Overzicht
Longontsteking is een infectie die de luchtzakjes in een of beide longen doet ontsteken. De luchtzakjes kunnen zich vullen met vloeistof of etter, waardoor hoesten met slijm of etter, koorts, koude rillingen en ademhalingsmoeilijkheden ontstaan. Een verscheidenheid aan organismen, waaronder bacteriën, virussen en schimmels, kunnen longontsteking veroorzaken.
De ernst van longontsteking kan variëren van licht tot levensbedreigend. Deze ziekte is het ernstigst voor zuigelingen en jonge kinderen, mensen ouder dan 65 jaar en mensen met gezondheidsproblemen of een verzwakt immuunsysteem.
Symptomen van longontsteking
Symptomen van longontsteking variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van factoren zoals het type kiem dat de infectie veroorzaakt en uw leeftijd en algehele gezondheid. Milde symptomen zijn vaak vergelijkbaar met die van verkoudheid of griep, maar ze duren langer.
Symptomen van longontsteking kunnen zijn:
- Pijn op de borst bij het ademen of hoesten
- Verwarring of veranderingen in mentaal bewustzijn (bij volwassenen van 65 jaar en ouder)
- Hoest, waarbij slijm kan ontstaan
- Vermoeidheid
- Koorts, zweten en koude rillingen
- Lager dan normale lichaamstemperatuur (bij volwassenen ouder dan 65 jaar en mensen met een zwak immuunsysteem)
- Misselijkheid, braken of diarree
- Kortademigheid
Baby’s vertonen mogelijk geen enkel teken van de infectie, of kunnen overgeven, koorts hebben en hoesten, er rusteloos of moe uitzien, of moeite hebben met ademen en eten.
Wanneer moet je naar een dokter?
Raadpleeg uw arts als u ademhalingsmoeilijkheden heeft, pijn op de borst heeft, aanhoudende koorts van 102 graden F (39 graden C) of hoger, of aanhoudende hoest, vooral als u pus ophoest.
Mensen in deze risicogroepen moeten naar een arts gaan:
- Volwassenen ouder dan 65 jaar
- Kinderen jonger dan 2 jaar met symptomen
- Mensen met een onderliggende gezondheidstoestand of een verzwakt immuunsysteem
- Mensen die chemotherapie krijgen of medicijnen gebruiken die het immuunsysteem onderdrukken
Voor sommige oudere volwassenen en mensen met hartfalen of chronische longproblemen kan longontsteking snel een levensbedreigende aandoening worden.
Oorzaken van longontsteking
Veel ziektekiemen kunnen longontsteking veroorzaken. De meest voorkomende zijn bacteriën en virussen in de lucht die we inademen. Uw lichaam voorkomt gewoonlijk dat deze ziektekiemen uw longen infecteren. Maar soms kunnen deze ziektekiemen uw immuunsysteem overweldigen, zelfs als uw gezondheid over het algemeen goed is.
Longontsteking wordt geclassificeerd volgens de soorten ziektekiemen die het veroorzaken en waar u de infectie heeft opgelopen.
Longontsteking door de gemeenschap
Longontsteking door de gemeenschap is het meest voorkomende type longontsteking. Deze ziekte komt voor buiten ziekenhuizen of buiten andere zorginstellingen. Het kan worden veroorzaakt door:
- Bacteriën. De meest voorkomende oorzaak van bacteriële longontsteking in veel landen is Streptococcus pneumoniae. Dit type longontsteking kan vanzelf optreden of nadat u verkouden bent of griep heeft gehad. De ziekte kan een deel (lob) van de long aantasten, een aandoening die lobaire pneumonie wordt genoemd.
- Bacteriënachtige organismen. Mycoplasma pneumoniae kan ook longontsteking veroorzaken. Dit type longontsteking veroorzaakt meestal mildere symptomen dan andere soorten longontsteking.
- Schimmels. Dit type longontsteking komt het meest voor bij mensen met chronische gezondheidsproblemen of een verzwakt immuunsysteem, en bij mensen die grote doses van de organismen hebben ingeademd. De schimmels die de ziekte veroorzaken, zijn te vinden in de bodem of in vogelpoep en variëren afhankelijk van de geografische locatie.
- Virussen, waaronder COVID-19. Sommige virussen die verkoudheid en griep veroorzaken, kunnen longontsteking veroorzaken. Virussen zijn de meest voorkomende oorzaak van longontsteking bij kinderen jonger dan 5 jaar. Virale longontsteking is meestal mild. Maar in sommige gevallen kan de ziekte zeer ernstig worden. Coronavirus 2019 (COVID-19) kan longontsteking veroorzaken, die ernstig kan worden.
In het ziekenhuis opgelopen longontsteking
Sommige mensen lopen een longontsteking op tijdens een ziekenhuisopname voor een andere ziekte. In het ziekenhuis opgelopen longontsteking kan ernstig zijn omdat de bacterie die de bacterie veroorzaakt, resistenter kan zijn tegen antibiotica en omdat de mensen die de bacterie krijgen al ziek zijn. Mensen die ademhalingsmachines gebruiken, die vaak worden gebruikt op intensive care-afdelingen, lopen een groter risico op dit type longontsteking.
Door de gezondheidszorg verworven longontsteking
Door de gezondheidszorg verworven pneumonie is een bacteriële infectie die optreedt bij mensen die in instellingen voor langdurige zorg wonen of die zorg ontvangen in poliklinieken, waaronder nierdialysecentra. Net als in het ziekenhuis opgelopen longontsteking kan door de gezondheidszorg verworven pneumonie worden veroorzaakt door bacteriën die resistenter zijn tegen antibiotica.
Aspiratie-longontsteking
Aspiratiepneumonie treedt op wanneer u voedsel, dranken of speeksel in uw longen inademt. Aspiratie kan optreden als iets uw normale kokhalsreflex verstoort, zoals een hersenletsel of slikprobleem, of overmatig gebruik van alcohol of drugs.
Risicofactoren
Longontsteking kan iedereen treffen. Maar de twee leeftijdsgroepen met het hoogste risico zijn:
- Kinderen die 2 jaar of jonger zijn
- Mensen van 65 jaar of ouder
Andere risicofactoren zijn onder meer:
- In het ziekenhuis worden opgenomen. U loopt een groter risico op longontsteking als u zich op de intensive care van een ziekenhuis bevindt, vooral als u een apparaat gebruikt dat u helpt ademen (een beademingsapparaat).
- Chronische ziekte. U heeft meer kans op longontsteking als u astma, chronische obstructieve longziekte (COPD) of hartziekte heeft.
- Roken. Roken beschadigt de natuurlijke afweer van uw lichaam tegen de bacteriën en virussen die longontsteking veroorzaken.
- Verzwakt of onderdrukt immuunsysteem. Mensen met hiv / aids, die een orgaantransplantatie hebben ondergaan of die chemotherapie of langdurige steroïden krijgen, lopen risico.
Complicaties
Zelfs met behandeling kunnen sommige mensen met longontsteking, vooral degenen in risicogroepen, complicaties ervaren, waaronder:
- Bacteriën in de bloedbaan (bacteriëmie). Bacteriën die vanuit uw longen in de bloedbaan terechtkomen, kunnen de infectie naar andere organen verspreiden en mogelijk orgaanfalen veroorzaken.
- Moeilijkheden met ademhalen. Als uw longontsteking ernstig is of als u een onderliggende chronische longziekte heeft, kunt u ademhalingsproblemen hebben. Mogelijk moet u in het ziekenhuis worden opgenomen en moet u een beademingsapparaat (beademingsapparaat) gebruiken terwijl uw longen genezen.
- Vochtophoping rond de longen (pleurale effusie). Door longontsteking kan vocht zich ophopen in de dunne ruimte tussen de weefsellagen langs de longen en de borstholte (pleura). Als de vloeistof geïnfecteerd raakt, moet u deze mogelijk via een thoraxslang laten wegvloeien of operatief verwijderen.
- Long abces. Een abces treedt op als zich pus vormt in een holte in de long. Een abces wordt meestal behandeld met antibiotica. Soms is een operatie of drainage met een lange naald of buis in het abces nodig om de pus te verwijderen.
Preventie van longontsteking
Om longontsteking te helpen voorkomen:
- Laat je vaccineren. Er zijn vaccins beschikbaar om bepaalde soorten longontsteking en griep te voorkomen. Praat met uw arts over het krijgen van deze vaccinatieschoten. De vaccinatierichtlijnen zijn in de loop van de tijd veranderd, dus zorg ervoor dat u uw vaccinatiestatus met uw arts bespreekt, zelfs als u zich herinnert dat u eerder een longontsteking heeft gekregen.
- Zorg ervoor dat kinderen worden ingeënt. Artsen bevelen een ander vaccin tegen longontsteking aan voor kinderen jonger dan 2 jaar en voor kinderen van 2 tot 5 jaar die een verhoogd risico lopen op pneumokokkenziekte. Kinderen die naar een kinderopvangcentrum gaan, moeten ook het vaccin krijgen. Artsen bevelen ook vaccinaties tegen griep aan voor kinderen ouder dan 6 maanden.
- Oefen goede hygiëne. Om uzelf te beschermen tegen luchtweginfecties die soms tot longontsteking leiden, moet u uw handen regelmatig wassen of een handdesinfecterend middel op alcoholbasis gebruiken.
- Rook niet. Roken beschadigt de natuurlijke afweer van uw longen tegen luchtweginfecties.
- Houd uw immuunsysteem sterk. Zorg voor voldoende slaap, sport regelmatig en eet gezond.
Diagnose van longontsteking
Uw arts zal beginnen met vragen over uw medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek doen, inclusief luisteren naar uw longen met een stethoscoop om te controleren op abnormale borrelende of knetterende geluiden die op longontsteking duiden.
Als longontsteking wordt vermoed, kan uw arts de volgende tests aanbevelen:
- Bloedtesten. Bloedonderzoek wordt gebruikt om een infectie te bevestigen en om te proberen het type organisme te identificeren dat de infectie veroorzaakt. Een nauwkeurige identificatie is echter niet altijd mogelijk.
- Röntgenfoto van de borst. Röntgenfoto’s helpen uw arts om longontsteking te diagnosticeren en de omvang en locatie van de infectie te bepalen. Röntgenfoto’s kunnen uw arts echter niet vertellen wat voor soort kiem de longontsteking veroorzaakt.
- Pulsoximetrie. Deze test meet het zuurstofniveau in uw bloed. Longontsteking kan voorkomen dat uw longen voldoende zuurstof in uw bloedbaan brengen.
- Sputum-test. Na een diepe hoest wordt een vloeistofmonster uit uw longen (sputum) genomen en geanalyseerd om de oorzaak van de infectie te achterhalen.
Uw arts kan aanvullende tests bestellen als u ouder bent dan 65 jaar, in het ziekenhuis ligt of ernstige symptomen of gezondheidsproblemen heeft. Deze tests kunnen zijn:
- CT-scan. Als uw longontsteking niet zo snel verdwijnt als verwacht, kan uw arts een CT-scan van de borst aanbevelen om een gedetailleerder beeld van uw longen te krijgen.
- Pleurale vloeistofcultuur. Een vloeistofmonster wordt genomen door een naald tussen uw ribben vanuit het pleurale gebied te plaatsen en geanalyseerd om het type infectie te helpen bepalen.
Behandeling van longontsteking
Behandeling voor longontsteking omvat het genezen van de infectie en het voorkomen van complicaties. Mensen met buiten het ziekenhuis opgelopen longontsteking kunnen meestal thuis met medicijnen worden behandeld. Hoewel de meeste symptomen binnen een paar dagen of weken verdwijnen, kan het gevoel van vermoeidheid een maand of langer aanhouden.
Specifieke behandelingen zijn afhankelijk van het type en de ernst van uw longontsteking, uw leeftijd en uw algehele gezondheid. De mogelijkheden zijn:
- Antibiotica. Deze geneesmiddelen worden gebruikt om bacteriële longontsteking te behandelen. Het kan even duren om te bepalen welk type bacterie uw longontsteking veroorzaakt en om het beste antibioticum te kiezen om het te behandelen. Als uw symptomen niet verbeteren, kan uw arts een ander antibioticum aanbevelen.
- Hoestmiddel. Dit geneesmiddel kan worden gebruikt om uw hoest te kalmeren, zodat u kunt rusten. Omdat hoesten helpt bij het losmaken en verplaatsen van vocht uit uw longen, is het een goed idee om uw hoest niet volledig te elimineren. Bovendien moet u weten dat er in zeer weinig onderzoeken is gekeken of vrij verkrijgbare hoestmiddelen hoesten als gevolg van longontsteking verminderen. Als u een hoestonderdrukker wilt proberen, gebruik dan de laagste dosis die u helpt te rusten.
- Koortsverlagers / pijnstillers. U kunt deze gebruiken indien nodig voor koorts en ongemak. Deze omvatten medicijnen zoals aspirine, ibuprofen (Advil, Motrin IB) en paracetamol (Tylenol).
Ziekenhuisopname
U moet mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen als:
- U bent ouder dan 65 jaar
- Je bent in de war over tijd, mensen of plaatsen
- Uw nierfunctie is afgenomen
- Uw systolische bloeddruk is lager dan 90 millimeter kwik (mm Hg) of uw diastolische bloeddruk is 60 mm Hg of lager
- Je ademhaling is snel (30 ademhalingen of meer per minuut)
- Je hebt ademhalingshulp nodig
- Je temperatuur is lager dan normaal
- Uw hartslag is lager dan 50 of hoger dan 100
U kunt worden opgenomen op de intensive care als u op een beademingsapparaat moet worden geplaatst of als uw symptomen ernstig zijn.
Kinderen kunnen in het ziekenhuis worden opgenomen als ze:
- jonger dan 2 maanden
- lusteloos of buitengewoon slaperig
- moeite hebben met ademhalen
- een laag zuurstofgehalte in het bloed hebben
- uitgedroogd
.
Discussion about this post