Anale jeuk (pruritus Ani): soorten, oorzaken, diagnose en behandeling

Pruritus ani is een dermatologische aandoening die jeuk veroorzaakt in het anale gebied, die ’s nachts of na een stoelgang erger kan worden. Krabben kan leiden tot beschadigingen of infecties.

Overzicht

Wat is pruritus ani (anale jeuk)?

pruritus ani is een dermatologische aandoening die wordt gekenmerkt door jeuk in het anale gebied. De jeuk kan ’s nachts of na een stoelgang erger worden. Krabben op het gebied leidt tot verdere irritatie en maakt de jeuk erger in plaats van het te verlichten. Krabben met de vingernagels kan leiden tot huidbeschadiging of een infectie. Als de jeuk-krabcyclus aanhoudt, kan dit leiden tot extreem ongemak, pijn en verbranding.

Wat zijn de soorten pruritus ani?

Er zijn twee hoofdtypen pruritus ani: primair en secundair.

Primair (idiopathisch) jeuk ani-Deze aandoening heeft geen aanwijsbare onderliggende oorzaak. Dit is het meest voorkomende type pruritus ani.
Ondergeschikt jeuk ani-Deze aandoening kan te wijten zijn aan veel verschillende onderliggende oorzaken. Ze kunnen infecties, contactdermatitis of andere dermatologische aandoeningen, systemische ziekten en andere factoren omvatten.

Hoe vaak komt pruritus ani voor?

Geschat wordt dat 1-5% van de bevolking wordt getroffen. Pruritus ani komt ongeveer 4 keer vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Primaire of idiopathische pruritus ani is verantwoordelijk voor de meerderheid (ongeveer 50-90%) van de gevallen.

Symptomen en oorzaken

Wat kan droogheid en irritatie in het anale gebied veroorzaken?

Het anale gebied kan droog en geïrriteerd raken door het gebruik van harde zeep, maandverband of ruw toiletpapier om het gebied na een stoelgang schoon te maken. Een overgevoeligheidsreactie kan optreden als geparfumeerde poeders, lotions, crèmes, zalven of andere producten in het anale gebied worden aangebracht. Overmatige transpiratie of kleine hoeveelheden ontlasting kunnen irritatie en jeuk veroorzaken.

Wat veroorzaakt pruritus ani (anale jeuk)?

Pruritus ani wordt meestal niet veroorzaakt door slechte hygiëne. In plaats daarvan kan het overmatig gebruik van zeep en andere actuele producten om het anale gebied schoon te maken of krachtig schrobben met een washandje of ruw toiletpapier irritatie veroorzaken. Een overgevoeligheidsreactie kan optreden als geparfumeerde poeders, lotions, crèmes, zalven of andere producten in het anale gebied worden aangebracht.

Overmatige transpiratie of vocht kan vast komen te zitten in het anale gebied als beklemmend of nauwsluitend ondergoed wordt gedragen. Sommige voedingsmiddelen en dranken, zoals koolzuurhoudende dranken, cafeïnehoudende dranken (koffie, thee, cola’s) en pittige of zure voedingsmiddelen (tomaten, citrusvruchten) zijn in verband gebracht met de aandoening. Het hebben van frequente stoelgang (diarree) of onregelmatige stoelgang (obstipatie) kan ook een rol spelen.

Andere oorzaken van pruritus ani zijn onder meer:

infecties: Sommige soorten bacteriën, schimmels (gist) of parasieten kunnen jeuk veroorzaken. Staphylococcus aureus of Streptococcus pyogenes (soorten bacteriën), Candida albicans (een gist), draadwormen (voornamelijk bij kinderen) en Sarcoptes scabiei (schurftmijten) zijn enkele organismen die jeuk en irritatie veroorzaken.
Dermatologische aandoeningen: Psoriasis, contactdermatitis (ontsteking door allergenen of andere irriterende stoffen) of atopische dermatitis (een chronische aandoening die wordt aangetroffen bij patiënten met allergieën) kunnen huiduitslag in het perianale gebied veroorzaken.
Inflammatoire darmziekte (ziekte van Crohn)
Psychologische factoren zoals: spanning of angst
Systemische ziekten: Deze omvatten diabetes mellitus, leukemie, lymfoom, schildklierziekte, nierziekte en leveraandoeningen (obstructieve geelzucht).
Colorectale en anale aandoeningen: Rectale prolaps, interne of externe aambeien, anale fissuren (zweren) of fistels (abnormale buisachtige passages) worden geassocieerd met pruritus ani. Resterende hoeveelheden ontlasting kunnen moeilijk te verwijderen zijn bij grote uitwendige aambeien. Interne aambeien kunnen bloedingen, fecale vervuiling of drainage veroorzaken.
Systemische of actuele medicatie: Het gebruik van medicijnen zoals kinine, colchicine en minerale olie is in verband gebracht met pruritus ani.
Fecale of urine-incontinentie: Kinderen en ouderen hebben meer kans op incontinentie van darm of blaas.

Diagnose en tests

Hoe wordt pruritus ani (anale jeuk) gediagnosticeerd?

De arts zal een volledige medische geschiedenis verkrijgen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren om mogelijke onderliggende oorzaken te identificeren, zoals dermatologische aandoeningen en andere ziekten. Hij of zij zal het gebied visueel inspecteren om te zoeken naar veranderingen in huidskleur of textuur, huiduitslag of laesies. De arts zal vragen naar eventuele medicijnen die u neemt en het type en de frequentie van stoelgang.

De arts kan huidmonsters verkrijgen en tests uitvoeren om te screenen op bacteriële of andere infecties.

Ouders van kinderen die mogelijk wormwormen hebben, kunnen voor het slapengaan een klein stukje chirurgische tape of plakband bij de anus van het kind plaatsen. De wormen komen vaker ’s nachts tevoorschijn. ’s Morgens, als het kind wakker wordt, kan de tape worden verwijderd om te zien of de wormen of hun eitjes aanwezig zijn. Dit wordt de plakbandtest genoemd.

Beheer en behandeling

Hoe wordt pruritus ani (anale jeuk) behandeld?

Gewoonlijk is de behandeling gericht op het opzetten en onderhouden van een routine voor een goede anale hygiëne. Als er een secundaire of onderliggende oorzaak wordt gevonden, is de behandeling afhankelijk van de specifieke aandoening.

Topische medicijnen: Topische steroïden, zoals crèmes of zalven die 1% hydrocortison bevatten, kunnen jeuk en irritatie helpen verlichten. De crème of zalf kan twee of drie keer per dag op het aangetaste gebied worden aangebracht. Topische capsaïcine is onderzocht als alternatief voor steroïden voor patiënten met chronische pruritus ani.
Orale medicatie: Antibiotica of antischimmelmedicijnen kunnen worden voorgeschreven als er een infectie aanwezig is.
Methyleenblauw injectie (anale tatoeage): Deze techniek kan worden gebruikt om meer geavanceerde gevallen te behandelen die niet reageren op actuele medicatie. Methyleenblauw (een kleurstof) wordt onder de huid in het perianale gebied geïnjecteerd. Er wordt gedacht dat methyleenblauw pijn en jeuk verlicht door de zenuwuiteinden waar de kleurstof wordt geïnjecteerd te verdoven.

Wat zijn enkele tips voor zelfzorg?

Weersta de drang om te krabben. De jeuk kan ’s nachts erger lijken, dus mensen kunnen tijdens de slaap onbewust met hun vingernagels aan het anale gebied krabben. Draag schone, zachte katoenen handschoenen voor het slapengaan om irritatie en infectie te voorkomen.
Houd het perianale gebied schoon en droog. Gebruik helder water in plaats van zeep of vochtig toiletpapier om het perianale gebied na een stoelgang te reinigen. Een douchekop of bidet kan worden gebruikt om het perianale gebied voorzichtig te reinigen. Gebruik een föhn op een lage stand om het gebied te drogen. Als u toiletpapier of een handdoek gebruikt, dep of dep het gebied dan voorzichtig totdat het droog is.
Breng een kleine hoeveelheid maizena of een stuk katoen aan op het gebied om het gedurende de dag droog te houden. In plaats daarvan kan een klein wattenschijfje worden gebruikt.
Gebruik geen zeep bij het reinigen van het anale gebied en schrob niet krachtig met toiletpapier of een washandje.
Vermijd het gebruik van geparfumeerde crèmes, lotions, bubbelbaden, poeders of andere producten die irritatie van het gebied kunnen veroorzaken.
Eet voedingsmiddelen die rijk zijn aan vezels. Een gezond dieet kan diarree of constipatie helpen voorkomen en zorgen voor een regelmatige stoelgang. Vermijd voedsel dat jeuk kan bevorderen, zoals pittig of zuur voedsel of cafeïnehoudende dranken.
Vermijd het dragen van strak of knellend ondergoed. Katoenen ondergoed kan helpen om vocht beter op te nemen dan synthetische stoffen. Zorg ervoor dat ondergoed goed past en verander het regelmatig. Was kleding met geurvrije wasmiddelen.
Gebruik actuele medicijnen zoals voorgeschreven. Breng de crème of zalf spaarzaam aan en stop het gebruik als de jeuk niet minder wordt of erger wordt.

Tags: diseases knowledge about disease symptoms