Relaties tussen mensen en kunstmatige intelligentie (AI) worden vaak afgeschilderd als gevaarlijk en vol ethische implicaties.
Het concept van het vervangen van een mens door een robotgenoot lijkt misschien een deprimerend symptoom van het geïsoleerde moderne leven en de ineenstorting van de gemeenschap, maar sommige wetenschappers suggereren dat het niet anders is dan het hebben van een huisdier of een kinderpop.
Mensen die op de rand van sociaal isolement staan, kunnen AI-technologie gebruiken om hun sociale vaardigheden aan te scherpen voor interacties in de echte wereld. Technologie zou ook kunnen worden gebruikt om ernstige depressieve stoornissen te voorkomen en patiënten te helpen stabiliseren die geestelijke gezondheidscrises doorstaan.
Eenzaamheid is niet alleen een sociale toestand, het kan ook een mentale en fysieke impact hebben. Sommige wetenschappers schatten dat de schade voor geïsoleerde ouderen gelijk staat aan het roken van vijftien sigaretten per dag. Eenzaam zijn kan vaak leiden tot een diepere depressie, en naarmate het gevoel van eigenwaarde daalt, kan dit mensen ervan weerhouden sociale interactie aan te gaan, waardoor hun kansen op herstel verder afnemen. AI zou deze neerwaartse spiraal kunnen stoppen of zelfs omkeren.
De huidige basischatbots zijn beperkt in het vermogen om eenzaamheid aan te pakken. Hoewel een minderheid van de mensen chatbots gebruikt, zorgt het gebrek aan waarborgen en regelgeving ervoor dat chatbots verslavend kunnen worden. Bovendien beperkt het onvermogen van chatbots om op een geavanceerde en gepersonaliseerde manier te reageren een bredere toepassing. Chatbots hebben ook moeite om meer dan alleen basisverzoeken te begrijpen, en geven vaak bizarre of irrelevante antwoorden. Iedereen die met klantenservice-AI te maken heeft gehad, zal deze frustratie waarderen.
Desondanks wordt de technologie steeds beter en zal deze binnenkort 'menselijker' zijn dan ooit. Het is dus van cruciaal belang dat wanneer dit gebeurt, er adequate waarborgen zijn om geïsoleerde mensen daadwerkelijk te kunnen helpen.
Er moet bescherming worden ingebouwd om ervoor te zorgen dat chatbots ongezond gedrag en attitudes niet verergeren. Gebruikers kunnen nauwe banden ontwikkelen met AI-helpers, waardoor het van cruciaal belang is dat de privacy van gebruikers wordt beschermd en beveiligd.
De angst dat gebruikers de onmiddellijke bevrediging van AI-interactie zullen verkiezen boven een menselijke band is terecht. Om verslaving te voorkomen, mogen AI-metgezellen niet alleen maar on-demand positieve affirmaties geven. Menselijke relaties vereisen het opbouwen van vertrouwen om vertrouwdheid te creëren. Programma's die dit kopiëren zullen moeilijk te realiseren zijn, maar zullen een gezond instrument bieden om het welzijn te verbeteren.
Toepassingen zijn niet beperkt tot alleen de eenzamen. Chatbots kunnen mogelijk kinderen met autisme helpen sociale vaardigheden te ontwikkelen. Programma's met oefeningen die oogcontact en omgevingsgeluiden simuleren, kunnen neurodivergerende individuen helpen bij het opbouwen van sociale vaardigheden.
Goede vrienden zijn essentieel voor het behoud van de gezondheid, in goede en slechte tijden. Ze voorkomen gevoelens van isolatie en eenzaamheid en helpen verslavend gedrag te voorkomen. Mensen zijn sociale wezens en hebben anderen in hun leven nodig om op natuurlijke wijze te kunnen functioneren. Zonder gezelschap lijdt de lichamelijke en geestelijke gezondheid eronder. Het gebruik van AI om een terugkeer naar de gezelligheid te bevorderen en de pijn van isolatie te verdoven is een nieuw concept dat veelbelovend is. Het volledig vervangen van een menselijke relatie door AI blijft echter riskant en moet met de nodige voorzichtigheid worden benaderd.
Discussion about this post