Stijf schoudersyndroom en de ziekte van Parkinson

Zijn je schouders stijf? Mogelijk lijdt u aan het stijve schouder syndroom. Zou het van de ziekte van Parkinson kunnen zijn?

Schouderstijfheid is in feite een van de aandoeningen die verband houden met de ziekte van Parkinson, een neurodegeneratieve aandoening die wordt veroorzaakt door een tekort aan dopamine in de hersenen. Dopamine is een chemische stof die u helpt om soepele, gecoördineerde spierbewegingen te krijgen.

De botten, ligamenten en pezen waaruit uw schoudergewricht bestaat, zijn ingepakt in bindweefsel. Bevroren schouder (adhesieve capsulitis) treedt op wanneer deze weefsels dikker worden en strakker worden rond het schoudergewricht, waardoor het moeilijker wordt om te bewegen.

Symptomen

Het meest voorkomende symptoom van een frozen shoulder is stijfheid of bewegingsbeperking. Bij adhesieve capsulitis is er meestal een doffe of pijnlijke pijn in het buitenste schoudergebied. Soms komt de pijn in de bovenarm voor.

Adhesieve capsulitis ontwikkelt zich meestal langzaam in fasen. Elk van de drie karakteristieke stadia kan tot enkele maanden duren.

• Bevriezingsfase: elke beweging veroorzaakt pijn en het bewegingsbereik van uw schouder is beperkt.

• Bevroren stadium: de pijn kan beginnen af ​​te nemen, maar uw schouder wordt stijver en het gebruik ervan wordt moeilijker.

• Ontdooifase: het bewegingsbereik in uw schouder begint te verbeteren.

Voor sommige mensen verergert de pijn ’s nachts en kan de slaap onderbreken. Adhesieve capsulitis komt niet altijd terug in dezelfde schouder en kan soms naar de tegenovergestelde schouder gaan.

Diagnose en behandeling

Adhesieve capsulitis wordt gediagnosticeerd op basis van een medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek. In sommige gevallen kan magnetische resonantie beeldvorming (MRI) of röntgenfoto’s helpen om andere mogelijke oorzaken van schouderpijn en stijfheid uit te sluiten.

Behandeling voor een bevroren schouder omvat vaak bewegingsoefeningen. Soms worden corticosteroïden en verdovende medicijnen in het gewricht geïnjecteerd. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) kunnen worden aanbevolen om acute pijn te verlichten.

Bij een klein percentage van de mensen kan een operatie helpen, zodat het gewricht beter kan bewegen.

De ziekte van Parkinson, diabetes, hyperthyreoïdie, hypothyreoïdie, hart- en vaatziekten en tuberculose behoren tot de aandoeningen die het risico op het ontwikkelen van een stijve schouder vergroten.

De meeste behandeling van een stijve schouder omvat het beheersen van schouderpijn en het behouden van zoveel mogelijk beweging in de schouder. Als de symptomen aanhouden of verergeren ondanks consistente conservatieve behandeling, kunnen interventies zoals injecties of chirurgie worden overwogen.