Jonge kinderen hebben over het algemeen een relatief hoge mate van zelfrespect, maar met het begin van de tussenliggende jaren kan een laag zelfbeeld een groter probleem worden. Er zijn een aantal onderling samenhangende redenen waarom een laag zelfbeeld begint te verschijnen tijdens de pre-adolescentie.
Vergelijkingen met anderen
Ergens tussen de zes en elf jaar beginnen kinderen zichzelf actief te vergelijken met hun leeftijdsgenoten.Deze nieuwe sociale vergelijking vindt plaats om zowel cognitieve als sociale redenen.
Psycholoog Erik Erikson geloofde dat zelfvergelijking de basis vormt voor de grootste strijd waarmee kinderen van deze leeftijd worden geconfronteerd. Hun grootste conflict, meende hij, draait om het ontwikkelen van een gevoel van industrie, of een gevoel van competentie, terwijl het vermijden van een gevoel van minderwaardigheid.
Incompetent voelen
Zoals Erikson opmerkte, komen sommige kinderen tot het besef dat hun inspanningen niet zo goed zijn als die van hun leeftijdsgenoten en beginnen ze zich minderwaardig te voelen. Het is echter opmerkelijk dat het gevoel van incompetent niet altijd leidt tot een laag zelfbeeld. Als de slechte prestaties van een kind zich voordoen in een domein dat hij niet waardeert, zoals atletiek, is het onwaarschijnlijk dat zijn zelfrespect wordt aangetast. Als hij echter incompetent is op een gebied dat hij belangrijk vindt, zoals academici, loopt hij het risico een laag zelfbeeld te ontwikkelen.
Prestatiedruk verhogen
De prestatiedruk neemt in de tussenliggende jaren ook toe.Tijdens de vroege en middelbare kinderjaren hebben ouders en leraren de neiging om elke inspanning, groot of klein, slecht of uitstekend, te prijzen. Naarmate de adolescentie nadert, gaan volwassenen echter meer van kinderen verwachten; inspanning is nog steeds van belang, maar prestaties worden nog belangrijker. Als gevolg hiervan maken tweens niet alleen hun eigen vergelijkingen tussen zichzelf en hun leeftijdsgenoten, maar zijn ze ook getuige van volwassenen die dezelfde vergelijkingen maken.
Waargenomen afkeuring van anderen
Naarmate de prestatieverwachtingen van ouders en leraren toenemen, beginnen tweens de teleurstelling van deze volwassenen waar te nemen. Of het zelfrespect van het kind wordt aangetast, hangt af van welke volwassene(n) hun inspanningen afkeuren. Als de afkeuring afkomstig is van iemand die het kind niet mag – zeg maar een niet gerespecteerde leraar – zal het kind het oordeel waarschijnlijk niet ter harte nemen en zal het gevoel van eigenwaarde hoog blijven. Als het kind echter denkt dat een geliefde ouder of vertrouwde coach teleurgesteld in hem is, kan dit een laag zelfbeeld tot gevolg hebben.Het is dus duidelijk dat ouders een sleutelrol kunnen spelen bij het helpen van kinderen om een gezond gevoel van eigenwaarde te behouden.
Discussion about this post