Coronavirus in Zuid-Afrika vormt een “herinfectierisico”

In een alarmerende bevinding wees een voorlopige studie woensdag uit dat een nieuwe coronavirusvariant die in Zuid-Afrika is gedetecteerd een “significant herinfectierisico” inhoudt en zorgen oproept over de effectiviteit van het vaccin. Ondertussen hebben afzonderlijke onderzoeken enige bezorgdheid over de Britse stam weggenomen, wat suggereert dat deze waarschijnlijk zou worden beperkt door het Pfizer-BioNTech-vaccin.

Verschillende nieuwe varianten – elk met een cluster van genetische mutaties – zijn de afgelopen weken opgedoken, die angst hebben gewekt over een toename van besmettelijkheid en suggereren dat het virus de immuunrespons zou kunnen ontwijken, of dit nu door een eerdere infectie of een vaccin is. Deze nieuwe varianten, gedetecteerd in het VK, Zuid-Afrika en Brazilië, hebben mutaties in het spike-eiwit van het virus, waardoor het virus zich aan menselijke cellen kan hechten en daarom een ​​sleutelrol speelt bij het aansturen van infecties.

Maar het is in het bijzonder één mutatie – bekend als E484K en aanwezig in de varianten die zijn ontdekt in Zuid-Afrika en Brazilië, maar niet die uit Groot-Brittannië – die experts vooral zorgen baart over de “ontsnapping” van immuniteit.

In een nieuwe studie, die nog niet door vakgenoten is beoordeeld, testten onderzoekers in Zuid-Afrika de daar gevonden variant – genaamd 501Y.V2 – tegen bloedplasma van herstelde COVID-19-patiënten. Ze ontdekten dat het resistent was tegen neutraliserende antilichamen die waren opgebouwd uit een eerdere infectie, maar zeiden dat er meer onderzoek nodig was naar de effectiviteit van andere delen van de immuunrespons.

“Hier laten we zien dat de 501Y.V2-lijn, die negen spike-mutaties bevat en snel opkwam in Zuid-Afrika in de tweede helft van 2020, grotendeels resistent is tegen neutraliserende antilichamen opgewekt door infectie met voorheen circulerende lijnen,” aldus de auteurs.

“Dit suggereert dat, ondanks de vele mensen die wereldwijd al zijn geïnfecteerd met SARS-CoV-2 en waarvan wordt aangenomen dat ze een zekere mate van immuniteit hebben opgebouwd, nieuwe varianten zoals 501Y.V2 een aanzienlijk risico op herinfectie vormen”, zeiden ze. .

De onderzoekers voegden eraan toe dat dit ook van invloed kan zijn op het gebruik van herstellend plasma als behandeling voor COVID-19. Ze suggereerden ook dat het “implicaties” zou kunnen hebben voor vaccins die zijn ontwikkeld op basis van immuunresponsen op het spike-eiwit van het virus.

Trevor Bedford van het Fred Hutchinson Research Center tweette dat deze variant zich de komende maanden op grotere schaal zou kunnen verspreiden.

Als de resultaten van de Zuid-Afrikaanse studie worden bevestigd, zei hij dat het misschien nodig zou zijn om de virusstam die wordt gebruikt bij de ontwikkeling van het vaccin tegen de herfst van dit jaar aan te passen. De bevindingen zijn “geen goed nieuws, maar het is niet onverwacht”, zei James Naismith, directeur van het Rosalind Franklin Institute, in een commentaar aan het Science Media Center. Hij zei dat de immuunreacties in de echte wereld complexer waren dan die van de bloedplasma-neutraliserende antilichamen.

“De vaccins stimuleren zeer sterke reacties, de immuniteit is een glijdende schaal, het is geen aan / uit-schakelaar”, voegde hij eraan toe.

Britse stam

Twee andere voorlopige studies die woensdag online zijn geplaatst, hebben aangetoond dat de antilichamen van eerder geïnfecteerde patiënten grotendeels effectief zijn tegen de variant die in Groot-Brittannië is gedetecteerd en dat het BioNTech-Pfizer-vaccin er ook tegen lijkt te beschermen. Onderzoekers zeiden dat hun vroege bevindingen met betrekking tot de zich snel verspreidende stam, bekend als B.1.1.7, suggereerden dat de variant niet in staat zou zijn om het beschermende effect van de huidige vaccins te omzeilen.

“Onze resultaten suggereren dat de meeste vaccinresponsen effectief zouden moeten zijn tegen de B.1.1.7-variant”, concludeerden onderzoekers uit Groot-Brittannië en Nederland in een van de onderzoeken. De auteurs testten de Britse stam in het laboratorium met antilichaamrijk bloedplasma van 36 patiënten die hersteld waren van milde of ernstige vormen van COVID-19 en ontdekten dat de meesten de variant konden neutraliseren.

Een aparte studie door onderzoekers van BioNTech en Pfizer vergeleek het neutraliserende effect van plasma van 16 deelnemers aan hun klinische vaccinonderzoeken met de Britse variant en het oorspronkelijke virus dat opkwam in Wuhan, China.

Ze concludeerden dat het “onwaarschijnlijk” was dat de B.1.1.7-variant zou ontsnappen aan de immuunbescherming van het vaccin.