Overzicht
Wat is het rustelozebenensyndroom (RLS)?
Rustelozebenensyndroom (RLS), ook wel de ziekte van Willis-Ekbom genoemd, is een slaapstoornis die een intense, vaak onweerstaanbare drang veroorzaakt om uw benen (en zelfs uw armen of lichaam) te bewegen. Het treedt op samen met andere sensaties in uw ledematen die worden beschreven als trekken, kruipen, trekken, kloppen, jeuken, pijn doen, branden of kruipen.
Deze sensaties treden meestal op wanneer u in bed ligt of gedurende lange tijd zit, zoals tijdens het autorijden of in een theater. RLS treedt meestal ’s avonds op, waardoor het moeilijk is om in slaap te vallen. Vaak willen mensen met RLS rondlopen en hun benen (of armen) schudden om de ongemakkelijke sensaties te verlichten.
Wie krijgt het rustelozebenensyndroom (RLS)?
Mensen van elke leeftijd, inclusief kinderen, kunnen RLS hebben. Symptomen van RLS kunnen beginnen in de kindertijd of op volwassen leeftijd, maar de kans op het syndroom neemt aanzienlijk toe met de leeftijd. RLS komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Tot 10 procent van de bevolking van de Verenigde Staten heeft RLS.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt het rustelozebenensyndroom (RLS)?
Het rustelozebenensyndroom (RLS) is in sommige gevallen een genetisch syndroom gebleken, wat betekent dat ouders met RLS het kunnen doorgeven aan hun kinderen. Tot 92% van de patiënten met RLS heeft een eerstegraads familielid met de aandoening. Deze patiënten hebben de neiging om eerder in hun leven symptomen te ontwikkelen (vóór de leeftijd van 45 jaar) dan die met RLS zonder de genetische link.
Naast de genetische bron zijn veel medische problemen nauw verbonden met de ontwikkeling van RLS, waaronder:
- Laag ijzergehalte (ijzertekort).
- Uremie (een aandoening die gepaard gaat met een verslechtering van de nierfunctie).
-
Hypothyreoïdie.
-
Depressie.
-
Fibromyalgie.
-
Ziekte van Parkinson.
-
Nierziekte.
-
Suikerziekte.
-
Reumatoïde artritis.
-
Perifere neuropathie.
- Zwangerschap.
- Dialyse.
Medicijnen kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van RLS. Dergelijke bekende medicijnen omvatten antidepressiva, allergiemedicijnen en medicijnen tegen misselijkheid. Cafeïne, nicotine en alcohol kunnen de symptomen ook verergeren.
Wat zijn de symptomen van het rustelozebenensyndroom (RLS)?
Symptomen van het rustelozebenensyndroom zijn onder meer:
- Been (of arm) ongemak: Deze ongemakkelijke sensaties aan de ledematen worden door volwassenen vaak beschreven als kruipen, jeuken, trekken, kruipen, trekken, kloppen, branden of knagen. Deze sensaties treden meestal op voor het slapengaan, maar kunnen ook optreden op andere momenten van inactiviteit van de ledematen.
- Drang om benen (of armen) te bewegen: Om het ongemak van uw ledematen te verlichten, heeft u een onbeheersbare drang om uw ledematen te bewegen, vooral wanneer u rust, zoals wanneer u zit of ligt.
- Slaapverstoring: Er is vaak extra tijd nodig om in slaap te vallen vanwege de drang om je ledematen te bewegen om het ongemak te verlichten. Doorslapen kan soms ook moeilijk zijn.
- Gedragsproblemen bij het slapengaan: Vanwege het ongemak moet u mogelijk uit bed komen om uw ledematen te strekken om het ongemak te verlichten.
- Slaperigheid overdag: Problemen met inslapen en doorslapen kunnen leiden tot slaperigheid overdag.
- Gedrags- en werkprestatieproblemen: Nogmaals, als gevolg van slaapverstoring kunnen er problemen ontstaan met gedrag overdag (prikkelbaarheid, humeurigheid, concentratieproblemen, hyperactiviteit, enz.) en werkprestaties.
Diagnose en tests
Hoe wordt het rustelozebenensyndroom (RLS) gediagnosticeerd?
Helaas is er geen specifieke test voor het rustelozebenensyndroom (RLS). De diagnose wordt gesteld op basis van uw symptomen. Een medische geschiedenis, volledig lichamelijk en neurologisch onderzoek en bloedonderzoek kunnen worden uitgevoerd om andere mogelijke gezondheidsproblemen die verband houden met RLS uit te sluiten. Een nachtelijk slaaponderzoek kan worden aanbevolen om andere slaapstoornissen te evalueren, met name obstructieve slaapapneu.
Uw zorgverlener zal vragen stellen over eventuele familiegeschiedenis van RLS. Ook zullen zij vragen of u door uw klachten slaapklachten heeft, zoals slapeloosheid (moeite met inslapen of doorslapen). Uw zorgverlener zal u ook vragen of u moeite heeft om overdag wakker te blijven en vragen naar ander gedrag of problemen met uw werkprestaties.
Om een diagnose van RLS te bevestigen, moet u aan de volgende vijf criteria voldoen:
- Een drang of verlangen hebben om uw benen (of armen) te bewegen, gaat meestal gepaard met ongemakkelijke gewaarwordingen zoals trekken, trekken, kruipen, jeuk, pijn of een branderig gevoel.
Ook de drang om te bewegen of ongemakkelijke sensaties:
- Begint of verergert tijdens perioden van rust of inactiviteit.
- Worden gedeeltelijk of volledig verlicht door activiteiten zoals rekken, wandelen of trainen van de aangetaste spieren.
- Zijn erger of komen alleen ’s avonds of ’s nachts voor.
- Zijn niet alleen te wijten aan een ander medisch of gedragsprobleem.
Beheer en behandeling
Hoe wordt het rustelozebenensyndroom (RLS) behandeld?
De behandeling van het rustelozebenensyndroom hangt af van de intensiteit van de symptomen. Behandeling moet worden overwogen als de kwaliteit van leven wordt beïnvloed door slapeloosheid en overmatige slaperigheid overdag. In gevallen van RLS als gevolg van aanhoudende medische aandoeningen is ook een specifieke behandeling noodzakelijk.
Niet-medicamenteuze behandelingen. Niet-medicamenteuze behandelingen worden eerst geprobeerd, vooral als de symptomen mild zijn. Niet-medicamenteuze behandelingen omvatten:
- Regelmatig aan lichaamsbeweging doen, zoals fietsen/stationaire fiets of wandelen, maar zware/intensieve oefeningen vermijden binnen een paar uur voor het slapengaan.
- Het volgen van goede slaapgewoonten, inclusief het vermijden van lezen, televisie kijken of op een computer of telefoon zitten terwijl u in bed ligt; 7 tot 9 uur slaap krijgen en andere gezonde slaapgewoonten volgen. Niet genoeg slaap krijgen kan de RLS-symptomen verergeren.
- Het vermijden of beperken van cafeïnehoudende producten (koffie, thee, cola, chocolaatjes en sommige medicijnen) [check labels]), nicotine en alcohol.
- Een verwarmingskussen of koud kompres aanbrengen of over uw benen wrijven om tijdelijke verlichting te bieden aan het beenongemak. Denk ook aan massage, acupressuur, wandelen, licht strekken of andere ontspanningstechnieken.
- Dompel onder in een warm bad.
- Probeer magnesiumsupplementen. Ze kunnen nuttig zijn.
- Verminder stress zoveel mogelijk. Probeer meditatie, yoga, zachte muziek of andere opties.
IJzer suppletie. IJzertekort is een omkeerbare oorzaak van RLS. Als uit bloedonderzoek blijkt dat u een laag ijzergehalte heeft, kan uw arts u aanraden een ijzersupplement te nemen.
Medicijnen op recept. Wanneer RLS-symptomen frequent of ernstig zijn, zal uw zorgverlener waarschijnlijk medicijnen voorschrijven om de aandoening te behandelen. Medicijnen opties zijn onder meer:
- Dopamine-agonisten beheersen de drang om te bewegen, sensorische symptomen in de benen en verminderen onwillekeurige beenschokken tijdens de slaap. Ropinirol (Requip®), pramipexol (Mirapex®) en de rotigotinepleister (Neupro®) zijn de door de FDA goedgekeurde dopamine-agonisten die worden gebruikt voor RLS.
- Medicijnen tegen epilepsie kunnen pijnsignalen van zenuwen in de benen vertragen of blokkeren. Voorbeelden zijn gabapentine enacarbil (Horizant®), gabapentine (Neurontin®) en pregabaline (Lyrica®). Deze medicijnen zijn vooral effectief bij patiënten met pijnlijke RLS als gevolg van neuropathie. Gabapentine enacarbil is het enige medicijn in deze klasse dat door de FDA is goedgekeurd voor RLS. De andere kunnen echter effectief zijn.
- Benzodiazepines, met name clonazepam (Klonopin®), worden soms voorgeschreven voor RLS, maar zijn meestal gereserveerd voor ernstigere gevallen vanwege hun verslavende potentieel en bijwerkingen, waaronder slaperigheid overdag.
- Opioïden, zoals methadon of oxycodon, kunnen worden gebruikt om de symptomen van RLS te verlichten, maar vanwege het risico op verslaving worden ze meestal niet voorgeschreven, tenzij het geval ernstig is en andere medicijnen niet effectief zijn geweest.
U en uw arts zullen de behandeling bespreken die het beste voor u kan zijn.
Discussion about this post