hart sluit om de circulatie vanuit de longen op gang te brengen en het nieuwe systeem om zuurstof uit de lucht in het bloed te krijgen treedt in werking. Soms kan dat proces enige tijd duren en, vooral als de baby te vroeg wordt geboren, kunnen er problemen zijn om voldoende zuurstof in het lichaam te krijgen.

Longontwikkeling bij de geboorte

Het belangrijkste onderdeel van de longontwikkeling van een baby is iets dat oppervlakteactieve stof wordt genoemd. Oppervlakteactieve stof is een mengsel van voornamelijk vetzuurcomponenten, koolhydraten en eiwitten die de longen “omhullen” en ervoor zorgen dat ze goed kunnen werken. Het helpt om de longblaasjes, de luchtzakjes waar alle zuurstofuitwisseling plaatsvindt, open en opgeblazen te houden.

De oppervlakteactieve stof ontwikkelt zich het laatst en het risico bestaat dat deze niet volledig aanwezig is als een baby te vroeg wordt geboren. Als er niet genoeg oppervlakteactieve stof in de longen is, kan de baby niet goed ademen.

Meestal leidt een laag gehalte aan oppervlakteactieve stoffen tot een aandoening die respiratoir distress syndroom (RDS) wordt genoemd, met name premature baby’s. De baby probeert heel hard te ademen, maar de longen kunnen gewoon niet goed werken om de benodigde luchtuitwisseling te krijgen.

Wanneer ontwikkelen de longen van baby’s zich volledig?

Het tijdschrift Annual Review of Physiology legde in 1984 een interessant feit uit: de longen van baby’s, hoewel volledig functioneel, worden technisch gezien nog steeds niet als “volledig” ontwikkeld beschouwd, zelfs niet op de volledige termijn.

Herinner je je die vijf stadia van longontwikkeling nog? Het zal je misschien verbazen te horen dat de allerlaatste fase van de ontwikkeling van de longen doorgaat vanaf 36 weken zwangerschap tot de eerste levensjaren van een kind.

Tijdens de eerste 3 jaar van het leven van een kind blijven de longen zich ontwikkelen en rijpen ze tot de structuur van een volwassen long. Meer specifiek, longblaasjes (de kleine “zakjes” die lucht in de longen uitwisselen) blijven zich gedurende de eerste 3 levensjaren vormen, waardoor het oppervlak van de longen groter wordt. Meer longblaasjes zijn gelijk aan meer lucht uitgewisseld.

De longfunctie van baby’s testen

Er is geen officiële manier om te weten of de longen zijn ontwikkeld voordat de baby wordt geboren zonder invasieve tests uit te voeren. In sommige gevallen, zoals als er complicaties zijn met de zwangerschap en artsen de baby vroeg moeten afleveren, of als de moeder een extreem risico loopt op vroeggeboorte, kunnen ze tests bestellen om de longfunctie van de baby te bepalen.

Vanaf 2019 zegt het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) echter dat het testen van vruchtwater op longrijpheid niet veel klinische waarde heeft.Als een arts zich zorgen maakt over vroeggeboorte, kunnen ze proberen de longen van de baby te helpen door steroïden te bestellen, die in de moeder worden geïnjecteerd terwijl ze nog zwanger is. Deze medicijnen kunnen het proces van longontwikkeling helpen “versnellen”.

Over het algemeen zullen de meeste baby’s die na 35 weken worden geboren, voldoende functionerende longen hebben en baby’s worden traditioneel beschouwd als “voldragen” met normaal ontwikkelde longen tegen 37 weken.

Baby’s kunnen zich op verschillende tijdstippen ontwikkelen en het komt erop neer dat de longen van een baby zich altijd ontwikkelen, dus elke dag telt tijdens de zwangerschap.

Veel factoren beïnvloeden hoe de longen van een baby zich in de baarmoeder ontwikkelen. Het is bijvoorbeeld gebleken dat roken de foetale longen beschadigt, zelfs voordat de zwangerschap voorbij is.Dit betekent dat rook en nicotine specifiek de bloed-placenta barrière kunnen passeren.

Snelheid van longontwikkeling

Hoewel het varieert, worden de longen van een baby pas als volledig functionerend beschouwd als de zwangerschap ongeveer 37 weken is, wat als ‘voldragen’ wordt beschouwd. Omdat conceptie en ontwikkeling echter in verschillende snelheden kunnen plaatsvinden, is dit geen vaststaand nummer.

Sommige baby’s die eerder zijn geboren, hebben mogelijk volledig functionerende longen en sommige baby’s die later worden geboren, hebben mogelijk nog steeds problemen met hun longen bij de geboorte. Longontwikkeling is een van de meest cruciale componenten van de groei van een baby en het is een van de belangrijkste redenen waarom artsen moeders aanmoedigen om electieve inducties te vermijden die niet om een ​​medische reden zijn.

Als vroeggeboorte onvermijdelijk is, kan een arts speciale medicijnen bestellen om de longen van de baby beter te laten functioneren. Medicatie en ondersteunende interventies kunnen een baby ook helpen nadat deze is geboren als er problemen zijn met de longen.

De longen van een baby worden geacht volledig te functioneren bij een voldragen geboorte, maar de longen van een kind zullen zich ook in de eerste 3 levensjaren blijven ontwikkelen totdat ze lijken op de volwassen structuur van een volwassene.