De ziekte van Whipple: symptomen, oorzaken en behandeling

Overzicht

De ziekte van Whipple is een zeldzame bacteriële infectie die uw gewrichten en spijsvertering aantast. De ziekte van Whipple verstoort de normale spijsvertering door de afbraak van voedsel, zoals vetten en koolhydraten, te verstoren en het vermogen van uw lichaam om voedingsstoffen op te nemen, te belemmeren.

De ziekte van Whipple kan ook andere organen infecteren, waaronder uw hersenen, hart en ogen.

Zonder de juiste behandeling kan de ziekte van Whipple ernstig of dodelijk zijn. Een antibioticakuur kan echter de ziekte van Whipple behandelen.

Symptomen van de ziekte van Whipple

Veel voorkomende symptomen

Spijsverteringssymptomen komen vaak voor bij de ziekte van Whipple, en kunnen zijn:

• Diarree
• Buikkrampen en pijn, die na de maaltijd kunnen verergeren
• Gewichtsverlies, geassocieerd met de slechte opname van voedingsstoffen

Andere veel voorkomende symptomen die verband houden met de ziekte van Whipple zijn:

• Ontstoken gewrichten, met name de enkels, knieën en polsen
• Vermoeidheid
• Zwakheid
• Bloedarmoede

Minder vaak voorkomende symptomen

In sommige gevallen kunnen symptomen van de ziekte van Whipple zijn:

• Koorts
• Hoesten
• Vergrote lymfeklieren
• Verdonkering van de huid (hyperpigmentatie) op plaatsen die aan de zon worden blootgesteld en in littekens
• Pijn op de borst
• Vergrote milt

Neurologische symptomen kunnen zijn:

• Moeilijkheden met lopen
• Visusstoornis, inclusief gebrek aan controle over oogbewegingen
• Verwarring
• Geheugenverlies

Symptomen ontwikkelen zich bij de meeste mensen met deze ziekte gedurende vele jaren langzaam. In sommige gevallen ontwikkelen symptomen zoals gewrichtspijn en gewichtsverlies zich jaren vóór de spijsverteringssymptomen die tot de diagnose leiden.

Wanneer moet je naar een dokter?

De ziekte van Whipple is mogelijk levensbedreigend, maar meestal te behandelen. Neem contact op met uw arts als u ongebruikelijke symptomen ervaart, zoals onverklaarbaar gewichtsverlies of gewrichtspijn. Uw arts kan tests uitvoeren om de oorzaak van uw symptomen te bepalen.

Zelfs nadat de infectie is vastgesteld en u wordt behandeld, moet u uw arts laten weten of uw symptomen niet verbeteren. Soms is antibiotische therapie niet effectief omdat de bacteriën resistent zijn tegen het specifieke medicijn dat u gebruikt. Deze ziekte kan terugkeren, dus het is belangrijk om te letten op het opnieuw optreden van symptomen.

Oorzaken van de ziekte van Whipple

De ziekte van Whipple wordt veroorzaakt door een type bacterie genaamd Tropheryma whipplei. De bacteriën tasten eerst het slijmvlies van uw dunne darm aan en vormen kleine laesies in de darmwand. De bacteriën beschadigen ook de fijne, haarachtige uitsteeksels (villi) die de dunne darm bekleden.

Wetenschappers weten niet veel over deze bacteriën. Hoewel deze bacteriën gemakkelijk in het milieu aanwezig lijken te zijn, weten wetenschappers niet waar ze vandaan komen of hoe ze zich op mensen verspreiden. Niet iedereen die de bacterie draagt, ontwikkelt de ziekte. Sommige onderzoekers denken dat mensen met de ziekte mogelijk een genetisch defect hebben in de reactie van hun immuunsysteem waardoor ze sneller ziek worden als ze aan de bacteriën worden blootgesteld.

De ziekte van Whipple is uiterst zeldzaam en treft minder dan 1 op 1 miljoen mensen.

Risicofactoren

Omdat er zo weinig bekend is over de bacteriën die de ziekte van Whipple veroorzaken, zijn risicofactoren voor de ziekte niet duidelijk geïdentificeerd. Op basis van beschikbare rapporten lijkt de kans groter te zijn:

• Mannen leeftijden 40-60
• Witte mensen in Noord-Amerika en Europa
• Boeren en andere mensen die buiten werken en veelvuldig in aanraking komen met riool- en afvalwater

Complicaties van de ziekte van Whipple

Het slijmvlies van uw dunne darm heeft fijne, haarachtige uitsteeksels (villi) die uw lichaam helpen voedingsstoffen op te nemen. De ziekte van Whipple beschadigt de villi en vermindert de opname van voedingsstoffen. Voedingstekorten komen vaak voor bij mensen met de ziekte van Whipple en kunnen leiden tot vermoeidheid, zwakte, gewichtsverlies en gewrichtspijn.

De ziekte van Whipple is een progressieve en mogelijk dodelijke ziekte. Hoewel de infectie zeldzaam is, worden er nog steeds sterfgevallen gemeld, grotendeels als gevolg van late diagnoses en uitgestelde behandeling. De dood wordt vaak veroorzaakt door de verspreiding van de infectie naar het centrale zenuwstelsel, wat onherstelbare schade kan veroorzaken.

Diagnose van de ziekte van Whipple

Het diagnosticeren van de ziekte van Whipple omvat doorgaans de volgende tests:

• Fysiek examen. Uw arts zal waarschijnlijk beginnen met een lichamelijk onderzoek, waarbij hij op zoek gaat naar tekenen en symptomen die wijzen op de aanwezigheid van deze aandoening, zoals gevoelige buik en donkere verkleuring van de huid, vooral op aan de zon blootgestelde delen van uw lichaam.
• Biopsie. Een belangrijke stap bij het diagnosticeren van de ziekte van Whipple is het nemen van een weefselmonster (biopsie), meestal uit het slijmvlies van de dunne darm. Om dit te doen, voert uw arts meestal een bovenste endoscopie uit. De procedure maakt gebruik van een dunne, flexibele buis (scoop) die door uw mond, keel, luchtpijp en maag naar uw dunne darm gaat. Met de scoop kan uw arts uw spijsverteringspassages bekijken en weefselmonsters nemen.

  Tijdens de procedure verwijderen artsen weefselmonsters van verschillende plaatsen in de dunne darm. Dit weefsel wordt onder een microscoop onderzocht op de aanwezigheid van ziekteverwekkende bacteriën en hun laesies, en specifiek op Tropheryma whipplei-bacteriën. Als deze weefselmonsters de diagnose niet bevestigen, kan uw arts een weefselmonster nemen van een vergrote lymfeklier of andere tests uitvoeren.

  Een op DNA gebaseerde test die bekend staat als polymerasekettingreactie, die verkrijgbaar is in sommige medische centra, kan Tropheryma whipplei-bacteriën detecteren in biopsiemonsters of ruggenmergvloeistofmonsters.

• Bloedtesten. Uw arts kan ook bloedonderzoeken laten uitvoeren, zoals een volledig bloedbeeld. Bloedonderzoek kan bepaalde aandoeningen detecteren die verband houden met de ziekte van Whipple, met name bloedarmoede, wat een afname is van het aantal rode bloedcellen en lage concentraties albumine, een eiwit in uw bloed.

Behandeling van de ziekte van Whipple

De behandeling van de ziekte van Whipple is met antibiotica, alleen of in combinatie, die de bacteriën die de infectie veroorzaken, kunnen vernietigen.

De behandeling is langdurig, meestal een jaar of twee, in een poging de bacteriën te vernietigen. Maar symptoomverlichting komt over het algemeen veel sneller, vaak binnen de eerste twee weken. De meeste mensen zonder complicaties van de hersenen of het zenuwstelsel herstellen volledig na een volledige antibioticakuur.

Bij het kiezen van antibiotica, selecteren artsen vaak diegenen die niet alleen infecties van het darmkanaal uitroeien, maar ook een laag weefsel rond uw hersenen (de bloed-hersenbarrière) doorkruisen om bacteriën te elimineren die mogelijk in uw hersenen en centraal zenuwstelsel zijn terechtgekomen. .

Vanwege het langdurige gebruik van antibiotica, zal uw arts uw toestand moeten controleren op de ontwikkeling van resistentie tegen de geneesmiddelen. Als u tijdens de behandeling terugvalt, kan uw arts uw antibiotica veranderen.

Behandeling voor standaardgevallen

In de meeste gevallen begint de behandeling met de ziekte van Whipple met twee tot vier weken intraveneuze (IV) ceftriaxon of penicilline. Na die eerste therapie zult u waarschijnlijk een tot twee jaar lang een orale kuur met sulfamethoxazol-trimethoprim (Bactrim, Septra) volgen.

Mogelijke bijwerkingen van ceftriaxon en sulfamethoxazol-trimethoprim zijn allergische reacties, milde diarree of misselijkheid en braken.

Andere medicijnen die in sommige gevallen als alternatief zijn voorgesteld, zijn onder meer orale doxycycline (Vibramycin, Monodox) in combinatie met het antimalariamiddel hydroxychloroquine (Plaquenil), dat u waarschijnlijk een tot twee jaar moet gebruiken.

Mogelijke bijwerkingen van doxycycline zijn verlies van eetlust, misselijkheid, braken en gevoeligheid voor zonlicht. Hydroxychloroquine kan verlies van eetlust, diarree, hoofdpijn, maagkrampen en duizeligheid veroorzaken.

Symptoomverlichting

Uw symptomen zouden binnen een tot twee weken na aanvang van de antibioticabehandeling moeten verbeteren en binnen ongeveer een maand volledig moeten verdwijnen.

Maar hoewel de symptomen snel verbeteren, kunnen verdere laboratoriumtests de aanwezigheid van de bacteriën twee of meer jaar na het begin van het gebruik van antibiotica aan het licht brengen. Vervolgonderzoek helpt uw ​​arts te bepalen wanneer u kunt stoppen met het gebruik van antibiotica. Regelmatige controle kan ook wijzen op de ontwikkeling van resistentie tegen een bepaald medicijn, wat vaak tot uiting komt in een gebrek aan verbetering van uw symptomen.

Zelfs na een succesvolle behandeling kan de ziekte van Whipple terugkeren. Artsen adviseren gewoonlijk regelmatige controles. Als u een herhaling heeft gehad, moet u de antibioticatherapie herhalen.

Supplementen nemen

Vanwege de problemen met de opname van voedingsstoffen die gepaard gaan met de ziekte van Whipple, kan uw arts aanbevelen om vitamines en mineralensupplementen te nemen om voor voldoende voeding te zorgen. Uw lichaam heeft mogelijk extra vitamine D, foliumzuur, calcium, ijzer en magnesium nodig.

Ik ga naar een dokter

Als u symptomen heeft die vaak voorkomen bij de ziekte van Whipple, maak dan een afspraak met uw arts. De ziekte van Whipple is zeldzaam en de symptomen kunnen wijzen op andere, meer algemene aandoeningen, dus het kan moeilijk zijn om een ​​diagnose te stellen. Als gevolg hiervan wordt de diagnose vaak in de latere stadia gesteld. Een vroege diagnose verkleint echter het risico op ernstige gezondheidsrisico’s die gepaard gaan met het niet behandelen van de aandoening.

Als uw arts onzeker is over de diagnose, kan uw arts u doorverwijzen naar een arts die gespecialiseerd is in spijsverteringsaandoeningen of een andere specialist op basis van de symptomen die u heeft.

De volgende informatie helpt u bij de voorbereiding op uw bezoek en begrijpt wat u van uw arts kunt verwachten.

Informatie die vooraf moet worden verzameld

• Schrijf uw symptomen op, ook wanneer u ze voor het eerst opmerkte en hoe ze in de loop van de tijd kunnen zijn veranderd of verslechterd.
• Schrijf uw belangrijkste medische informatie op, inclusief andere aandoeningen waarbij u bent gediagnosticeerd en de namen van alle medicijnen, vitamines en supplementen die u gebruikt.
• Schrijf belangrijke persoonlijke informatie op, inclusief eventuele recente veranderingen of stressfactoren in uw leven. Deze factoren kunnen verband houden met tekenen en symptomen van de spijsvertering.
• Neem een ​​familielid of vriend mee, zo mogelijk. Iemand die u begeleidt, herinnert zich misschien iets dat u hebt gemist of vergeten.
• Schrijf vragen op om te stellen uw dokter. Door van tevoren uw lijst met vragen te maken, kunt u het meeste uit uw tijd met uw arts halen.

Voor symptomen die vaak voorkomen bij de ziekte van Whipple, zijn enkele basisvragen die u uw arts kunt stellen:

• Wat is de meest waarschijnlijke oorzaak van mijn aandoening?
• Zijn er nog andere mogelijke oorzaken voor mijn aandoening?
• Welke diagnostische tests heb ik nodig?
• Welke behandelmethode raadt u aan?
• Ik heb andere medische aandoeningen. Hoe beheer ik ze samen?
• Hoe snel verwacht u dat mijn symptomen verbeteren met de behandeling?
• Hoelang moet ik medicijnen gebruiken?
• Loop ik risico op complicaties door deze aandoening?
• Loop ik risico op herhaling?
• Hoe vaak moet u mij zien voor controle?
• Moet ik mijn dieet veranderen?
• Moet ik voedingssupplementen nemen?
• Zijn er veranderingen in mijn levensstijl die ik kan aanbrengen om mijn symptomen te helpen verminderen of beheersen?

Aarzel niet om andere vragen te stellen.

Wat uw arts kan vragen

• Wat zijn uw symptomen en wanneer heeft u ze opgemerkt?
• Zijn uw symptomen na verloop van tijd erger geworden?
• Zijn uw symptomen doorgaans erger na een maaltijd?
• Ben je afgevallen zonder te proberen?
• Doen uw gewrichten pijn?
• Voel je je zwak of vermoeid?
• Heeft u moeite met ademhalen of hoest u?
• Heeft u verwarring of geheugenproblemen ontwikkeld?
• Heeft u problemen met uw ogen of zicht opgemerkt?
• Heeft iemand in uw omgeving onlangs soortgelijke tekenen of symptomen gehad?
• Zijn er bij u andere medische aandoeningen vastgesteld, waaronder voedselallergieën?
• Heeft u een familiegeschiedenis van darmaandoeningen of darmkanker?
• Welke medicijnen neemt u in, inclusief medicijnen op recept en vrij verkrijgbare medicijnen, vitamines, kruiden en supplementen?
• Zijn er medicijnen waar u allergisch voor bent?