Het meest ernstige type hartaanval
ST-segment elevatie myocardinfarct (STEMI) is de term die cardiologen gebruiken om een klassieke hartaanval te beschrijven. Het is een type myocardinfarct waarbij een deel van de hartspier (myocard) is overleden als gevolg van de obstructie van de bloedtoevoer naar het gebied.
Het ST-segment verwijst naar het platte gedeelte van een elektrocardiogram (ECG), in het bijzonder het platte gedeelte dat twee verschillende complexen op de tracering verbindt (het QRS-complex en de T-golf). Wanneer een persoon het ernstigste type hartaanval heeft, zal dit segment niet langer vlak zijn, maar abnormaal hoog lijken.
Soorten en ernst
STEMI is een van de drie soorten acuut coronair syndroom (ACS). ACS treedt op wanneer een plaque scheurt vanuit een kransslagader, waardoor de gedeeltelijke of volledige obstructie van die slagader wordt veroorzaakt. De obstructie zelf wordt veroorzaakt wanneer zich bloedstolsels vormen rond het gebied van de breuk.
Wanneer belemmerd, zal het deel van de hartspier dat door die slagader wordt bediend, snel lijden aan een gebrek aan zuurstof, ischemie genaamd. Pijn op de borst (angina pectoris) zijn vaak de eerste tekenen hiervan. Als de obstructie uitgebreid genoeg is, zal een deel van de hartspier beginnen af te sterven, wat resulteert in een hartinfarct.
ACS wordt gecategoriseerd door het niveau van obstructie en de resulterende schade aan de hartspier:
-
ST-segment elevatie myocardinfarct (STEMI): Als de volledige obstructie van een kransslagader optreedt, resulterend in de dood van hartspierweefsel, noemen we dat STEMI, de ergste vorm van ACS.
-
Onstabiele angina: in sommige gevallen zullen de stolsels zich gedurende een periode van uren of dagen vormen, oplossen en opnieuw vormen zonder een vaste obstructie te veroorzaken. Wanneer dit gebeurt, kan de persoon on-opnieuw-uit-opnieuw angina krijgen, zelfs als hij in rust is. Dit type ACS wordt onstabiele angina genoemd.
-
Niet-ST-segment elevatie myocardinfarct (NSTEMI): Dit gebeurt wanneer de obstructie de bloedstroom niet volledig stopt. Terwijl sommige celdood zal optreden, zullen andere delen van de spier overleven. Het kan een ‘gedeeltelijke hartaanval’ worden genoemd.
Ongeacht hoe een ACS-voorval is geclassificeerd, het wordt nog steeds als een medisch noodgeval beschouwd, aangezien onstabiele angina en NSTEMI vaak vroege waarschuwingssignalen zijn van een ernstige hartaanval.
Symptomen
STEMI resulteert meestal in intense pijn of druk in of rond de borst, vaak uitstralend naar de nek, kaak, schouder of arm. Overvloedig zweten, kortademigheid en een diep gevoel van naderend onheil komen ook vaak voor.
Soms zijn de tekenen veel minder duidelijk en manifesteren ze zich met niet-specifieke of gegeneraliseerde symptomen zoals:
- Pijn rond de schouderbladen, arm, borst, kaak, linkerarm of bovenbuik
- Een pijnlijk gevoel beschreven als een “gebalde vuist in de borst”
- Ongemak of beklemming in de nek of arm
- Indigestie of brandend maagzuur
- Misselijkheid en overgeven
- Vermoeidheid of plotselinge uitputting
- Kortademigheid
- Duizeligheid of licht gevoel in het hoofd
- Verhoogde of onregelmatige hartslag
- Klamme huid
Als algemene vuistregel geldt dat iedereen met een aanzienlijk risico op een hartaanval goed moet letten op elk ongewoon symptoom dat boven de taille ontstaat.
Diagnose
In de meeste gevallen kan de diagnose STEMI snel worden gesteld zodra de persoon onder medische zorg staat. Een beoordeling van de symptomen, vergezeld van de evaluatie van het ST-segment op het ECG, is meestal voldoende voor een arts om met de behandeling te beginnen. Een beoordeling van hartenzymen kan ook helpen, maar komt meestal goed nadat de acute behandeling is gestart.
Het is belangrijk om de persoon zo snel mogelijk te stabiliseren. Naast pijn en angst kan STEMI een plotselinge dood veroorzaken als gevolg van ventriculaire fibrillatie (een ernstige verstoring van het hartritme) of acuut hartfalen (wanneer het hart niet genoeg bloed kan rondpompen om het lichaam goed te voeden).
Nadat een hartaanval zijn beloop heeft gehad, kan de spier zelf aanzienlijke blijvende schade oplopen. Chronisch hartfalen is hiervan een veelvoorkomend gevolg, evenals het verhoogde risico op gevaarlijke hartritmestoornissen (onregelmatige hartslagen).
Behandeling
De behandeling moet worden gestart op het moment dat STEMI wordt vastgesteld. Naast het toedienen van medicijnen om de hartspier te stabiliseren (waaronder morfine, bètablokkers en statinemedicatie), zullen er inspanningen worden geleverd om de geblokkeerde slagader onmiddellijk te heropenen.
Dit vereist snelheid. Tenzij de slagader binnen drie uur na de verstopping wordt geopend, kan op zijn minst enige blijvende schade worden verwacht. Over het algemeen kan veel van de schade worden geminimaliseerd als de slagader binnen de eerste zes uur na een aanval wordt gedeblokkeerd.
Tot 12 uur kan enige schade worden voorkomen. Daarna, hoe langer het duurt om de slagader te deblokkeren, hoe meer schade er zal zijn.
Er zijn verschillende manieren om een arteriële obstructie te heropenen:
- Trombolytische therapie omvat het gebruik van stollingsremmende medicijnen.
-
Angioplastiek is de medische term voor het chirurgisch repareren/heropenen van een slagader.
-
Stenting omvat het inbrengen van een gaasbuis om de slagader te heropenen.
Als de acute fase van de behandeling voorbij is en de verstopte slagader weer opengaat, moet er nog veel gebeuren om het hart te stabiliseren en de kans op een nieuwe hartaanval te verkleinen.
Dit omvat meestal een uitgebreide herstelperiode, inclusief een op oefeningen gebaseerd revalidatieprogramma, veranderingen in het dieet en het gebruik van anticoagulantia (bloedverdunners) en lipidenregulerende medicijnen.
Discussion about this post