Een overzicht van afwezigheidsaanvallen

Een absentie-aanval, vaak petit mal-aanval genoemd, is een niet-convulsieve aanval die vaak helemaal niet als een aanval wordt herkend. Absence-aanvallen komen meestal voor bij kinderen met epilepsie, maar volwassenen kunnen ze ook krijgen. Hoewel afwezigheidsaanvallen niet zo storend of voor de hand liggend zijn als convulsieve aanvallen, veroorzaken ze een verslechtering van het bewustzijn en interfereren ze met leren, autorijden en andere aspecten van het leven.BB

Afwezigheidsaanvallen zijn typisch een kinderziekte. Voor kinderen die geen andere soorten aanvallen hebben, hebben de absentie-aanvallen de neiging om na de adolescentie vanzelf te stoppen. Vaak ervaren kinderen met epilepsie die worden gekenmerkt door meerdere typen aanvallen ook een significante afname van het type afwezigheidsaanval na de adolescentie.BB

Symptomen

Afwezigheidsaanvallen kunnen onopgemerkt blijven. Ze kunnen meerdere keren per dag voorkomen en veroorzaken zelden overlast, lawaai of duidelijk voor de hand liggende manifestaties. Soms kan een persoon ze maandenlang ervaren voordat anderen het beginnen op te merken.

De persoon die de aanval ervaart, is zich er meestal niet van bewust dat het gebeurt. Het bewustzijn is aangetast, wat betekent dat ze zich niet bewust zijn van hun omgeving of bewegingen. In tegenstelling tot andere aanvallen veroorzaken afwezigheidsaanvallen echter geen schokkende bewegingen of fysieke convulsies.BB

Na de aanval zullen ze het bewustzijn snel hervatten en doorgaan met wat ze aan het doen waren voordat het opkwam.

Oorzaken

Afwezigheidsaanvallen worden veroorzaakt door abnormale elektrische activiteit in de hersenen.

De meeste mensen die afwezigheidsaanvallen ervaren, ervaren geen andere soorten aanvallen. Sommige mensen die epilepsieaanvallen hebben, kunnen echter een familiegeschiedenis van epilepsie hebben.

Iemand met absentie-aanvallen kan andere medische aandoeningen hebben die worden gekenmerkt door een ernstige ontwikkelingsachterstand. Ze kunnen ook een medicatieresistente vorm van epilepsie hebben, zoals het Rett-syndroom, het Lennox-Gastaut-syndroom of het Dravet-syndroom, waarbij convulsieve aanvallen en afwezigheidsaanvallen optreden.

Diagnose

Absence-aanvallen worden meestal voor het eerst opgemerkt bij kinderen in de leeftijd van 4 tot 8 jaar, maar ze kunnen ook beginnen tijdens de vroege adolescentie. Ouders, leraren, coaches en andere volwassenen die bekend zijn met het gedrag en de gewoonten in de kindertijd, kunnen de episodes herkennen als toevallen, in plaats van alleen maar simpele ‘verveling’. Een medische evaluatie kan de diagnose helpen bevestigen, zodat de behandeling kan worden gestart.

Een zorgverlener begint met het afnemen van een zorgvuldige medische geschiedenis en zal vragen naar specifieke tekenen en symptomen. U kunt onze onderstaande discussiegids voor zorgverleners gebruiken om u te helpen bij dat gesprek.

Vaak is hersenmagnetische resonantie beeldvorming (MRI) nodig om vast te stellen of er een laesie in de hersenen is die de episodes zou kunnen veroorzaken. Een temporaalkwablaesie kan bijvoorbeeld temporaalkwabaanvallen veroorzaken, die zich ook kunnen manifesteren met repetitieve bewegingen en aangezien worden voor absentieaanvallen.

Een elektro-encefalogram (EEG) toont een symmetrisch 3 Hz piek- en golfpatroon. Dit wordt beschreven als gegeneraliseerde aanvalsactiviteit omdat het beide kanten van de hersenen omvat, in tegenstelling tot focale aanvalsactiviteit, waarbij slechts één regio betrokken is.

Vaak kunnen de afwijkingen op het EEG worden uitgelokt door hyperventilatie, zodat uw kind tijdens het EEG mogelijk wordt gevraagd om snel te ademen, zodat het patroon zichtbaar kan worden.

Behandeling

Afwezigheidsaanvallen worden behandeld met specifieke anti-epileptica. Als convulsieve aanvallen optreden samen met absentie-aanvallen, kan meer dan één van deze geneesmiddelen nodig zijn.

De medicijnen die worden gebruikt om absenteïsme te behandelen zijn:BB

Lifestyle beheer

Naast de behandeling moeten triggers die de aanvallen verergeren of waarvan bekend is dat ze vaker voorkomen, worden vermeden.

Bekende triggers voor aanvallen zijn onder meer:

• Slaaptekort
• Alcohol
• Recreatieve drugs
• Roken
• Hyperventilatie
• Langdurig adem inhouden (zoals zwemmen onder water)
• Koorts: Gebruik medicijnen om koorts te verlagen tijdens een infectie.
• Maaltijden overslaan
• Ziekte
• Stress/angst
• Veranderingen in doseringen van anti-epileptica of andere medicatieveranderingen: Praat met uw zorgverlener voordat u aanpassingen maakt aan een medicijnregime.

Omgaan met

Mensen met absentie-aanvallen worden geconfronteerd met verschillende dagelijkse levens- en veiligheidsproblemen. Als familielid/verzorger kunt u hen helpen deze problemen preventief aan te pakken.

Veiligheid

In het algemeen veroorzaken afwezigheidsaanvallen geen vallen of verwondingen. Als ze echter gebeuren tijdens het autorijden, zwemmen of fietsen, kan het bewustzijnsverlies een ongeluk veroorzaken. Zorg ervoor dat uw naaste alleen deelneemt aan deze activiteiten als de aanvallen goed onder controle zijn.

School en werk

Zorg voor voldoende slaap, eten en drinken. Het overslaan van maaltijden en het beknibbelen op slaap kan leiden tot epileptische aanvallen, wat kan leiden tot bijvoorbeeld gemiste lessen en achterblijven. Bespreek de toestand van uw kind met de leerkrachten en kijk of uw kind aantekeningen of dia’s kan lenen om de lessen bij te houden.

sociaal

Staring-spreuken kunnen ertoe leiden dat individuen groepsgesprekken mislopen of tijdens interacties met anderen “verdwijnen”.BB

Voor een kind met absentie-aanvallen kan het helpen om ze voorbeelden te geven van hoe ze hun aanvallen aan vrienden kunnen uitleggen. Of uw kind dit met leeftijdsgenoten bespreekt, is een zeer individuele beslissing op basis van de omstandigheden en de betrokkenen. Probeer ze niet te dwingen erover te praten en bied ondersteuning en begeleiding als ze er wel open over willen zijn.

Voor iemand die ouder is, kan het helpen om een ​​eenvoudige, duidelijke manier te ontwikkelen om mensen op de hoogte te stellen van de lege spreuken en om hen te laten weten wanneer er een is opgetreden.

Het is misschien niet altijd comfortabel of mogelijk om de aandoening in sociale situaties uit te leggen. Als er een vertrouwd persoon aanwezig is, probeer dan manieren te bedenken die u kunnen helpen bij het inhalen van de informatie die u mist.

Afwezigheidsaanvallen zijn meestal niet op een voor de hand liggende manier schadelijk, maar ze kunnen misverstanden veroorzaken die de aandoening steeds moeilijker kunnen maken. Familieleden, leraren, coaches en vrienden kunnen boos worden wanneer een kind met absentie-aanvallen deze lijkt te negeren of niet op de juiste manier reageert. Het is een uitdaging en uw kind zal er baat bij hebben als u een liefdevol en ondersteunend gezin en sociaal netwerk creëert. Dit kan enige tijd kosten, maar is de moeite meer dan waard.