Wat is het verschil tussen immunisatie en vaccinatie?

De termen immunisatie, vaccinatie en inenting worden vaak door elkaar gebruikt, maar de termen hebben technisch gezien verschillende betekenissen. Hoewel de verschillen misschien semantisch lijken, kan het correct gebruiken van de termen misverstanden tussen u en uw zorgverlener helpen voorkomen.

Vaccinatie versus immunisatie versus inenting

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zijn vaccinatie en immunisatie gerelateerd, hoewel de ene een actie beschrijft en de andere een proces.

Volgens de WHO-definitie:

• Vaccinatie maakt gebruik van vaccins om het eigen immuunsysteem van het lichaam te stimuleren om een ​​persoon te beschermen tegen daaropvolgende infectie of ziekte.

• Immunisatie is het proces waarbij een persoon immuun of resistent wordt gemaakt tegen een infectieziekte, typisch door de toediening van een vaccin.

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) bieden vergelijkbare definities:

• Vaccinatie is het inbrengen van een vaccin in het lichaam om immuniteit tegen een specifieke ziekte te produceren.

• Vaccinatie is een proces waarbij een persoon door vaccinatie wordt beschermd tegen een ziekte.

De term inenting wordt ondertussen vaak door elkaar gebruikt met vaccinatie of immunisatie.

Vanuit historisch perspectief beschrijft het de introductie van een stof in het lichaam om bescherming te verlenen. De term werd voor het eerst bedacht in de 18e eeuw om variolatie te beschrijven (de handeling van het introduceren van een kleine hoeveelheid pus van iemand met pokken in het lichaam van iemand zonder pokken).

Net als bij immunisatie, verwijst de term inenting bijna altijd naar het gebruik van vaccins.

Wat vaccins doen?

Vaccinatie en immunisatie zijn bedoeld om mensen te beschermen tegen potentieel dodelijke ziekten. Ziekten waar ooit miljoenen aan omkwamen, zoals polio en griep, kunnen nu worden voorkomen door vaccinatie.

Wanneer u een vaccin krijgt, zal uw immuunsysteem de stof herkennen als schadelijke en op maat gemaakte antilichamen die zijn ontworpen om die ziekte en die ziekte alleen aan te pakken.

Dit wordt de verworven (of adaptieve) immuunrespons genoemd. De adaptieve reactie valt niet alleen de specifieke ziekteverwekker aan en neutraliseert deze, maar laat ook geheugencellen achter om een ​​aanval opnieuw te starten als de ziekteverwekker terugkeert. Als u dit doet, verkleint u het risico op symptomatische ziekte als er een herinfectie optreedt.

Wanneer voldoende mensen in een gemeenschap zijn gevaccineerd, kan dit iedereen bescherming bieden, zelfs degenen die niet zijn gevaccineerd. Het doet dit door het aantal mensen te verminderen dat de infectie binnen die gemeenschap kan verspreiden, een proces dat kudde-immuniteit wordt genoemd.

Dit is hoe volksgezondheidsfunctionarissen ziekten zoals polio, bof en mazelen, die ooit miljoenen levens hebben geëist, hebben kunnen elimineren (of bijna elimineren). Wanneer ziekten zich niet kunnen verspreiden, sterven ze uiteindelijk uit.

Vaccintiming en duurzaamheid van immunisatie

Vaccinatie is nodig om te immuniseren tegen ziekten die schade kunnen aanrichten. Dit begint vanaf de geboorte en loopt door tot in het latere leven, en de timing is gebaseerd op het algemene risico op een ziekte in een bepaalde periode.

Sommige ouders worden overweldigd door het aantal vaccins dat hun kind vanaf de geboorte krijgt. Maar het is belangrijk om het aanbevolen schema te volgen, omdat vaccinaties worden getimed om te beschermen tegen specifieke ziekten wanneer een kind er het meest kwetsbaar voor is.

Het vaccinschema dat door de CDC is uitgegeven, is bewezen veilig en effectief in het beschermen van kinderen tegen veelvoorkomende ziekten die nog steeds in veel gemeenschappen voorkomen. Als een kind niet wordt gevaccineerd, loopt het een ernstig risico.

Er zijn ook vaccins aanbevolen voor volwassenen, zoals het Shingrix-vaccin dat wordt gebruikt om gordelroos te voorkomen.

Onthoud dat het immunisatie is dat uiteindelijk immuniteit verleent. Met andere woorden, hoewel u misschien in uw kindertijd tegen een bepaalde ziekte bent ingeënt, is het uw immunisatieniveau dat bepaalt hoe beschermd u nu bent.

De duur van de immuniteit kan per vaccin verschillen, waarbij sommige relatief snel afslijten en andere een blijvende bescherming bieden.

In gevallen waarin de immuniteit begint af te nemen, kan hervaccinatie of booster-shots nodig zijn. Tetanus is zo’n voorbeeld.

Vaccinatie, immunisatie en inenting maken in wezen allemaal deel uit van hetzelfde proces: u beschermen tegen ziekten die u anders schade zouden kunnen berokkenen. Of ze nu worden toegediend via injectie, neusspray of oraal, vaccins bieden bescherming die bijna altijd opweegt tegen de mogelijke risico’s.

Als u niet zeker weet of u een vaccin nodig heeft (of dat een vaccin voor u geschikt is), neem dan contact op met uw zorgverlener of een gekwalificeerde medische professional.