Wat is kanker van het gehemelte?
Kanker van het gehemelte is een carcinoom op het gehemelte. De meeste kanker van het gehemelte wordt beschouwd als plaveiselcelcarcinomen. Het verschijnt meestal eerst als een maagzweer, die zich dan verder ontwikkelt.
Volgens de American Cancer Society zijn 90% van alle orale en oropharynx (het achterste deel van de mond) kankers plaveiselcelcarcinomen. Plaveiselcelcarcinomen zijn een vorm van kanker die de bovenste en middelste lagen van de huid en weefsels aantast. Dit betekent dat op het gehemelte gebaseerde kanker meestal begint op het oppervlak van de weefsels.
Plaveiselcelcarcinomen kunnen snel groeien, dus als u schilferende bultjes of kleine tumoren op het dak van uw mond opmerkt, is het essentieel om onmiddellijk met uw arts te praten. Minder dan 5% van de orale kankers zijn verruke carcinomen, die langzaam groeien, maar die diepere huidlagen kunnen binnendringen en zich naar andere gebieden kunnen verspreiden.
Het gehemelte is verdeeld in twee delen: het benige, harde gehemelte aan de voorkant en het vlezige zachte gehemelte (de zogenaamde velum) in de achterkant van de mond. Het harde gehemelte maakt deel uit van de mondholte en het zachte gehemelte maakt deel uit van de oropharynx.
Het harde gehemelte vormt een barrière tussen de mond en de neusholte. Een natuurlijke opening in het gehemelte voor zenuwen en bloedvaten (nabij de derde kies) kan een doorgang creëren voor een tumor om zich in de neusholte te verspreiden.
Het zachte gehemelte sluit de neusholte af tijdens het slikken, zodat er geen voedsel in de neus komt. Het helpt ook bij het creëren van spraakklanken. Als het gehemelte niet correct functioneert tijdens het spreken, ontsnapt lucht door de neus en heeft de spraak een nasaal geluid. Tijdens een niesbui sluit het zachte gehemelte de neusholte af om deze te beschermen. Stoffen in de niesbui worden in de mond gegooid.
Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor kanker van het gehemelte?
Het gebruik van tabak en alcohol zijn risicofactoren voor kanker van het zachte gehemelte.
Omgekeerd roken is een risicofactor voor kanker van het harde gehemelte. Bij omgekeerd roken wordt het verlichte uiteinde van de sigaret in de mond geplaatst. Tijdens deze stijl van roken wordt intense hitte gegenereerd.
Wat zijn symptomen van kanker van het gehemelte?
De meeste kanker van het gehemelte is plaveiselcel. Kanker van het gehemelte wordt meestal als eerste opgemerkt als een zweer in de mond. In het begin is de zweer pijnloos, maar later wordt het pijnlijk. Andere symptomen zijn:
- Naarmate de massa groeit, kan deze bloeden.
- Een vieze geur in de mond.
- Losse tanden of kunstgebitten passen niet meer.
- Veranderingen in spraak.
- Moeite met slikken.
- Onvermogen om de kaak te openen (trismus).
- Een brok in de nek.
Hoe wordt de diagnose gehemelte gesteld?
De chirurg zal het gehemelte onderzoeken met een spiegel of een kleine, flexibele scoop. Een weefselmonster (biopsie) kan worden genomen van abnormale gebieden. Een patholoog onderzoekt het monster vervolgens onder een microscoop.
Als in een vroeg stadium kanker aan het gehemelte wordt vastgesteld, is de behandeling zeer succesvol. De arts kan de volgende beeldvormingsprocedures bestellen als wordt vermoed dat de kanker zich buiten het gehemelte heeft verspreid:
- Bloedtesten
- Röntgenfoto’s of CT-scan om te bepalen of de tumor zich naar de longen heeft verspreid
- Biopsie van fijne naaldaspiratie. Een dunne naald wordt in de mond geplaatst. De cellen worden in een injectiespuit gezogen en vervolgens onder een microscoop onderzocht om te bepalen of de knobbel kanker is.
- Beeldvormende onderzoeken om te bepalen of de tumor nabijgelegen weefsels of andere organen in het lichaam is binnengedrongen.
- Orthopantomografie (Panorex) is een panoramische röntgenfoto van de boven- en onderkaak. Het toont een beeld van oor tot oor en helpt te bepalen of een tumor in het kaakbot is gegroeid.
- CT-scan. Een speciaal type röntgenfoto die een reeks gedetailleerde foto’s maakt, met verschillende hoeken, van gebieden in de mond en nek. Aan het röntgenapparaat is een computer gekoppeld. Een kleurstof kan in een ader worden geïnjecteerd of in een pil worden ingeslikt om de organen of weefsels op de röntgenfoto te markeren. Deze procedure wordt ook wel computertomografie, computertomografie en computergestuurde axiale tomografie genoemd.
- MRI (magnetische resonantie beeldvorming). Een machine gebruikt een magneet, radiogolven en een computer om gedetailleerde foto’s te maken van gebieden in de mond en nek. Deze procedure wordt ook wel nucleaire magnetische resonantiebeeldvorming genoemd.
- PET-scan. Tijdens een positronemissietomografiescan (PET) wordt een kleine hoeveelheid radioactieve glucose (suiker) in een ader geïnjecteerd. De scanner maakt computergestuurde afbeeldingen van de gebieden in het lichaam. Kankercellen nemen meer radioactieve glucose op dan normale cellen, dus de tumor wordt op de foto’s uitgelicht.
Hoe wordt kanker van het gehemelte behandeld?
Bestralingstherapie
Stralingstherapie, waaronder in intensiteit gemoduleerde bestralingstherapie, stopt de deling van kankercellen en vertraagt de groei van de tumor. Radiotherapie vernietigt ook kankercellen en kan tumoren doen krimpen of elimineren. Intensiteitsgemoduleerde bestralingstherapie maakt het gebruik van effectievere stralingsdoses met minder bijwerkingen mogelijk dan conventionele radiotherapietechnieken.
Stralingstherapie omvat vijf tot zes weken dagelijkse behandelingen.
Chemotherapie
Chemotherapie wordt om verschillende redenen voorgeschreven:
- Samen met radiotherapie als alternatief voor chirurgie (chemoradiatie genaamd)
- Na een operatie om het risico op terugkeer van de kanker te verkleinen
- Om de groei van een tumor te vertragen en symptomen te beheersen wanneer de kanker niet kan worden genezen (palliatieve behandeling)
Chemoradiatie
Dit is een combinatie van bestralingstherapie en chemotherapie.
Stralingstherapie die alleen of met chemotherapie wordt gebruikt, is de primaire behandeling voor matige of gevorderde kankers om het zachte gehemelte en zijn functie te behouden.
Radiotherapie kan worden gecombineerd met chemotherapie en chirurgie.
Behandelingen voor kanker van het zachte gehemelte
Lasermicrochirurgie wordt gebruikt voor kleine en middelgrote tumoren in het zachte gehemelte. De chirurg kijkt met een speciaal instrument door de mond en neus naar het zachte gehemelte. Nadat de chirurg de tumor heeft gelokaliseerd, wordt een laser gebruikt om de tumor in secties te verdelen. De secties worden vervolgens verwijderd en een patholoog onderzoekt de cellen op kanker.
Transorale lasermicrochirurgie kan normale weefsels behouden, veroorzaakt minder pijn en kan helpen bij het behouden van spraak en slikken.
Behandelingen voor kanker van het harde gehemelte
Chirurgie is de voorkeursbehandeling voor kanker van het harde gehemelte. Het bot dat zich het dichtst bij de tumor bevindt, bevat vaak kankercellen en een deel ervan moet mogelijk ook worden verwijderd. Als de tumor klein is, kan het weggesneden gebied na de operatie worden gesloten.
Als de tumor groot is, kan het uitgesneden gebied niet worden gesloten en is een prothese nodig om de opening in het gehemelte te bedekken. De prothese lijkt op een prothese-plaat.
Als de lymfeklieren in de nek zijn aangetast, moeten de knooppunten mogelijk worden verwijderd.
Belangrijkste punten om te onthouden
- Het gehemelte is verdeeld in twee delen: het benige harde gehemelte aan de voorkant en het vlezige zachte gehemelte (de zogenaamde velum) in de achterkant van de mond.
- Kanker van het gehemelte wordt meestal voor het eerst opgemerkt als een zweer in de mond. In het begin is de zweer pijnloos, maar wordt later pijnlijk.
- Het gebruik van tabak en alcohol zijn risicofactoren voor kanker van het zachte gehemelte.
- Kanker van het gehemelte kan worden behandeld met chirurgie, bestraling en chemotherapie.
Ik ga naar een dokter
Voorbereiding op de afspraak met uw arts
- Weet wat de reden van uw bezoek is en wat u wilt dat er gebeurt.
- Schrijf vóór uw bezoek vragen op die u beantwoord wilt hebben.
- Neem iemand mee om u te helpen bij het stellen van vragen en onthoud wat uw arts u heeft verteld.
- Noteer bij het bezoek de naam van een nieuwe diagnose en eventuele nieuwe medicijnen, behandelingen of tests. Schrijf ook eventuele nieuwe instructies op die uw arts u geeft.
- Weet waarom een nieuw medicijn of nieuwe behandeling wordt voorgeschreven en hoe het u kan helpen. Weet ook wat de bijwerkingen zijn.
- Vraag of uw aandoening op andere manieren kan worden behandeld of niet.
- Weet waarom een test of procedure wordt aanbevolen en wat de resultaten zouden kunnen betekenen.
- Weet wat u kunt verwachten als u het geneesmiddel niet gebruikt of de test of procedure niet ondergaat.
- Als u een vervolgafspraak heeft, noteer dan de datum, tijd en het doel van dat bezoek.
- Weet hoe u met uw arts contact kunt opnemen als u vragen heeft.
.
Discussion about this post