Wat is hypertropie?

Hypertropie is een vorm van verticaal scheelzien (gekruiste ogen) waarbij één oog naar boven is afgeweken in vergelijking met het andere oog. Dit kan de hele tijd gebeuren of met tussenpozen. Hypertropie treedt op wanneer de spieren in beide ogen niet in balans zijn en niet samenwerken. De aandoening, die zowel volwassenen als kinderen kan treffen, wordt veroorzaakt door een breed scala aan redenen, waaronder zenuwverlammingen, beroertes, schildklieraandoeningen, trauma en neurologische aandoeningen. Intermitterende vormen van hypertropie zijn meestal het gevolg van stress of vermoeidheid.

Deze aandoening verdwijnt niet vanzelf en vereist behandeling. De meest gebruikelijke manieren om het te behandelen zijn met een bril, pleisters, gezichtstherapie of een operatie. Eerdere detectie en behandeling worden geassocieerd met betere resultaten voor mensen met hypertropie.

Hypertropie Symptomen

Het meest opvallende symptoom van hypertropie is dat het ene oog naar boven beweegt ten opzichte van het andere oog. Als het probleem echter niet permanent is, kan het onopgemerkt blijven. In sommige gevallen zal het alleen verschijnen als de persoon moe is of onder veel stress staat.

Symptomen kunnen variëren afhankelijk van de oorzaak van iemands hypertropie, maar kunnen zijn:

• Dubbelzien (diplopie): Gewoonlijk zullen mensen met hypertropie dubbel zien, omdat het oog moeite zal hebben om zich te concentreren en de beelden kunnen dupliceren.

• Hoofd kantelen: Kinderen met hypertropie zullen hun hoofd vaak naar één kant kantelen om het dubbelzien te elimineren dat hypertropie vaak veroorzaakt.

• hoofdpijn
• Vermoeide ogen
• Pijn boven de wenkbrauw

Oorzaken

Hypertropie wordt meestal veroorzaakt door problemen met de oogspieren, die meestal worden veroorzaakt door verschillende neurologische aandoeningen of oogletsel.

De oorzaken van hypertropie zijn onder meer:

• Vierde hersenzenuwverlamming: de vierde hersenzenuw (CN IV), ook bekend als de trochleaire zenuw, is een van de zenuwen die de superieure schuine spier aansturen, die verantwoordelijk is voor oogbewegingen. Vierde hersenzenuwverlamming betekent dat een bepaalde spier in het oog verlamd is, waardoor het oog een opwaartse drift krijgt. Het wordt veroorzaakt door een ziekte of verwonding van de vierde hersenzenuw. Bij kinderen is het meestal aanwezig bij de geboorte (aangeboren). Bij volwassenen wordt het meestal veroorzaakt door letsel met een whiplash of hersenschudding. Het kan ook een gevolg zijn van een slechte doorbloeding in verband met diabetes. Sommige gevallen verdwijnen vanzelf, maar andere hebben een operatie nodig om het probleem te verhelpen.

• Brown’s syndroom: dit is een zeldzame aandoening waarbij de superieure schuine spier niet goed functioneert en niet vrij door de trochlea kan gaan, en het aangedane oog wordt vastgehouden door de spier. Het belangrijkste symptoom is een verkeerde uitlijning van de ogen, die naar boven of naar de neus kan kijken. Het is meestal in slechts één oog, meestal het rechteroog. Mensen kunnen ermee geboren worden of het tijdens het leven ontwikkelen, wat minder vaak voorkomt. Meer ernstige gevallen vereisen een operatie.

• Beroerte: Het gezichtsvermogen wordt vaak aangetast na een beroerte. De bloedstolsels die tot een beroerte hebben geleid, kunnen ook de zenuwen beschadigen die verantwoordelijk zijn voor oogbewegingen, wat in sommige gevallen tot hypertropie kan leiden.

• Schildklier-oogziekte: ook bekend als de orbitopathie van Graves, wordt deze aandoening voornamelijk geassocieerd met hyperthyreoïdie. De etiologie van hypotropie geassocieerd met oogziekte van de schildklier is te wijten aan een beperkend scheelzien dat het gevolg is van de verdikking of littekenvorming van de inferieure rectusspier, die het oog indrukt. Schildklier-oogziekte leidt tot meerdere oftalmologische problemen, waaronder drie soorten scheelzien. Het kan in elke levensfase voorkomen, maar komt vaker voor bij mensen van 45 jaar of ouder. De meest gebruikelijke manier om het te repareren is met een operatie. Roken, schildklierdisfunctie en een familiegeschiedenis van oogziekte van de schildklier zijn bekende risicofactoren.

• Oogletsel: Extraoculaire spiertrauma’s kunnen een verkeerde uitlijning van de ogen en verschillende soorten scheelzien veroorzaken, waaronder hypertropie.

Diagnose

Een optometrist of oogarts kan hypertropie diagnosticeren. Een oogonderzoek is de eerste stap op weg naar het achterhalen van de diagnose. De uiteindelijke resultaten kunnen echter misleidend zijn, vooral bij mensen met meer dan één spier die verlamd is of die een strabismus-operatie hebben ondergaan.

Uw oogzorgspecialist zal ook een aantal oogafwijkingstests uitvoeren om uw ogen te beoordelen op hypertropie, waaronder:

• Hirschberg-test: ook bekend als de cornea-lichtreflextest, controleert het de uitlijning van het oog. Tijdens deze test wordt een lichtbron op de ogen van een persoon gericht en wordt hen gevraagd zich rechtstreeks op de lichtbron te fixeren. De corneale lichtreflex wordt dan waargenomen. Het wordt als normaal beschouwd wanneer de lichtreflexen van het hoornvlies nasaal enigszins gedecentreerd zijn. Bij hypertropie bevindt de lichtreflex van het afwijkende oog zich onder de lichtreflex van het fixerende oog.

• Krimsky-test: deze test is een aanvulling op de Hirschberg-test. Bij het uitvoeren van deze test wordt een prisma voor het afwijkende oog geplaatst totdat de cornea-reflex opnieuw in de pupil is gecentreerd. Het resultaat geeft de mate van afwijking weer.

• Cover/uncover-test: Tijdens deze test zal uw oogarts het oog dat fixeert kort afdekken (waarbij de blik gericht blijft op één locatie) en kijken of er een refixatiebeweging is van het andere oog. Bij hypertropie beweegt het niet-fixerende oog naar beneden terwijl het fixatie opneemt.

• Gelijktijdige prismaafdekkingstest: deze test wordt uitgevoerd door een prisma dat in de juiste richting voor de afwijking is georiënteerd over het niet-fixerende oog te plaatsen terwijl het fixerende oog wordt bedekt totdat er geen verschuiving in de fixatie is of de afwijking wordt geneutraliseerd. Deze test wordt gebruikt om de afwijking te neutraliseren.

Voor kinderen zullen artsen vaak hypertropie krijgen wanneer ze merken dat hun ogen niet goed zijn uitgelijnd tijdens goed-babycontroles. Het is essentieel om de professional op de hoogte te stellen als er een familiegeschiedenis van oogproblemen is.

Behandeling

Hypertropie kan op een paar manieren worden behandeld:

• Chirurgie: dit is de meest gebruikelijke manier om hypertropie te corrigeren. Een oogarts kan bepaalde oogspieren losmaken, aanspannen of bewegen, zodat de ogen goed op één lijn liggen om samen te werken.

• Bril: Mensen met hypertropie hebben vaak dubbelzien en artsen kunnen een prismabril voorschrijven om het probleem te verhelpen. Een prisma dat in brillen wordt gebruikt, buigt licht voordat het door het oog gaat. Het licht wordt omgeleid zodat het correct op het netvlies van elk oog valt en de persoon slechts één afbeelding ziet.

• Ooglapje: een oogspecialist kan iemand met hypertropie ook vragen om het gezonde oog te bedekken met een ooglapje om het aangedane oog te dwingen correct te werken.

• Visietherapie: het heeft tot doel de communicatie tussen de hersenen en de ogen te verbeteren. Het wordt vaak gecombineerd met andere behandelingen en een oogzorgspecialist dient deze altijd te begeleiden. Dit wordt meestal gebruikt in combinatie met corrigerende lenzen.

Hypertropie is geen veelvoorkomend probleem, maar het kan gemakkelijk worden behandeld met een goede bril, ooglapjes en een operatie. Het komt meestal voor bij jonge kinderen, maar kan volwassenen later in het leven treffen na een blessure. Als u veranderingen in uw gezichtsvermogen opmerkt, moet u contact opnemen met uw contactlensspecialist en uw ogen laten controleren op eventuele problemen. Op deze manier is het mogelijk om eventuele oogproblemen vroegtijdig op te sporen en te behandelen.