Terwijl u uw diagnose verwerkt, is het van cruciaal belang om verder te gaan met de behandeling om uw gezondheid en herstel te optimaliseren. Het precieze behandelplan voor blaaskanker hangt af van een aantal factoren, met name het stadium van kanker (hoe ver het zich heeft verspreid) en de graad van kanker (hoe abnormaal de kankercellen eruitzien).
![blaaskanker: stadium bij diagnose](https://www.verywellhealth.com/thmb/5U5sLs75UuglPQ7czrewOlrForU=/1501x1000/filters:no_upscale():max_bytes(150000):strip_icc()/bladder-cancer-stage-chart-5b3509d8c9e77c00376faec1.jpg)
Erg goed
Chirurgie
Laten we beginnen met het bespreken van de procedurele opties voor de behandeling van blaaskanker.
Transurethrale resectie blaastumor (TURBT)
De eerste stap bij de behandeling van niet-spierinvasieve blaaskanker – wat betekent dat de tumor zich in de blaas bevindt en niet door de dikke spierlaag is gedrongen – is een soort operatie die transurethrale resectie blaastumor of TURBT wordt genoemd.BDeze procedure verwijdert de tumor uit de blaas.
Tijdens een TURBT plaatst een uroloog een stijf, dun instrument met een lampje en camera erop (resectoscoop) door de urethra van een persoon in zijn of haar blaas. De resectoscoop bevat een draadlus waarmee de arts de tumor kan verwijderen.
Deze procedure wordt meestal uitgevoerd in een operatiekamer en soms is een tweede TURBT weken na de eerste nodig om ervoor te zorgen dat geen van de tumoren werd gemist.
De meeste mensen kunnen dezelfde dag of de volgende dag na TURBT naar huis. Ook zijn bijwerkingen, zoals bloedingen of ongemak bij het plassen, meestal van korte duur en mild.
Radicale cystectomie
De standaardbehandeling van spierinvasieve blaaskanker – wat betekent dat de tumor niet is ingeperkt en de dikke spierlaag van de blaas is doorgedrongen – is een operatie die radicale cystectomie wordt genoemd.BDeze procedure omvat het verwijderen van de blaas en de omliggende organen – prostaat- en zaadblaasjes bij mannen; baarmoeder, baarmoederhals, eileiders, eierstokken en het bovenste deel van de vagina bij vrouwen.
Slechts soms wordt radicale cystectomie aanbevolen voor blaaskanker die de spierlaag niet is binnengedrongen en toch andere zorgwekkende, agressieve kenmerken heeft. Het wordt over het algemeen ook aanbevolen voor mensen met aanhoudende of terugkerende niet-spierinvasieve blaaskanker na behandeling met intravesicale immunotherapie (zie hieronder).
Urine-afleiding en reconstructie
Nadat de blaas is verwijderd, moet een chirurg een nieuwe plaats bedenken voor de opslag van urine. Er zijn een paar opties om te overwegen:BB
- Een nieuwe blaas kan worden gemaakt van een deel van iemands darmen (neoblaas) dat is verbonden met de urethra van een persoon, zodat ze kunnen plassen zoals voorheen.
- Met weefsel uit de maag of darmen kan in het lichaam een ​​zakje worden gemaakt. Het ene uiteinde is verbonden met de urineleiders en het andere met een opening in de huid op de buikwand (stoma). Een katheter kan dan worden gebruikt om de urine overdag via de stoma te legen, maar het zakje slaat uiteindelijk de urine op, zoals een blaas zou doen.
- In plaats van een zakje is een stuk darm verbonden met de urineleiders. Bij dit type operatie stroomt de urine van de nieren naar de urineleiders door het stuk darm en in de stoma. Ten slotte druppelt het in een kleine opvangzak die zich buiten het lichaam bevindt.
Potentiële risico’s van chirurgie
Radicale cystectomie en het maken van een nieuwe blaas of buidel is een complexe operatie. Met andere woorden, het is een groot probleem. Het is dus belangrijk dat u alle risico’s en voordelen begrijpt – de goede en de slechte, om zo te zeggen.
Daarmee hangt de kans op chirurgische complicaties af van een aantal factoren, zoals de ervaring van de chirurg, de leeftijd van de patiënt en of de patiënt onderliggende medische problemen heeft. Toch zijn voorbeelden van mogelijke chirurgische complicaties:BB
- bloeden
- Infectie
- Bloedstolling in de longen
Een ander probleem dat u met uw chirurg moet bespreken, is het potentieel voor seksuele bijwerkingen, zoals erectiestoornissen of seksuele opwinding, en hoe u hiermee om kunt gaan.
Chemotherapie voorafgaand aan de operatie
Als een persoon gezond genoeg is, krijgt hij of zij voorafgaand aan de operatie ook chemotherapie om zijn of haar overlevingskansen te vergroten. Het doel van chemotherapie is om kankercellen te doden die zich in het lichaam bevinden maar nog moeten worden gezien.
Twee veel voorkomende chemotherapieregimes die voorafgaand aan een operatie voor urotheliale blaaskanker worden gebruikt, zijn:
- MVAC (methotrexaat, vinblastine, doxorubicine en cisplatine)
- GC (cisplatine en gemcitabine)
Uw oncoloog of kankerarts zal deze chemotherapieën in cycli toedienen. Dit betekent dat u na elke behandeling rust en gecontroleerd wordt op eventuele bijwerkingen. Voorbeelden van bijwerkingen die kunnen worden gezien bij de bovenstaande regimes zijn:
- Vermoeidheid
- Verhoogd risico op infectie
- Gemakkelijker bloeden of blauwe plekken krijgen
- Haaruitval
- Zweertjes in de mond
- Misselijkheid en overgeven
- Gehoorverlies
- Gevoelloosheid en tintelingen in de handen of voeten
- Bloed in de urine
Elke chemotherapiecyclus duurt een paar weken en over het algemeen worden drie cycli aanbevolen voorafgaand aan een blaasoperatie.
Intravesicale therapie
Hoewel de overlevingspercentages gunstig zijn bij mensen met niet-spierinvasieve blaaskanker, zijn er twee grote zorgen die artsen hebben, zelfs nadat de tumor is verwijderd:
- Herhaling (de kanker komt terug)
- Progressie (de kanker verspreidt zich in de spier of verder in het lichaam)
Laten we nu eens kijken naar niet-chirurgische behandelingsopties.
Intravesicale chemotherapie
De bovenstaande twee redenen zijn de reden waarom de meeste patiënten na de tumorverwijdering aanvullende therapie ondergaan met een interventie die intravesicale chemotherapie wordt genoemd. Bij dit type therapie wordt medicatie rechtstreeks via een katheter in de blaas toegediend.BHet doel van de chemotherapie is om alle overgebleven, niet-zichtbare kankercellen te vernietigen.
Afhankelijk van iemands risico op terugkeer van blaaskanker (wat door een arts als laag, gemiddeld of hoog wordt beoordeeld), krijgt hij of zij doorgaans ofwel een enkele dosis op het moment van de eerste TURBT of meerdere doses gedurende een periode van zes weken van intravesicale chemotherapie.
Mitomycine is vaak de chemotherapie van keuze die wordt toegediend. Het kan een branderig gevoel in de blaas veroorzaken, evenals frequent en/of pijnlijk urineren.
Intravesicale immunotherapie
Soms krijgt een persoon in plaats van intravesicale chemotherapie een intravesicale immunotherapie genaamd Bacillus Calmette-Guerin (BCG). Dit type therapie activeert het immuunsysteem van een persoon om kankercellen te doden.BB
Het is interessant om op te merken dat Bacillus Calmette-Guerin (BCG) aanvankelijk werd ontwikkeld als een vaccin tegen tuberculose. Maar in de jaren zeventig en tachtig bleek het ook blaaskankercellen te doden.
Hoewel zeer effectief, kan intravesicale BCG tot twee dagen lang bijwerkingen veroorzaken, waaronder:
- Koorts, koude rillingen en lichaamspijnen
- Vermoeidheid
- Overmatig urineren
- Bloed in de urine
- Pijn bij het plassen
- Branden in de blaas
In zeldzame gevallen kan BCG zich naar het lichaam verspreiden. Dit kan een infectie van het hele lichaam veroorzaken, die kan worden gesignaleerd door koorts die langer dan twee dagen aanhoudt of koorts die niet verbetert met medicijnen.
Een infectie van het hele lichaam is een ernstig medisch noodgeval en vereist onmiddellijke medische aandacht.
blaas behoud
Ondanks dat radicale cystectomie de standaardbehandeling is voor spierinvasieve blaaskanker, is het soms mogelijk dat bij een persoon met invasieve blaaskanker niet de hele blaas wordt verwijderd. In plaats daarvan kunnen ze een gedeeltelijke verwijdering van hun blaas of een uitgebreidere TURBT ondergaan. Zoals bij elke vorm van behandeling, moeten in deze unieke gevallen de risico’s en voordelen zorgvuldig worden geanalyseerd.
Bestralingstherapie
Bestralingstherapie, die wordt toegediend door een radiotherapeut-oncoloog, wordt meestal gecombineerd met chemotherapie en TURBT in protocollen voor het behouden van de blaas, omdat het niet als een adequate enige vorm van therapie wordt beschouwd. Bestraling doodt kankercellen en behandelingssessies duren meestal vijf dagen per week gedurende enkele weken.BB
Monitoring na behandeling en adjuvante behandeling voor gelokaliseerde ziekte
Ongeveer drie maanden na de behandeling met intravesicale therapie (en daarna met bepaalde tussenpozen), zal een arts een cystoscopie uitvoeren om ervoor te zorgen dat de blaaskanker niet terugkeert. Voor patiënten met een gemiddeld tot hoog risico zal urinecytologie om naar kankercellen te zoeken en beeldvorming van de bovenste urinewegen (dwz CT-scan) ook vaak periodiek worden uitgevoerd als een verdere manier van monitoring.
Als een verdacht gebied van de blaas wordt gezien, wordt er een biopsie genomen en verwijderd met TURBT. Als kanker inderdaad is teruggekeerd, zal een persoon over het algemeen meer intravesicale therapie ondergaan of zijn blaas laten verwijderen met een cystectomie-operatie.
Als er geen aanwijzingen zijn voor een recidief, kan een persoon onderhoudstherapie met BCG ondergaan om herhaling van kanker verder te voorkomen. De duur van de onderhoudstherapie (bijvoorbeeld één jaar versus drie jaar) hangt af van het risico van een persoon, dat wordt beoordeeld door zijn of haar kankerteam.
Gemetastaseerde blaaskanker
Voor blaaskanker die is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam, zoals de lymfeklieren of andere organen (longen, lever en/of botten), is chemotherapie meestal de eerste optie die de voorkeur heeft boven het vertragen van de groei van kanker.BB
Als de kanker van een patiënt tijdens of na chemotherapie blijft verergeren, is immunotherapie over het algemeen de volgende benadering. Immunotherapie wordt ook overwogen als een patiënt geen chemotherapie kan krijgen.
Er zijn vijf geneesmiddelen voor immunotherapie goedgekeurd voor uitgezaaide blaaskanker. Al deze medicijnen zijn checkpointremmers. Dit betekent dat ze zich richten op specifieke eiwitten die zich op cellen van het immuunsysteem bevinden, ‘checkpoints’ genoemd, om het lichaam van een persoon te helpen kankercellen aan te vallen.
De vijf immuuncheckpointremmers die zijn goedgekeurd voor gemetastaseerde blaaskanker zijn:BB
- Tecentriq (atezolizumab)
- Imfinzi (durvalumab)
- Bavencio (avelumab)
- Opdivo (nivolumab)
- Keytruda (pembrolizumab)
Soms wordt ook bestraling gegeven of een operatie (TURBT of cystectomie) uitgevoerd bij een persoon met uitgezaaide blaaskanker.
In het geval van uitgezaaide blaaskanker is het belangrijk om consequent na te gaan of verschillende behandelingen uw kwaliteit van leven meer aantasten dan verbeteren. Weet in dit geval dat het OK is om uw gedachten door te geven aan uw familie en oncoloog.
Met andere woorden, een kortere tijdsduur kan meer voldoening geven dan een langere periode van ongemakkelijke behandelingen. Dit is natuurlijk een uiterst persoonlijke en unieke beslissing.
Discussion about this post