Erytropoëtine-stimulerende middelen

Wat is erytropoëtine?

Rode bloedcellen worden geproduceerd in het beenmerg (het sponsachtige weefsel in het bot). Om rode bloedcellen aan te maken, houdt het lichaam voldoende erytropoëtine (EPO) in stand, een hormoon dat door de nieren wordt geproduceerd.

EPO helpt bij het maken van rode bloedcellen. Als u meer rode bloedcellen heeft, verhoogt u uw hemoglobinegehalte. Hemoglobine is het eiwit in rode bloedcellen dat het bloed helpt zuurstof door het lichaam te transporteren.

Bloedarmoede is een aandoening die optreedt wanneer er niet genoeg hemoglobine in het bloed van een persoon is. Er zijn verschillende oorzaken van bloedarmoede. Bloedarmoede kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door het onvermogen van het lichaam om voldoende EPO te produceren om rode bloedcellen te maken. Als dit het geval is, moet de persoon mogelijk een bloedtransfusie ondergaan om dit type bloedarmoede te behandelen. Als u bloedarmoede heeft, kan uw arts de oorzaak bepalen.

Wat is recombinant erytropoëtine?

In gevallen waarin transfusies geen optie zijn, bijvoorbeeld wanneer de patiënt geen transfusie kan krijgen of weigert, kan het nodig zijn de patiënt recombinant erytropoëtine te geven. Recombinant erytropoëtine is een door de mens gemaakte versie van natuurlijk erytropoëtine. Het wordt geproduceerd door het gen voor erytropoëtine te kloneren.

Recombinante erytropoëtinegeneesmiddelen staan ​​bekend als erytropoëtinestimulerende middelen (ESA’s). Deze medicijnen worden toegediend via een injectie (shot) en werken door de aanmaak van meer rode bloedcellen te stimuleren. Deze cellen worden vervolgens vanuit het beenmerg afgegeven aan de bloedbaan.

Er zijn twee ESA’s op de Amerikaanse markt: epoëtine alfa (Procrit,® Epogen®) en darbepoietine alfa (Aranesp®).

Wie ontvangt ESA’s?

ESA’s worden meestal gegeven aan patiënten met chronische (langdurige) nierziekte of terminale nierziekte (nierziekte). Deze patiënten hebben meestal een lager hemoglobinegehalte omdat ze niet genoeg erytropoëtine kunnen produceren.

ESA’s worden ook voorgeschreven voor patiënten met kanker. Deze patiënten hebben vaak bloedarmoede, die kan worden veroorzaakt door chemotherapie.

Wat zijn de bijwerkingen van ESA’s?

De bijwerkingen die het vaakst optreden bij gebruik van ESA zijn:

• Hoge bloeddruk
• Zwelling
• Koorts
• Duizeligheid
• Misselijkheid
• Pijn op de injectieplaats.

Waar moet de patiënt rekening mee houden voordat hij ESA’s gebruikt?

Er zijn verschillende veiligheidsproblemen met ESA’s:

• ESA’s verhogen het risico op veneuze trombo-embolie (bloedstolsels in de aderen). Een bloedstolsel kan van één locatie losraken en naar de long gaan (longembolie), waar het de bloedsomloop kan blokkeren. Symptomen van bloedstolsels zijn onder meer pijn op de borst, kortademigheid, pijn in de benen en plotselinge gevoelloosheid of zwakte in het gezicht, de arm of het been.
• ESA’s kunnen ervoor zorgen dat hemoglobine te hoog stijgt, waardoor de patiënt een groter risico loopt op een hartaanval, beroerte, hartfalen en overlijden.
• Bij patiënten met kanker kunnen ESA’s de tumor doen groeien. Als ESA’s voor deze patiënten worden gebruikt, worden ze meestal gestopt nadat de chemotherapie van de patiënt is beëindigd.
• De zorgverlener zal het aantal bloedcellen van de patiënt in de gaten houden om er zeker van te zijn dat ze hem of haar niet in een hoger risico brengen. De dosering kan veranderen, afhankelijk van de behoeften van de patiënt.

Patiënten met de volgende aandoeningen moeten hun zorgverlener raadplegen als een ESA wordt overwogen als onderdeel van het behandelplan:

• Hartziekte
• Hoge bloeddruk
• Porfyrie (een groep ziekten die wordt veroorzaakt door enzymtekorten)
• epileptische aanvallen
• Een allergie voor epoëtine alfa of enig ander onderdeel van dit geneesmiddel
• Ongecontroleerde hoge bloeddruk

Bovendien moeten vrouwen die zwanger zijn, van plan zijn zwanger te worden of borstvoeding geven, hun zorgverlener raadplegen voordat ze een ESA gebruiken.

Andere zaken om te overwegen:

• Transfusies kunnen de symptomen van bloedarmoede meteen verbeteren. ESA’s kunnen weken tot maanden duren om merkbare verlichting van de symptomen van bloedarmoede te geven.
• Als een patiënt meerdere transfusies heeft gehad, kan hij of zij een “ijzerstapeling” of hoge ijzerniveaus ontwikkelen. Dit is een ernstig medisch probleem.
• IJzersupplementen zijn vaak nodig voor patiënten die ESA’s gebruiken.
• Houd uw zorgverlener op de hoogte van elke verandering in uw toestand.
• Controleer uw bloeddruk en hartslag zoals aanbevolen door uw zorgverzekeraar.
• Blijf op de hoogte van de resultaten van eventueel uitgevoerd bloedonderzoek.
• Het lichaam kan antilichamen tegen een ESA ontwikkelen. Als dit gebeurt, zullen de antilichamen het vermogen van het lichaam om rode bloedcellen aan te maken blokkeren of verminderen. Dit kan leiden tot bloedarmoede. Het is belangrijk dat de patiënt de zorgverlener op de hoogte houdt van ongebruikelijke vermoeidheid, gebrek aan energie, duizeligheid of flauwvallen.

Algemene uitspraken

• Als u een levensbedreigende allergie heeft, draag dan altijd een allergie-identificatie.
• Deel uw geneesmiddel niet met anderen en gebruik geen medicijnen van iemand anders.
• Houd alle medicijnen buiten het bereik van kinderen en huisdieren.
• Houd een lijst van al uw medicijnen (recept, natuurlijke producten, supplementen, vitamines, vrij verkrijgbaar) bij u.
• Bel uw arts voor medisch advies over eventuele bijwerkingen.
• Praat met uw zorgverzekeraar voordat u met een ander nieuw geneesmiddel begint, inclusief vrij verkrijgbare producten, natuurlijke producten of vitamines.
• U kunt bijwerkingen melden aan de FDA op 1.800.FDA.1088.