Klepsparende of klepbehoudende chirurgie (herimplantatiechirurgie)

Overzicht

De re-implantatieklepsparende aortawortelvervangingsmethode is een chirurgische behandeling voor aortawortelaneurysma’s. Bij deze methode wordt het aneurysma gerepareerd terwijl de eigen aortaklep van de patiënt behouden blijft. Deze methode helpt het gebruik van langdurige anticoagulantia (bloedverdunners) te vermijden en kan het risico op een beroerte of endocarditis verminderen.

Als de eigen aortaklep van de patiënt ziek is of niet kan worden gebruikt tijdens de aorta-operatie, kan een bioprothetische klep worden gebruikt om het gebruik van langdurige antistolling te voorkomen.

Hoewel de reimplantatie-klepsparende methode voor het vervangen van de aortawortel veel voordelen heeft, is het ook een technisch moeilijke procedure voor aortachirurgie. Dr. Lars G. Svensson, voorzitter, Sydell en Arnold Miller Family Heart, Vascular & Thoracic Institute heeft een procedure ontwikkeld om het aortatransplantaat van de juiste grootte te bepalen, het linkerventrikeluitstroomkanaal (de doorgang uit het linkerventrikel) te behouden en te verbeteren resultaten bij het gebruik van de klepsparende methode.

Twee opties voor incisies voor deze methode van chirurgie voor de behandeling van en verbindingsstoornissen die de aortawortel aantasten.

• Traditioneel: 8 – 12 inch incisie voor de re-implantatie-operatie
• In bepaalde gevallen minimaal invasieve huidincisies

Het doel is om de grootte van de incisie te beperken.

Afbeelding 2.1

De aorta wordt doorgesneden, net boven de annulus van de aortaklep en de coronaire ostia (openingen waar de kransslagaders aan de aortawortel zijn bevestigd). Het zieke deel van de aorta wordt verwijderd.

Hechtingen worden net onder de aortaklep geplaatst, rond het uitstroomkanaal van het linkerventrikel.

Een met collageen gecoat polyestertransplantaat wordt gebruikt voor het deel van de aorta dat wordt vervangen.

Hechtingen worden door het transplantaat geplaatst.

Afbeelding 2.2

Een speciaal apparaat, een Hegar-dilatator genaamd, wordt via de aortaklep in het linkerventrikeluitstroomkanaal geplaatst. De grootte van de dilatator is gebaseerd op de lichaamsgrootte van de patiënt en de verwachte grootte van een normaal uitstroomkanaal van de linkerventrikel.

De hechtingen worden vervolgens rond de dilatator gebonden om het onderste deel van het aortatransplantaat te vormen, vergelijkbaar met een natuurlijke aortawortel.

Vervolgens wordt de aortaklep opnieuw op zijn plaats in het aortatransplantaat geïmplanteerd. De klep wordt getest om er zeker van te zijn dat deze goed opent en sluit.

Afbeelding 2.3

Vervolgens worden kleine gaatjes gemaakt in het aortatransplantaat voor de coronaire ostia (openingen). De kransslagaders worden opnieuw bevestigd door de kleine gaatjes.

Het transplantaat wordt vervolgens aan de aorta genaaid. Als de aortaboog moet worden vervangen, wordt een apart transplantaat genaaid van de aortaboog naar het aortaworteltransplantaat (zoals afgebeeld).

De Reimplantation Surgery-benadering is een succesvolle benadering van aortaklepsparende chirurgie. Met deze procedure blijft de grootte van het uitstroomkanaal behouden, wordt een meer normale aortawortel tot stand gebracht en wordt de klepfunctie verbeterd.

Wat is de aortawortel?

De aortawortel is het deel van de aorta (de grote slagader die het hart verlaat) dat aan het hart is bevestigd. De aortawortel omvat de annulus (taaie, vezelige ring) en blaadjes van de aortaklep; en de openingen waar de kransslagaders hechten (coronaire ostia).

Illustratie van aortawortelaneurysma vóór aortachirurgie

Wat is een aortawortelaneurysma?

Een aneurysma is een abnormale uitstulping in de wand van een bloedvat. Bij sommige patiënten kan een aneurysma ontstaan ​​bij de aortawortel, waardoor de aorta verwijdt of verwijdt en de aortaklep gaat lekken.

Zonder behandeling kan een levensbedreigende aandoening optreden die aneurysmadissectie wordt genoemd. In deze toestand stroomt bloed door een scheur in de binnenste laag van de aorta, waardoor de lagen scheiden. De bloedstroom wordt onderbroken en zorgt ervoor dat de arteriële wand barst.